บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 104
หัวมุมของหนังสือไดอารี่ถูกขูดกับบาดแผลที่ยังไม่เเห้งดีบนใบหน้าของเธอความเจ็บดังลั่นอย่างรุนแรงก่อนที่เลือดจะเริ่มไหลซึมอีกครั้ง
กระนั้นเจเรมี่ไม่ได้สังเกตเห็นถึงสิ่งนี้ อย่างไรก็ตาม เขาปัดผ่านไหล่ของเธอพร้อมกับดันไหล่ที่กว้างและทรงพลังของเขากระทบกับร่างบางของมาเดลีน ทันใดนั้นเองมาเดลีนเสียหลักล้มลงข้างเตียง มันช่างตลกร้ายเมื่อมองไปเห็นสิ่งที่อยู่ข้างหน้าเธอ ไดอารี่ที่เจเรมี่ทิ้งถูกเปิดออกในหน้าหนึ่ง มาเดลีนมองไปที่เนื้อหาห็นคำที่เธอเขียน “เจซ ในที่สุดฉันก็ได้พบคุณอีกครั้ง …”
มาเดลีนมองไปที่คำที่เขียนบนหน้าไดอารี่และหัวเราะเยาะตัวเองจนน้ำตาเริ่มไหลออกจากดวงตาของเธอโดยไม่รู้ตัว
น้ำตาอุ่นๆหยดผ่านบาดแผลที่มีเลือดออก ตามแนวโค้งของคาง และสุดท้ายหยดเลือดได้หยดลงบนประโยคในไดอารี่
เจซ…
เจซในอดีตของเธอได้ตายไปแล้วในหัวใจของเธอ
แสงแดดอ่อนๆนั่น เด็กผู้ชายที่เคยบอกว่าอยากอยู่กับเธอตลอดไป ตายไปแล้วในใจเธอ …
——
เกิดหนองบางส่วนขึ้นที่แผลบนใบหน้าของมาเดลีน ดังนั้นเธอจึงต้องไปโรงพยาบาล
หลังจากรักษาบาดแผลและในขณะที่เธอกำลังจะกลับ พยาบาลสาวสองคนเดินผ่านมาเดลีนไป อย่างเร่งรีบ
“คุณหญิงมอนต์โกเมอรีจะได้รับการผ่าตัดในเร็วๆนี้ แต่เลือดกรุ๊ปพิเศษ Rh ของโรงพยาบาลถูกใช้ไปจนหมดแล้ว หากเกิดอะไรขึ้นระหว่างการผ่าตัด ใครจะเป็นคนรับผิดชอบ?”
“การผ่าตัดไส้ติ่งอักเสบมักจะไม่สูญเสียเลือดมากขนาดนี้เว้นแต่หากจะเกิดอุบัติเหตุแต่ฉันไม่คิดว่าคุณหญิงมอนต์โกเมอรีจะโชคร้ายขนาดนี้! และฉันคิดว่าใบหน้าของเธอดูเจ็บปวดมาก เธอต้องได้รับการผ่าตัดทันที!”
จังหวะนั้นมาเดลีนเข้าไปถามด้วยความกระตือรือล้นเธอรีบตามพยาบาลทั้งสองไป “ฉันขอถามได้ไหมว่าคุณหญิงมอนต์โกเมอรีที่คุณพูดถึงคือเอโลอิส แพตทัลใช่ไหม?”
“ใช่แล้ว! คุณเป็นใคร?” พยาบาลเหลือบดูมาเดลีนด้วยสายตาขึ้นลงสองถึงสามครั้ง “ถ้าคุณต้องการอะไร โปรดไปติดต่อที่แผนกต้อนรับ เราไม่ว่างขณะนี้!”
พยาบาลรีบออกไปหลังจากพูดแบบนั้น
มาเดลีนหันกลับมาโดยไม่คิดอะไรอีกแล้วเธอวิ่งไปที่จุดถ่ายเลือดซึ่งเธอได้ยินเสียงดุดันจากระยะไกลของเมเรดิธ
“นี่มันโรงพยาบาลบ้าอะไรกัน? ทำไมเลือดถึงหมดได้ตลอดเวลา! ครั้งที่แล้วก็เป็นลูกของฉันคราวนี้เป็นแม่ของฉันอีก! พวกคุณจงใจกำหนดให้ฉันเป็นเป้า!”
