หลังจากเดินลงบันไดหินไปถึงตีนเขาแล้ว ชีอ้าวชวางก็หันไปมองทารีน่า “เจ้าบินได้หรือไม่?”
ทารีน่าตะลึง จากนั้นก็ส่ายหัวอย่างเขินอาย
ชีอ้าวชวางลังเลและกำลังจะพาทารีน่าบินไปด้วยกัน แต่โจนาธานชิงเข้าไปหาทารีน่าก่อนแล้ว “ไม่เป็นไร ข้าจะพาเจ้าบินไปเอง อ้าวชวาง เจ้านำทางไปนะ รีบไปกันเถอะ”
ชีอ้าวชวางรู้สึกโล่งใจและยิ้มขอบคุณให้โจนาธานแล้วก็ค่อยๆ ลอยขึ้น โจนาธานยิ้มแล้วบินไปพร้อมกับทารีน่าที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา ทารีน่ามองแผ่นหลังของชีอ้าวชวางด้วยความรู้สึกว้าวุ่นในใจ เมื่อกี้นางเห็นรอยยิ้มโล่งใจบนใบหน้าของชีอ้าวชวาง
ชีอ้าวชวาง เจ้าจะไม่ยอมใกล้ชิดกับข้ามากกว่านี้เลยหรือ? เป็นเพราะผู้หญิงคนนั้นหรือ? ผู้หญิงคนที่ชื่อพาริน่าน่ะหรือ? ทารีน่าหลุบตาลงอย่างไม่พอใจและไม่พูดอะไรอีกเลย
ทั้งสามคนรีบตรงไปที่สำนักเทียนต้าวโดยเร็วที่สุด เมื่อพวกเขาไปถึงหน้าประตูหินที่สูงตระหง่านของสำนักเทียนต้าว ศิษย์คนอื่นๆ ก็เพิ่งถึง เหล่าศิษย์ที่มาถึงต่างตกใจเมื่อเห็นพวกชีอ้าวชวางลงมาจากฟ้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อแจ็คลินเห็นชีอ้าวชวางที่เดินลงมาตรงหน้า อารมณ์ของเขาก็ยิ่งซับซ้อนมากขึ้นอีก ใบหน้าขาวเล็กที่เขาจำในตอนแรกนั้น ตอนนี้กลายเป็นที่สองในสถาบันดวงดาวไปแล้ว แถมยังมีความแข็งแกร่งในระดับแปดดาวอีกด้วย ก่อนหน้านี้เขาพยายามอย่างที่สุดเพื่อป้องกันไม่ให้ทุกคนไปขอความช่วยเหลือจากชีอ้าวชวาง เพราะเขาเชื่อว่าชีอ้าวชวางเป็นคนไม่แยแสอะไร แต่ตอนนี้ชีอ้าวชวางกลับมาปรากฏตัวที่นี่เร็วกว่าพวกเขาเสียอีก
“ศิษย์พี่ๆ!”
“ศิษย์พี่…”
ศิษย์กลุ่มหนึ่งมารวมกันพร้อมด้วยสีหน้าประหลาดใจ พวกเขาไม่คิดว่าชีอ้าวชวางจะมา แถมยังมีโจนาธานมาด้วยอีก โจนาธานไม่ใช่คนใจดีอย่างแน่นอน และก็ไม่ใช่คนที่จะเข้ามายุ่งกับปัญหาอะไร แต่ตอนนี้พวกเขามาอยู่ที่นี่ด้วยกัน ถ้าไม่ใช่ชีอ้าวชวางเชิญเขามา จะมีเหตุผลอื่นอีกหรือไม่?
