เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1017 แผนการลึกล้ำ
แปลโดย iPAT
ในภาพขนาดใหญ่
“สีเขียว รีบไป!” สีเหลืองคว้าแขนสีเขียวและส่งเขาออกไป
“ไม่ ข้าไม่ไป! มันยังช่วยมันได้ วิญญาณทารกอมตะยังมีชีวิต!” สีเขียวกรีดร้อง “ปล่อยข้า มันคืองานวิจัยทั้งชีวิตของข้า!”
“เจ้าคิดว่าการระเบิดครั้งนี้เป็นอุบัติเหตุงั้นหรือ? ดูทรัพยากรอมตะระดับแปดที่เหลืออยู่ ดูพวกมันให้ดี!” สีเหลืองตะโกน
ร่างของสีเขียวสั่นสะท้านขึ้น เมื่อเขาตระหนักถึงบางสิ่ง หน้าผากของเขาก็ปกคลุมไปด้วยเหงื่ออันเย็นเยียบ เขากล่าวด้วยความหวาดกลัว “ทรัพยากรอมตะเหล่านี้เต็มไปด้วยเจตจำนงสวรรค์ แม้จะอยู่ในค่ายกลวิญญาณขนาดใหญ่และซ่อนอยู่ในโลกใต้บาดาลของภาคเหนือ มันก็ยังถูกค้นพบงั้นหรือ?”
“มีเพียงปีศาจต่างโลกที่สมบูรณ์เท่านั้นที่สามารถหลบหนีจากเจตจำนงสวรรค์ เป็นเรื่องปกติที่พวกเราจะถูกค้นพบ ไม่จำเป็นต้องท้อใจ พวกเราจะพยายามใหม่คราวหน้า” สีเหลืองปลอบใจ
สีเขียวกลายเป็นพูดไม่ออกแต่กวาดตามองไปรอบๆ
…..
“ข้าเคยบอกเจ้าไปแล้วว่าการอนุมานของเจ้าผิดพลาด ข้าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับมรดกของเทพปีศาจบัวแดง” ผู้อมตะต้าหลี่กล่าวอย่างหมดหนทาง
ฝ่ายตรงข้ามเป็นกลุ่มผู้อมตะบนเส้นทางแห่งกาลเวลาที่ร่างกายปกคลุมไปด้วยกลุ่มเมฆหมอกและเผยให้เห็นเพียงรอยสักรูปดอกบัวสีแดงกลางหน้าผากเท่านั้น
พวกเขาเผยรอยยิ้มเย็น “ข้าใช้วิธีบนเส้นทางแห่งกาลเวลาจากมรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจบัวแดงในการอนุมาน แล้วมันจะผิดได้อย่างไร? มรดกที่แท้จริงอีกชิ้นของเทพปีศาจบัวแดงอยู่กับเจ้า”
ต้าหลี่เงียบก่อนจะเปิดปากกล่าว “ไม่มีสิ่งใดต้องพูดคุยอีกต่อไป มาสู้กันเถอะ”
หลังกล่าวจบคำ เขาทะยานร่างออกไปทันที
“ในที่สุดเจ้าก็หยุดบ่ายเบี่ยง” ผู้อมตะลึกลับเต็มไปด้วยเจตจำนงแห่งการต่อสู้
หลังการต่อสู้อันยาวนาน
ผู้อมตะต้าหลี่ไม่สามารถเอาชนะฝ่ายตรงข้าม เขาถูกปราบปรามโดยคฤหาสน์วิญญาณอมตะสนามรบแห่งความโกลาหล
…..
ในที่สุดหมื่นภัยพิบัติอากาศสดใสก็จบสิ้นลง
เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่ได้ต่อต้าน นั่นทำให้เขาได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก ร่างของเขาหดเล็กลงเกือบหนึ่งในสามส่วน
เมฆสีเทาหายไปครึ่งหนึ่งแล้ว แต่นั่นหมายความว่ามันยังเหลืออีกครั้งหนึ่ง
อย่างไรก็ตามหมื่นภัยพิบัติต่อไปกลับเริ่มปรากฏขึ้น มันกำลังรวมตัวกันอยู่เหนือศีรษะของเทพปีศาจจิตวิญญาณ
ดูเหมือนตราบเท่าที่เทพปีศาจจิตวิญญาณยังคงอยู่ สวรรค์จะไม่ยอมปล่อยเขาไป
หมื่นภัยพิบัติ น้ำมันพิษ!
