มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 130
ตอนที่เจอรัลด์เดินไปที่นั่น ครอบครัวสมิธทั้งหมดก็ได้มารวมตัวกันที่นี่เรียบร้อยแล้ว
ในขณะเดียวกัน เมสันก็กำลังอธิบายเหตุการณ์:
“คุณพ่อ ผมไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ทั้งหมดนี่มันเป็นความผิดของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย! ผมพึ่งพาการบอกทิศทางของเขาและเขาก็เอาแต่บอกให้ผมถอย นั่นคือตอนที่ผมชนเข้ากับรถคันนั้น!”
“รถคันนี้คือรถคันที่แพงมากที่สุดที่ผลิตโดยแลมบอร์กินี มันน่าจะมีค่าใช้จ่ายอย่างน้อยหนึ่งแสนถึงหนึ่งแสนสองหมื่นดอลลาร์เพื่อซ่อมแซมความเสียหายต่าง ๆ ที่เกิดจากอุบัติเหตุครั้งนี้ นอกจากนี้ ไฟหน้าของรถก็พังไปแล้ว!”
ญาติ ๆ บางคนที่จำรถคันนี้ได้อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาเสียงดัง
“ใครก็ตามที่ขับรถคันนี้ต้องไม่ใช่แค่บุคคลสำคัญอย่างแน่นอน พวกเราสามารถจ่ายราคานั้นสำหรับการซ่อมแซมความเสียหายได้อย่างแน่นอน แต่เราก็อาจจะทำให้บุคคลที่มีอำนาจมากต้องขุ่นเคืองใจด้วยเช่นกัน ยิ่งไปกว่านั้น ลักษณะนี้ดูเหมือนกับว่าเป็นรถใหม่ที่ใครบางคนเพิ่งจะซื้อมานะ!”
“แค่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้นะ ในเมืองเมย์เบอร์รี่ ลูกชายคนไหนของครอบครัวที่มั่งคั่งและมีอิทธิพลไหนบ้างจะสามารถขับรถสปอร์ตประเภทนี้ที่มีค่าอยู่ที่ประมาณหนึ่งล้านห้าแสนถึงสามแสนดอลลาร์ได้บ้าง?”
ทุกคนยังคงปรึกษาหารือเกี่ยวกับเรื่องนี้ในหมู่กันเองต่อไป
เมื่อได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้ เจอรัลด์ก็เริ่มรู้สึกกระวนกระวายใจ
ให้ตายสิ รถของเขาจอดไว้ที่ตำแหน่งนี้หนิ เป็นไปได้ไหมว่านายเมสันนั่นได้ชนรถรีเวนตันของเขาเข้าแล้ว?
ขณะที่เขาเบียดแทรกและเดินผ่านฝูงชน เจอรัลด์ถึงกับหายใจติดขัด
เป็นรถของเขาเองจริง ๆ
ตัวถังรถยังดีอยู่ แต่มีรอยขีดข่วนบนรถหลังจากการชน อย่างไรก็ตามความเสียหายที่เลวร้ายที่สุดคือไฟหน้าด้านขวาได้พังไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว!
ไฟหน้าของรถไม่ได้แพงมาก แต่ก็ไม่ได้ราคาถูกมากเช่นกัน เนื่องจากว่ามีรอยขีดข่วนบนตัวรถอีกด้วย เขาคงอาจจะเสียค่าใช้จ่ายประมาณสองแสนหกหมื่นดอลลาร์เพื่อซ่อมแซมส่วนที่เสียหายต่าง ๆ
แต่ก็อย่างที่มีบางคนได้กล่าวไป นี่เป็นรถคันใหม่ของเขา
คุณหญิงชราเริ่มกระวนกระวายใจขึ้นมา “เมสัน หลานสะเพร่าเกินไป เห็นได้ชัดว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเป็นคนพูดติดอ่าง บอกไม่ได้เลยเหรอ? นี่มันแย่มาก ในช่วงเวลานี้ ไม่เพียงแต่เราต้องจ่ายค่าเสียหายหลายแสนดอลลาร์ แต่เราอาจจะไปทำให้บุคคลที่มีอำนาจมากต้องขุ่นเคืองใจอีกด้วย!”
“เมสัน คุณย่าค่ะ คราวนี้หนูคิดว่าพวกเราต้องเจอเข้ากับปัญหาใหญ่จริง ๆ แน่! เราไม่สามารถจะทำให้เจ้าของรถคันนี้ขุ่นเคืองใจได้เลย!”
ควีนนี่จับมือของเมสันเอาไว้ขณะที่เธอดึงเขาไปด้านข้าง
เธอเห็นว่ามันร้ายแรงแค่ไหนนอกเหนือจากเรื่องนี้
“ควีนนี่ ทำไมหนูถึงพูดเช่นนั้นล่ะ? หนูรู้หรือไม่ว่าใครเป็นเจ้าของรถคันนี้? คุณหญิงชรารีบถามคำถามขึ้นมา
“ค่ะ!” ควีนนี่ตอบขณะที่เธอพยักหน้าอย่างลนลาน “หนูเพิ่งส่งรูปของรถคันนี้ไปให้พนักงานในบริษัทเรา เพราะพนักงานบางคนของเราก็เคยทำงานให้กับแลมบอร์กินี เขาตอบกลับมาในกลุ่มแชท บอกว่ารถคันนี้ถูกขายไปเมื่อไม่กี่วันก่อนที่ผ่านมาในราคาซื้อขายที่สองล้านหกแสนดอลลาร์ และถูกซื้อไปโดยชายหนุ่มคนหนึ่ง เขาพูดว่าผู้จัดการของร้านนั้นได้เดินตามหลังของเขาไป และเขาก็สุภาพและเคารพต่อชายหนุ่มคนนั้นมากในวันนั้นตอนที่เขากำลังเลือกซื้อรถของเขา!”
