บทที่ 44 ศึกแรกของเอ็มม่า มอร์ติส ผู้มุ่งสู่เส้นทางจ้าวแห่งนาก
w(ﾟДﾟ)w —> สีหน้าของโดรอนในยามนี้
…
“ฮ่า ๆๆๆ!”
ไดแอนนามองดูหมีขาวตัวใหญ่ของเธอยกกระดองเต่าของโรเบิร์ตขึ้นทีละน้อย และหัวเราะออกมาพร้อมชูแขนขึ้น
ในทางกลับกัน โรเบิร์ตทำหน้าเหมือนเห็นผี เขาอ้าปากกว้างราวกับจะสามารถใส่ไข่ห่านเข้าไปได้!
“อย่ายืนดูเฉย ๆ โรเบิร์ต!”
เวอร์เธอร์อดไม่ได้ที่จะตะโกนเสียงดัง
แต่นอกเหนือจากการหุบปากของเขา โรเบิร์ตก็ไม่รู้จริง ๆ ว่าเขาจะทำอะไรได้อีก
นักเรียนของบ้านอัศวินที่เคยล้อเลียนโรเบิร์ตเมื่อคืนก่อนแต่ถูกตบหน้าในรอบแรก ก็หัวเราะอย่าง ‘ไร้เดียงสา’ เช่นกัน
มันเป็นเรื่องตลกจริง ๆ
เมื่อเห็นว่าปราสาทของเขากำลังจะถูกทำลายโดยหมีขาวตัวใหญ่ ในที่สุดโรเบิร์ตก็ตะโกนว่า “อดทน!”
ในที่สุดปราสาทก็ตอบรับการเรียกของเขาเป็นครั้งแรก และชั้นของสีเหลืองสดก็ไหลผ่านกำแพง
เห็นได้ชัดว่าปราสาทที่ใช้สกิล [อดทน] นั้นแข็งแกร่งขึ้น และการเสริมพลังก็ช่วยให้ปราสาทดูดซับแรงกระแทกได้มากขึ้นเช่นกัน
แต่อย่างไรก็ตาม [อดทน] ก็คือ [อดทน] ท้ายที่สุด มันก็ไม่ใช่ [หยั่งราก]
→ มันยังเปลี่ยนความจริงที่ว่ามันจะคว่ำไม่ได้!
“โฮก!”
พลังหมีของหมีขั้วโลกระเบิดออกมา และพลิกปราสาทของโรเบิร์ตหงายตึงไปในลมหายใจเดียว!
ด้วยเหตุนี้ ลูกบอลเวทมนตร์จึงไม่ได้รับการปกป้องอีกต่อไป
เมื่อไดแอนนาสั่งให้หมีขั้วโลกเป่าบาเรียของลูกบอลเวทมนตร์ออกไป การประลองที่ไม่สมดุลนี้จึงจบลงอย่างแท้จริง
…
โรเบิร์ตออกจากสนามด้วยใบหน้าที่ดูไม่จืด และส่งมอบความหวังให้กับเวอร์เธอร์ “เพื่อนยาก ฉันต้องฝากนายแล้ว”
เวอร์เธอร์ตอบ “ไม่ต้องห่วง ฉันจะชนะให้ได้”
โรเบิร์ต “นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของเรา”
เวอร์เธอร์ “ฉันรู้แล้ว!”
…
ไดแอนนาสะบัดการ์ดเพื่อถอนหมีขั้วโลกและออกจากสนามอย่างมีความสุข
หลังจากเห็นโรสและดาร์กแล้ว เธอก็วิ่งเหยาะ ๆ เข้าไปหา ตบหน้าอกอย่างภาคภูมิใจ แล้วพูดว่า “เป็นไง? หมีของฉันตัวใหญ่ใช่ไหม?”
ดาร์กยกนิ้วโป้งและชมว่า “ใหญ่มาก!”
…
“หมายเลขสิบสามและสิบหก”
ศาสตราจารย์โจนส์ประกาศหมายเลขสำหรับคู่ต่อไป
…
เวอร์เธอร์และโรเบิร์ตก็ตัวสั่น พวกเขาเกือบจะหันหน้าไปมองในทิศทางเดียวพร้อมกัน
เอ็มม่า มอร์ติส กำลังดูการประลองอยู่คนเดียว
ทันใดนั้น เธอก็สังเกตเห็นว่ามีใครบางคนกำลังมองมาที่เธออยู่ จึงหันไปสบสายตาของคนทั้งสองพอดี
“เฮือก!”
พวกเขาหลบสายตาออกไปทันที
เอ็มม่าหันกลับมาด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย
เวอร์เธอร์และโรเบิร์ตมองหน้ากันและยืนขึ้นพร้อมกัน
โรเบิร์ตอดไม่ได้ที่จะเตือนว่า “อย่าแพ้เชียว!”