หยดน้ำมันสีดำร่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้า
มันราวกับน้ำเดือดที่กัดกร่อนร่างกายของเทพปีศาจจิตวิญญาณและสร้างควันลอยขึ้นสู่อากาศ น้ำมันพิษไหลเข้าสู่บาดแผลของเขาและกัดกร่อนจากภายใน
ฝนน้ำมันพิษทำให้ร่างกายของเทพปีศาจจิตวิญญาณเริ่มเน่าเปื่อยผุพังในอัตราเร็วที่สังเกตเห็นได้ด้วยตาเปล่า
แต่เขากลับไม่ตอบโต้
อิงอู๋เซี่ยที่อยู่ด้านล่างรู้สึกกังวล
เขาต้องการกรีดร้อง แต่หากเขาคิดมากเกินไป เขาจะถูกคุกปฐพีดูดลงไปมากกว่านี้
“เหตุใดพวกเจ้าทำตัวเช่นนี้?” อิงอู๋เซี่ยมองโป้ชิง
ตั้งแต่เริ่มต้นผีดิบอมตะโป้ชิงยังไม่ขยับเขยื้อนราวกับเขาได้ตายไปแล้ว
โชคดีที่พวกเขาอยู่ใต้เท้าของเทพปีศาจจิตวิญญาณ
ร่างกายที่ใหญ่โตของเทพปีศาจจิตวิญญาณช่วยบังฝนน้ำมันพิษให้กับพวกเขา
ห่างออกไปไกลมาก
ไห่ลั่วหลันกับไท่เป่ยหยุนเฉิงกำลังหลบหนี
มีกลุ่มผู้อมตะภาคใต้กำลังไล่ล่าพวกเขามาจากด้านหลัง
ความเป็นอริศัตรูต่อผู้อมตะต่างถิ่นของผู้คนทั้งห้าภูมิภาคค่อนข้างรุนแรง กระทั่งในทะเลตะวันออกที่เปิดรับผู้อมตะต่างภูมิภาคมากที่สุดยังไม่ทำให้คนเหล่านี้มีช่วงเวลาที่ง่ายดาย พวกเขามักถูกรังแกและกดขี่โดยผู้อมตะเจ้าถิ่นเสมอ
ในการต่อสู้ก่อนหน้านี้ หลังจากไห่ลั่วหลันเกือบสังหารผู้อมตะภาคใต้คนหนึ่ง สถานการณ์จึงดำเนินไปถึงจุดที่ไม่สามารถควบคุม
ผู้อมตะภาคใต้พุ่งเข้าโจมตีไห่ลั่วหลันด้วยความโกรธ
นอกจากนี้พวกเขายังเรียกกำลังเสริม
ไห่ลั่วหลันกับไท่เป่ยหยุนเฉิงไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีตั้งแต่แรก พวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสมาก่อนแล้ว พวกเขาต่อสู้และล่าถอย ภายใต้การเคลื่อนไหวนี้ พวกเขาจึงออกห่างจากภูเขาอี้เทียนมากขึ้นเรื่อยๆ
ไม่ว่าความทะเยอทะยานของไห่ลั่วหลันจะยิ่งใหญ่เพียงใด นางก็ไม่กล้าเข้าใกล้ภูเขาอี้เทียนอีก
ที่นั่นไม่ใช่สถานที่สำหรับผู้อมตะระดับหก
ไม่ใช่สำหรับผู้อมตะระดับเจ็ดเช่นกัน สำหรับผู้อมตะระดับแปด พวกเขาเป็นได้เพียงตัวละครรอง
หลังจากทั้งหมดที่นั่นเป็นสนามรบของเทพปีศาจจิตวิญญาณกับสวรรค์!
