ตอนที่ 598 ไม่เคยปรากฏมาก่อน Ink Stone_Fantasy
ณ ภายในโลกของสายพันธุ์เทพ
พื้นที่นอกเหนือไปจากจัตุรัสหน้าวิหารในเมืองไห่เช่า ตลอดทั้งโลกใต้ดินทั้งหมดล้วนจมอยู่ใต้มหาสมุทรโดยสมบูรณ์
กู่ฉิงซานคว้าจับดาบเช่าหยิน ทั้งคนทั้งร่างสาดประกายแสงระยับออกมา
ในหัวใจของเขานึกคิดสั่งการ
มหาสมุทรทั้งมวลไล่ติดตามเขา และพยายามซัดสาดขึ้นไปบนท้องฟ้า
ขณะที่เมฆแหล่งกำเนิดทัณฑ์ ยังคงทำหน้าที่ของมันไปอย่างต่อเนื่อง มันพยายามรวบรวมเป็นก้อนเดียวกัน และระเบิดสายฟ้าฟาด ส่งเสียงอึกทึกเสียดแทงเข้ามาในรูหูของกู่ฉิงซานอย่างไม่รู้จบ
ทว่ากู่ฉิงซานกลับมิได้ต่อสู้กลับ แต่เลือกที่จะหลบเลี่ยงพวกมันไป
แต่ก็มีบางครั้งเหมือนกันที่เขาหลบเลี่ยงมันไม่ได้ทั้งหมด ทว่าก็เป็นแสงที่ครอบคลุมบนร่างกายเขาที่คอยช่วยปกป้องเขาจากการกัดกร่อนของสายฟ้า
บรรดาสายฟ้าที่ถูกเขาหลบเลี่ยงในช่วงก่อนหน้า ทั้งหมดค่อยๆ ชะลอตัวลง
พวกมันปรับทิศทางอย่างช้าๆ และเริ่มไล่ติดตามกู่ฉิงซานขึ้นไปยังเบื้องบน
นี่ช่างเป็นฉากที่งดงามโดยแท้
น้ำทะเลอันไร้ที่สิ้นสุดกำลังพวยพุ่งขึ้นสู่ฟากฟ้า
ขณะที่ภายในทะเล ตรงช่องว่างที่มวลน้ำเข้าไม่ถึง
ในสถานที่ดังกล่าว ปรากฏถึงร่างของชายคนหนึ่งที่ลุกท่วมไปด้วยแสงสว่างไสวบนกายเขา ในมือถือดาบยาว และกำลังถูกไล่ล่าโดยบอลสายฟ้านับไม่ถ้วน
อย่างไรก็ตาม ที่เขาทำก็แค่หลบเลี่ยง มิใช่โจมตี ดังนั้นสายฟ้าสวรรค์จึงมิได้ถูกทำลายลง
ส่งผลให้บนท้องฟ้า ปริมาณของทัณฑ์สายฟ้าเริ่มผุดขึ้นมามากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ
ทัณฑ์สายฟ้าสีน้ำเงินขาว คล้ายกับดวงดาราที่สาดประกายเย็นเยียบ ระหว่างที่กำลังลอยล่อง ก็คอยส่งเสียงเปรี๊ยะๆของกระแสไฟฟ้า ปะทุออกมาอย่างต่อเนื่อง
ส่วนสายฟ้าดับจิตเทวะสีแดงเข้มยังคงเงียบ นอกเหนือไปจากเพิ่มความเร็วไล่ตามติดกู่ฉิงซานไปอย่างใกล้ชิดแล้ว มันก็ยังไม่มีความคิดที่จะแปรเปลี่ยนรูปแบบใดๆ
บอลสายฟ้ามากมายเหลือคณาพอๆ กับดวงดาวบนท้องฟ้า
และดวงดาวนับไม่ถ้วนเหล่านั้นก็กำลังรวมกลุ่มกัน ไล่ตามติดกู่ฉิงซาน พยายามม้วนโถมเข้าใส่เขาดั่งคลื่นสึนามิ
กู่ฉิงซานถูกไล่ล่าโดยสายฟ้าจากทุกหนแห่ง โฉบไปมา หลบเลี่ยงอยู่ท่ามกลางท้องทะเล
เขายังคงอาศัยพลังอันยอดเยี่ยมของสกิลเทวะ ‘ย่นระยะเหลือเพียงหนึ่งนิ้ว’ และ ‘ร่างเงาแทนที่’ อย่างต่อเนื่อง แต่แค่เคลื่อนย้ายเท่านั้น มิได้ทำการโจมตีใดๆ
เมื่อเรื่องราวดั่งที่ได้บอกเล่าไปดำเนินมาถึงชั่วขณะหนึ่ง
หลี่อันที่กำลังมองมายังฉากนี้จากในระยะไกล ก็เริ่มปริปากเอ่ยออกมาด้วยความกังวล “ท่านแม่ ท่านเคยเห็นทัณฑ์สวรรค์ที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้มาก่อนหรือไม่ แล้วเขาคิดจะทำอะไรกันแน่?”