หล่อนตั้งคำถามกับพยาบาล พยาบาลก้มศีรษะลง ตาของเธอเป็นสีแดงและเธอไม่กล้าพูดอะไรสักคำในขณะที่เธอถูกดุ
เมเรดิธมาพร้อมกับแม่ของเธอ โรส ไม่ใช่ ควรบอกว่าเป็นแม่บุญธรรมของเธอเพราะเมเรดิธได้รับการยืนยันว่าเป็นลูกสาวแท้ๆของเอโลอิสเมื่อสามปีก่อน
การแสดงออกของเมเรดิธช่างมืดมน เธอดูเหมือนปากร้ายด้วยฟันและกรงเล็บของเธอ
“สิ่งที่เธอควรทำคือสวดภาวนาให้การผ่าตัดเป็นไปอย่างราบรื่นดีเสียกว่า ถ้าแม่ของฉันประสบอุบัติเหตุระหว่างการผ่าตัด ฉันจะต้องให้คู่หมั้นฟ้องโรงพยาบาลของคุณจนล้มละลายแน่นอน!”
“คะ คะ คุณหนูมอนต์โกเมอรี คุณเป็นลูกสาวแท้ๆของคุณหญิงมอนต์โกเมอรี ตราบใดที่ คุณทำการถ่ายเลือด …”
“การถ่ายเลือดอะไรกัน! ประจำเดือนของเมเรดิธยังไม่หมด เธอจะถ่ายเลือดของเธอได้ยังไง!”โรสบันดาลโทสะเหมือนปีศาจ
เมื่อได้ยินเช่นนี้ มาเดลีนนึกย้อนถึงช่วงเวลาที่แจ็คสันต้องการได้รับถ่ายเลือด เมเรดิธบอกไว้ว่าเธอไม่สามารถทำการถ่ายเลือดได้เนื่องจากเป็นช่วงเวลาของประจำเดือน
เป็นเวลากว่าครึ่งเดือนแล้ว แต่ประจำเดือนของเธอยังไม่หมดอีกหรอ?
ทันใดนั้นมาเดลีนก็เข้าใจอะไรบางอย่าง ไม่ใช่ว่าเมเรดิธมีประจำเดือน แต่เธอแค่ไม่ต้องการทำการถ่ายเลือดแค่นั้น
คนหนึ่งเป็นลูกชายของเธอเองและอีกคนเป็นแม่ที่แท้จริงของเธอแต่เธอก็เลือดเย็นมากพอที่จะไม่ต้องการช่วยชีวิตพวกเขาเช่นกัน
หลังจากมาเดลีนเฝ้าดูเมเรดิธและโรสจากไปในขณะที่พวกหล่อนยังคงสาปแช่งพวกเขา เธอวิ่งเหยาะๆเข้าไปโดยไม่ลังเล “นางพยาบาล คุณมอนต์โกเมอรีน่าจะใช้เลือดของฉันได้ โปรดตรวจสอบให้ฉันในทันที ขอบคุณค่ะ”
นางพยาบาลที่ร้องไห้หลังจากถูกดุได้ยินคำพูดของมาเดลีน และทันใดนั้นมันก็ปลุกวิญญาณของเธอ
ไม่นาน มาเดลีนได้บริจาคเลือด 500 มิลิลิตร สำหรับใช้สำรองการผ่าตัด
เธอไม่ได้ออกจากโรงพยาบาลไปทันทีแต่เธอกำลังรอฟังข่าวการผ่าตัด
ไส้ติ่งอักเสบจำเป็นต้องได้รับการผ่าตัดเล็กน้อยและโดยปกติจะไม่มีภาวะแทรกซ้อนใดๆ แต่ กระนั้นมาเดลีนยังคงรู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี
เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงกังวลเกี่ยวกับเอโลอิส แพตทัล มากนักคล้ายกับว่าเธอมีสายสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดบางอย่าง มีความปรารถนาที่จะเข้าหาเอโลอิสอยู่ในใจของเธอ
ขณะที่เธอกำลังใช้ความคิดเกี่ยวกับการผ่าตัด ทันใดนั้นมาเดลีนเห็นเมเรดิธและโรสรีบวิ่งมายังทิศทางที่เธออยู่
เมื่อมาเดลีนคิดว่าสองแม่และลูกอุปถัมถ์จะสร้างปัญหาให้กับเธออีก ก็มีลมกระโชกแรงชายคนหนึ่งเดินผ่านร่างเธอไป
“คุณพ่อ ในที่สุดก็มาถึงสักทีนะคะ!” เมเรดิธตะโกนใส่ชายคนนั้น