บทที่ 225
เฉินโม่หยิบผ้าสีเหลืองขึ้นมาและมองดูอย่างละเอียด
“หลังจากเข้าประตูแล้ว เลี้ยวซ้าย หลังจากเดินผ่านทางเดินสามอัน มีห้องหนึ่ง……”
หลังจากอ่านจบ เฉินโม่รู้ทันทีถึงประวัติความเป็นมาของแหวนเก็บของชิ้นนี้ทันที
“แหวนเก็บของชิ้นนี้ เขาได้มาจากเขาซูคงนี่เอง เขาได้บันทึกการเดินทางไปที่เขาซูคงลงในผ้าสีเหลืองผืนนี้”
เฉินโม่จำได้ดี ตอนที่เขาสังหารผางซื่อหยวนในชุมชนเมืองนั้น เขาก็เคยพูดถึงเขาซูคงเหมือนกัน
“ผางซื่อหยวนเคยพูด เมื่อเข้าไปในเขาซูคง จะฝึกฝนถึงแดนปรมาจารย์อย่างแน่นอน”
“จากแหวนเก็บของชิ้นนี้กับบันทึกที่พูดถึงเขาซูคงจากผ้าสีเหลืองผืนนี้ และผางซื่อหยวนกล่าวถึงตำนานของเขาซูคงแล้ว เขาซูคงน่าจะเคยเป็นที่ฝึกฝนของนักบำเพ็ญเซียน”
“แต่ไม่รู้จริงๆว่าตำแหน่งของเขาซูคงอยู่ตรงไหนกันแน่?”
เฉินโม่ให้ความสนใจกับสถานที่แห่งนี้มาก ถ้าได้สมบัติล้ำค่าของนักบำเพ็ญเซียนคนหนึ่งละก็ จะสามารถแก้ปัญหาที่เขาขาดแคลนทรัพยากรสำหรับการฝึกฝนในตอนนี้ได้อย่างแน่นอน
จนถึงตอนนี้ เฉินโม่แน่ใจแล้ว เมื่อก่อนดาวไกอาเคยเป็นดาวบำเพ็ญ แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าดาวบำเพ็ญแห่งนี้กลายเป็นดาวธรรมดาตั้งแต่เมื่อไหร่
เฉินโม่โยนผ้าสีเหลือเข้าไปในเตาไฟและมันก็โดนเผาจนกลายเป็นจุณ
“กลับกันเถอะ!”
เฉินโม่พูดเบาๆ
หลินเสวี่ยโค้งคำนับทันที:”รับทราบ!”
เมื่อเฉินโม่พาหลินเสวี่ยกับแม่ของเธอกลับมาที่คฤหาสน์ของตระกูลหลิน เมื่อถึงคฤหาสน์ ท้องฟ้าก็สว่างแล้ว
“นายท่าน ฉันจะไปเตรียมห้องพักให้ท่าน ท่านจะได้พักผ่อน”หลินเสวี่ยโค้งคำนับและพูด
“ไม่ต้อง เธอหารถยนต์ไปส่งฉันที่อู่โจว ฉันยังมีเรื่องต้องไปจัดการ”ไม่ได้นอนหนึ่งวัน สำหรับเฉินโม่แล้วมันเป็นเรื่องที่ธรรมดามากๆ ด้วยพลังที่เขามีอยู่ในตอนนี้ ไม่นอนสิบวันสิบคืนก็ไม่เป็นไร
หลินเสวี่ยรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่กล้าขัดคำสั่งของเฉินโม่อยู่แล้ว
“ฉันจะไปเตรียมเดี๋ยวนี้เลย”
ผ่านไปชั่วครู่ หลินเสวี่ยก็เดินกลับมา:”นายท่าน รถยนต์ได้เตรียมพร้อมแล้ว ท่านจะเดินทางตอนนี้เลยไหม?”