แม่มารแหงนหน้ามองไปบนท้องฟ้า เงียบอยู่นานก่อนจะเฉลย “ดูเหมือนนั่นจะเป็นการสะสมสายฟ้าสวรรค์”
“สะสมสายฟ้าสวรรค์? ทำแบบนั้นเขาจะไม่ตายหรือ?” หลี่อันอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา
แม่มารส่ายหัว เธอหัวเราะออกมาอย่างกะทันหัน “พื้นฐานวรยุทธ์มิได้สูงส่ง แต่ความกล้าหาญกลับตรงกันข้าม เหนือล้ำยิ่งกว่ามันไปมากโข”
“ท่านแม่กำลังจะบอกว่า…”
“จงดูนั่นเร็ว ทัณฑ์สายฟ้ากำลังจะเปลี่ยนรูปแบบแล้ว!” แม่มารเตือนสติเธอ
หลี่อันเงยหน้ามองขึ้นไป และเห็นแค่เพียงทัณฑ์สวรรค์ที่กำลังเปลี่ยนรูป
สายฟ้าสีแดงเข้มอัดแน่น รวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อน แปรสภาพเป็นมือสายฟ้าขนาดใหญ่
นี่คือมือใหญ่ที่เกิดขึ้นจากสายฟ้าดับจิตเทวะ และมันมีภูมิปัญญาทางจิต! เป้าประสงค์เดียวของมันก็คือสังหารมนุษย์ที่กำลังข้ามผ่านโทษทัณฑ์!
มือสายฟ้าดับจิตเทวะค่อยๆ ขยายใหญ่ขึ้น กลายสภาพเป็นแขนสีแดงขนาดมหึมาที่ดูแข็งกร้าว
บนท้องฟ้า อีกกลุ่มก้อนสายฟ้าสีแดงเข้มได้รวมตัวกันอีกรอบ และเริ่มก่อรูปเป็นแส้ยาว
แขนมหึมาคว้าจับแส้ยาว และฟาดลงไปยังทิศทางของกู่ฉิงซานโดยตรง!
สถานการณ์ในขณะนี้ของกู่ฉิงซานนับว่าอันตรายเป็นอย่างยิ่ง
เขาหันไปมองรอบๆ
บนท้องฟ้า บัดนี้ทุกหนแห่งล้วนพร่างพราวไปด้วยบอลสายฟ้า
เนื่องด้วยจำนวนบอลสายฟ้าที่ไม่ได้ถูกทำลายลงเลย จนเพิ่มจำนวนขึ้นมามากมายถึงขนาดนี้ ก็อาจกล่าวได้ว่า ทัณฑ์สายฟ้าใกล้ที่จะเข้าสู่สภาวะเต็มรูปแบบของมันแล้ว
“ได้เวลาสักที” กู่ฉิงซานกล่าว
“ตอนนี้ พวกเราจะมุ่งเข้าหากองทัพสัตว์ประหลาดผี และยืมอำนาจของทัณฑ์สายฟ้าสังหารพวกมันทันทีเลยใช่ไหมนายน้อย?” ฉานนู่เอ่ยถาม
“ไม่ใช่ อันดับแรกที่ต้องทำคือวางแผนไม่ให้เหล่าผู้เข้าสู่วิถีมารเข้ามาวุ่นวายเสียก่อน” กู่ฉิงซานกล่าว
ฉานนู่พยักหน้า “เป็นอย่างที่กล่าวมาจริงๆ ทัณฑ์สายฟ้าน่ะสามารถตรึงพวกภูตผีไว้ได้ก็จริง แต่มันไม่สามารถหยุดยั้งผู้เข้าสู่วิถีมารได้ ยิ่งไปกว่านั้นจำนวนของผู้เข้าสู่วิถีมารยังมีมากกว่าสองร้อยล้านคน หากพวกมันเข้ามายุ่มย่าม ทางเราก็คงยากที่จะจัดการ”
“ดังนั้นพวกเราจะไม่อนุญาตให้ผู้เข้าสู่วิถีมารเข้ามาก้าวก่าย”
“แล้วข้าสมควรทำอย่างไรดี?”
