ตอนที่ 573 ตกใจ! (3)
เหนียนเสี่ยวมู่ถูกเอาเปรียบ แต่ไม่โกรธเคือง หลังจากให้อวี๋เยว่หานถือของของเธอแล้ว หญิงสาวก็หันหน้าไป เตรียมจะไปช่วยถานเปิงเปิงถือของบ้าง
“ไม่ต้องหรอก พวกเราไปคนละทาง ฉันเรียกแท๊กซี่กลับไปสะดวกกว่า” ถานเปิงเปิงเลี่ยงมือของอีกฝ่าย
ครั้นเห็นอวี๋เยว่หานมองมาที่ตัวเอง ถานเปิงเปิงก็เชิดหน้าใส่เขาเล็กน้อย
หลังจากบอกลากันเสร็จ เธอก็ถึงของกลับไปเอง
คุณหมอสาวเดินไปอย่างรวดเร็ว เธอเดินไปถึงข้างทางภายในพริบตา แล้วเรียกรถแท็กซี่ไป ราวกับไม่อยากให้ตัวเองกลายเป็นก้างขวางคอ
เหนียนเสี่ยวมู่มองเงาร่างของเพื่อนสนิทจากไป อดไม่ได้ที่จะบ่น “ไม่รู้เลยว่านิสัยของเปิงเปิงเป็นแบบนี้ จะไปชอบผู้ชายแบบไหน…”
เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาสีดำของอวี๋เยว่หานก็เป็นประกาย
เขามองไปตามสายตาของอีกฝ่าย มองไปทางที่ถานเปิงเปิงจากไป
คนตระกูลถานเหมือนจะสันโษกันทุกคน ไม่ชอบคบค้าสมาคมกับใคร
ถานเปิงเปิงมีเหนียนเสี่ยวมู่เป็นเพื่อน น่าจะเป็นเพราะเธอค่อนข้างพิเศษในตระกูลของพวกเขา
คนแบบนี้มองออกยากจริงๆ
ถ้าเขาไม่ได้รู้สึกว่าถานเปิงเปิงไม่มีเจตนาร้ายต่อเหนียนเสี่ยวมู่ เขาคงไม่ปล่อยให้คนแบบนี้อยู่ข้างๆ เธอแน่
ทั้งสองคนขึ้นไปบนรถ
ทันทีที่คนขับรถออกรถ เหนียนเสี่ยวมู่ก็หยิบโน๊ตบุ๊คออกมา เริ่มอ่านเอกสาร
เหนียนเสี่ยวมู่นั่งอยู่ข้างๆ ประตูรถ มองชายหนุ่มที่มองข้ามเธอไปในทันที ก่อนจะจงใจกระแอมขึ้นมาสองเสียง
ทว่าเขาไม่มีปฏิกิริยาใด
เธอตั้งใจกระแอมอีกสองครั้ง คราวนี้จงใจทำเสียงดังมาก
ชายหนุ่มหันมามองเธอครั้งหนึ่ง “ถ้าเจ็บคอก็ดื่มน้ำสักหน่อย”
หลังจากพูดจบ เขาก็หันหน้าไปมองอีเมลบนคอมพิวเตอร์ต่อ
เหนียนเสี่ยวมู่ “…”
เขากำลังดูอะไรอยู่ มันสำคัญกว่าเธอหรืออย่างไร
หญิงสาวเขยิบเข้าไปใกล้เขาอย่างอดไม่ได้ เพื่อแอบมองอีเมลที่อยู่บนคอมพิวเตอร์ของเขา
เป็นรายชื่อชุดหนึ่ง
แค่รายชื่อคนกองหนึ่ง มีอะไรน่าดูกัน
ตอนที่เธอกำลังสงสัย จู่ๆ อวี๋เยว่หานก็หันมามองเธอ พลางขยับริมฝีปากยาง “รายชื่อแขกพิเศษที่เชิญมาในงานแต่งงานของพวกเรา”
“…”
รายชื่อแขกพิเศษในงานแต่งงาน
งานแต่งงานของพวกเขา
เหนียนเสี่ยวมู่พลันหน้าแดง ซุกเข้าไปในอกของเขา
อ๊ากก พอคิดว่าพวกเขากำลังจะแต่งงานกันจริงๆ เธอก็รู้สึกเหมือนกำลังฝันไป!
