”อะไรวะเนี่ย? นี่เขาเป็นพี่น้องกับเมแกน แคสเทลโล งั้นเหรอ?”
“เ-ี่ย วิ่งดิ!”
มิจฉาชีพตื่นตระหนก พวกเขาวิ่งผ่านกลุ่มคนแล้วหายวับไปในทันที
แดร์ริลอดไม่ได้ที่จะต้องระเบิดหัวเราะออกมา
“ฮัลโหล น้องชาย? ทำไมนายไม่พูดล่ะ? ว่าไง?” เมแกนถาม
ไม่มีอะไรที่ต้องพูดอีกในเมื่อชายสองคนนั้นไปแล้ว
แดร์ริลหัวเราะอีกครั้ง “ไม่มีอะไร ช่างมันเถอะ”
เขาวางสายไปโดยไม่อธิบายอะไรเลย
เมแกนกระทืบเท้าของเธอด้วยความโกรธที่อีกฝั่งสาย
‘แดร์ริล ดาร์บี้ เป็นบ้าอะไร? ทำไมเขาโทรมาในเวลาดึกแล้วไม่สนใจเราแบบนั้น?’
‘คนพิลึก!’
กลุ่มคนใกล้อาคารโทรทัศน์ตงไห่เองก็กระจายตัวไปแล้ว
“ขอบคุณมากค่ะ” ดอร่าเดินมาหาแดร์ริลแล้วก้มหัวให้เขาเป็นการขอบคุณ
เธอซาบซึ้งที่เขาปรากฏตัวได้ทันเวลา ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่รู้ว่าชายสองคนนั้นกำลังหลอกเธอ
แดร์ริลยิ้มแล้วตอบอย่างสบาย ๆ “ด้วยความยินดี มันก็แค่เรื่องเล็ก”
เขามองที่ดอร่าในขณะที่เขาพูด เธอดูงดงามและบริสุทธิ์
ดอร่าดูเขินเล็กน้อยเมื่อเธอกล่าว “ฉันยังรู้สึกขอบคุณคุณมาก ๆ ฉันควรเลี้ยงมื้อค่ำคุณ แต่ฉันมีบางอย่างที่เร่งด่วนต้องไปทำ ฉันต้องขับรถไปให้เจ้านาย ดังนั้นบางทีคราวหน้า ฉันขอเพิ่มคุณใน WeChat ได้ไหมคะ?”
ดอร่าก้มหัวของเธอลงในขณะที่เธอกล่าว เธอดูเขินอายและสงวนตัว
‘สาวน้อยคนนี้น่ารักจังแฮะ’ แดร์ริลหัวเราะเบา ๆ อย่างสุขุม
แดร์ริลไม่ปฏิเสธคำขอของเธอ เขาเดินไปที่ถนนเพื่อเรียกแท๊กซี่หลังจากเพิ่มรายชื่อผู้ติดต่อกับดอร่า
มีคนไม่มากที่บนถนนเนื่องจากมันเป็นเวลาสี่ทุ่มแล้ว แดร์ริลเพิ่งเรียกแท๊กซี่ได้ในตอนที่เขาได้ยินเสียงฝีเท้าด้านหลังเขา
เขาหลังโดยสัญชาตญาณ แต่ถุงกระสอบก็คลุมหัวของเขาทันที!
-ิบหาย!
‘เกิดบ้าอะไรขึ้น?’
แดร์ริลสาปส่ง เขาต้องการดิ้นให้หลุด แต่ตอนนั้นเองที่เขาถูกฟาดที่ด้านหลังศรีษะ
แดร์ริลรู้สึกมึนหัวก่อนที่ทัศนะของเขาจะกลายเป็นสีดำ และสลบไป
เขาไม่รู้เลยว่าเขาหมดสติไปนานเท่าไหร่ แต่มันรู้สึกเหมือนฝันที่ยาวนาน
แดร์ริลปวดหัวเมื่อเขาได้รับสติกลับมา
เมื่อเขาเปิดตาขึ้น เขาก็พบว่าตัวเองถูกมัดไว้อยู่
เขาอยู่ในออฟฟิศหรูหราที่มีเฟอร์นิเจอร์เรียบง่าย โต๊ะ โซฟา และโคมระย้าที่ดูราคาแพงบนเพดาน
เขามองไปรอบ ๆ ก่อนที่สายตาไปพบตกอยู่ที่โซฟา
หญิงสาวที่น่าดึงดูดและงดงามนั่งอยู่ตรงนั้น
เธอคือแอ๊บบี้ กาย พี่สาวของแบรนดอน กาย
‘เธอเป็นคนที่จับเรามา?’
แดร์ริลต้องยอมรับว่าแอ๊บบี้นั้นงดงามจริง ๆ เขาจำได้ว่าเธอเป็นศูนย์กลางความสนใจในงานแต่งงานของแจ็คสัน แดร์ริลยังสังเกตได้ว่าตอนนี้เธอนั้นยิ่งดูมีเสน่ห์มากกว่าเดิมเสียอีก
เสื้อแขนกุดเอวลอยและกระโปรงรัดรูปของเธอทำให้ทรวดทรงโค้งเว้าของเธอเด่นชัด
แอ๊บบี้ดูสง่างามและดึงดูดอย่างยิ่งยวดในขณะที่เธอนั่งอยู่บนโซฟา ไขว่ห้างพร้อมหมุนแก้วไวน์วนไปมา
เมื่อเธอสังเกตเห็นแดร์ริลที่จ้องมาที่เธอ แอ๊บบี้ก็ยิ้มแล้วลุกขึ้นจากโซฟาเพื่อเข้าไปหาแดร์ริล
แดร์ริลกลืนน้ำลายเพราะเอวอันผอมเพรียวและขาเรียวยาวของเธอมันใกล้กับเขาเกินไป
แอ๊บบี้ยื่นมือละเอียดละออของเธอตบใบหน้าของแดร์ริลหลายครั้ง
“ฉันจะตบนาย ถ้าแกมองนายแบบนั้นอีกครั้ง”
เ-ี่ย! แดร์ริลถอนหายใจ “คุณกาย คุณค่อนข้างไม่มีเหตุผลนะ คุณลืมแล้วเหรอว่าผมช่วยชีวิตคุณไว้ตอนที่คุณหมดสติเพราะกระจกแปดด้านในงานแต่งงาน? ทำไมคุณมามัดผมไว้ล่ะเนี่ย?”