เฉินโม่ส่ายหัว:”เธอเดินตามฉันมาก่อน”
หลินเสวี่ยพยักหน้าและเดินตามเฉินโม่มาถึงห้องพักห้องหนึ่ง
“นายท่านมีเรื่องอะไรจะให้ฉันจัดการเหรอ?”หลินเสวี่ยโค้งคำนับทันที
พลังจิตของเฉินโม่เคลื่อนไหว แหวนหยกขาวก็เปล่งแสงทันที ติ้งๆๆ ทรัพย์สมบัติที่ได้มาจากตำหนักใหญ่ในหุบหายชีพก็ปรากฏในห้องพักทันที
หลินเสวี่ยไม่ได้รู้สึกประหลาดใจ เพราะตอนที่อยู่ในตำหนักใหญ่ เธอเคยเห็นเฉินโม่เก็บทรัพย์สมบัติพวกนี้เข้าไปในแหวนเก็บของแล้ว
“ทรัพย์สมบัติพวกนี้ให้เธอเป็นคนจัดการ และส่งคนไปช่วยคนที่โดนกักขังในตำหนักใหญ่ด้วย”
หลินเสวี่ยพยักหน้าด้วยความเคารพ:”รับทราบ!”
เฉินโม่พยักหน้าและออกจากตระกูลหลิน เขานั่งอยู่บนรถตู้ที่หลินเสวี่ยเตรียมเอาไว้และเดินทางไปอู่โจวทันที
หลังจากกลับมาถึงอู่โจวแล้ว เฉินโม่เข้าพักที่คฤหาสน์ของฉู่เหวินสงหนึ่งวัน สมุนไพรที่เขาต้องการนั้น เจ้าสัวได้หาจนครบแล้ว และได้ส่งสมุนไพรมาที่คฤหาสน์ของฉู่เหวินสงแล้ว
“หญ้าแก้วแข็งในโลกบำเพ็ญเซียนเรียกว่าหญ้ารวมขวัญ ลูกหินมีอีกชื่อหนึ่งคือลูกเชิญขวัญ……อายุของสมุนไพรก็ดีกว่าที่เขาคาดการณ์เอาไว้ มันเพียงพอที่จะกลั่นยาบำรุงจิตสองเม็ดแล้ว”
“ดูเหมือนว่าอิทธิพลของโลกมนุษย์ก็มีประโยชน์มากมายเหมือนกัน”
เฉินโม่มองหน้าเจ้าสัวพวกนั้น จากนั้นก็พยักหน้าและแสดงความพอใจออกมา:”ดีมาก ใครหาสมุนไพรได้เยอะ ฉันจะให้รางวัลคนๆนั้น”
ฉู่เหวินสงหัวเราะออกมาและพูด:”เฉินไต้ซือ ฉันหาสมุนไพรได้สองชนิด”
เฉินโม่พยักหน้า เขาหยิบยาเสริมจิตเม็ดหนึ่งออกมาและโยนให้ฉู่เหวินสง:”กินมันลงไป ฉันรับรองได้ว่าร่างกายของคุณจะแข็งแรงตลอดไป”
ฉู่เหวินสงดีใจมากๆ:”ขอบคุณเฉินไต้ซือมากๆ!”
เจ้าสัวคนอื่นๆก็ตื่นเต้นดีใจทันที เพราะพวกเขาทุกคนเป็นคนธรรมดาทั่วไป พวกเขาไม่สามารถหนีเกิดแก่เจ็บตายได้ ถ้าพวกเราได้ยาเสริมจิตหนึ่งเม็ดละก็ ร่างกายของพวกเขาก็จะแข็งแรงตลอดไป ถึงแม้ให้พวกเขาต้องจ่ายด้วยทรัพย์สินครึ่งหนึ่งที่พวกเขามีอยู่เพื่อแลกกับยาเสริมจิตหนึ่งเม็ด พวกเขาก็ยินยอมอยู่แล้ว
จางเฟิงยู่ที่เป็นเจ้าสัวของหลี่โจวก็คุกเข่าต่อหน้าเฉินโม่และพูด:”เฉินไต้ซือ ฉันหาสมุนไพรได้สองชนิด”
เฉินโม่มองหน้าเขาครั้งหนึ่ง และโยนยาเสริมจิตให้เขาเม็ดหนึ่ง:”กินมันลงไป จะทำให้สมรรถภาพทางเพศของคุณกลับมาแข็งแรงอีกครั้ง”