ในจุดนี้ ศิษย์ของสำนักเทียนต้าวคาดเดาผิดแล้ว โจนาธานไม่ได้รับเชิญจากชีอ้าวชวาง แต่เขามาด้วยตัวเขาเองต่างหาก
“เรื่องเป็นอย่างไรบ้าง?” ชีอ้าวชวางพูดเรียบๆ
“ไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างแล้ว เราก็เพิ่งมาถึง แต่ตามที่พวกศิษย์น้องในสำนักบอกคือเรื่องไม่ได้เป็นไปในทางที่ดีเลย ภายในของสำนักเทียนต้าวมีการแบ่งกันออกเป็นเจ็ดหรือแปดกองกำลัง” …ตอนนี้แจ็คลินเปลี่ยนมุมมองที่มีต่อชีอ้าวชวางไปเล็กน้อยแล้ว ท่าทีก็ดีขึ้นมากจึงมาอธิบายให้ฟังเอง
“ถ้าอย่างนั้นเราเข้าไปดูกันก่อนเถอะ” ชีอ้าวชวางพูดพร้อมกับขมวดคิ้วมองไปที่พื้นที่จัตุรัสว่างเปล่าตรงหน้า
เหตุใดจู่ๆ สำนักเทียนต้าวจึงเกิดความขัดแย้งภายในได้ล่ะ?
อัลทิสทำอะไรอยู่อีก?
ชีอ้าวชวางเดินนำเข้าไปก่อน และคนอื่นๆ ก็รีบตามไป โจนาธานก็เดินตามไปเช่นกัน
ทารีน่าเดินอยู่ท้ายสุด นางมองแผ่นหลังของชีอ้าวชวางอย่างงุนงง
“ศิษย์พี่! มีเพียงศิษย์พี่เท่านั้นที่เชิญศิษย์น้องชีอ้าวชวางมาได้”
“ใช่แล้ว ศิษย์น้องมีความรู้สึกพิเศษต่อศิษย์พี่จริงๆ”
“ใช่ ศิษย์พี่กับศิษย์น้องยังต้องพูดอะไรอีกหรือ? มีความรู้สึกต่อกันมานานแล้ว!”
กลุ่มของศิษย์น้องคุยกันอยู่รอบตัวทารีน่า
ทารีน่าขยับปากกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง
“ศิษย์พี่ ดีมากเลย คราวนี้ปัญหาของสำนักเทียนต้าวจะต้องได้รับการแก้ไขอย่างน่าพอใจแน่นอน ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณศิษย์พี่จริงๆ”
“ใช่ ถ้าไม่ใช่ศิษย์พี่ ศิษย์น้องชีอ้าวชวางก็คงจะไม่มาแน่นอน”
“ใช่แล้ว เขาเข้ามาเพราะผู้อาวุโสจัดการให้ แค่เป็นสิทธิพิเศษเท่านั้น พูดกันจริงๆ ก็คือมาแค่ชื่อ ไม่ได้คาดหวังเลยว่าเขาจะมา”
“ใช่ ศิษย์พี่ยอดเยี่ยมจริงๆ…”
สายตาที่ชื่นชมและคำพูดที่น่าอิจฉาของกลุ่มศิษย์น้องที่อยู่รอบๆ ทำให้คำพูดจุกอยู่ในลำคอทารีน่า ทารีน่าเงียบและยิ้มขมขื่น จากนั้นก็เดินไปผ่านทุกคนไป
หลังจากผ่านจตุรัสกว้างว่างเปล่าไปที่ทางเข้าห้องโถงใหญ่ของสำนักเทียนต้าว ศิษย์สองคนก็เข้ามาขวางพวกเขาไว้และพูดอย่างเข้มงวด “เจ้าเป็นใคร?”
“เป็นศิษย์สำนักเทียนต้าว ชื่อชีอ้าวชวาง” ชีอ้าวชวางพูดออกมาเบาๆ
การแสดงออกของศิษย์ทั้งสองเปลี่ยนไป แต่พวกเขาก็ไม่ได้ปล่อยไป หลังจากที่พวกเขามองหน้ากันก็ขมวดคิ้วและถาม “ศิษย์น้องชีอ้าวชวาง ตอนนี้เจ้าควรเรียนอยู่ที่สถาบันดวงดาวนี่ ทำไมเจ้าถึงมาที่นี่?”
