เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 995 วิญญาณดาบแห่งปัญญา

แปลโดย iPAT

 

วิญญาณอมตะดวงหนึ่งลอยออกมา

 

‘มันคือ…วิญญาณคิ้วดาบ?’ ฟางหยวนคิด

 

นี่คือข้อมูลที่เขาได้รับจากฟงจินฮวง

 

โป้ชิงมีวิญญาณอมตะระดับเจ็ดดวงหนึ่งชื่อวิญญาณคิ้วดาบ มันไม่ใช่วิญญาณสายต่อสู้แต่เป็นวิญญาณที่ช่วยในการบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งดาบ

 

เมื่อผู้อมตะใช้มัน คิ้วของพวกเขาจะถูกเคลือบคลุมไปด้วยพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งดาบ

 

พลังงานแห่งเต๋าเป็นสิ่งสำคัญที่ช่วยเพิ่มพูนพลังอำนาจของวิญญาณ

 

‘วิญญาณอมตะดวงนี้ล้ำค่ามาก มันเหมาะสมกับข้าที่ไม่มีพื้นฐานบนเส้นทางแห่งดาบแม้แต่น้อย’ ฟางหยวนใช้กลิ่นอายของโม่เหยาจับวิญญาณอมตะดวงนี้เอาไว้อย่างระมัดระวัง

 

ถัดไปเป็นวิญญาณอมตะดวงที่สาม

 

วิญญาณอมตะดวงนี้ยิ่งพิเศษมากกว่า

 

เมื่อมันปรากฏขึ้น มันเต้นรำไปรอบๆฟางหยวน

 

มันเหมือนของเหลวที่อ่อนนุ่ม แต่ฟางหยวนรู้สึกราวกับผิวหนังของเขาถูกกรีดเฉือนตลอดเวลา

 

หลังจากไตร่ตรอง ฟางหยวนคิดว่ามันคือวิญญาณอมตะคลื่นดาบระดับเจ็ด

 

ตามบันทึกประวัติศาสตร์ของนิกายคฤหาสน์วิญญาณ โป้ชิงพยายามผลักดันให้วิญญาณคลื่นดาบก้าวเข้าสู่ระดับแปด แต่เขาล้มเหลว

 

ความล้มเหลวในการหลอมรวมวิญญาณอมตะทำให้โป้ชิงได้รับบาดเจ็บสาหัสขณะที่วิญญาณคลื่นดาบระดับเจ็ดถูกทำลาย

 

แต่โป้ชิงยังใช้ความพยายามหลอมรวมมันขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

 

วิญญาณอมตะดวงที่สี่คือวิญญาณดาบบิน

 

มันเป็นวิญญาณอมตะระดับเจ็ดที่โป้ชิงใช้ในการต่อสู้

 

ด้วยการใช้วิญญาณอมตะดวงนี้เป็นแกนกลางผสานกับวิญญาณอมตะดวงอื่นและวิญญาณระดับมนุษย์ โป้ชิงสามารถสร้างท่าไม้ตายอมตะที่มีชื่อเสียงมาถึงปัจจุบัน

 

ตัวอย่างเช่นท่าไม้ตายอมตะดาบบินไร้ลักษณ์ ท่าไม้ตายอมตะดาบบินเมฆา ท่าไม้ตายอมตะดาบบินไล่ล่า และท่าไม้ตายอมตะดาบบินหมื่นลี้

 

วิญญาณอมตะดวงที่ห้าเป็นวิญญาณที่ช่วยในการเคลื่อนไหว มันถูกเรียกว่าวิญญาณดาบทะลวงมิติ

 

มันจะเปลี่ยนผู้อมตะให้กลายเป็นดาบอันแหลมคมพุ่งทะลวงไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง

 

ความเร็วของมันเกือบเท่าวิญญาณอมตะสายเคลื่อนไหวบนเส้นทางแห่งพลังปราณในระดับเดียวกัน ในช่วงชีวิตของโป้ชิง เขามีความสำเร็จอันโดดเด่นจำนวนนับไม่ถ้วนที่ถูกบันทึกไว้

 

ครั้งหนึ่งเมื่อเขายังเป็นผู้อมตระดับเจ็ด เขาเคยต่อสู้กับผู้อมตะในระดับเดียวกันผู้หนึ่ง ฝ่ายหลังไม่สามารถเอาชนะ ดังนั้นเขาจึงใช้วิญญาณเคลื่อนพลังปราณเพื่อหลบหนี

 

แต่โป้ชิงใช้วิญญาณดาบทะลวงมิติไล่ล่า

 

