ตอนที่ 15 ทำไมถึงเป็นเย่เซิ่งเทียน

Mars เจ้าสงครามครองโลก

นายหญิงใหญ่หวาง หวางหงและหวางเอี๋ยน เหมือนคนโง่ ตกตะลึงเป็นอย่างมาก

ตกใจ สับสน หวาดกลัว อารมณ์ต่างๆ ปรากฏขึ้นบนหน้าทั้งสามคนทันที

เย่เซิ่งเทียนสวมชุดสูทตัวตรง ในมือมีช่อกุหลาบ เดินผ่านหน้าทั้งสามคนไป

ไม่แม้แต่จะเหลียวมอง

ทำไมเจ้าบ่าวถึงเป็นเย่เซิ่งเทียน!!

เป็นไปไม่ได้

นี่เป็นงานแต่งของเจ้าเทพชัดๆ!

อย่าบอกนะว่า……

นายหญิงใหญ่หวางเริ่มสั่นขึ้นมา เธอทำอะไรรู้ดีอยู่แก่ใจ

หวางหงเหมือนเจอผี ตกใจจนอ้าปากค้างอยู่นาน ก็ยังตั้งสติไม่ได้

หวางเอี๋ยนเข่าอ่อน ทรุดลงบนพื้น

ความคิดอันน่ากลัวผุดขึ้นมา

พวกเขาไม่อยากเชื่อ แต่นี่คือเรื่องจริง

เย่เซิ่งเทียน คือเจ้าเทพ!!!

เย่เซิ่งเทียน คือเจ้าเทพ!

ความจริง ตบปากพวกเขาอย่างแรง!

ทันใดนั้น พวกเขาเสียใจจนอยากฆ่าตัวตาย

เดิมทีตระกูลหวางจะยิ่งใหญ่ กลายเป็นตระกูลอันดับต้นๆ ในประเทศ อยู่อีกแค่ไม่ไกล

แต่พวกเขาฝังโอกาสด้วยมือตัวเอง

ไม่เพียงแค่นั้น ยังดูหมิ่นหวางซีครั้งแล้วครั้งเล่า และยังไล่หวางซีออกจากตระกูลด้วย

ล่วงเกินเย่เซิ่งเทียนเป็นอย่างมาก!

ถ้าดีกับหวางซีสักนิด ถึงเป็นแค่การแสร้งทำ ก็คงไม่มีสภาพเหมือนตอนนี้……

นายหญิงใหญ่หวางพูดอย่างอกสั่นขวัญแขวน “ทำไม……เย่เซิ่งเทียนเป็นเจ้าเทพ เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด”

“ฉันให้คนทารุณซือซือ เย่เซิ่งเทียนต้องฆ่าฉันแน่”

หวางเอี๋ยนตกใจจนจะบ้า เรื่องที่เธอทำ เย่เซิ่งเทียนคงไม่ปล่อยตัวเองไป

“ฉันแก่จนเลอะเลือนจริงๆ”

นายหญิงใหญ่หวางตบปากตัวเองอย่างแรง

น่าเสียดาย สายไปเสียแล้ว!

ทันใดนั้น หวางหงพูดอย่างดีใจ “นี่เป็นเรื่องดี ไม่ว่ายังไง หวางซีเป็นคนตระกูลหวาง เย่เซิ่งเทียนเป็นลูกเขยของตระกูลหวาง!”

นายหญิงใหญ่หวางสีหน้าเศร้า “แต่เราล่วงเกินเย่เซิ่งเทียนกับหวางซีเยอะมาก”

หวางหงพูดเนิบๆ ว่า “ถึงหวางซีจะเคียดแค้น แต่ก็เป็นคนตระกูลหวาง แม่อย่าลืมสิ ความปรารถนาสูงสุด ก่อนที่น้องรองจะตาย ก็คือสามารถฝังศพลงในสุสาน วางป้ายวิญญาณไว้ในหอบรรพบุรุษ หวางซีวิงวอนมาหลายปี แต่แม่ไม่ยอมมาตลอด”

นายหญิงใหญ่หวางตระหนักได้ทันที “โชคดีที่ฉันไม่ยอมให้เจ้าสองฝังศพในสุสาน ใช่ ใช้วิธีนี้แหละ ไม่ต้องกลัวว่าหวางซีจะไม่ทำตาม”

หวางหงมั่นใจมาก “แค่เราไม่เสียดายสิ่งที่ต้องทุ่มลงไป เป็นฝ่ายอ่อนข้อ ยอมรับผิด ความคิดเห็นของสังคมก็จะอยู่ฝั่งเรา”

นายหญิงใหญ่หวางพูดอย่างปลื้มใจ “เราโผล่หน้าเข้าไปก่อน ไม่ว่ายังไงเราก็เป็นญาติฝ่ายหวางซี ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่โดนประจบ”

ทั้งสามคนรีบเข้าไปทันที

พนักงานรั้งเอาไว้ แผดเสียงออกมาว่า “พวกคุณจะทำอะไร ถอยไปเลย”

หวางเอี๋ยนด่าอย่างเหิมเกริมว่า “แกตาบอดหรือไง เราเป็นญาติฝ่ายเจ้าสาวนะ”