“เรื่องนี้คงต้องฝากเจ้าแล้วนะ ฉานนู่”
“หืม?!” ฉานนู่อุทานตกใจ
กู่ฉิงซานกล่าวต่อ “เวลามีไม่มากแล้ว ตอนนี้ข้าจะมอบหมายงานให้พวกเจ้า”
“เช่าหยิน เจ้าคอยควบคุมน้ำสมุทร”
ดาบเช่าหยินฉวัดเฉวียนคำหนึ่ง ขานรับแสดงความเข้าใจ
“ดาบพิภพ เจ้าจงไปทำลายพื้นน้ำแข็ง เปิดทางให้แก่เช่าหยิน”
“ไม่มีปัญหา” เสียงหนักทึบของดาบพิภพดังขึ้น
“ฉานนู่ ส่วนเจ้าท่องบทตามที่ข้ากำลังจะบอก”
“…เดี๋ยวก่อนนายน้อย ท่องบทที่ว่านั่นหมายความว่าอย่างไร?”
“เป็นทักษะทางด้านการแสดงขั้นสูงสุดของข้าเอง รับรองเลยว่าถ้าเจ้าใช้มันจะต้องได้ผลอย่างแน่นอน”
“นายน้อย ท่านช่วยอธิบายให้มันดีๆ หน่อยจะได้ไหม ข้าเริ่มที่จะสับสนแล้ว…”
กู่ฉิงซานตบลงในถุงสัมภาระ และหยิบเอากระดูกของสัตว์ประหลาดผีออกมา
นี่คือสิ่งที่ได้มาจากศพสัตว์ประหลาดผีที่ถูกสังหารโดยดาบพิภพ จากในสงครามบนพื้นราบลุ่ม
“รับมันไว้”
กู่ฉิงซานโยนกระดูกสัตว์ประหลาดผีให้แก่ฉานนู่ และอธิบายออกไปไม่กี่ประโยค
ในช่วงเวลาถัดไป แส้สายฟ้าก็ฟาดสะบัดมาถึงตำแหน่งที่พวกเขาสนทนากันอยู่!
ฟุบ!
กู่ฉิงซานหายวับไปจากสถานที่เดิม
เขาอาศัยสกิลเทวะ หลบเลี่ยงการโจมตีของแขนสายฟ้าดับจิตเทวะ
“ฉานนู่!”
กู่ฉิงซานตะโกนด้วยความวิตก
ท่ามกลางอากาศที่ว่างเปล่าเบื้องหลังเขา ดาบยาวที่สาดแสงดั่งหยาดน้ำค้างในฤดูใบไม้ร่วงได้บินออกมา
ดาบยาวตอบสนองต่อเสียงเรียกของเขา มันทุ่มเต็มกำลังโฉบออกจากโทษทัณฑ์ที่กำลังพยายามกดดันตัวมันอย่างหนาแน่น
เนื่องจากพลัง ‘แหกกฎ’ อันเป็นเอกลักษณ์ ส่งผลให้ทัณฑ์สายฟ้าเหลือคณามิอาจสร้างความเสียหายใดๆ หรือขัดขวางชะลอความเร็วของดาบขุนเขาเทวะหกโลกาได้
ดาบยาวเจาะทะลุเมฆแหล่งกำเนิดทัณฑ์ ผลุบขึ้นไปเหนือเบื้องบนชั้นฟ้า แล้วจึงค่อยแปรสภาพเป็นหญิงในชุดคลุมฟ้าอีกครั้ง
ฉานนู่เอนกายลงมองไปยังกู่ฉิงซาน
“นายน้อย ข้าจะส่งท่านเอง!”
“เข้าใจแล้ว!”
ระหว่างกล่าว ฉานนู่ก็เริ่มวูบไหว
ร่างเงาแทนที่!
เธอแลกเปลี่ยนตำแหน่งกับกู่ฉิงซาน
วินาทีต่อมา กู่ฉิงซานก็สามารถหลุดพ้นจากดงโทษทัณฑ์ได้เลยโดยตรง และทะยานขึ้นมาถึงโดมบนฟากฟ้า
เขายื่นดาบเช่าหยิน จี้ปลายดาบออกไป
ข้ามผ่านมหาสมุทรแห่งความทุกข์ระทม!