“เกิดเรื่องที่สำนัก ก็ต้องทำอะไรสักอย่างเป็นธรรมดา” ชีอ้าวชวางรู้สึกได้ถึงความเป็นศัตรูจากทั้งสองคนจึงพูดอย่างเย็นชา
“ใครบอกเจ้าว่าเกิดเรื่องกับสำนัก ที่สำนักดีมากเลย ศิษย์น้องชีอ้าวชวางกลับไปที่สถาบันเถอะ” ศิษย์ทั้งสองดูเย็นชาแต่ไม่กล้าโวยวาย พวกเขารู้ถึงความแข็งแกร่งของชีอ้าวชวางดี และก็รู้ว่าพวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชีอ้าวชวาง
“เหลวไหล! อาจารย์ได้รับบาดเจ็บเมื่อไม่กี่วันก่อน และเขายังคงพักฟื้นอยู่เลย สำนักเทียนต้าวถูกพวกเจ้ามาถล่มและพวกเจ้าก็เป็นศิษย์ของผู้เฒ่าหลัน…” พอทารีน่าได้ยินคำพูดของสองคนนั้น นางก็ก้าว เข้าไปพูดเสียงดัง
“รนหาที่ตาย! พูดให้ร้ายอาจารย์เป็นเรื่องที่เลวร้ายมาก!” หนึ่งในศิษย์แสดงสีหน้าเคร่งขรึมแล้วตะโกนใส่ทาริน่าอย่างโกรธเกรี้ยวพร้อมเตรียมจะลงมือ จากนั้นก็มีแสงสีขาวจากมือ เห็นได้ชัดว่าระดับการฝึกฝนของศิษย์คนนี้ไม่ใช่ระดับที่ต่ำแน่ๆ เขาร่ายคาถาในทันทีเลย
“ศิษย์พี่…” สีหน้าของศิษย์ข้างๆ เปลี่ยนไปทันที พอกำลังจะพูดห้ามก็สายไปเสียแล้ว
แสงสีขาวสาดมาที่ทารีน่าอย่างรุนแรง ทารีน่าสะดุ้งพร้อมกับความหวาดกลัวในแววตาของนาง นางไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะลงมือแบบทันทีทันใดอย่างนั้นโดยไม่คำนึงถึงมิตรภาพสักนิด
วินาทีต่อมาก็มีร่างหนึ่งมายืนอยู่ข้างหน้าทารีน่า จากนั้นชีอ้าวชวางก็โบกมือเบาๆ แล้วแสงสีขาวก็เบนไปรอบๆ ราวกับว่ามันมีชีวิตอยู่ในทันที และสุดท้ายก็หันไปที่คนที่โจมตีเมื่อครู่
แสงสีขาวกระทบเข้ากับศิษย์คนนั้นอย่างรุนแรงแล้วเลือดของเขาก็พุ่งออกมา จากนั้นสีหน้าของเขาก็ซีดลงในทันที
“ศิษย์พี่ เป็นอะไรหรือไม่?” ศิษย์ที่อยู่ข้างๆ เขารีบพยุงศิษย์คนที่บาดเจ็บและถามด้วยความเป็นห่วง
“ข้าคิดว่าน่าจะเป็นนะ ภายในของเขาคงจะเจ็บหนักเลยทีเดียว เหอะๆ” โจนาธานเหล่มองแล้วพูดอย่างขำขัน “อีกอย่าง ข้าคิดว่าถ้าเจ้าไม่หลีกทาง อีกเดี๋ยวคงจะไม่ได้มีแค่เขาที่บาดเจ็บนะ”
“เจ้า! เจ้าเป็นนักเรียนระดับแปดดาวของสถาบันดวงดาว ไม่ใช่ศิษย์จากสำนักเทียนต้าวของเรานี่! เจ้ามีสิทธิ์อะไรถึงมายุ่งเรื่องของสำนักเทียนต้าว?” ศิษย์ที่ได้รับบาดเจ็บเห็นเสื้อผ้าที่โจนาธานสวมอยู่ก็กัดฟันพูดอย่างขมขื่น
