กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 175
เห็นได้ชัดว่าแฮโรลด์กำลังดูถูกชาร์ลี
ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเต็มไปด้วยความแค้นต่อแคลร์ซึ่งได้เป็นกรรมการบริษัท
เมื่อแฮโรลด์เห็นว่าทั้งคู่มาที่นี่เพื่อดูที่อยู่อาศัยที่ธอมป์สัน เฟิร์ส เขาจึงต้องการฉวยโอกาสเสียดสี และสร้างความบันเทิงให้กับพวกเขา
ชาร์ลียิ้มเยาะทันทีที่ได้ยินน้ำเสียงเหน็บแนมของแฮโรลด์ที่มีต่อแคลร์ และตัวเขาเอง “อะไรนะ? ถ้ามีคนอย่างคุณสามารถดูอสังหาริมทรัพย์ที่ธอมป์สัน เฟิร์ส ได้แล้วทำไมวันนี้เราถึงมาที่นี่ไม่ได้ล่ะ?”
แฮโรลด์หัวเราะเยาะก่อนที่เขาจะพูดว่า “เหตุผลที่ครอบครัวของฉัน และฉันสามารถมาที่นี่ได้ในวันนี้ก็เพราะว่าเราสามารถซื้อบ้านหลังหนึ่งที่นี่ได้! นายสามารถซื้อบ้านที่นี่ได้เหรอไง?”
ชาร์ลียิ้มก่อนที่เขาจะตอบว่า “คุณแน่ใจได้แค่ไหนว่าผมจะไม่สามารถซื้อบ้านที่นี่ได้เลย?”
แฮโรลด์ตะคอกในเวลานี้ “ถ้านายสามารถซื้ออสังหาริมทรัพย์ที่นี่ได้ ฉันก็คงเป็นผีไปแล้ว! นายรู้หรือไม่ว่าบ้านที่นี่ราคาเท่าไหร่? แม้แต่บ้านที่เล็กที่สุดในธอมป์สัน เฟิร์ส ก็มีขนาดหนึ่งร้อยยี่สิบตารางเมตร และมีราคาอย่างน้อยสิบล้านเหรียญ! นายมีเงินสิบล้านเหรียญเหรอไง?”
ชาร์ลีหัวเราะ “ทำไมผมต้องดูบ้านหลังเล็กที่สุดหลังหนึ่งด้วยล่ะ? ถ้าผมต้องการซื้อบ้าน ผมจะได้บ้านหลังใหญ่ที่สุดแน่นอน”
“โห่!” แฮโรลด์พูดขณะที่เขาหัวเราะ “บ้านที่ใหญ่ที่สุดสองร้อยสี่สิบตารางเมตร? นายมีความทะเยอทะยานมากเกินตัวของนายเองนะ”
ในตอนนี้เวนดี้ก็หัวเราะขณะที่เธอพูดว่า “ใช่ ชาร์ลี นายคิดว่าจะซื้อบ้านสองร้อยสี่สิบตารางเมตรได้จริงหรือ? แม้แต่ครอบครัวของเราก็ไม่สามารถซื้อบ้านหลังนั้นได้! นายคิดว่านายเป็นใคร? นายจะสามารถจ่ายได้อย่างไรกัน?”
ชาร์ลีมองเธอก่อนจะยิ้มและพูดว่า “ใครบอกว่าผมอยากซื้อบ้านสองร้อยสี่สิบตารางเมตร?”
เวนดี้ตะคอกก่อนที่เธอจะถามว่า “แล้วนายจะว่ายังไง? นายไม่ได้บอกว่านายสนใจบ้านหลังใหญ่ที่สุดหรือ? ตอนนี้นายกำลังพยายามกลับคำพูดของนายอยู่รึปล่าว?”
ชาร์ลีหัวเราะก่อนที่เขาจะตอบว่า “เวนดี้ คุณไม่รู้อะไรมากเลยใช่ไหม? คุณไม่รู้หรือว่าอสังหาริมทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุดในธอมป์สัน เฟิร์ส ทั้งหมดคือวิลล่าที่ตั้งอยู่ใจกลางที่ที่นี่”
“ฮ่าฮ่าฮ่า!” เวนดี้เริ่มหัวเราะออกมาดัง ๆ “ วิลล่า? วิลล่าที่เล็กที่สุดก็มีราคาหลายสิบล้านดอลลาร์เช่นกัน! ยิ่งไปกว่านั้นวิลล่าที่แพงที่สุดคืออย่างน้อยหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์ นายจะไม่สามารถประหยัดเงินได้ถึงหรอกนะ แม้ว่านายจะทำงานหนักมาแปดชั่วอายุคนแล้วก็ตาม!”