พูดพลาง ก็บุกเข้าไปอย่างเหิมเกริมมาก

พนักงานเตะหวางเอี๋ยนจนล้ม และให้คนหามออกไป

พูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “ไม่ดูการกระทำของตัวเองบ้าง กล้าแอบอ้างว่าเป็นญาติฝ่ายคุณนายของเจ้าเทพ”

ตอนนี้ เย่เซิ่งเทียนคุกเข่าข้างหนึ่งลงบนพื้น พูดด้วยความรู้สึกลึกซึ้งว่า “ซีเอ๋อร์ งานแต่งนี้ เป็นเซอร์ไพรส์ที่เตรียมให้คุณ ชอบไหม”

หวางซีช็อกไป มองเย่เซิ่งเทียนอย่างอึ้งๆ

เธอไม่อยากเชื่อ งานแต่งที่เป็นที่สนใจขนาดนี้ เป็นงานแต่งของตัวเอง!

ผู้หญิงที่ผู้หญิงนับไม่ถ้วนอิจฉา ที่แท้คือตัวเอง

เธอปิดปากร้องไห้

เธอรอวินาทีนี้มาสี่ปีเต็มๆ!

เย่เซิ่งเทียนอุ้มเธอขึ้นมา แล้วพูดอย่างอ่อนโยนว่า “เราเข้าไปกันเถอะ ทุกคนรออวยพรเราอยู่”

หวางซีพยักหน้า น้ำตานองหน้า

ในห้องโถงงานแต่ง

ทุกคนกำลังรอการมาถึงของเจ้าเทพกับเจ้าสาว

“ทำไมไม่ใช่ลูกสาวของตระกูลหมิง ไม่งั้นตระกูลหมิงคงได้กลายเป็นตระกูลอันดับต้นๆ ทั้งประเทศ”

หมิงชุนชิวส่ายหน้าอย่างเสียดาย น้ำเสียงเต็มไปด้วยความอิจฉา

ถ้าได้เกี่ยวดองกับเจ้าเทพ เจริญรุ่งเรืองและมีอำนาจไปร้อยปี ทำอะไรได้อย่างง่ายดาย

คนอื่นต่างพากันกลุ้มใจ ที่ไม่โชคดีแบบนั้น

ซุนคุนผู้นำตระกูลซุน พูดติดตลกว่า “ท่านหมิง ตระกูลหมิงจะกลายเป็นตระกูลอันดับต้นๆ ในห้ามณฑลในเจียงหนานแล้ว คุณยังไม่พอใจเหรอ”

หมิงชุนชิวพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก”

“ฮ่าๆ มีใครรังเกียจเงินเยอะๆ บ้างล่ะ”

หมิงฮุยยิ้มอย่างจองหอง

เจ้าบ้านตระกูลอู๋ ตระกูลหนานกง พวกตระกูลเหล่านี้ ต่างพากันยินดี

จ้าวปิงปรายตามอง แสยะยิ้มในใจ

พวกโง่ตระกูลหมิง ยังได้ใจอยู่

รอพวกคุณรู้ว่าเย่เซิ่งเทียนคือเจ้าเทพ พวกคุณจะร้องไห้ ก็ไม่ทันแล้ว

ตอนนั้นพวกคุณฆ่าแม่ของเจ้าเทพ ยังอยากได้ความรู้สึกดีจากเจ้าเทพงั้นเหรอ

จ้าวปิงเบะปากอย่างดูหมิ่น

ฝั่งคนหนุ่มสาว ต่างพากันรออย่างตื่นเต้น

เจ้าเทพ เป็นไอดอลของพวกเขา

จ้าวห้าวนั่งบนรถเข็น สีหน้าซีดเผือด รอการปรากฏตัวของเย่เซิ่งเทียน อย่างอกสั่นขวัญแขวน

เขามาโดยไม่สนใจความเจ็บปวด จากการที่แขนขาหัก มาขอให้เย่เซิ่งเทียนอภัยให้

“จ้าวห้าว ได้ยินว่าแขนขาคุณ โดนเย่เซิ่งเทียนหักเหรอ ฉันว่ากระดูกสันหลังของคุณก็หักเหมือนกันสินะ สวะไร้ประโยชน์ แค่ลูกนอกสมรส ก็ทำให้คุณตกใจจนสภาพเป็นแบบนี้ได้”

หมิงเจ๋อหัวส่งเสียงฟึดฟัดอย่างไม่พอใจ

“เหอะๆ”

จ้าวห้าวมองหมิงเจ๋อหัวอย่างเวทนา แอบด่าว่าไอ้โง่

อวดดีทำซากอะไร

เดี๋ยวก็มีตอนที่ตระกูลหมิงของแกร้องไห้

หนานกงหยู่ คุณชายใหญ่ตระกูลหนานกง พูดอย่างมีเลศนัย “จ้าวห้าว เย่เซิ่งเทียนคนเดียวทำให้คุณตกใจจนสภาพเป็นแบบนี้เหรอ อย่าบอกนะว่าคุณลืมไปแล้ว ตอนนั้นแม่ของเย่เซิ่งเทียน โดนตระกูลคุณชายเจ๋อหัวฆ่าตาย”

หมิงเจ๋อหัวพูดอย่างน่ากลัว “คนต่ำตมอย่างหมิงยู่ ตายไปก็ลดโทษไม่ได้ ไอ้สารเลวเย่เซิ่งเทียนดวงแข็ง หนีมาได้ในตอนนั้น ไม่งั้นตายไปนานแล้ว ในเมื่อมันกลับมาแล้ว ฉันจะทรมานมันให้ตาย ต่อหน้าหลุมศพของหมิงยู่คนต่ำต้อย!”

