บทที่ 82 ต่อสู้อีกครั้ง เพื่อนาง

จอมบงการเทพยุทธ์

“ทะเลกลายเป็นฝุ่น และโลกก็เปลี่ยนไป แค่ไม่มีเจ้าอีกแล้วในโลกนี้
ข้ากลับมาแล้ว นี่ใช่กลิ่นอายของเจ้าที่น่าหลงไหลในตอนนั้นหรือไม่?”

จอมจักรพรรดิ์อสูรกระซิบเบาๆ เสื้อผ้าสีขาวของเขาขยับและท่าทางของเขาไม่มีใครในโลกที่จะเทียบได้ แต่การเปลี่ยนแปลงยุคสมัยในสายตาของเขา ในชั่วพริบตาก็ผ่านไปนับล้านปี

เขาเพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบๆ แต่กลับทําให้เกิดความวุ่นวายของเก้าสวรรค์ กระแสพลังที่อยู่ยงคงกระพันกระทบกับสวรรค์ทั้งเก้ากระจายออกไปทั่วฟ้าดิน

….

ทั่วทั้งแดนร้างตะวันออกต่างพากันรับรู้ !

เผ่าอสูรทั้งหมดในพื้นที่แดนหมื่นอสูรได้คุกเข่าลงค่านับไปยังที่ซึ่งจอมจักรพรรดิอสูรอยู่

มีจอมยุทธ์ระดับสูงอยู่ที่นั่นอีกคนงั้นรี คือผู้ใดกัน ?

ในตอนนี้ อาณาเขตแดนร้างตะวันออกต้องพบกับความประหลาดใจและความไม่แน่ใจ พวกเขาจึงหันไปในทิศทางเทือกเขาหมื่นอสูร

กลิ่นอายนั้นช่างน่ากลัวอย่างยิ่ง มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว และยอดเยี่ยมมาก

มีเพียงตัวตนของเขตแดนระดับสูงสุดเท่านั้น ที่ฟ้าดินจะรับรู้ กระแสพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่เปล่งออกมาเป็นที่รู้จักของมนุษย์ทุกคนในแดนร้างตะวันออก !

“เจ้าได้รับแต้มตกใจ+25445 จาก ฮั่วหรูเฉิน !

“เจ้าได้รับแต้มตกใจ+24561 จากกระทิงทอง !

“เจ้าได้รับแต้มตกใจ+21344 จากสวรรค์ !

“เจ้าได้รับ…

ในตอนนี้ จอมจักรพรรดิอสูรปรากฏตัวขึ้น และแต้มตกใจของฉันม่ก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

จอมจักรพรรดิอสูรปรากฏตัวขึ้นในโลก ปราณอันทรงอํานาจทําให้แดนร้างตะวันออกต้องตกตะลึง และสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในแดนร้างตะวันออกต่างก็สั่นสะท้าน แต้มตกใจที่ฉันม่ได้รับนั้นยิ่งใหญ่มาก !

จอมจักรพรรดิอสูรยืนอยู่อย่างเงียบๆ หน้าหลุมศพขนาดเล็ก พร้อมกับดอกไม้ป่าที่เที่ยวเฉาอยู่บนฝ่ามือของเขา

เขาไม่ได้พูดอะไรเป็นเวลานาน เขาทําเพียงแค่มองไปที่หลุมฝังศพขนาดเล็กที่อยู่ข้างหน้า ราวกับว่าเขากําลังระลึกถึงและหวนคิดถึงบางสิ่งบางอย่าง

แต่ถึงอย่างนั้น ราชันดึกดําบรรพ์และจักรพรรดิอสูรจํานวนมากที่อยู่รอบตัวเขาทําได้เพียงคุกเข่าลงบนพื้นที่ละคนและไม่กล้าที่จะเคลื่อนไหวเลยแม้แต่น้อย

ที่จริงแล้ว แม้แต่จักรพรรดิบนท้องฟ้าที่กําลังกระตุ้นยุทธ์ภัณฑ์ทองสําริดดูเหมือนจะถูกแช่แข็งในเวลานี้ และร่างกายของเขาที่ยืนอยู่ก็แข็งที่อไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

เมื่อเทียบกับฟ้าดินแล้ว ยุทธภัณฑ์ทองสําริดสั่นสะเทือนอย่างไร้ขอบเขต และมันยิ่งสั่นสะเทือนมากกว่าเดิมเมื่ออยู่ต่อหน้าจอมจักรพรรดิอสูรในเวลานี้

ในลักษณะนี้ มันเหมือนกับการสํานึกผิดต่อหน้าจอมจักรพรรดิอสูร น่าประหลาดใจอย่างยิ่ง !

