“ลิลี่ คุณไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะกำจัดไอ้คนน่ารำคาญนี่เดี๋ยวนี้” โดน็อกยิ้มกว้างกล่าวพลางโบกมือ “ทุกคน จัดการมัน”
ทันใดนั้น ชายกำยำเป็นสิบ ๆ คน ชักมีดออกมาและพุ่งตรงไปหาแด๊กซ์!
แด๊กซ์ รู้สึกหวาดกลัว เขาเร่งรีบดึงขวานออกมาเพื่อปกป้องตัวเอง
ผู้ชายคนเดียวจะชนะคนเป็นสิบ ๆ ได้อย่างไร!?
ปะทะ!
ทั้งห้องตกอยู่ในความโกลาหลทันที
หน้าตาน่ารักของลิลี่เต็มไปด้วยความวอกแวก เธอไม่เคยเห็นฉากนองเลือดแบบนี้มาก่อน
โดน็อก ยิ้มและเรียกขวัญลิลี่ “อย่าได้ตระหนกเลยลิลี่ พวกเขาแค่กำลังกำจัดไอ้คนน่ารำคาญนี่ ทุกอย่างจะเรียบร้อย”
ฉึก!
มีดได้ปักลงไปบนหลังของแด๊กซ์พร้อมกับเสียงดังสนั่น ผิวหนังและกล้ามเนื้อของเขานั้นฉีกขาดออกจากกันขณะที่เลือดได้ไหลพรั่งพรูออกมา!
“อ๊า!” แด๊กซ์ร้องโหยหวนในความเจ็บปวด แม้ว่าเขาจะแข็งกล้ากับการต่อสู้เขาก็ไม่คู่ควรกับการถูกโจมตีจากทุกด้าน!
แด๊กซ์อดทนกับความเจ็บปวด และเหวี่ยงขวานของเขา น็อคคนล้มไปสองคนจากกลุ่มชายกำยำ
อย่างไรก็ตาม ชายฉกรรจ์อีกครึ่งโหลเริ่มโอบล้อมเขาอีกครั้ง และฟาดฟันมีดลงไปที่แด๊กซ์อย่างไม่ลดละ
ฉึก! ฉัวะ!
ร่างกายของแด๊กซ์อาบไปด้วยเลือดขณะที่ถูกฟันนับครั้งไม่ถ้วน จนในที่สุดสายตาของเขาเลือนลางและตัวเขาล้มลงไปกองกับพื้น ไม่รู้ได้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่
ไม่นานหลังจากนั้น ชายในชุดดำเป็นสิบ ๆ คน ลากร่างของแด๊กซ์และโยนออกไปนอกบาร์
…
ในระหว่างนั้น แนนซี่พยายามอย่างต่อเนื่องที่จะโทรศัพท์หาใครสักคนบนโทรศัพท์มือถือของเธอ อยู่ด้านนอกของบาร์
เธอได้โทรศัพท์หาหลายเบอร์ ก็ยังไม่มีสักเบอร์ที่รับสาย จนในที่สุดเธอจำได้ว่านายท่านชราของตระกูลแซนเดอร์ส กำลังประชุมตระกูลกันอยู่และลูกน้องของแด๊กซ์จะต้องเข้าร่วมอยู่ในการประชุมนี้แน่
แนนซี่เป็นกังวลอย่างมาก ทันใดนั้นเธอคิดถึงแดร์ริล และโทรหาเขาในทันที
ไม่นานก็มีคนรับสาย
“แดร์ริล มาเร็ว! แด๊กซ์มีปัญหา!” แนนซี่ได้ตะโกนจนเจ็บคอก่อนที่แดร์ริลจะสามารถตอบสนอง
อีกฝั่งหนึ่งของคู่สายโทรศัพท์
แดร์ริลกำลังเอนหลังและพักผ่อนอยู่ในออฟฟิศบนโซฟา เขาลุกชึ้นทันทีหลังจากได้ยินข่าว “เกิดอะไรขึ้น? ใจเย็น ๆ ค่อย ๆ เล่าให้ฉันฟัง”
“มาที่ไดนาสตี้ บาร์ แด๊กซ์ถูกทำร้ายจนตอนนี้หมดสติไปแล้ว!” แนนซี่ร้องไห้หา
อะไรนะ?