ดวงตาของเวอร์เธอร์ดูเคร่งขรึมเล็กน้อย “ไม่มีทาง ตราบใดที่ฉันไม่ช้ากว่าเธอละก็นะ”
หลังจากการประลองรอบล่าสุด เวอร์เธอร์ได้รู้ความเร็วในการอัญเชิญของเขาแล้ว
แม้ว่าเวลาในการฝึกฝนจะมีไม่มากนัก แต่เวลาร่ายคาถาอัญเชิญปกติของเขาถูกบีบอัดเหลือสิบสองวินาที ซึ่งมันเกือบจะเท่ากับของเอ็มม่า
เขาเชื่อด้วยซ้ำว่าตราบใดที่เขาจดจ่อมากขึ้นอีกนิด เขาจะสามารถบีบอัดเวลาลงได้อีกหนึ่งวินาที!
หากเป็นเวลาสิบเอ็ดวินาที แม้ว่าจะเป็นการต่อสู้กับดาร์กก็ยังมีโอกาส!
สนามประลองชั่วคราวมีความกว้างเพียงสิบเมตร แม้ว่าระยะทางสิบเมตรจะดูใหญ่โต แต่หากเดินข้ามไปมันก็เป็นเพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้น
ทว่าสปิริตจะใช้เวลาตั้งแต่ถูกอัญเชิญไปจนถึงลงพื้น
และต้องใช้เวลาในการเริ่มวิ่งและเร่งความเร็วอีกด้วย
ตราบใดที่สปิริตของเขาสามารถอัญเชิญออกมาได้สำเร็จ ก่อนที่บาเรียพลังชีวิตของลูกบอลเวทมนตร์จะถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ สปิริตจิ้งจอกน้อยตัวนั้นที่ดูเหมือนจะไม่มีพลังโจมตีและป้องกันสูงก็ไม่ควรจะเป็นศัตรูของกวางตัวมหึมาของเขา
→บังเอิญว่า เวอร์เธอร์และโดรอนคิดแบบเดียวกัน
แน่นอนว่านี่ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้
เวอร์เธอร์รู้ดีว่าคู่ต่อสู้คนปัจจุบันของเขาคือ เอ็มม่า!
“มันจะไม่เป็นปัญหา นากของเอ็มม่านั้นอ่อนแอมาก สิ่งเดียวที่ฉันต้องระวังก็คือ มันสามารถพ่นน้ำได้”
…
เวอร์เธอร์และเอ็มม่าเดินผ่านกัน แต่ทั้งคู่ไม่ได้พูดคุยอะไรกัน
จอมเวทฝึกหัดที่เพิ่งเข้ามาในสถาบันยังคงใสซื่อเกินไปและไม่รู้ว่าจะยั่วยุกันอย่างไร
เวทีแบ่งออกเป็นฝั่งสีแดงและสีน้ำเงิน เวอร์เธอร์ยืนอยู่ฝั่งสีแดง และเอ็มม่ายืนอยู่ฝั่งสีน้ำเงิน
ผู้ตัดสินคือ ซิกวาร์ด จากบ้านขุนนาง
ซิกวาร์ดดูไม่ชอบใจเล็กน้อยเมื่อมองนักเรียนคนสำคัญสองคนของบ้านอัศวินเจอกันในรอบที่สอง
แต่เขายังต้องเป่านกหวีด
“ปี๊ด! เตรียมพร้อม!”
เวอร์เธอร์และเอ็มม่าหยิบ [การ์ดเวทมนตร์] ในมือของพวกเขาทันที
…
นอกเวที ดาร์กเดินเข้ามาพร้อมกับไดแอนนาและโรสเพื่อเฝ้าดูอย่างใกล้ชิด
เขาก็สนใจเกมนี้มากเช่นกัน
ไดแอนนาถามเสียงต่ำ “ดาร์ก นายคิดว่าใครจะชนะ?”
ดาร์กหรี่ตาเล็กน้อย “ดูเผิน ๆ เวอร์เธอร์มีข้อได้เปรียบ แต่ที่จริงแล้ว…”
ไดแอนนาถาม “จริงเหรอ?”
ดาร์กตอบ “ทั้งคู่ไม่ได้อ่อนแอ”
ไดแอนนาสับสน “หือ?”
…
“เริ่มประลองได้!”
สิบเอ็ดวินาทีครึ่ง
เวอร์เธอร์ทำลายขีดจำกัดและอัญเชิญเสร็จก่อนเอ็มม่า!
กวางตัวโตเด่นสง่าก็โผล่ออกมาจากแสงสีขาว และเขากวางขนาดใหญ่ดุจกิ่งไม้ก็พุ่งไปข้างหน้าอย่างดุดัน
การออกวิ่งเริ่มขึ้นในเวลาไม่ถึงครึ่งวินาที
เอ็มม่าก็เสร็จสิ้นการอัญเชิญก่อนสิบสองวินาทีเช่นกัน!