“ข้าบอกว่าข้ามายุ่งหรือ? ข้ามาดูต่างหาก ผ่านมาน่ะ ไม่ต้องอย่าสนใจข้าหรอก พวกเจ้าต่อเลย” โจนาธานเหล่มองแล้วพูดยิ้มๆ จากนั้นถอยกลับข้างหลังชีอ้าวชวางแล้วยืนกอดอกมองราวกับว่ากำลังดูการแสดงอยู่
คำพูดและท่าทางของโจนาธานเกือบทำให้ศิษย์คนที่บาดเจ็บกระอักเลือดออกมาอีกครั้ง จากนั้นก็ได้เห็นสีหน้าของเขาที่เปลี่ยนไปมาอยู่ตลอด เดี๋ยวก็โกรธจนหน้าแดงหน้าแดงเดี๋ยวก็หน้าขาวซีดไป
“ทารีน่า เจ้ากล้ามากที่พาคนนอกมาสร้างปัญหาที่สำนักเทียนต้าวของพวกเรา! เจ้าคิดจะทำอะไร? เกรงว่าจะเป็นเจ้ามากกว่าที่จะทำร้ายสำนักเทียนต้าว” ศิษย์ที่อยู่ข้างๆ นั้นเห็นได้ชัดว่าหัวหมอกว่าคนที่บาดเจ็บ เขาโยนความผิดไปให้ทารีน่าทันที
“ข้าไม่ทำหรอก ข้าไม่ทำแน่ๆ!” ทารีน่าไม่เคยเจออุบายแบบนี้จึงสบตากับศิษย์คนนั้นอย่างดุดัน นางไม่รู้เลยว่าควรจะจัดการอย่างไรดี จึงทำได้เพียงปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่าพร้อมกับสีหน้าที่ซีดลงเรื่อยๆ เหล่าศิษย์ที่อยู่ข้างหลังทารีน่าก็รู้สึกว้าวุ่นเช่นกัน
“หุบปาก” สีหน้าของชีอ้าวชวางเย็นชาไปทันที นางรู้ดีว่าเป็นแบบนี้ต่อไปก็ไม่มีประโยชน์จึงสะบัดนิ้วเบาๆ แล้วพลังรุนแรงก็ไปกระทบเข้าที่คอของศิษย์คนนั้น จากนั้นสีหน้าของศิษย์คนนั้นก็เปลี่ยนไปทันที เขาเอื้อมมือไปจับที่คอของตัวเองไว้และมุมปากของเขาก็มีเลือดไหลอย่างต่อเนื่อง แต่เขากลับพูดอะไรไม่ได้เลย เขาทำได้แค่จ้องไปที่ชีอ้าวชวางด้วยดวงตาเบิกกว้างเท่านั้น
“เจ้า…” ศิษย์คนก่อนหน้านั้นมองไปที่ชีอ้าวชวางอย่างหวาดกลัวและทันทีที่เขาชี้ไปที่ชีอ้าวชวาง ชีอ้าวชวางก็ใช้วิธีเดียวกันปิดเสียงของเขาไว้ ทั้งคู่มองไปที่ชีอ้าวชวางอย่างกลัวแต่ก็พูดอะไรออกมาไม่ได้เลย
ทารีน่าและบรรดาศิษย์คนอื่นๆ ก็ตกตะลึงเช่นกัน พวกเขาไม่เคยเห็นสถานการณ์เช่นนี้มาก่อนเลย
“ไปเถอะ ไปพบผู้อาวุโสก่อน” ชีอ้าวชวางพูดและเดินผ่านศิษย์สองคนนั้นด้วยใบหน้าน่ากลัวและตรงเข้าไปในห้องโถง
เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนี้ ศิษย์ทั้งสองก็ไม่กล้าขัดขวางพวกเขาอีกต่อไป พวกเขารีบหันหลังวิ่งเข้าไปในห้องโถงเพื่อแจ้งเรื่องทันที ชีอ้าวชวางไม่ได้ขวางพวกเขาไว้ และปล่อยให้ทั้งสองคนวิ่งไป นี่เป็นวิธีที่เร็วที่สุดที่จะได้พบคนบงการสำนักเทียนต้าวที่แท้จริงในตอนนี้