หมื่นภัยพิบัติน้ำมันพิษหยุดลงแล้ว ตอนนี้เทพปีศาจจิตวิญญาณถูกโอบล้อมไปด้วยอีกภัยพิบัติหนึ่ง
หมื่นภัยพิบัตินี้ไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อนในประวัติศาสตร์
มันไร้รูปร่างและปราศจากตัวตน มีเพียงกลิ่นอายลึกลับที่ลอยอบอวลอยู่รอบๆเท่านั้น
กลิ่นอายลึกลับทำให้ร่างกายของเทพปีศาจจิตวิญญาณเกิดการระเบิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ขณะเดียวกันในเมฆสีเทายังมีภาพอื่นปรากฏขึ้น
ผู้อมตะเฒ่าม่านเยี่ยนซื่อไอออกมาเป็นเลือดหลังจากใช้วิญญาณเผยความลับสวรรค์ เขาพึมพำ “ดังนั้นฟางหยวนก็มีวิญญาณกาลเวลา ไม่แปลกใจเลยที่เขาสามารถหลอมรวมวิญญาณท่องแดนอมตะและเดินทางไปยังแดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หูของภาคกลาง จากนั้นเขายังเข้าไปในแดนศักดิ์สิทธิ์เมืองหลวงของภาคเหนือและเป็นเหตุให้วังแปดสิบแปดเปลวเพลิงที่แท้จริงพังทลายลง”
“เนื่องจากเขาเป็นปีศาจต่างโลกที่ครอบครองวิญญาณกาลเวลา เขาจึงรอดพ้นจากชะตากรรม ฮ่าฮ่า นี่อาจเป็นเครื่องมือที่ดีที่สุดในการต่อต้านสวรรค์ ข้าจะช่วยปกปิดร่องรอยของเจ้ากับไท่เป่ยหยุนเฉิงเพื่อไม่ให้ผู้อมตะคนอื่นอนุมานเกี่ยวกับพวกเจ้า”
…..
ฉินไป่เฉิงลอบมองค้างคาวมรณะและภัยพิบัติที่เกิดขึ้นอยู่ห่างๆ
นี่เป็นช่วงเวลาที่ตงฟางชางฟานกำลังดำเนินการยึดครองร่าง
“ตงฟางชางฟานใช้วิธียึดครองร่างแต่ร่างหลักของเขาถูกค้นพบโดยเจตจำนงสวรรค์ส่งผลให้เขาพบภัยพิบัติที่รุนแรง เมื่อร่างหลักของเราพยายามฟื้นคืนสู่ชีวิต เขาจะพบกับภัยพิบัติที่รุนแรงกว่านี้”
ผีดิบอมตะสุดยอดกายาสายฟ้าแห่งความรุ่งโรจน์พยักหน้าอยู่ด้านข้าง “พวกเราควรจากไปได้แล้ว การทดสอบเจตจำนงสวรรค์สิ้นสุดลงแล้ว แต่เหตุใดฉูหลงยังไม่กลับมา?”
เป็นเพียงเวลานี้ที่เทพธิดาเจียงหยูปรากฏตัวขึ้นด้วยการแสดงออกที่ไม่ดีนัก “ฉูหลงตายแล้ว ภารกิจยึดครองคฤหาสน์วิญญาณอมตะกระท่อมฟางล้มเหลว”
“เกิดสิ่งใดขึ้น?” ฉินไป่เฉิงถาม “ฉูหลงเป็นผู้อมตะระดับเจ็ดบนเส้นทางแห่งไฟและยังมีความสำเร็จระดับปรมาจารย์เอก”
“มันเป็นเพราะผู้สืบทอดของปีศาจอมตะกระท่อมฟาง” เทพธิดาเจียงหยูตอบ “คนผู้นี้ปกปิดตัวตนไว้ลึกมาก ข้าแทบไม่สามารถกลับมาเช่นกัน”
“ปีศาจอมตะกระท่อมฟาง…ฮืม ลืมมันไปซะ เราจะยอมแพ้ในครั้งนี้ ก่อนแผนการใหญ่จะเริ่มขึ้น เราไม่สามารถเปิดเผยตัวตนเพื่อคฤหาสน์วิญญาณอมตะหลังนี้และทำให้เจตจำนงสวรรค์มีโอกาสโจมตีพวกเรา” ฉินไป่เฉิงคิดก่อนกล่าว
…..