สีหน้าของแดร์ริลเคร่งเครียดขึ้นมาทันที เขาวางสายโทรศัพท์และเร่งรีบออกจากออฟฟิศของเขา
เป็นเวลาสามทุ่มซึ่งพนักงานของ บริษัท แพลทินัม ได้กลับออกไปหมดแล้ว แดร์ริลเดินชนเข้ากับชายคนหนึ่งขณะที่กำลังออกจากประตูทางเข้าหลักของบริษัท
อย่างไรก็ตาม ชายคนนั้นยังยืนนิ่งขณะแดร์ริลแทบจะล้มลงจากแรงกระแทก
แดร์ริลกำลังรีบ เขาจึงทำได้เพียงแค่ขออภัยและหาทางอ้อมชายคนนั้นไป
ในเวลาเดียวกันชายคนนั้นจับตัวแดร์ริลและกล่าวว่า “แค่คำขอโทษ มันคงไม่พอสำหรับการเดินชนใครสักคน?”
เสียงของชายผู้นี้มีลักษณะที่เฉพาะ แดร์ริลจึงเงยหน้าขึ้นเพื่อมองไปที่เขา ชายผู้นี้สวมเสื้อโค้ทสีดำและปัดปีกหมวกลงต่ำ แดร์ริล มองเห็นใบหน้าของชายผู้นี้ได้ไม่ถนัดนัก
“ผมขออภัย ผมมีเหตุฉุกเฉิน คุณจะต้องเป็นพนักงานของที่นี่แน่ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะเลื่อนตำแหน่งให้คุณนะ” แดร์ริลกล่าวขณะที่พยายามหาทางอ้อมชายคนนี้ไปอีกครั้ง
ชายคนนี้หัวเราะเบา ๆ กับท่าทีที่เหมือนจะไม่ให้แดร์ริลผ่านไป
ห๊ะ?
แดร์ริลขมวดคิ้ว “ขอประทานโทษ ผมกำลังรีบ”
ในขณะนั้น แดร์ริลรู้สึกได้ถึงรังสีพลังงานที่มากล้นแผ่ออกมาจากชายคนนี้! แม้ว่าเขาจะจงใจรั้งมันไว้ ก็ยังรู้สึกถึงมันได้อย่างชัดเจน
“ถอยไป ผมกำลังรีบ!” นำ้เสียงของแดร์ริลบ่งบอกว่าเริ่มจะหมดความอดทน เขากำลังรีบที่จะไปช่วยเแด๊กซ์
ชายคนนี้หัวเราะเบา ๆ อีกครั้ง “อย่าเพิ่งผลีพลาม เจ้านายของฉันกำลังหาตัวนายอยู่”
“เจ้านาย?” แดร์ริลกระซิบกับตัวเอง
แดร์ริลตอบปฏิเสธชายคนนี้ อย่างไม่ตรึกตรอง “ผมไม่สน ผมมีสิ่งที่สำคัญกว่าจะต้องไปทำ”
แดร์ริลไม่อยากเสียเวลาที่จะเล่นแง่กับชายคนนี้แล้ว เขาจึงเดินจากไปหลังพูดจบ
ขณะที่แดร์ริลกำลังจะเดินจากไป ทันใดนั้นชายคนนี้หยิบถุงกระสอบขนาดใหญ่ออกมาและคลุมแดร์ริลไปทั้งตัว!
ไอ้แม่เ-็ด ถุงกระสอบอีกแล้ว!
ชายคนนี้ดำเนินการต่อโจมตีเข้าไปที่ท้ายทอยของแดร์ริล ทำให้เขาหัวหมุนจนสลบไปในไม่ช้า
แดร์ริลไม่มีทางรู้ได้เลยว่าเขาหมดสติไปนานแค่ไหน รู้เพียงแค่เขาเวียนหัวเมื่อเขาลืมตาขึ้น
“ไอ้เ-ี่ยตัวไหนมัดกูไว้?” ดวงตาของแดร์ริลแดงก่ำ แด๊กซ์ตะเกียกตะกายระหว่างความเป็นความตายทว่าแดร์ริลนั้นไม่ได้อยู่ด้วย!