มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 131
หลังจากพูดจบ เจอรัลด์ก็เดินไปที่รถเพื่อตรวจดู
เขาคงจะโกหกถ้าเขาพูดว่าเขาไม่ได้เศร้าใจเลยที่ได้เห็นรถของเขาพัง
นอกจากนี้ เขาจะทำอะไรได้ในตอนนี้? อะไรที่ได้เกิดขึ้น ก็เกิดขึ้นแล้ว อีกอย่างวันนี้ก็เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่าของมีล่าด้วย
ถ้าเขาเรียกร้องให้พวกเขาจ่ายค่าเสียหายที่เกิดขึ้น มันจะทำให้มีล่าดูเป็นคนเช่นไร?
นอกเหนือจากนั้น มันก็น่าอึดอัดใจมากเกินไปด้วยเหมือนกัน
โดยไม่มีทางเลือก เขาถูกทิ้งให้กำความทุกข์อันขมขื่นของเขาไว้ในความเงียบ
และด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์ทำได้เพียงแค่ขอให้พวกเขาทำอะไรก็ตามที่พวกเขาต้องทำต่อไป บาทีเขาอาจจะขับรถไปที่ร้าน 4S ในภายหลังเพื่อซ่อมส่วนที่เสียหายต่าง ๆ
“นายคิดว่านายเป็นใคร? นายคิดว่าทุกอย่างจะดีแค่เพราะนายพูดว่ามันไม่เป็นไรหรือ?”
“ใครที่ไม่รู้เรื่องอะไรดีกว่านี้คงจะคิดจริง ๆ ว่านายคือคุณคลอฟอร์ดจากย่านการค้าเมย์เบอร์รี่จริง ๆ มาพูดเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนี้ตอนที่นายเอื้อมไปถึงจุดนั้นของชีวิตให้ได้ซะก่อนเถอะ!”
“จริงด้วย! ถ้าเราจากไปตอนนี้ งั้นนี่จะถือว่าเป็นกรณีชนแล้วหนีอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น พวกเราจะต้องรับผิดชอบอย่างใหญ่หลวงเพราะนี่อาจจะเป็นกรณีที่ต้องเสียเงินอย่างมหาศาล! นายไม่ได้มองในทางกฏหมายใด ๆ เลยได้อย่างไรกัน!”
กลุ่มลูกพี่ลูกน้องของมีล่า เหล่าคุณป้าและคุณลุงก็เริ่มเยาะเย้ยถากถางเจอรัลด์ทันที
ไอรีนคว้าโอกาสนี้ในการเพิ่มเปลวไฟไปว่า “เขาก็เป็นแค่คนบ้านนอกคอกนาที่ไม่รู้เรื่องใด ๆ เลย ฉะนั้น จะไปพูดถึงเรื่องการมองกฏหมายใด ๆ กับเขาได้อย่างไร?”
“ใช่ โอเค อย่าไปพูดถึงเขากันอีกต่อไปเลย เขาไม่สามารถจะช่วยเหลืออะไรได้อยู่แล้ว พวกเราอาจจะต้องใช้ความพยายามทั้งหมดของเราเพื่อดูว่าเราสามารถจะใช้ความสัมพันธ์ทางธุรกิจของพวกเราคนใดคนหนึ่งเพื่อคลี่คลายปัญหานี้แทนกันดีกว่า”
ริต้าเหลือบมองเจอรัลด์ราง ๆ ก่อนที่เธอจะมุ่งความสนใจของกลับไปที่หัวข้อของเรื่องรถ
“ริต้าพูดถูก เนื่องจากว่ามันได้เกิดขึ้นแล้ว การหลบหนีไม่ใช่การแก้ปัญหา อ่า! หากเราไม่มีทางเลือก ถ้างั้นฉันจะติดต่อคุณโลแกน gจากสำนักการพาญิชย์ เมื่อก่อน คุณปู่ของพวกเธอมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกันมากกับเขา เขาอาจจะรู้จักตัวตนของชายหนุ่มคนนี้ก็ได้!”
คุณหญิงชราตอบ
ผู้คนมากมายเริ่มปัดหน้าจอโทรศัพท์ของพวกเขาเพื่อโทรหาคนกลางที่สามารถช่วยเหลือได้ของตนเองกัน
เคนเนธไม่ต้องการที่จะล้าหลังตามคนอื่น เขาอยากจะดูว่าเขาสามารถใช้เส้นสายของเขาเพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเจ้าของรถได้หรือไม่
เจอรัลด์ส่ายหัวของเขาอย่างขบขันแกมเหน็บแนม
หากเป็นเข่นนี้ต่อไป ทุกคนจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจมาก
อืย!
เจอรัลด์ถอนหายใจก่อนที่เขาจะนำกุญแจรถของเขาออกมา
บี๊บ! บี๊บ!
เสียงบี๊บดังขึ้นสองครั้ง
ไฟต่าง ๆ เริ่มกระพริบ
“อ๋าา?”