“พวกคุณคงไม่รู้สินะ เมียของไอ้สารเลวเย่เซิ่งเทียน คือหวางซี คนที่โดนเดินประจานในตอนนั้น”

เฉินเผิง คุณชายใหญ่ตระกูลเฉิน เคยเป็นเพื่อนสมัยเรียนของเย่เซิ่งเทียน พูดอย่างราบเรียบว่า “คุณชายเจ๋อหัว คงยังไม่รู้สินะ ตอนนั้นหวางซีเป็นคนช่วยเย่เซิ่งเทียน”

อู๋เจิงหยง คุณชายใหญ่ตระกูลอู๋ จิ๊ปากพูดว่า “น่าเสียดายจัง หวางซีเป็นคนสวย แต่น่าเสียดายที่ผ่านการใช้งานจากหมาไร้บ้านอย่างเย่เซิ่งเทียนมาแล้ว!”

ซุนหมิน คุณชายใหญ่ตระกูลซุน หัวเราะแล้วพูดว่า “จะรีบฆ่าตายไปทำไม เราค่อยๆ เล่นสิ นานทีจะได้เจอเรื่องสนุกแบบนี้”

ยิ้มอย่างร้ายกาจ แล้วพูดว่า “หึหึ ตระกูลหมิงเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในเฉียนถัง จะฆ่าเย่เซิ่งเทียน ง่ายเหมือนขยี้มดตัวเดียว รอฆ่าเย่เซิ่งเทียนแล้ว

รองานแต่งเจ้าเทพเรียบร้อย เขาจะให้คนไปสาดเลือดสุนัข บนหลุมศพของคนต่ำตมอย่างหมิงยู่ บีบให้เย่เซิ่งเทียนออกมา ฆ่าให้ตายทั้งครอบครัว

“โง่ทั้งฝูง”

จ้าวห้าวแสยะยิ้ม

เจ้าเทพคือเย่เซิ่งเทียน ผมไม่บอกพวกแกหรอก

ฉันจะดูว่าหมิงเจ๋อหัวจะตายยังไง!

ยังอยากแก้แค้นอีกเหรอ

ตอนนี้พวกคุณได้ใจมากแค่ไหน รอให้พวกคุณคุกเข่าอ้อนวอน ก็จะยิ่งเสียใจมากขึ้นเท่านั้น

“ไม่ต้องพูดแล้ว เจ้าเทพกับเจ้าสาวเข้ามาแล้ว”

ทุกคนรีบให้ไปที่ประตูทางเข้าโถงงานแต่ง

เย่เซิ่งเทียนสวมชุดเจ้าบ่าวสุดเนี๊ยบ อุ้มหวางซีในชุดเจ้าสาว เดินเข้ามา

ทันใดนั้น เพลงรักเป็นสิ่งถาวร ของจางเสวโหย่ว ดังขึ้นพอดี

“มีเริ่มไม่มีจบ

รับความเจ็บปวดได้ทุกสิ่ง

ไม่เคยมีการสัญญา

แต่กลับก้าวข้ามช่วงเวลา ความรักที่ไม่สิ้นสุดนี้

ข้ามอบให้คุณ

ทั้งชาตินี้และชาติหน้า

……

ในดวงใจของผม

รักนี้คงอยู่ตลอดกาล

อยู่กับคุณนิรันดร์กาล……”

หวางซีมองใบหน้าหล่อเหลาของเย่เซิ่งเทียน น้ำตาไหลนองหน้า

สี่ปีมานี้ เธอไม่ได้รอเปล่า

เขามอบงานแต่ง ที่ทำให้ผู้หญิงทั้งโลกอิจฉา

ขณะนั้น เมื่อมองหน้าเจ้าบ่าวชัดเจน หมิงชุนชิวลุกขึ้นทันที เบิกตาโตมอง

“ทำไมถึงเป็นเย่เซิ่งเทียน!!”

“เจ้าบ่าวคือเจ้าเทพไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงเป็นไอ้สารเลวเย่เซิ่งเทียน!”

หมิงฮุยและคนอื่น หน้าเปลี่ยนสีทันที พากันลุกขึ้นมา

มองคนคู่นั้นอย่างตกใจ เหมือนเห็นผี

จ้าวห้าวยิ้มเย้ยหยัน แล้วพูดว่า “หมิงเจ๋อหัว คุณอวดดีมากไม่ใช่เหรอ คุณจะฆ่าเย่เซิ่งเทียนไม่ใช่เหรอ คุณอวดดีสิ อวดดีต่อสิ”