ในห้องโถงใหญ่ที่เงียบสงบนี้เป็นสถานที่ที่สำนักเทียนต้าวใช้ต้อนรับแขกและประชุม ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ที่นี่เลย ชีอ้าวชวางไม่ได้สนใจที่จะต้องตามหาใครซักคนก็เลยเดินไปหาที่นั่ง โจนาธานที่เดินตามหลังมาก็นั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆ ส่วนทารีน่าและคนอื่นๆ ได้แต่มองหน้ากันอย่างไม่เข้าใจว่าชีอ้าวชวางทำแบบนี้คืออะไร
“ศิษย์น้องชีอ้าวชวาง เจ้าบอกว่าจะไปพบผู้เฒ่าไม่ใช่หรือ?” แจ็คลินเข้าไปถามอย่างประหม่า วิธีการที่เย็นชาของชีอ้าวชวางเมื่อกี้มันทำให้เขาค่อนข้างตกใจ
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวพวกเขาก็มากันเอง ไม่นานหรอก” ชีอ้าวชวางยิ้มเยาะ พอพูดประโยคนี้จบก็ไม่พูดอะไรอีกเลย นางไปนั่งอยู่ด้านข้างแล้วหลับตาทำสมาธิ
ทารีน่าและทุกคนต่างพากันสงสัย มองหน้ากันไปมาแต่ก็ไม่มีใครเอ่ยถามอะไรอีก
เป็นดังที่คาด มีเสียงฝีเท้าเร็วๆ มาจากทางประตูทั้งสองข้างของห้องโถง
“โอ้ เสี่ยวอ้าวชวาง เจ้ากลับมาแล้ว” เสียงอันอบอุ่นดังมาจากประตูด้านซ้ายพร้อมด้วยเสียงฝีเท้าเบาๆ เห็นได้ชัดว่ามีคนที่ตามมาอีก
“ชีอ้าวชวาง เจ้าก็รีบกลับมาเพื่อสำนักเทียนต้าวหรือ? เยี่ยมมากเลย ฮ่าๆๆๆ…” เสียงหัวเราะดังมาจากประตูทางด้านขวาของห้องโถง และมีกลุ่มคนติดตามผู้ที่พูดประโยคนี้ด้วย
ชีอ้าวชวางค่อยๆ ลืมตาขึ้น แววตาของนางมีประกายเยาะเย้ยจางๆ อยู่ในนั้น จู่ๆ คนเหล่านี้ก็แสดงท่าทีเอาใจตนเองอย่างรวดเร็วขนาดนี้เลยหรือ?
ในสำนักเทียนต้าวมีผู้อาวุโสทั้งหมดหกคน การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้มันเป็นเพราะอะไรกันแน่? อัลทิสไม่สนใจเลยงั้นหรือ?
ชีอ้าวชวางขมวดคิ้วมองคนที่เดินมาจากทั้งสองด้าน คนทางซ้ายผอมดูฉลาดและมีความสามารถ คนนี้เป็นคนที่ชีอ้าวชวางรู้จัก เขาเป็นผู้อาวุโสลำดับที่สอง ผู้ชายที่อยู่ทางขวาชีอ้าวชวางก็รู้จัก เขาเป็นผู้อาวุโสลำดับที่สี่ ดูเหมือนว่าตอนนี้ทั้งสองคนจะเป็นกองกำลังที่ใหญ่ที่สุดในสำนักเทียนต้าว คนอื่นๆ คงจะหลีกทางให้เลยไม่ได้ออกมาพูดกับนางในตอนนี้