แม้เขาจะไม่สามารถตามจับฝ่ายตรงข้าม แต่ระยะห่างก็ไม่เพิ่มขึ้น

 

หลังจากโป้ชิงใช้ท่าไม้ตายอมตะสายเคลื่อนไหวที่มีวิญญาณดาบทะลวงมิติเป็นแกนกลาง เขาจึงสามารถไล่ตัดศีรษะของฝ่ายตรงข้ามและได้รับชัยชนะในที่สุด

 

ฟางหยวนยังไม่พอใจกับวิญญาณอมตะทั้งห้าดวงที่ได้รับและยังดำเนินการต่อไป

 

อย่างไรก็ตามเจตจำนงของโม่เหยามีอยู่จำกัด ตอนนี้เขาใช้ไปแล้วหกสิบห้าส่วน

 

‘ข้าสงสัยว่าวิญญาณอมตะดวงต่อไปจะเป็นสิ่งใด?’ ฟางหยวนทั้งตื่นเต้นและกังวล

 

เขากำลังเต้นรำอยู่บนปลายดาบ

 

หากผีดิบอมตะโป้ชิงตื่นขึ้น เขาจะตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย

 

แต่ด้วยดวงวิญญาณของโม่เหยาที่อยู่ภายในและความเจ้าเล้ห์ของฟางหยวน มันไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะบิดเบือนความจริงและหลอกฝ่ายตรงข้าม

 

อย่างไรก็ตามในกรณีที่ผีดิบอมตะโป้ชิงตื่นขึ้นมาด้วยความโกรธหรือตกใจ ฟางหยวนอาจถูกสังหารก่อนที่เขาจะได้กล่าวสิ่งใด

 

แน่นอนว่าฟางหยวนจะไม่ปลุกผีดิบอมตะโป้ชิงให้ตื่นขึ้นและวางชีวิตของตนไว้ในมือของผู้อื่น

 

ฟางหยวนรอคอยเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงแต่ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองจากวิญญาณอมตะดวงต่อไป

 

‘บางทีเขาอาจไม่เหลือวิญญาณอมตะอีกแล้ว ไม่ นี่เป็นไปไม่ได้ หากเขามีวิญญาณอมตะเพียงเท่านี้ เขาจะสามารถส่งดาบแสงออกไปทั่วทั้งภาคกลางได้อย่างไร?’

 

สองชั่วโมงผ่านไป เจตจำนงของโม่เหยาแทบหมดสิ้น

 

เป็นเพียงเวลานี้ที่หัวใจของฟางหยวนกระตุกขึ้น

 

เขาวางค่ายกลวิญญาณสายตรวจสอบไว้รอบๆน้ำตกสวรรค์และตอนนี้มันตรวจพบบางสิ่ง

 

‘ผู้อมตะบางคนกำลังมา!’ การแสดงออกของฟางหยวนเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียด

 

ก่อนหน้านี้ฟางหยวนใช้เวลาค่อนข้างมากในการรวบรวมทรัพยากรอมตะที่กระจัดกระจายอยู่บนผิวน้ำ มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่ผู้อมตะคนอื่นๆจะถูกดึงดูดมาในช่วงเวลานี้

 

หากผู้อมตะบางคนค้นพบสิ่งผิดปกติและเคลื่อนที่เข้ามาใกล้ฟางหยวน มันจะกลายเป็นเรื่องยุ่งยาก

 

ฟางหยวนไม่กังวลเกี่ยวกับผู้อมตะคนอื่นๆ แต่เขากังวลเกี่ยวกับโป้ชิง ผู้อมตะคนอื่นๆไม่มีเจตจำนงของโม่เหยา หากพวกเขาเข้ามา มันอาจเป็นการกระตุ้นให้ผีดิบอมตะโป้ชิงโจมตีหรือตื่นขึ้น

 

จะเป็นเช่นไรหากเขาตื่นขึ้นมาและพบว่าฟางหยวนกำลังขโมยวิญญาณอมตะของเขา?

 

ฮ่าฮ่า

 

ผลลัพธ์ชัดเจนมาก

 

มีความเป็นไปได้สูงมากที่ฟางหยวนจะถูกตัดศีรษะทันทีก่อนที่จะได้กล่าวสิ่งใด

 

‘เจตจำนงของโม่เหยาใกล้หมดแล้ว ข้าต้องรีบออกไป แต่ข้าต้องซ่อนตัวอย่างมิดชิดและไม่สามารถใช้เจตจำนงทั้งหมดของโม่เหยาที่นี่’

 

ฟางหยวนอยู่ใกล้กับโป้ชิงมากเกินไป

 

หากเขาใช้วิญญาณท่องแดนอมตะโดยตรง กลิ่นอายของมันจะกระตุ้นดวงวิญญาณของโม่เหยาที่อยู่ในร่างของโป้ชิง

 

อย่างไรก็ตามในช่วงเวลาที่ฟางหยวนกำลังจะจากไป วิญญาณอมตะดวงที่หกกลับบินออกมาและปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา

 

มันเป็นวิญญาณอมตะที่มีรูปลักษณ์เหมือนฟองสบู่ แต่กลิ่นอายของมันกลับทำให้ดวงตาของฟางหยวนเบิกกว้าง

 

วิญญาณอมตะระดับแปดบนเส้นทางแห่งดาบ!