“ไม่เพียงแค่นั้นนะคะ คุณรู้ไหมว่าผู้จัดการของร้านขายรถแลมเบอร์กินี ในเมืองเมย์เบอร์รี่คือใคร? เป็นคุณวิลสัน แควร์!”
ควีนนี่อธิบายอย่างละเอียดถี่ถ้วน
“เป็นคุณวิลสันจริง ๆ หรือ? เขาให้ความเคารพมากต่อผู้ซื้อรถคันนี้จริง ๆ ใช่ไหม?
“เหตุผลที่ทำไมคุณวิลสันมีอำนาจมากในเมืองเมย์เบอร์รี่ทั้งหมดเป็นเพราะว่าการติดต่อของเขาเอง! และเขามีความสัมพันธ์ทางธุรกิจที่มีสมรรถภาพสูงมากที่นี่!”
เมื่อพูดอย่างนั้น คุณหญิงชราก็ยิ่งวิตกกังวลมากขึ้น
“ถ้างั้นเราควรรีบออกไปจากที่นี่เร็ว ๆ มิฉะนั้น พวกเราจะมีปัญหาได้เมื่อชายหนุ่มคนนั้นมาถึง!” คุณหญิงชราร้องขึ้นมาอย่างตื่นตระหนก
เธออาจจะไร้เดียงสาไป แต่เธอรู้อย่างชัดเจนว่าผลที่ตามมาของการทำให้ตระกูลที่ใหญ่และทรงอำนาจต้องขุ่นเคืองใจคืออะไร แม้แต่ปัญหาที่เล็กที่สุดก็ส่งผลกระทบต่อสิ่งอื่น ๆ ได้!
“คุณย่า พวกเราไม่สามารถจากไปเดี๋ยวนี้ได้อย่างเด็ดขาด! ตอนนี้มีกล้องวงจรปิดอยู่ทั่วทุกที่แล้ว!”
ไอรีนและริต้าเริ่มโน้มน้าวเธอ
เอาตามตรง สายตาของไอรีนไม่ได้ละออกจากรถแลมบอร์กินีเลยแม้แต่วินาทีเดียว เธอเพ้อฝันเกี่ยวกับว่าเธอจะดูเป็นอย่างไรถ้าเธอได้นั่งอยู่ในรถหรูคันนี้
มันคงจะสมบูรณ์แบบถ้าแฟนของเธอ เคนเนธจะสามารถเป็นเจ้าของรถคันนี้ได้!
แต่นั่นคงเป็นไปไม่ได้
สำหรับริต้า เธอยิ่งแย่กว่า จริง ๆ แล้วเธอกำลังคิดที่จะรอให้เจ้าของรถมาถึง
หากเขาสามารถเป็นเจ้าของรถที่มีมูลค่าประมาณสามล้านดอลลาร์ได้ งั้นคน ๆ นี้ต้องเป็นคนที่ร่ำรวยและมั่งคั่งมากอย่างไม่ต้องสงสัย
นี่หมายความว่าเธอเข้าใกล้ความฝันและความคาดหวังของเธอไปอีกขั้นหนึ่งแล้วใช่ไหม?
มันคงจะเป็นความก้าวหน้าอย่างมากแม้ว่าเธอจะสามารถเผชิญหน้ากับชายหนุ่มคนนั้นได้ในระยะสั้น ๆ ก็ตาม!
“โอ้! พวกเราควรหาใครบางคนไปรับคาร่าก่อนนะ! ไอรีนและริต้าพูดถูก พวกเราไม่ควรจากไป มันคงจะดีถ้าพวกเราไม่ได้จากไปแต่ถ้าพวกเราจากไปตอนนี้ งั้นเราจะมีปัญหาใหญ่ตามมาจริง ๆ !”
น้ำเสียงของหญิงชราเมื่อยล้าอย่างจริงจัง เธอรู้สึกว่าเธอกำลังจะกลายเป็นคนแก่ขี้หลงขี้ลืม
“คุณย่าครับ ผมอยากจะไปรับเธอตอนนี้ แต่กระนั้นผมยังไม่กล้าจากไป” เมสันตอบ และกลืนน้ำลายของตัวเอง
“ไม่เป็นไร นายไปรับเธอก่อน คุณย่าครับ พวกคุณทั้งหมดสามารถเข้าไปข้างในและเพลิดเพลินกับงานเลี้ยงวันเกิดก่อนได้ เนื่องจากรถคันนี้ก็ถูกชนไปแล้ว ก็ช่างมันเถอะปล่อยมันเป็นไปละกัน ไม่เป็นไรหรอก!”
ทันทีทันใดนั้น ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นด้านหลังของทุกคน
เป็นเจอรัลด์นั่นเอง