‘วันซวยอะไรกันเนี่ย’ แด๊กซ์คิด
แด๊กซ์หอบหายใจอย่างยากลำบากด้วยใบหน้าที่แข็งค้างเย็นชาในขณะที่วิ่งไปรอบสนามพร้อมกับแดร์ริล
“นังผู้หญิงบ้านั่น! ฉันจะจำยัยแคทเธอรีนนี่ไว้ ฉันไม่เคยโดนดูถูกมากกขนาดนี้มาก่อนในชีวิต!” แด๊กซ์โพล่งออกมาขณะวิ่ง
เขาถูกตบหน้าถึงสี่ครั้งและถูกลงโทษให้วิ่งร้อยรอบ
มันเป็นการดูหมิ่นแด๊กซ์
“เอาเถอะ ด้วยสิ่งที่เรามีวันนี้ ฉันคิดว่ายังไม่ถึงเวลาที่เราจะแก้แค้น เมื่อเรายังอยู่ภายใต้ใครสักคน เราจำเป็นต้องละทิ้งอัตตาไว้ก่อน” แดร์ริลปลอบแด๊กซ์ด้วยความช่วยไม่ได้
บนชั้นเรียนเหนือพวกเขา อาจารย์ประจำชั้นและนักเรียนกำลังทำการเรียนด้วยตัวเองหลังจากได้แนะนำตัวกันแล้ว
ในห้องสิบเจ็ดชั้นปีที่หนึ่ง เคนท์ ฮูห์ กำลังนั่งอยู่ริมหน้าต่าง ในขณะที่ขเากำลังเบื่อหน่าย เขาก็มองออกไปด้านนอกหน้าต่างแล้วเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในสนาม
“ฮ่าฮ่า! ทุกคนดูนั่นสิ! นั่นไม่ใช่เจ้าลูกเขยบ้านคนอื่นเหรอ? เขาโดนลงโทษให้วิ่งรอบสนามล่ะ!” เขาตะโกนอย่างตื่นเต้น
ทุกคนในห้องของเขารวมตัวกันที่หน้าต่างแล้วหัวเราะใส่แดร์ริล
“มันเป็นเขาจริงด้วย!”
ไม่เพียงแค่พวกเขา แต่นักเรียนจากห้องอื่น ๆ ก็มองไปที่สนามเช่นกัน การถูกลงโทษให้วิ่งรอบสนามตั้งแต่วันแรกที่เข้าเรียนนั้นเป็นอะไรที่น่าหัวเราะจริง ๆ แม้แต่ลิลี่และอีวอนยังทนไม่ได้ที่จะต้องไปร่วมดูแดร์ริลวิ่ง
วันนี้เป็นวันเปิดสถาบันหกวิถี แน่นอนว่ามันเป็นวันแรกของการเรียน แต่ เหล่า ‘คนดัง’ บางคนก็ได้ทำให้ชื่อของพวกเขาขึ้นไปอยู่บนรายการอันดับเรียบร้อยแล้ว
อันดับแรกที่นำใครเพื่อนแน่นอนว่าต้องเป็นเซอร์ซี นิวแมน เธอเป็นทายาทสาวแห่งตระกูลนิวแมน ด้วยเบื้องหลังที่ทรงอำนาจและรูปร่างที่น่าดึงดูด ทำให้เธอได้รับความนิยมทันที แทบจะไม่มีชายใดที่ไม่ตกหลุมรักเธอ
คนที่สองในรายการของเหล่า ‘คนดัง’ นั้นคือกอร์ดอน เคลย์ดอน ตระกูลของเขาอยู่ในวงการแฟชั่น ดังนั้นเขาจึงมีรสนิยมด้านแฟชั่นที่ยอดเยี่ยม นอกจากนั้น เขายังน่าหลงไหลมาก เขากุมหัวใจของเหล่าหญิงสาวได้อย่างง่ายดาย
เป็นธรรมดาที่ทั้งเซอร์ซีและกอร์ดอนจะกลายมาเป็นสุภาพบุรุษและสุภาพสตรียอดนิยมของสถาบัน
คนต่อมาบนรายการ แน่นอนว่าเป็นแดร์ริล แดร์ริลได้รับชื่อเสียงไม่ใชเพราะการวิ่งร้อยรอบของเขา แต่เป็นเพราะฉายา ‘ลูกเขยบ้านคนอื่น’ ของเขาต่างหาก ทุกคนได้ยินว่าเขาใช้ชีวิตอยู่กับภรรยามาสามปีและไม่แม้แต่จะได้แตะต้องตัวเธอเลย ใครจะไปคิดว่าแดร์ริลจะกลายเป็นตัวตลกของสถาบันตั้งแต่วันแรกยังไม่จบกัน?
ในเมื่อวันนี้เป็นวันแรกของการเรียน มันจึงยังไม่มีการเรียนใด วันนั้นจบลงที่เวลากลางวัน ภายในครึ่งชั่วโมง นักเรียนเกือบทั้งหมดก็ออกจากสถานที่ ยังไงก็ตาม แดร์ริลและแด๊กซ์นั้นเพิ่งจะวิ่งครบร้อยรอบในเวลาบ่าย 3 โมง
“บัดซบเอ๊ย ฉันโคตรเหนื่อยเลย!” แด๊กซ์บ่นในขณะที่พวกเขาเดินออกจากสถาบัน แด๊กซ์ปกคลุมไปด้วยหยาดเหงื่อ เสื้อผ้าของเขาเปียกชุ่ม เขาคว้าไหล่ของแดร์ริล “ไปอาบน้ำกันเถอะ ฉันเปียกเหงื่อไปหมดแล้ว!”
ในขณะที่พวกเขาพูดกัน หญิงสาวผู้งดงามก็เดินมาหาพวกเขา เธอคือลิลี่
ลิลี่มีน้ำสองขวดในมือของเธอ เธอเดินมาหาพวกเขาทันทีที่เธอเห็น เธอส่งน้ำให้พวกเขา “ฉันเอาน้ำมาให้ดื่ม แดร์ริล ดื่มสิ”
“ฮ่าฮ่า! คุณรอบคอบมากเลย!” แด๊กซ์รับขวดน้ำมากทันทีแล้วกระดกเข้าไปอึกใหญ่ ก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างสดชื่น
แดร์ริลไม่ได้รับน้ำนั้นมา แล้วคว้าไหล่ของแด๊กซ์ “แด๊กซ์ ไปอาบน้ำกันเถอะ”
ลิลี่ตื่นตระหนก เธอกัดริมฝีปาก “แดร์ริล ได้โปรดอย่าโกรธฉันเลยนะ นายช่วยกลับบ้านกับฉันได้ไหม? ฉันขอโทษจริง ๆ ฉันขอร้องล่ะ…”