ตอนที่ 163 ไม่มีทางที่นักบุญจะมีความรักได้หรอก!
อรันเดลพยักหน้าและกล่าวว่า “อย่างแรกเลย คือการป้องกันของเมืองแห่งแสงผู้บัญชาการแม็คกราดี้ การป้องกันของเมืองแห่งแสงเป็นอย่างไรบ้าง”
เมื่อได้ยินคําพูดของอาร์คบิชอป ผู้บัญชาการที่รับผิดชอบการป้องกันเมืองก็ยืนขึ้นและตอบว่า
“รายงานท่านอาร์คบิชอป เหล่าพาลาดินในบริเวณใกล้เคียงกําลังรีบไปยังเมืองหลักที่ใกล้ที่สุดเมื่อถึงเวลา เมืองแห่งแสงจะมีพาลาดินทั้งหมดประมาณ 3.3 หมื่นล้านคนโดยมี 2.8 พันล้านคนเป็นทหารระดับสูง
“กําแพงเมืองทางตอนใต้ได้รับความเสียหายในระดับหนึ่ง ส่งคนไปซ่อมแซมแล้วคาดว่าการซ่อมแซมจะใช้เวลาสองชั่วโมง”
“ปัจจุบันในเมืองนี้มีหอคอยป้องกัน 7,230 แห่ง ซึ่ง 800 แห่งเป็นระดับตํานานและ 1,500แห่งเป็นระดับอีปิค… หลังจากการทดสอบแล้วพวกมันทั้งหมดสามารถใช้งานได้!”
“ปัจจุบัน พาลาดินกําลังทําตามแผนป้องกันที่สองและติดตั้งกับดักรอบเมืองมีการสร้างกับดักระดับสูงทั้งหมด 32,000 ชิ้นและกับดักอื่นแปดล้านชิ้น…”
ผู้บัญชาการแม็คกราดี้กล่าวข้อมูลการป้องกันเมืองของเมืองแห่งแสงหลาย ๆอย่างโดยสรุปเมื่อหลี่เฉิงได้ยินรายงานนี้ มุมปากของเขากระตุกโดยไม่ตั้งใจเมืองแห่งแสงยังคงน่ากลัวเหมือนเมื่อก่อน
พาลาดิน 3,000 ล้านคน ตัวเลขนี้เพียงพอที่จะทําให้โบสถ์หลายแห่งต้องหน้าแดงด้วยความอับอายยิ่งไปกว่านั้นพวกเขามีเวลาเตรียมตัวจํากัดและยังมีพาลาดินส่วนใหญ่ที่ไม่สามารถกลับมายังเมืองแห่งแสงได้
ต้องรู้ว่าพาลาดินกระจัดกระจายอยู่ทั่วทุกมุมของทวีปที่สาบสูญ ภายใต้การบัญชาการของผู้บัญชาการวิค พาลาดินถูกส่งไปยังเมืองหลักที่ใกล้ที่สุดเพื่อช่วยในการป้องกันจํานวนพาลาดินที่ กลับมายังเมืองแห่งแสงน่าจะน้อยกว่า 1 ใน 10,000 ของทั้งหมด
จํานวนอาคารป้องกันก็เยอะจนน่ากลัวเช่นกัน แม้แต่เมืองหลวงจักรพรรดิของ NPC ก็ยังไม่มีกําลังป้องกันเช่นนี้
แน่นอน เมื่อเทียบกับอาณาเขตของหลี่เฉิง กองกําลังป้องกันดังกล่าวยังอ่อนแอกว่าหลายเท่าหลังจากฟังรายงานของแม็คกราดี้ ทุกคนในที่นี้พยักหน้าและรอค่าพูดต่อไปของอาร์คบิชอป
อันที่จริงตั้งแต่ต้นก็ไม่มีใครกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเมืองแห่งแสงอาร์คบิชอปทั้งสองมองหน้ากันและนิ่งไปครู่หนึ่ง ในที่สุดอาร์คบิชอปเมเยพก็พูดขึ้น
“ฉันจะยกหน้าที่ปกป้องเมืองแห่งแสงให้คุณ ส่วนที่ยากตอนนี้คือ…”
“ชาวเมืองของหมู่บ้านร้อยยี่สิบหมู่บ้านทางทิศตะวันตก สามร้อยหมู่บ้านทางเหนือและยี่สิบหกเมืองทางทิศตะวันออกต่างมาหาเราเพื่อรับความคุ้มครอง
“และจํานวนผู้ลี้ภัยที่เมืองแห่งแสงสามารถรองรับได้นั้นนั้นใกล้จะเกินขีดจํากัดแล้วคุณมีความคิดอย่างไร”
ทันทีที่เมเยพพูดจบ ห้องประชุมทั้งห้องก็เงียบลง บรรดาผู้นําต่างมีสีหน้าเคร่งขรึมกองกําลังหลักของคริสตจักรได้เดินทางไปยังตะวันออกเพื่อต่อสู้กับพวกอันเดดพวกเขาไม่สามารถกลับมาได้ภายในระยะเวลาอันสั้น
ในขณะนี้ การแสดงออกของหลี่เฉิงสงบมาก เขาเข้าใจความตั้งใจของอาร์คบิชอปทั้งสองแล้วพวกเขาไม่ได้ต้องการหวังพึ่งเขาหรอกเหรอ?