ท้องทะเลอันกว้างใหญ่ม้วนตัวกลับ แหวกออกเป็นสองฟากฝั่งเปิดทางให้แก่เขา
ท่ามกลางทะเลสีน้ำเงินเข้ม พื้นที่ว่างเปล่าปรากฏขึ้นเบื้องหน้ากู่ฉิงซาน
ในเวลาเดียวกัน ดาบขุนเขาเทวะก็ทะลวงผ่านดงโทษทัณฑ์ได้อีกครั้ง และกลับเข้าสู่ในความว่างเปล่าเบื้องหลังกู่ฉิงซาน
“ไปกันเถอะ!”
กู่ฉิงซานตะโกน
เขาวาดสะบัดดาบเช่าหยิน
น้ำทะเลทั้งหมดม้วนตลบ และเริ่มกวาดขึ้นไปยังพื้นผิวทะเลเบื้องบน
ร่างของกู่ฉิงซานฟุ้งไปด้วยความฮึกเหิม หนึ่งคนสามดาบทะลุผ่านช่องแคบที่เปิดออก และหายวับไป
เขามุ่งหน้าเข้าสู่โลกชั้นมหาสมุทร
เบื้องล่างท้องฟ้า ทัณฑ์สายฟ้าทั้งมวลพลันตอบสนองทันที
ทัณฑ์สายฟ้าสีน้ำเงินขาวเหลืออนันต์ และสายฟ้าดับจิตเทวะขนาดใหญ่ เร่งเคลื่อนตัวพุ่งเข้าสู่เมฆแหล่งกำเนิดทัณฑ์ ไล่ตามกู่ฉิงซานไปอย่างไม่ลดละ
ขณะที่เมฆแหล่งกำเนิดทัณฑ์เองก็เริ่มเคลื่อนไหวเช่นกัน
มวลเมฆสีทะมึนเชื่อมต่อเข้าด้วยกัน บินขึ้นไปเข้าสู่ชั้นมหาสมุทร
กระทั่งมันก็ยังไล่ล่าตามกู่ฉิงซานไป!
ยามเมื่อเมฆแหล่งกำเนิดทัณฑ์ที่เกิดจากกฎเกณฑ์ของฟ้าดินบินใกล้เข้ามา ท้องทะเลก็แหวกออก เปิดเส้นทางให้แก่มันอย่างง่ายดาย
แสงสายฟ้านับไม่ถ้วนสาดประกายจากมวลเมฆ โฉบขึ้นเบื้องบน ไล่ตามติดกู่ฉิงซานไป
วินาทีต่อมา โลกเบื้องล่างก็กลับคืนสู่ความสงบอีกครั้ง
กู่ฉิงซาน ทัณฑ์สายฟ้า และเมฆแหล่งกำเนิดทัณฑ์ได้หายไปจากโลกใต้ดิน
ชายผู้คิดข้ามผ่านโทษทัณฑ์ ได้จากไปพร้อมกันกับทัณฑ์แห่งสวรรค์
นี่เป็นฉากที่ไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน เกรงว่าบางทีตลอดทั้งประวัติศาสตร์การฝึกยุทธ์ คงไม่มีผู้ใดคิดกระทำการเช่นนี้
แม่มารกล่าวอย่างเหม่อลอย “เจ้าหนุ่มนั่น…”
“ท่านแม่ แล้วสิ่งที่พวกเราจะต้องทำต่อไปเล่า?” จักรพรรดินีหลี่อันถาม
แม่มารหลับตาลงและกล่าว “เฝ้ารอเวลาให้ทัณฑ์สวรรค์เรียกข้าไป”
เธอขบคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกครั้งและอีกครั้ง สุดท้ายก็ถอนหายใจ “หลี่อัน เจ้าไปรู้จักกับชายผู้นี้ได้อย่างไร ไหนลองเล่าให้แม่ฟังซิ”
“มีอะไรหรือเจ้าคะ เหตุใดท่านแม่จึงอยากรู้เรื่องเล็กน้อยเช่นนี้?”