“อวี๋เยว่หาน คุณหยิกฉันทีหนึ่งสิ ฉันอยากดูว่าจะเจ็บไหม”
“…”
“ไม่งั้นคุณให้ฉันกัดทีหนึ่งได้ไหม” เหนียนเสี่ยวมู่พูดแล้วก็อ้าปากจะงับหน้าอกของเขา
“ซี๊ด”
อวี๋เยว่หานร้องในลำคอ ก่อนจะก้มหน้ามองศีรษะที่มีผมปุกปุยตรงหน้าอก
เธอกัดเขาจริงๆ เหรอ!
“ที่แท้ก็เป็นความจริง…” เหนียนเสี่ยวมู่ได้ยินเสียงร้องของเขา เธอเงยหน้าขึ้นอย่างไม่รู้ไม่ชี้ แล้วยิ้มให้เขาครั้งหนึ่ง
รอยยิ้มไร้เดียงสาทำให้ไฟโกรธของเขาหายไปในทันที
คนโง่
เขาขอแต่งงานเธอมาตั้งนานขนาดนี้แล้ว เธอยังสงสัยอะไรอีก
ชายหนุ่มเพิ่งยื่นมือไปกอดเธอ จู่ๆ เหนียนเสี่ยวมู่ก็หยัดตัวตรง แล้วเขยิบออกไปด้านข้าง
จนกระทั่งเขยิบปึงประตูรถ “เอ่อ รายชื่อแขกพิเศษสำคัญ คุณไม่ต้องสนใจฉันหรอก ตั้งใจดูไปเถอะ!”
“…” ในอ้อมกอดของเขาว่างเปล่าในทันที
แม้จะรู้สึกไม่พอใจอยู่บ้าง แต่เขาได้ยินเธอสั่งแล้ว
ความจริงเธอไม่ต้องสั่ง เขาก็ต้องดูรายชื่อชุดนี้ให้ดีอยู่แล้ว
คนที่ควรเชิญ ก็เชิญมาทั้งหมด
ให้ทั้งโลกรู้จะเป็นการดีที่สุด ว่าจากนี้ไปเธอเป็นของเขา
อวี๋เยว่หานหรี่ตาสีดำลง แววตาปรากฏความชั่วร้าย!
เหนียนเสี่ยวมู่ไม่รู้ว่ามีหมาป่าตัวโตกำลังจ้องเขม็งมาที่เธอ เพราะเธอนึกอะไรขึ้นได้ และกำลังล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาต่อสายหาซ่างซิน
เธอมีเพื่อนไม่มาก นอกจากถานเปิงเปิงแล้ว คนที่เธออยากเชิญมางานแต่งงานมากที่สุด ก็คือซ่างซิน
ตอนที่ 574 ตกใจ! (4)
ในคอนเสิร์ต
ซ่างซินเข้าไปในคอนเสิร์ตตามเวลาที่กำหนดไว้ กำลังเทียบตั๋วคอนเสิร์ตในมือเพื่อหาหมายเลขที่นั่งของตัวเอง
จู่ๆ โทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น
เธอใส่ตั๋วในมือไว้ในกระเป๋าเสื้อนอก แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากในกระเป๋าหนังสือ
ครั้นเห็นว่าเป็นสายจากเหนียนเสี่ยวมู่ สายตาของเธอพลันทอประกาย และรับสายอย่างรวดเร็ว
หลังจากได้ยินเหนียนเสี่ยวมู่เชิญเธอไปร่วมงานแต่งงานด้วยตัวเอง มุมปากของหญิงสาวพลันยกรอยยิ้มมีความสุข “ได้ค่ะ ฉันจะไปแน่นอน”
เหนียนเสี่ยวมู่เอ่ยถามอีก เมื่อได้รับคำตอบยืนยันจากซ่างซินแล้ว
“ช่วงนี้คุณเป็นยังไงบ้างคะ ตอนฉันเจอคุณครั้งก่อน ฉันเห็นถังหยวนซืออยู่ข้างนอกร้านอาหารด้วย…”
ซ่างซินได้ยินชื่อนั้นแล้วก็กำโทรศัพท์มือถือแน่นขึ้น ก่อนจะขัดจังหวะคำพูดอีกฝ่ายเสียงเบา “เสี่ยวมู่มู่ ตอนนี้ฉันอยู่ในคอนเสิร์ต ใกล้จะเริ่มแสดงแล้วด้วย ถ้าไม่มีธุระอื่นแล้ว ฉันขอวางก่อนนะคะ”
เธอไม่รอให้เหนียนเสี่ยวมู่พูดอะไรอีก และวางสายทันทีหลังจากที่พูดจบ
หญิงสาวควักตั๋วคอนเสริ์ตออกมาจากในกระเป๋าเสื้อนอกอีกครั้ง มุมปายกยิ้มเยาะให้ตัวเอง