ตามที่คาดไว้ ภายในไม่กี่วินาที สายตาของอาร์คบิชอปเมเยพก็จ้องไปที่หลี่เฉิงเขากล่าวว่า“เอิร์ลเนเธอร์เวิร์ลเราหวังว่าคุณจะรับผู้ลี้ภัยส่วนหนึ่งได้”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทุกคนต่างจ้องมองไปที่หลี่เฉิง ผู้บัญชาการบางคนขมวดคิ้วเล็กน้อยเอิร์ลเนเธอร์เวิร์ลสามารถทําได้หรือไม่?
ลอร์ดที่เพิ่งรับตําแหน่งได้ไม่เกินเจ็ดวันสามารถช่วยเรื่องนี้ได้หรือไม่?
ต้องรู้ว่าการปิดล้อมของมอนสเตอร์ครั้งนี้น่าจะใหญ่ที่สุดเท่าที่พวกเขาเคยพบมาในรอบหลายทศวรรษ
การแสดงออกของหลี่เฉิงไม่เปลี่ยนแปลงในขณะที่เขาพูดอย่างสงบ “ท่านอาร์คบิชอปฉันเป็นแค่ลอร์ดระดับสามที่อ่อนแอและอาณาเขตของฉันก็อยู่ที่เลเวลสี่สิบเท่านั้นฉันอ่อนแอเกินไปฉันไม่สามารถป้องกันตัวเองได้ฉันเกรงว่าฉันจะไม่สามารถช่วยรับผู้ลี้ภัยเพิ่มได้”เมื่อได้ยินดังนั้นริมฝีปากของอาร์คบิชอปทั้งสองก็กระตุก พวกเขารู้สึกประทับใจเล็กน้อยกับคําพูดของหลี่เฉิงอ่อนแอเกินไป?
‘อย่าคิดว่าเราไม่รู้เรื่องกําแพงเมืองระดับอีปิคและสิ่งอํานวยความสะดวกการป้องกันระดับตําานานนับไม่ถ้วนของคุณคุณกําลังบอกเราว่าคุณอ่อนแอ?!’
ในเวลานี้อาซิเลียที่นั่งอยู่เงียบ ๆ ก็เบ๋ริมฝีปากของเธอด้วยความไม่พอใจขณะที่เธอกําลังจะพูดอะไรบางอย่างหลี่เฉิงก็คว้ามือเธอจากใต้โต๊ะและสะกิดมือของเธอสองสามครั้ง
ถ้าเขาไม่หยุดเธอในตอนนี้ ถ้าเธอท่าเสียเรื่องตอนนี้ เขาจะแบล็กเมล์อาร์คบิชอปทั้งสองได้อย่างไร?
ใบหน้าอันบอบบางของอาซิเลียเปลี่ยนเป็นสีแดงทันทีเมื่อหลี่เฉิงจับฝ่ามือของเธอ
อาร์คบิชอปทั้งสองและผู้บังคับบัญชาวิคชําเลืองเห็นฉากนี้
คริสตจักรแห่งแสงไม่ได้ห้ามเรื่องความรักเป็นไปได้ไหมที่เอิร์ลคนนี้มีความสัมพันธ์พิเศษกับนักบุญหญิง?