พวกเขาทั้งหมดตกตะลึงจนพูดไม่ออก
จากนั้นพวกเขาเห็นเจอรัลด์เดินไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ
เขากดปุ่มอีกครั้งหนึ่ง
เกิดเสียงหึ่งดังขึ้นสองครั้ง
รถแลมบอร์กินีเกิดเสียงเครื่องยนต์และหลังคารถก็เปิดออกโดยอัตโนมัติ เฉกเช่นที่มันพับเก็บไปในรูปแบบของรถเปิดประทุน
เจอรัลด์หยิบขวดน้ำแร่จากที่นั่งคนขับ
เขารู้สึกกระหายน้ำจริง ๆ
หลังจากดื่มไปได้ไม่กี่อึก เขาก็เช็ดปากก่อนที่เขาจะพูดว่า “ผมได้บอกคุณไปแล้ว ว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร คุณสามารถไปทำแผนการต่าง ๆ ของตัวคุณเองให้ไวขึ้นได้”
ไม่มีใครตอบกลับเจอรัลด์เลย แทนที่ เขากลับได้รับการตอบรับด้วยความเงียบมากจนได้ยินเสียงเข็มตกได้
ปั๊ก!
เคนเนธที่กำลังจะโทรออกเมื่อโทรศัพท์ของเขาตกลงบนพื้นเพราะเขาไม่ได้ถือมันไว้ในมืออย่างแน่นหนา
กล้ำกลืน!
ไคล์และแฟนสาวของเขาทำได้เพียงแค่กลืนน้ำลายของตัวเองเท่านั้น
ไอรีนเริ่มหายใจถี่เร็วขึ้น ขณะที่เธออ้าปากเล็กน้อย บ่งบอกถึงความตกใจที่รุนแรงที่เธอรู้สึกในขณะนั้น
ริต้าที่กำลังยืนอยู่ข้างเจอรัลด์ ท่าทางที่สับสนงุนงงเต็มไปทั่วใบหน้าของเธอก่อนที่เธอจะค่อย ๆ หันไปมองเจอรัลด์ด้วยความประหลาดใจ
คุณหญิงย่าก็ตกตะลึงเช่นกัน
ทุกคนตกตะลึงไปตาม ๆ กัน
“รถคันนี้…เป็นของเจอรัลด์งั้นหรือ?”
ไม่มีใครรู้ว่าใครที่เป็นคนทำลายความเงียบขึ้นมาก่อน
นอกจากนี้ คน ๆ นั้นที่พูดออกมาก็ได้ยึดความตกตะลึงภายในของคนอื่น ๆ เอาไว้ได้อย่างแม่นยำมาก
มีล่าก็ประหลาดใจมากเช่นกันและเธอถามขึ้นว่า “เจอรัลด์ รถคันนี้เป็นของนายหรือ?”
“แน่นอนสิ รถนี่เป็นของฉัน ไม่ใช่ว่าฉันบอกเธอไปก่อนหน้านี้แล้วว่าฉันจะพาเธอออกไปขับรถเล่นกันในสักวันไม่ใช่เหรอ?”
เจอรัลด์ตอบ
มีล่าจำได้แล้วตอนนี้
มันเป็นวันของการทดสอบขับรถ ตอนที่เจอรัลด์กำลังไปส่งเธอกลับหอพักของเธอ เขาได้พูดว่าเขาจะพาเธอขับรถเล่นไปรอบ ๆ ด้วยรถหรูในเร็ว ๆ นี้
ตอนนั้น เธอตอบกลับไปว่าเธอจะรอละกันถ้าอย่างงั้น!
และสำหรับเจอรัลด์ จากนั้นเขาก็บอกเธอว่าจริง ๆ แล้วเขาเป็นทายาทรุ่นที่สองที่รำ่รวย
สำหรับคำพูดนั้น เธอตอบกลับไปอย่างขี้เล่นว่า “คุณคลอฟอร์ดค่ะ ฉันจะรอให้วันนั้นมาถึง”
มีล่าก็แค่พูดเล่น ๆ เพื่อเล่นตามมุกตลกขอกเจอรัลด์ในตอนนั้น
ใครจะไปคิดว่าจะได้เห็นเจอรัลด์เปิดประตูรถสปอร์ตแลมบอร์กินีของเขาต่อหน้าต่อตาของเธอ มีล่ารู้สึกราวกับว่าเธอกำลังฝันไป
“เจอรัลด์ รถคันนี้เป็นของนายจริง ๆ หรือ? ฉันไม่เชื่อ! ฉันไม่เชื่อ! ฉันไม่เชื่อ!!!”
ในที่สุดไอรีนก็ได้สติคืนกลับมาและเธอก็รู้สึกว่าแก้มของเธอเจ็บแสบและเริ่มปวดขึ้นมาอย่างควบคุมไม่อยู่
เจอรัลด์ นายไม่ได้เป็นอะไรเลยนอกจากไอ้งั่งที่น่าสมเพชคนหนึ่ง ไอ้งั่งน่าสมเพชที่ได้รับรางวัลเล็ก ๆ
นายจะสามารถซื้อรถที่แพงเช่นนี้ได้อย่างไรกัน?