หุบเขาเหล่าโป
สมาชิกนิกายเงากำลังเผชิญหน้ากับกลุ่มผู้อมตะจากภาคกลาง
ฉินไป่เฉิงมองฟงจิวเก้อและถอนหายใจ “เจตจำนงสวรรค์มาถึงที่นี่แล้ว เพื่อปกป้องฟางหยวน ม่านเยี่ยนซื่อช่วยปกปิดร่องรอยให้เขาแต่กลับนำกลุ่มผู้อมตะภาคกลางมาที่นี่”
“พวกเราจะทำอย่างไร?” เทพธิดาเจียงหยูถาม
“เราไม่มีทางเลือกนอกจากต้องต่อสู้” ฉินไป่เฉิงกัดฟันกล่าว
…..
“แค่ก แค่ก แค่ก” ม่านเยี่ยนซื่อไออย่างต่อเนื่อง เขาดูอ่อนเพลียราวกับกำลังจะขาดใจตาย
“ข้าใช้วิญญาณเผยความลับสวรรค์โดยแลกกับอายุขัยหนึ่งร้อยปี แต่มันก็คุ้มค่า ข้าอนุมานได้ว่าวิญญาณกาลเวลาอยู่ในสภาพที่ไม่ดีนัก มันถูกใช้ไปแล้ว”
“ฟางหยวนไปที่ภูเขาอี้เทียนก่อนเวลา เห็นได้ชัดว่าเขารู้อนาคต ข้าสามารถสรุปได้ว่าร่างหลักของเราล้มเหลวไปแล้วครั้งหนึ่ง ดังนั้นเขาจึงใช้มรดกของเทพปีศาจบัวแดงช่วยส่งฟางหยวนไปกำเนิดใหม่ในอดีตเพื่อเปลี่ยนอนาคต โชคดีที่วิญญาณกาลเวลาเป็นวิญญาณอมตะระดับหกเท่านั้น ไม่มีสิ่งใดต้องกลัว”
“ในกรณีนี้ฟางหยวนเป็นตัวชี้วัดที่ดีที่สุด เมื่อมองเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้น ข้าจะสามารถแก้ไขแผนการ”
“การค้นวิญญาณของเขาเป็นเรื่องง่ายแต่มันจะส่งผลกระทบต่อสถานการณ์หรือไม่?”
…..
“ตามแผนการของข้า โป้ชิงกับเทพเจ็ดดาราสามารถเหนี่ยวรั้งวังสวรรค์ ผลลัพธ์นี้ดีกว่าครั้งก่อนหน้า”
ม่านเยี่ยนซื่อนั่งอยู่ในศาลาหินและมองไปยังกลุ่มเมฆหมอกด้านหน้า
“ด้านกองกำลังพันธมิตรผีดิบ พวกเขาเตรียมตัวพร้อมแล้วและสามารถเป็นกำลังเสริม มันจะดีที่สุดหากสามารถเก็บพวกเขาเอาไว้ เห้อ…ข้าหวังว่าเราจะไม่ต้องใช้พวกเขา”
“ตอนนี้ข้าเหลืออายุขัยเพียงยี่สิบปีก่อนตาย มันเป็นธรรมชาติที่ร่างแยกจะกลับไปรวมกับร่างหลัก แต่ก่อนตายข้าควรช่วยร่างหลักอนุมานภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้น”
ครู่ต่อมา
“แค่ก แค่ก แค่ก ข้ายังไม่ตายงั้นหรือ? นี่หมายความว่าข้าสามารถอนุมานภัยพิบัติทั้งหมด? ไม่ มันเป็นเพราะผู้อมตะบนเส้นทางแห่งปัญญาของนิกายเงาทั้งหมดที่ช่วยกันอนุมานมาจากรุ่นสู่รุ่น”
“ฮ่าฮ่า ช่างน่าขันนัก ด้วยการใช้วิญญาณเผยความลับสวรรค์เป็นแกนหลักของท่าไม้ตายอมตะ พวกเราสามารถอนุมานเนื้อหาสำคัญของภัยพิบัติทั้งหมดจริงๆ แต่วิญญาณอมตะดวงนี้ถูกสร้างขึ้นโดยเทพอมตะสวรรค์พิภพ เขาพยายามกำจัดอิทธิพลของร่างหลักแต่ผู้ใดจะคิดว่าหลังจากเขาตาย เขาจะช่วยเหลือพวกเราได้มากถึงเพียงนี้”
…..
