บทที่ 231
ตอนเช้า เฉินโม่ฝึกฝนจนเสร็จ เขาก็เปิดประตูห้องออก
จู่ๆเฉินซงจื่อกับซังซังก็ปรากฏตัวอยู่ด้านนอกประตูห้อง
สายตาของเฉินซงจื่อเปล่งประกายทันที สีหน้าของซังซังประหม่าเล็กน้อย เธอยื่นศีรษะมองเข้าไปในห้องพัก
เฉินโม่ถอนหายใจทันที จากนั้นก็เดินออกไปล้างหน้าแปรงฟัน
เอียนชิงเฉิงที่ได้ยินเสียงดังก็ลุกขึ้นมาทันที เธอเดินมาหน้าประตูห้อง มองหน้าซังซังด้วยสีหน้าแปลกๆ
สีหน้าของซังซังเขินอายเล็กน้อยและถาม:”คุณหนู พวกคุณ……”
เอียนชิงเฉิงส่ายหัวทันที:”เขาเป็นสุภาพบุรุษ เมื่อคืนเขานั่งอยู่มุมห้องทั้งคืน”
สีหน้าของซังซังแปลกประหลาดทันที คิดไม่ถึงจริงๆว่าปรมาจารย์แดนแปรภาพจะโดนผู้หญิงคนหนึ่งบีบจนต้องนั่งอยู่มุมห้องทั้งคืน
อย่างไรก็ตาม ซังซังนับถือเฉินโม่มากๆ ถ้าเปลี่ยนเป็นผู้ชายคนอื่น คงกระโดดเข้าหาเอียนชิงเฉิงตั้งแต่แรกแล้ว
หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ เฉินโม่และคนอื่นๆก็ออกเดินทางไปที่ฮ่านหยางทันที
การไปฮ่านหยางนั้น เฉินโม่ไม่ได้คิดจะเข้าร่วมการประชุมสูงสุดฮ่านหยาง แต่เป็นเพราะใกล้จะถึงวันตรุษจีนแล้ว เฉินโม่อยากจะกลับไปหาคุณแม่กับพี่เวินฉิง
เวลาสิบโมงสิบนาที เฉินโม่และคนอื่นๆได้เดินทางมาถึงด้านหน้าของตึกเหม่ยหวากรุ๊ป
ในห้องโถงชั้นหนึ่ง เฉินโม่มองหน้าเอียนชิงเฉิงและคนอื่นๆ:”พวกคุณไปรอฉันที่โซนพักผ่อนก่อน”
เฉินซงจื่อโค้งคำนับและพูด:”รับทราบ”
ทั้งสามคนเดินไปนั่งที่โซนพักผ่อนทันที
เฉินโม่เดินไปที่ล็อบบี้ พูดกับพนักงานต้อนรับหญิงที่อยู่ในล็อบบี้ทันที:”สวัสดีครับ ฉันมาหาประธานกรรมการหลี่ เธออยู่ในห้องทำงานไหม?”
พนักงานต้อนรับหญิงอึ้งทันที เธอไม่ได้ตอบคำถามของเฉินโม่ แต่เผยรอยยิ้มออกมา:”ไม่ทราบว่าคุณได้นัดประธานกรรมการหลี่ไว้หรือเปล่า?”
เฉินโม่ส่ายหัว:”ไม่ได้นัดไว้”
“ต้องขอโทษจริงๆ ประธานกรรมการหลี่งานยุ่งมากๆ ถ้าคุณอยากเจอประธานกรรมการหลี่ของพวกเรา จำเป็นต้องนัดล่วงหน้าก่อน”พนักงานสาวพูดปฏิเสธทันที
เฉินโม่ไม่ได้โกรธ ผู้บริหารของทุกบริษัทจะมีกฎระเบียบแบบนี้เสมอ คุณแม่ของเขาเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงมากๆในฮ่านหยาง แน่นอนว่าต้องมีกฎระเบียบพวกนี้อยู่แล้ว
“ฉันเป็นลูกชายของเขา ยังต้องนัดล่วงหน้าอีกเหรอ?”เฉินโม่ถามด้วยน้ำเสียงเบาๆ
พนักงานต้อนรับหญิงตกใจทันที จากนั้นก็หัวเราะออกมา:”คุณเป็นลูกชายของใคร กล้ามาหาเรื่องที่นี่เหรอ? ฉันไม่เคยได้ยินว่าประธานกรรมการหลี่ของพวกเรามีลูกชายที่โตขนาดนี้ด้วย”
เฉินโม่หมดคำพูดทันที คุณแม่คงไม่เคยพูดถึงตัวเองต่อหน้าพนักงานในออฟฟิศเลยเหรอ?
เมื่อนึกถึงนิสัยของหลี่ซู่เฟิน เฉินโม่คิดว่าการที่เธอไม่เคยพูดเรื่องนี้ เป็นเพราะเธอยุ่งมากๆจนลืมลูกชายของตัวเองไปแล้ว
หลี่ซู่เฟินเข้มงวดกับเฉินโม่มากๆ ทำให้เฉินโม่ทั้งกลัวทั้งเคารพแม่คนนี้เหลือเกิน นอกจากหลี่ซู่เฟินไปหาเฉินโม่เอง เฉินโม่มาหาเธอที่เหม่ยหวากรุ๊ปน้อยมากๆ คงมีผู้บริหารระดับสูงของเหม่ยหวากรุ๊ปเท่านั้น ที่รู้ว่าเฉินโม่เป็นลูกชายของหลี่ซู่เฟิน
เฉินโม่จนปัญญา เขาเดินไปข้างๆทันทีและกำลังจะโทรศัพท์หาหลี่ซู่เฟิน เดิมทีเขาอยากจะเซอร์ไพรส์คุณแม่ แต่ตอนนี้คงเซอร์ไพรส์ไม่ได้แล้ว
ในขณะที่เฉินโม่กำลังจะโทรศัพท์ จู่ๆก็มองเห็นผู้ชายและผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาจากประตูใหญ่
ผู้หญิงใส่ชุดสูทหญิงสีดำ มีเส้นผมสีดำหยักศก ใบหน้าของเธอสวยงามและเป็นผู้ใหญ่มากๆ ถึงแม้เธอจะสวยน้อยกว่าเอียนชิงเฉิง แต่เธอมีความสง่ามากๆ ถึงแม้เธอจะยืนอยู่ข้างๆเอียนชิงเฉิงที่เป็นสาวงามอันดับหนึ่ง แต่เอียนชิงเฉิงก็คงไม่สามารถปิดบังความงามและความสง่าของเธอ
ผู้ชายนั้นมีหน้าตาที่ธรรมดามากๆ ดวงตาของเขาบวมเล็กน้อย แค่มองก็รู้ว่าเขาเป็นพวกชอบดื่มเหล้า
ผู้หญิงรีบเดินมาที่ล็อบบี้ ผู้ชายคนนั้นเดินตามอยู่ด้านหลังของเธอ เมื่อมองเห็นรูปร่างอันเซ็กซี่ของเธอ ทำให้สายตาของผู้ชายร้อนแรงทันที
พนักงานต้อนรับหญิงสองคนรีบลุกขึ้นมา และโค้งคำนับอย่างเคารพ:”เลขาเวิน!”
เวินฉิงพยักหน้าและถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน:”ประธานกรรมการกลับมาหรือยัง?”
“ยังไม่ได้กลับมา”
“อืม ฉันรู้แล้ว”เวินฉิงพูดจบก็เดินไปที่ลิฟต์ทันที