หลี่อันเริ่มรู้สึกระแวง
“ข้าก็แค่ต้องการที่จะทบทวนถึงความสามารถของบุคคลผู้นั้นอีกครั้งก็เท่านั้นเอง” แม่มารถอนหายใจ
อีกด้านหนึ่ง
ชั้นมหาสมุทร
กู่ฉิงซานควบคุมกระแสมหาสมุทร ไล่เฟ้นหาตำแหน่งที่ได้มาสำรวจก่อนหน้านี้อย่างบ้าคลั่ง จนในที่สุดก็สามารถระบุพิกัดค่ายของสัตว์ประหลาดผีได้อย่างรวดเร็ว
ค่ายของสัตว์ประหลาดผีน่ะ อยู่ในทิศตะวันออก ขณะที่ค่ายของผู้เข้าสู่วิถีมารจะอยู่ในทิศตะวันตก ทั้งสองกลุ่มไม่ระรานซึ่งกันและกัน ไม่คิดติดต่อใดๆ แก่กัน แต่ก็คอยให้ความสนใจอีกฝ่ายอยู่ตลอดเวลา
กู่ฉิงซานปล่อยดาบบินออกมา และเริ่มขับเคลื่อนเทคนิคดาบ
“ทัณฑ์สวรรค์กำลังไล่ตามมาจากเบื้องหลัง ดังนั้นพวกเจ้าจะต้องทำตามแผนโดยเร็วที่สุด!” กู่ฉิงซานสั่ง
สามดาบบินสาดรังสีดาบคมกล้าออกมา
พวกมันขานรับฉวัดเฉวียนคำหนึ่ง เริ่มเจาะชั้นทะเล มุ่งหน้าไปจนถึงค่ายของสัตว์ประหลาดผีในพริบตา
สามดาบวนเป็นวง ค่อยตัดเฉือนพื้นที่ขอบรอบๆ ค่ายสัตว์ประหลาดผีอย่างรวดเร็ว
และกว่าที่สัตว์ประหลาดผีจะทันได้รู้ตัว สามดาบก็สามารถหั่นพื้นน้ำแข็งรอบค่ายเสร็จไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
แต่การกระทำนี่คล้ายกับว่ามันไม่มีความหมายเลย
เนื่องเพราะมันเป็นค่ายที่มีสัตว์ประหลาดผีอยู่กว่าหนึ่งแสนตน ดังนั้นมันจึงมีขนาดเทียบเท่าได้กับเมืองเล็กๆ เมืองหนึ่ง ฉะนั้นแม้จะถูกหั่นพื้นที่รอบค่าย แต่บนพื้นน้ำแข็งก็ยังสามารถลอยลำอย่างนิ่งสงบอยู่เหนือน้ำทะเลได้อยู่ดี
ขณะที่โลกเบื้องบนน่ะเต็มไปด้วยหิมะและน้ำแข็ง อุณหภูมิของมันลดต่ำเป็นอย่างมาก ดังนั้นขอเวลาแค่เพียงไม่กี่สิบลมหายใจ เดี๋ยวรอยแตกที่ดาบบินทำไว้ทั้งหมดก็จะเชื่อมต่อกันเอง
แต่กู่ฉิงซานย่อมไม่พลาดโอกาสนี้
ขณะที่กำลังบินขึ้นไป เขาก็วาดมือออก
สามดาบบินกลับมาอีกครั้ง โคจรรอบตัวเขา
“ช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดได้มาถึงแล้ว ดาบพิภพ ตอนนี้ขึ้นอยู่กับเจ้าแล้ว”
“วางใจเถอะ เจ้าจงส่งเทคนิคดาบมา แล้วข้าจะเป็นคนทุ่มออกด้วยกำลังทั้งหมดที่มีเอง”
“ฉานนู่ เจ้าไปได้ ผ่อนคลายเข้าไว้ล่ะ ไม่ต้องกังวลจนเกินไป”
“เจ้าค่ะ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้”
ว่าจบ ดาบขุนเขาเทวะหกโลกาก็หายไปจากข้างกายกู่ฉิงซาน
กู่ฉิงซานคว้าจับดาบเช่าหยิน ก้มลงมองเบื้องล่าง
ท่ามกลางก้นบึ้งของมหาสมุทร เสียงฟ้าร้องและสายฟ้าฟาดกำลังสาดแสงสว่างจนสายฟ้าของมันลอดผ่านขึ้นมาอย่างช้าๆ
ทัณฑ์สายฟ้าเหลืออนันต์ กำลังไล่ติดตามมาสังหารเขา
………………………………………….