แต่ลองคิดดูแล้ว สถานการณ์นี้ก็ชัดเจน เข้าใจได้ไม่ยาก

แม้ว่ายุทธภัณฑ์จักรพรรดิระดับสุดยอดจะทรงอํานาจมีคุณสมบัติที่สุดยอด

แต่ถึงกระนั้น มันก็ถูกสร้างขึ้นโดยจอมยุทธ์ระดับสุดยอด

ต่อหน้าสิ่งมีชีวิตและวิญญาณทั้งหมด มันอาจจะสามารถรักษาสภาพที่สุดยอดไว้ได้

แต่สิ่งนี้จะสามารถรักษาสภาพเช่นนั้นต่อหน้าผู้สร้างมันได้อย่างไร?

ฟ้าดินล้วนเงียบงัน และจอมจักรพรรดิอสูรก็ยืนแสดงความเคารพอย่างเงียบๆ เหล่าจักรพรรดิทุกคนสามารถสัมผัสได้ถึงความคิดและสายตาของพวกเขาที่จดจ้องไปยังหลุมฝังศพก็เปลี่ยนไป

ในหลุมฝังศพนี้ จะต้องมีตัวตนที่มีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับจอมจักรพรรดิอสูรถูกฝังไว้ ซึ่งมีความสําคัญอย่างยิ่งต่อจอมจักรพรรดิอสูร

“ข้าเคยสัญญาว่าเมื่อข้าได้กลายเป็นจอมจักรพรรดิ ข้าจะโอบล้อมเจ้าด้วยความรุ่งโรจน์ของโลกใบนี้ แต่น่าเสียดายที่เจ้าไม่ได้เห็นมัน”

จอมจักรพรรดิ์อสูรเงียบลง และมีประกายแวววาวปรากฏอยู่ที่หางตาของเขา

ฉากแล้วฉากเล่าเคลื่อนไหวไปตามอารมณ์ของเขา ถูกแสดงให้ทุกคนเห็นต่อหน้า

ในภาพนั้นจอมจักรพรรดิอสูรสวมชุดสีขาวราวกับหิมะ เขายังหนุ่ม แต่เขาก็หล่อมากเช่นกัน

เขากําลังบอกลาหญิงสาวคนหนึ่ง

ในภาพ หญิงสาวผู้นั้นดูงดงามอย่างยิ่ง และจอมจักรพรรดิ์อสูรหนุ่มได้หยิบช่อดอกไม้ป่ามาวางไว้บนฝ่ามือของหญิงสาว

“รอข้าก่อนนะ! เมื่อข้ากลับมาในฐานะจอมจักรพรรดิ ข้าจะโอบล้อมเจ้าด้วยความรุ่งโรจน์ของโลกใบนี้ !”

จอมจักรพรรดิอสูรให้คํามั่นสัญญากับหญิงสาวที่น้ำตาคลอเบ้า จากนั้นเขาก็รีบออกจากอาณาเขตโดยไม่หันหลังกลับและเดินไปตามทางของจอมจักรพรรดิ

เขาเป็นเหมือนท้องฟ้าที่เปี่ยมไปด้วยดวงดาว และเสื้อผ้าของเขาเป็นสีขาวราวกับหิมะ ในโลกที่ยิ่งใหญ่ที่ต้องเจอบททดสอบที่มากขึ้น เขาต่อสู้บนเส้นทางของจอมจักรพรรดิและเดินไปจนสุดทาง!

เขาเกิดมาเป็นสิ่งมีชีวิตต่ําต้อย แต่เขามีความทะเยอทะยานและไม่แม้แต่จะยอมจํานนต่อชะตากรรม

และในระหว่างนั้น เขาไม่เคยลืมหญิงสาวผู้นี้เลย ไม่เคยลืมคําสัญญาของเขาที่ให้กับนางไว้

ในที่สุด เขาก็ประสบความสําเร็จ เชือดเฉือนร่างนับพัน ท่องไปทั่วทุกเส้นทางเลือดของเหล่าจักรพรรดไหลนองแผดเผาไปถึงสวรรค์ สร้างชื่อเสียงขจรขจายไปทั่วเก้าสวรรค์ !