เห็นเหตุการณ์เหล่านี้ ผู้อมตะวังสวรรค์ตกใจมาก
ปรากฏว่านิกายเงาอนุมานภัยพิบัติทั้งหมดเอาไว้เรียบร้อยแล้ว นั่นเป็นเหตุผลที่เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่เคลื่อนไหวงั้นหรือ?
หมื่นภัยพิบัติลึกลับผ่านไป หมื่นภัยพิบัติใหม่ลงมา
หมื่นภัยพิบัติ เถาวัลย์มังกร!”
เถาวัลย์จำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งลงมาจากท้องฟ้าและเกี่ยวพันร่างกายของเทพปีศาจจิตวิญญาณเอาไว้
ในที่สุดมันก็กลายเป็นกรงเถาวลัย์กักขังเทพปีศาจจิตวิญญาณเอาไว้ภายใน
พวกมันแทงเข้าไปในร่างกายของเทพปีศาจจิตวิญญาณและดูดกลืนจิตวิญญาณของเขาเพื่อเป็นสารอาหารหล่อเลี้ยงตัวมันเอง
“มีบางสิ่งผิดปกต!”
“เขาทำเช่นนี้เพราะมีวัตถุประสงค์บางอย่าง ดูที่ค่ายกลวิญญาณสุดยอดกายา!”
ผู้อมตะวังสวรรค์มองไปรอบๆและเริ่มตระหนักถึงบางสิ่ง
เนื่องจากนิกายเงาสามารถอนุมานภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้น เป็นธรรมดาที่พวกเขาจะเตรียมตัวรับมือกับพวกมันเอาไว้แล้ว
เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่ได้ต่อต้านภัยพิบัติเพราะเขาพยายามหล่อเลี้ยงค่ายกลวิญญาณด้วยจิตวิญญาณของเขาเอง
“เขาพยายามหลอมรวมสิ่งใด? เขากระทั่งใช้ตนเองเป็นวัสดุในการหลอมรวม!”
“ไม่เพียงเท่านั้น เขายังใช้พลังงานแห่งเต๋าจากภัยพิบัติให้เป็นประโยชน์อีกด้วย!”
ผู้อมตะวังสวรรค์อ้าปากค้างเมื่อตระหนักถึงเรื่องนี้
เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่เพียงเสียสละตนเองแต่เขายังใช้พลังอำนาจของภัยพิบัติเพื่อบรรลุเป้าหมาย
แต่เป้าหมายของเขาคือสิ่งใด?
ค่ายกลวิญญาณสุดยอดกายาบรรลุถึงขั้นตอนสุดท้าย ภายในกลุ่มก้อนเมฆสีดำมีแสงสว่างส่องประกายขึ้น
หัวใจของเจ้าวังสวรรค์จมดิ่งลง
เขากล่าวด้วยความเคร่งเครียด “เราไม่สามารถปล่อยให้เหตุการณ์นี้ดำเนินต่อไป เราต้องทำลายแผนการของเขา ไม่ว่าเขากำลังหลอมรวมสิ่งใด เราก็ต้องทำลายมัน!”
“แต่เราไม่สามารถเคลื่อนไหว”
“ไม่ พวกเรายังมีโอกาส นี่เป็นบางสิ่งที่เจ้าวังสวรรค์ส่งต่อกันมาจากรุ่นสู่รุ่น ข้อมูลนี้ถูกวิจัยและเก็บเป็นความลับมาตลอด” เจ้าวังกล่าว
ผู้อมตะวังสวรรค์รู้สึกดีใจและประหลาดใจ “แล้วเหตุใดท่านไม่ใช้มัน!?”
เจ้าวังเผยรอยยิ้มขมขื่นก่อนจะบอกราคาของมัน
เมื่อได้ยินเรื่องนี้ กลุ่มผู้อมตะวังสวรรค์กลายเป็นเงียบงัน