ชาร์ลียิ้มก่อนจะพูดว่า “บังเอิญผมเป็นเจ้าของให้กับวิลล่าที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งที่นี่พอดี!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า!” แฮโรลด์ และครอบครัวทั้งหมดเริ่มหัวเราะทันทีที่ชาร์ลีพูดจบประโยค หลังจากนั้นแฮโรลด์ชี้นิ้วไปที่ชาร์ลีก่อนที่เขาจะพูดอย่างดูถูก “นาย? นายกำลังบอกฉันว่านายเป็นเจ้าของหนึ่งในวิลล่าที่ใหญ่ที่สุดในธอมป์สัน เฟิร์ส เหรอ? นายกำลังพยายามหลอกตัวเองจริง ๆ ใช่ไหมชาร์ลี?”
ในเวลานี้ลูกค้าหลายคนที่มาที่นี่เพื่อดูคุณสมบัติต่างก็จ้องมองไปที่ชาร์ลี เพราะพวกเขาได้ยินสิ่งที่เขาเพิ่งพูด “เขาแต่งตัวสบาย ๆ และดูไม่เหมือนคนร่ำรวยเลย คุณคิดว่าเขาสามารถซื้อวิลล่าในธอมป์สัน เฟิร์สได้หรือไม่?”
“ถ้าเขาเป็นเจ้าของวิลล่าหลังหนึ่งของที่นี่จริงฉันคงซื้อส่วนกลางของธอมป์สัน เฟิร์สได้ทั้งหมดแน่นอน!”
“เขาโม้เก่งมาก!”
ตอนนี้แคลร์หน้าซีดเล็กน้อยและเธอก็โน้มตัวเข้าหาชาร์ลีอย่างรวดเร็วขณะที่เธอกระซิบข้างหูว่า “ชาร์ลี! คุณกำลังพูดถึงอะไร? ทำไมคุณถึงพูดเรื่องไร้สาระ? คุณไม่กลัวที่จะอายหรือไง?”
ชาร์ลียิ้มก่อนที่เขาจะพูดว่า “ทำไมผมต้องรู้สึกอายถ้าฉันพูดความจริง?”
แฮโรลด์หัวเราะขณะที่เขาพูด “ดูสิ! แม้แต่ภรรยาของนายเองก็ยังไม่เชื่อในสิ่งที่นายพูดตอนนี้! ทุกคนที่นี่ในวันนี้ไม่ได้โง่ ใคร ๆ ก็บอกได้ว่าคนอย่างนายไม่สมควรอยู่ในสำนักงานขายแห่งนี้!”
หลังจากนั้นแฮโรลด์ก็พูดต่อ “เดี๋ยวก่อน! ฉันจะให้พนักงานขายขับไล่นายออกไปทันที!”
หลังจากนั้นไม่นานแฮโรลด์ลากทีมงานคนหนึ่งไปหาชาร์ลีก่อนที่เขาจะชี้มาที่เขาแล้วพูดว่า “พวกคุณกำลังทำอะไร? ทำไมคุณถึงปล่อยให้ถังขยะแบบนี้เข้าไปในสำนักงานขาย และทำให้เสียคุณค่าของที่นี่? คุณรู้ไหมว่าคน ๆ นี้บอกว่าเขาเป็นเจ้าของวิลล่าที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งใน ธอมป์สัน เฟิร์ส? เขากำลังลดคุณค่าของของที่นี่!”
ในเวลานี้พนักงานขายมองไปที่ชาร์ลี และเธอก็เห็นได้ว่าชาร์ลีแต่งตัวสบาย ๆ เกินไป
ชาร์ลีคงไม่สามารถซื้อบ้านสามห้องนอนที่เล็กที่สุดในธอมป์สัน เฟิร์สได้อย่างแน่นอนนับประสาอะไรกับวิลล่าที่ใหญ่ที่สุด
ในเวลานี้ฝูงชนก็เริ่มส่งเสียงโห่ร้อง “รีบไล่ชายหนุ่มคนนี้ออกไป! ตอนนี้เขากำลังให้เราหงุดหงิดใจอย่างมาก!”