เขากลับมาแล้ว และกลายเป็นที่รู้จักและนําความรุ่งโรจน์มาสู่จักรวาลทั้งมวล

เขาต้องการตามหาหญิงสาวและทําตามสัญญา แต่มันก็สายเกินไปแล้ว

หญิงสาวผู้นั้นได้เสียชีวิตไปแล้ว 500 ปีผ่านมาแล้วที่นางได้เสียชีวิตไป

มีเพียงหลุมศพเล็กๆ และมีดอกไม้ป่าเหี่ยวแห้งอยู่หน้าหลุมศพ…

ทุกคนเงียบ ในขณะที่จอมจักรพรรดิอสูรกําลังคิด ก็มีหยดน้ําตาคลอในดวงตาของเขา

คงไม่มีผู้ใดจินตนาการได้ว่าจอมจักรพรรดิอสูรจะมีอดีตที่ไม่อาจบรรยายได้

“ข้าได้ลิ้มรสความงดงามของโลกนี้ แต่ข้าก็ไม่สามารถซ่อนความเศร้าของข้าได้ เมื่อมองย้อนกลับไป ไม่มีเจ้าอีกต่อไป

เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้าอยากจะยืมเวลาห้าร้อยปีจากสวรรค์มากแค่ไหน !”

ในตอนนี้ กระแสพลังของจอมจักรพรรดิอสูรได้เปลี่ยนไป ไม่โดดเดี่ยวและนุ่มนวลอีกต่อไป กระแสพลังของจอมจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่แผ่กระจายไปทั่วแดนร้างทั้งแปดทิศหกเขตแดน ความว่างเปล่าแตกสลาย และความโกลาหลปั่นป่วนราวกับจะเปิดพื้นพิภพ
ทันใดนั้น หัวใจของจักรพรรดิผู้แข็งแกร่งที่แอบกระตุ้นแผ่นทองคําในอากาศก็พลันรู้สึกถึงวิกฤต

“จอมจักรพรรดิอสูร— ”

เขาคํารามด้วยความสยดสยอง แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ คลื่นที่มองไม่เห็นของจอมจักรพรรดิก็กวาดไป ทําให้ร่างกายของเขากลายเป็นเถ้าถ่านและกระจัดกระจายไปทั่วฟ้าดิน

และยุทธภัณฑ์สําริดนั้น ไม่เพียงแต่ไม่ทําอะไรเท่านั้น แต่มันยังหาโอกาสที่จะทะยานไปหาจอมจักรพรรดิอสูร สั่นสะท้านไม่หยุดยั้ง ราวกับจะขอโทษต่อจอมจักรพรรดิอสูร และขอให้จอมจักรพรรดิอสูรระงับความโกรธของตน !

“เป็นยุทธ์ภัณฑ์จักรพรรดิที่ดี แต่น่าเสียดายที่ยังแย่กว่าที่คิดอยู่บ้าง”

จอมจักรพรรดิอสูรถือยุทธภัณฑ์สําริดไว้ในมือ แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับมันแล้วโยนมันออกไป

และหลังจากที่ยุทธภัณฑ์สําริดนี้ถูกโยนลงมาจากจอมจักรพรรดิอสูร มันไม่กล้าที่จะหยุดนิ่งอีกต่อไป มันกลายเป็นลําแสงสีทอง พุ่งหายไปในท้องฟ้าทันที จากไปโดยไม่หันกลับมามอง

“ข้าสามารถกวาดเก้าสวรรค์สิบชั้นภพ ย้อนวัฏจักรของฟ้าดินกลับชาติมาเกิด สลักเสลาใบหน้าที่ไร้ความชราให้กับเจ้าได้ แต่ข้าไม่สามารถเก็บความคิดและจิตวิญญาณของเจ้าได้”
จอมจักรพรรดิอสูรยกมือขึ้น เกิดส่วนเสี้ยวของแสงอันเดียวดายขึ้นตรงหน้า ในที่สุดเงาร่างของหญิงสาวสวยก็ปรากฏขึ้นด้วยความสามารถของจอมจักรพรรดิ์อสูร

“วันนี้ ข้า เสี่ยเยวชิง จะสู้บนเส้นทางนิรันดร์อีกครั้ง ไม่ใช่เพื่อการมีอายุที่ยืนยาว ไม่ใช่เพื่อก้าวไปสู่แดนสวรรค์ แต่เพื่อให้ได้เจ้ากลับคืนมาเท่านั้น !