มันไม่น่าแปลกใจเลย ด้วยความเร็วของการเติบโตของเอิร์ลเนเธอร์เวิร์ลจึงไม่แปลกที่เขาจะได้รับความโปรดปรานจากนักบุญหญิง
พวกเขาไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ ในที่สุดก็เป็นผู้บัญชาการวิคที่พูด“เอิร์ลเนเธอร์เวิร์ลนี่… หากคุณมีปัญหาใดๆคริสตจักรสามารถช่วยเหลือคุณได้”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ดวงตาของหลี่เฉิงก็สว่างขึ้นเขากําลังรอคําพูดแบบนี้เขาไม่ได้คาดหวังว่าวิคจะมีไหวพริบดีขนาดนี้
หลี่เฉิงคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า“ความสามารถในการต่อสู้ของกองทัพของฉันค่อนข้างแข็งแกร่งแต่มันเป็นเรื่องง่ายมากที่พวกเขาจะได้รับบาดเจ็บฉันขาดหน่วยรักษาเล็กน้อย…”เมื่อถึงจุดนี้หลี่เฉิงหยุดไปครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ“ฉันหวังว่าคริสตจักรจะจัดหานักบวชแสงศักดิ์สิทธิ์ให้ฉันได้
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หัวใจของวิคและอาร์คบิชอปทั้งสองก็เต้นแรง พวกเขารู้อยู่แล้วว่าหลี่เฉิงจะต้องขอแบบนี้อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องช่วยวิคสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วถามว่า “คุณต้องการเท่าไหร่?นักบุญหญิงเพิ่งรวบรวมนักบวชกลุ่ม หนึ่งให้ท่านไม่ใช่หรือ?”
ดี
ไม่นานมานี้ อาซิเลียได้นํานักบวชสองสามพันคนมาให้หลี่เฉิง ทุกคนในเมืองแห่งแสงรู้เรื่องนี้
การแสดงออกของหลี่เฉิงยังคงเหมือนเดิม เขาพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “ฉันต้องการสองล้านก่อน”
เมื่อทุกคนได้ยินดังนี้ ทั้งห้องโถงก็เงียบ
นักบวชสองล้าน? ไม่คาดคิดว่าเขาจะพูดแบบนี้ เขาจะฆ่าพวกเขาทั้งหมดใช่ไหมในขณะนี้อาซิเลียพูดขึ้น“เอิร์ลเนเธอร์เวิร์ลเรามีไม่มากนัก!”
จากนั้น เธอก็คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “ห้าแสน เราสามารถรวบรวมนักบวชแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าแสนคนให้คุณได้!”
เมื่อได้ยินคําพูดของอาซิเลีย หัวใจของวิคและอาร์คบิชอปทั้งสองก็ส่งสัญญาณใกล้พังทันทีสีหน้าของพวกเขาราวกับว่าพวกเขากําลังจะตาย
หมดแล้วหมดแล้ว หมดแล้วหมดแล้ว!
นักบุญยืนอยู่ข้างโบสถ์เสมอ แต่นักบุญที่มีความรักไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวอีกต่อไป มันมีเหตุผลว่าทําไมคริสตจักรจึงตัดสินใจที่ไม่ให้นักบุญหญิงเข้าร่วมการประชุมวางแผนการ
รบ
วิกและอาร์คบิชอปทั้งสองสงสัยว่าเคยเกิดเรื่องแบบนี้ในโบสถ์เมื่อนานมาแล้วหรือไม่ไม่อย่างนั้นทําไมถึงมีการตั้งกฎแบบนี้ขึ้นมาตั้งแต่แรก?
พวกเขาเห็นว่าสงครามครั้งนี้รุนแรงเพียงใด ดังนั้นพวกเขาจึงเรียกอาซิเลียมาเข้าร่วมการประชุมหากพวกเขารู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นพวกเขาจะไม่อนุญาตให้เธอเข้าร่วมการประชุมแม้ว่าพวกเขาจะถูกทุบตีจนตาย
หลังจากสิ้นสุดการประชุม อาร์คบิชอปทั้งสองวางแผนที่จะคืนสถานะกฎที่ไม่อนุญาตให้นักบุญหญิงเข้าร่วมการประชุมสงครามในอนาคตเพื่อเตือนคนในอนาคตไม่ให้ทําความผิดพลาดนี้อีกครั้ง!