ด้วยไม่รู้เลยจริงๆ ว่าจะอธิบายกับเหนียนเสี่ยวมู่อย่างไร
ว่าการลืมใครคนหนึ่ง มันเจ็บปวดแค่ไหน…
ซ่างซินยื่นมือไปตีหน้าตัวเองเบาๆ ขณะเพิ่งเงยหน้าขึ้น เธอเห็นชายหนุ่มแต่งตัวดีเดินมาข้างหน้า
ครั้นเห็นเธอ ในสายตาของชายหนุ่มพลันฉายแววตกใจ
เขาเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม “คุณคือซ่างซินใช่ไหมครับ ผมชื่อหวางเฉินนะครับ คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าตัวจริงคุณจะสวยกว่าในรูปขนาดนี้ ผมเกือบจำคุณไม่ได้แน่ะ”
ชายหนุ่มที่ชื่อว่าหวางเฉินคนนี้พูดจบแล้ว เขาก็ยื่นมือมาทางซ่างซินอย่างมีมารยาทมาก
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าผู้หญิงที่สวยขนาดคุณก็ต้องมานัดบอดเหมือนกัน”
“…”
ซ่างซินได้ยินคำชมของเขาแล้ว รอยยิ้มบนใบหน้าก็แข็งทื่อไปเล็กน้อย
แต่ก็ยังยื่นมือออกไปจับมือกับอีกฝ่าย
ขณะเดียวกันก็พิจารณาคนตรงหน้า
หวางเฉินเป็นคู่นัดบอดคนที่สอง ที่พ่อและแม่ของเธอจัดหามาให้
เป็นลูกคนรวยคนหนึ่ง
แต่ได้ยินมาว่านิสัยของตระกูลหวางค่อนข้างน่ากลัวทีเดียว ทว่าบนตัวของหวางเฉินกลับไม่มีความมุทะลุดุดันอย่างลูกคนรวย ออกจะอ่อนโยนมากเสียด้วยซ้ำ
ตอนได้ยินว่าเขานัดเธอมาที่คอนเสิร์ต เธอก็ตกใจอยู่บ้าง
ตอนนี้เห็นท่าทางเป็นผู้ดีของเขาแล้ว ก็นับว่าสมเหตุสมผลทีเดียว
ความจริงแล้วขอเพียงไม่ใช่ถังหยวนซือ ใครยืนต่อหน้าเธอในตอนนี้ ก็เหมือนกันไปหมด…
เมื่อคิดถึงคนคนนั้น เธอก็หันหน้าไปมองรอบคอนเสิร์ตครั้งหนึ่ง
คอนเสิร์ตยังไม่เริ่ม ไฟด้านในยังคงสว่างอยู่
ถ้าเขาปรากฏตัวขึ้นตอนนี้ เธอมองปราดเดียวก็เห็นเขาได้แล้ว
แต่ซ่างซินหาจนทั่วแล้ว ก็ยังไม่เห็นเงาร่างที่คุ้นเคยนั้นเลย…
ดูท่าทางในที่สุดเขาก็เข้าใจ และไม่ขัดขวางเธอไปนัดบอดอีก…
เธอกำลังคาดหวังอะไรอยู่กันแน่
“คุณกำลังหาใครอยู่หรือเปล่าครับ” หวางเฉินมองตามสายตาของเธอไป แต่ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น จึงถามขึ้นด้วยความสงสัย
“เปล่าค่ะ แค่มองไปเรื่อยเปื่อย” ซ่างซินหลุบตาลง ปิดบังความโดดเดี่ยวในสายตา แล้วตามหวางเฉินไปยังที่นั่งของทั้งสองคน
ด้วยทั้งสองคนต่างก็รู้ว่ามานัดบอด จึงจองที่นั่งคู่เอาไว้
ในส่วนแขกวีไอพีที่จัดไว้เป็นพิเศษนี้ ที่นั่งของทั้งคู่อยู่ติดกัน อยู่แล้วเหมือนที่นั่งคู่รักอยู่บ้าง
ฝ่ายซ่างซินเพิ่งนั่งลง คอนเสิร์ตก็กำลังจะเริ่มขึ้น
ไฟด้านในมืดลงในพริบตา
จู่ๆ ไฟบนเวทีก็สว่างขึ้น ดึงดูดสายตาของคนในงานได้อย่างอยุ่หมัด
เธอมองไม่เห็นตรงทางเข้า ว่ามีเงาร่างหล่อเหลากำลังเดินเข้ามาจากข้างนอกอย่างเงียบเชียบ