บรรทัดออกมา !”

จอมจักรพรรดิอสูรคํารามอย่างโกรธจัด และวังของจอมจักรพรรดิอสูรทั้งหมดก็เปล่งประกาย

ในที่สุด ลําแสงทั้งห้าก็ตัดผ่านฟ้าดินและปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของเขา สั่นอย่างรุนแรง และรวมกันอีกครั้ง เปล่งประกายแสงแห่งนิรันดร์ !

บรรทัดของจอมจักรพรรดิอสูร ซึ่งแตกเป็นห้าส่วนได้ฟื้นคืนอีกครั้ง หลังจากรวม ตัวเข้าด้วยกันใหม่และปรากฏที่เหนือศรีษะของจอมจักรพรรดิอสูร ต้องการติดตามจอมจักรพรรดิอสูรเพื่อต่อสู้อีกครั้งในเส้นทางนิรันดร์ !

ในตอนนี้ จอมจักรพรรดิอสูรในชุดขาวนั้นไม่มีใครเทียบได้ และท่าทางของเขาก็ไม่มีใครเทียบได้เช่นกัน !

บรรทัดจักรพรรดิอสูรครึ่งท่อนอยู่เหนือศรีษะ โอบกอดวิญญาณของหญิงสาวผู้ล่วงลับขึ้นไปบนฟ้า และต่อสู้บนเส้นทางนิรันดร์อีกครั้ง !

ในตอนนี้ กระแสพลังที่ไม่มีใครเทียบได้ของจอมจักรพรรดิอสูรแผ่ออกมาอย่างไม่จํากัด

ในแดนร้างตะวันออก สิ่งมีชีวิตนับพัน ทุกคนแหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้า มองดูร่างสูงใหญ่ในชุดขาว พวกเขาต่างก็ตกตะลึงอย่างไม่สามารถอธิบายได้และตื่นเต้นมากจนไม่อาจช่วยได้ !

จอมจักรพรรดิอสูรรุ่นหนึ่ง นับตั้งแต่กลับมาจากหลายล้านปีที่ผ่านมา จิตวิญญาณการต่อสู้ก็ยังไม่ยอมแพ้และจะต่อสู้บนเส้นทางสู่รันดร์อีกครั้ง!

ในตอนนี้ เก้าสวรรค์สั่นสะท้านราวกับโกรธเคือง ล่าแสงนิรันดร์ที่ทําลายโลกได้ พุ่งลงมาจากฟากฟ้า โจมตีจอมจักรพรรดิอสูร !

บูม !

ครึ่งหนึ่งของผู้ปกครองของจอมจักรพรรดิ์อสูรฟื้นคืนชีพอีกครั้ง ทลายแผ่นดินสังหารทวยเทพ และพุ่งขึ้นไปทําลายท้องฟ้าดารานิรันดร์และฟื้นคืนพลังอันยิ่งใหญ่แห่งอดีต!

และจอมจักรพรรดิอสูรที่ไม่มีใครเทียบได้ในชุดล่าสัตว์ ก็ยืนขึ้นใต้ท้องฟ้าแห่งนิรันดร์ เคลื่อนตัวไปพร้อมกับดวงวิญญาณของหญิงสาว ฝ่าความโกลาหล และต่อต้านแสงนิรันดร์ที่ตกลงมาจากสวรรค์ทั้งเก่าและทะยานสู่ท้องฟ้า!

หญิงสาวถอนหายใจ วีรบุรุษมาสาย โลกได้ผ่านไปนับอนันต์ เส้นทางนิรันดร์ยึดขยายไร้สิ้นสุด ความโกลาหลโหมกระหน่า แสงนิรันดร์อันกว้างใหญ่สาดส่อง!

ในตอนนี้ จอมจักรพรรดิอสูรที่ไม่มีใครเทียบได้ลงมือแล้ว หลังจากผ่านไปหนึ่งล้านปี เขาจะต่อสู้อีกครั้งบนเส้นทางนิรันดร์ !