 

ไม่ใช่เรื่องแปลกเลยที่ต้องใช้เวลานานในการล่อลวงวิญญาณอมตะดวงนี้

 

‘แต่นี่คือวิญญาณชนิดใด?’ ฟางหยวนยังไม่สามารถบอกได้ทันทีว่าวิญญาณอมตะดวงนี้คือสิ่งใด

 

แต่เขาไม่มีเวลาคิดเรื่องนี้

 

เขาใช้วิธีเดียวกับก่อนหน้าเพื่อเก็บมันไว้ในมิติช่องว่างของตน

 

จากนั้น…

 

หลบหนี!

 

หลบหนีอย่างรวดเร็วที่สุด!

 

ครั้งนี้เขาได้รับกำไรเกินคาดหมายไปไกลมาก

 

หากเปรียบเทียบ ผลประโยชน์ที่ได้รับจากสุสานใต้บาดาลของภาคเหนือไม่ถือเป็นสิ่งใดเลย

 

หลังจากนี้เมื่อผู้อมตะมารวมตัวกันที่น้ำตกสวรรค์ ผีดิบอมตะโป้ชิงจะตื่นขึ้นในที่สุด

 

ดังนั้นฟางหยวนจึงไม่สามารถอยู่ต่อ

 

กระบวนการหลบหนีออกจากน้ำตกสวรรค์ของฟางหยวนเป็นไปได้อย่างราบรื่น

 

ผู้อมตะระดับเจ็ดที่มาถึงตกตะลึงและถูกล่อลวงโดยทรัพยากรอมตะจำนวนมากที่อยู่ในน้ำ

 

เขาต้องการรวบรวมทรัพยากรอมตะแต่เขายังลังเลและไม่กล้าต่อสู้กับสัตว์อสูรที่ถูกดึงดูดเข้ามา

 

ท้ายที่สุดมันก็ไม่ใช่ช่วงเวลาที่ดีที่สุดอีกต่อไป มันเสี่ยงมากหากบางคนต้องการฉกชิงเหยื่อของเหล่าสัตว์ร้าย

 

หลังจากมาถึงสถานที่ปลอดภัย ฟางหยวนจึงสามารถถอนหายใจด้วยความโล่งอก

 

ขณะที่เขากำลังจะใช้วิญญาณท่องแดนอมตะ ร่างกายของเขากลับสั่นสะท้านขึ้นอย่างกะทันหัน

 

‘ข้าจำได้แล้ว! วิญญาณอมตะระดับแปดดวงนี้ควรเป็นวิญญาณดาบแห่งปัญญา!’ ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายด้วยความสุข

 

‘วิญญาณอมตะดวงนี้ถูกสร้างขึ้นโดยโป้ชิง แม้เขาจะมีพลังการต่อสู้ที่โดดเด่น แต่เขายังได้รับความทุกข์ทรมานอย่างมากจากผู้อมตะบนเส้นทางแห่งปัญญา ดังนั้นเขาจึงสร้างวิญญาณดาบแห่งปัญญาขึ้นมาเพื่อจัดการกับคนกลุ่มนี้โดยเฉพาะ วิญญาณอมตะดวงนี้ไม่เพียงเป็นวิญญาณบนเส้นทางแห่งดาบแต่มันยังมีความล้ำเลิศบนเส้นทางแห่งปัญญา’

 

เมื่อคิดได้เช่นนี้ ฟางหยวนตัดสินใจทันทีว่าจะปรับแต่งวิญญาณอมตะดวงนี้เป็นอันดับแรก

 

ความสำเร็จระดับปรมาจารย์บนเส้นทางแห่งปัญญาทำให้ฟางหยวนเกิดความเข้าใจบางอย่าง ตราบเท่าที่เขาสามารถใช้วิญญาณดาบแห่งปัญญา วิธีบนเส้นทางแห่งปัญญาของเขาจะยกระดับขึ้นอย่างก้าวกระโดด

 

หลังจากกลับถึงแดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หูอย่างปลอดภัย ฟางหยวนตระหนักถึงอีกประเด็นหนึ่ง ‘มรดกบนเส้นทางแห่งปัญญาของตงฟางชางฟาน ความสำเร็จระดับปรมาจารย์บนเส้นทางแห่งปัญญา วิญญาณอมตะความคิดดาราระดับหก วิญญาณอมตะดาบแห่งปัญญาระดับแปด และวิญญาณสติปัญญาระดับเก้า…โดยไม่ได้ตั้งใจ เส้นทางแห่งปัญญาของข้าดูเหมือนจะสว่างไสวที่สุด ในสถานะปัจจุบันของข้า เส้นทางความแข็งแกร่งและเส้นทางแห่งกาลเวลาดูเหมือนจะช่วยข้าได้มากกว่า แต่ในระยะยาว เส้นทางแห่งปัญญากลับสามารถคาดหวังได้มากกว่า’

 

เขาจัดการวิญญาณอมตะทั้งหมดที่ได้รับมาอย่างเหมาะสม

 

เจตจำนงของโม่เหยาถูกสร้างขึ้นอีกครั้งเพื่อใช้เป็นเครื่องมือปิดผนึกวิญญาณอมตะเหล่านี้

 

ตราบเท่าที่เจตจำนงไม่เข้าสู่การจำศีล พวกมันจะคิดและค่อยๆสูญสลายไป ย้อนกลับไปที่แดนศักดิ์สิทธิ์เมืองหลวงของภาคเหนือ เจตจำนงของโม่เหยาพึ่งพาวิญญาณอมตะความสดใสของแม่น้ำและขุนเขาเพื่อเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับตนเอง

 

ตอนนี้แม้ฟางหยวนจะไม่มีวิญญาณอมตะความสดใสของแม่น้ำและขุนเขาแต่เขามีวิธีอื่นบนเส้นทางแห่งปัญญาที่สามารถสร้างเจตจำนงของโม่เหยาได้อย่างง่ายดาย

 

แต่เขาต้องใช้วิญญาณระดับมนุษย์จำนวนมาก ดังนั้นจึงต้องมีเวลาเตรียมการ

 

สถานการณ์ที่น้ำตกสวรรค์พัฒนาไปเร็วกว่าที่มันเคยเป็น ที่นั่นฟางหยวนไม่มีเวลาเสริมสร้างเจตจำนงของโม่เหยา

 

อย่างไรก็ตามทั้งหมดที่เขาได้รับในการเดินทางครั้งนี้ก็เหนือเกินกว่าความคาดหมายของเขาไปแล้ว

 

โอกาสที่จะขโมยวิญญาณอมตะของผู้อื่นหายากมาก

 

เนื่องจากในสถานการณ์ปกติ ผู้อมตะสามารถทำลายวิญญาณอมตะได้ด้วยเพียงหนึ่งความคิด

 

ฟางหยวนใช้ประโยชน์จากโป้ชิงที่กำลังหลับไหลเพื่อขโมยวิญญาณอมตะของเขา หากโป้ชิงตื่นขึ้น คงมีเพียงเทพปีศาจปล้นสวรรค์เท่านั้นที่สามารถทำได้

 

‘คำทำนายของเทพอมตะกลุ่มดาวจากอาณาจักรแห่งความฝันช่างน่าเกรงขามนัก ตอนนี้เหลืออีกไม่กี่ประโยค แล้วพวกมันหมายถึงสิ่งใด?’

 

ฟางหยวนคิดถึงสาเหตุที่ทำให้เขาได้รับผลประโยชน์มหาศาลและรู้สึกสงสัยพร้อมคาดหวัง

 

“บทเพลงที่ล้มเหลวและวีรบุรุษที่สิ้นหวัง ความยากลำบากในการต่อต้านโชคชะตา”

 

“ดาบที่จมอยู่ใต้พื้นทรายทะยานขึ้นจากห้วงอดีตสร้างเสียงครวญครางไปทั่วน้ำตกสวรรค์”

 

“อนิจจา…”

 

“ค่ำคืนที่เต็มไปด้วยดวงดาวนำวิญญาณสู่ความฝัน แล้วผู้ใดจะสามารถพักผ่อนอย่างสงบ?”

 

“ร่างกายและจิตใจอาจเปลี่ยนผัน แต่เจตจำนงสวรรค์ยังยิ่งใหญ่และไร้ขอบเขต”

 

ฟางหยวนเข้าใจสองบรรทัดแรกแล้ว แต่หลังจากนั้นมันหมายถึงสิ่งใด?

 

ทุกอย่างคลุมเครือเกินไปสำหรับเวลานี้ ฟางหยวนยังไม่สามารถคาดเดา