นากซึ่งมีขนาดใกล้เคียงกับอีบุยตัวน้อย ไถลตัวเมื่อกำลังจะขึ้นบก มันหลบการพุ่งชนของกวาง และเลือกที่จะวิ่งวนเป็นวงกลมอย่างว่องไว!
ความคิดของเอ็มม่านั้นชัดเจนมาก
เมื่อเปรียบเทียบความแข็งแกร่งเพียงอย่างเดียว นากของเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของกวางของเวอร์เธอร์
แต่เป้าหมายสูงสุดของการประลองไม่ใช่เพื่อเอาชนะสปิริตของคู่ต่อสู้ แต่เพื่อทำลายบาเรียพลังชีวิตของลูกบอลเวทมนตร์ต่างหาก!
แม้ว่าเธอจะล้มเหลวในการเลียนแบบดาร์กเมื่อเกมที่แล้ว แต่เธอยังคงเปิดใจเรียนรู้มัน
นักเรียนใหม่ชั้นปีที่หนึ่งส่วนใหญ่ในเวลานี้ยังคงหมกมุ่นอยู่กับการต่อสู้ประลองพลังเวทมนตร์ โดยไม่เข้าใจธรรมชาติของการประลองเวทมนต์เลย
…
เมื่อเห็นนากของเอ็มม่าพุ่งเข้าหาลูกบอลเวทมนตร์ราวกับสายลม หัวใจของเวอร์เธอร์ก็เต้นแรงขึ้นเล็กน้อย เขารีบเรียกกวางตัวนั้นให้กลับไปป้องกันอย่างรวดเร็ว!
การเคลื่อนไหวครั้งนี้ทำให้เขาพลาดโอกาสแรกที่จะชนะ
การโจมตีของกวางนั้นแข็งแกร่งกว่าการโจมตีของนากอย่างเห็นได้ชัด นอกจากนี้ เวอร์เธอร์ก็เป็นฝ่ายได้เริ่มบุกก่อน และระยะทางตรงก็สั้น เขามีโอกาสที่จะทำลายบาเรียพลังชีวิตของอีกฝ่าย ก่อนที่จะเสียบาเรียพลังชีวิตของตัวเองไปอย่างแน่นอน
แต่เวอร์เธอร์ในเวลานี้ยังไม่ตระหนักถึงมัน
กวางกลับไปตั้งรับและไม่สามารถไล่ตามนากที่ว่องไวได้ หลังจากที่บาเรียชีวิตของลูกบอลเวทมนตร์ถูกนากกัดแทะอย่างแรง ค่าพลังเวทมนตร์ก็ลดลงอย่างมาก!
แต่นากไม่กล้าเข้าใกล้ต่อ มันวิ่งหนีจากลูกบอลเวทมนตร์ไปทันที
เวอร์เธอร์รู้สึกประหม่าเล็กน้อย เขารู้ว่าเอ็มม่าจะเป็นคู่ต่อสู้ที่ยาก แต่ไม่คิดว่ามันจะยากขนาดนี้
“ไม่ ฉันปล่อยให้ไปสู่ทางตันแบบนี้ต่อไม่ได้… ฉันต้องหาทางอื่น!”
เวอร์เธอร์คิดอย่างรวดเร็วแล้วก็พบวิธี
ภายใต้คำสั่งของเขา กวางก้มศีรษะลง ดันลูกบอลเวทมนตร์ขึ้นมา และวางมันไว้ระหว่างเขากวางทั้งสอง!
“สมบูรณ์แบบ!”
เวอร์เธอร์เริ่มตื่นเต้น
เพราะนากของเอ็มม่าไม่กล้าเผชิญหน้ากับกวางเลย มันทำให้เวอร์เธอร์รู้สึกเหมือนได้รับชัยชนะ
เขาสั่งให้กวางตัวนั้นพุ่งเข้าหาลูกบอลเวทมนตร์ของเอ็มม่าทันที!
แต่เมื่อกวางตัวนั้นวิ่งขึ้นไป จู่ ๆ เอ็มม่าก็สั่งให้นากเข้ามาใกล้
นากตัวน้อยฉวยโอกาสแล้วอ้าปากพ่นน้ำ กระแทกลูกบอลเวทมนตร์ที่ติดอยู่ในเขากวาง!
ลูกบอลเวทมนตร์กระเด็นไปทันที!
ในขณะเดียวกัน ค่าพลังเวทก็ลดลงมากเช่นกัน!
…
“ท่าไม้ตาย?”
เวอร์เธอร์ไม่ตกใจแต่ดีใจ
ท่าไม้ตายของการ์ดวิญญาณระดับหนึ่งดาวมักจะใช้พลังเวทมนตร์ห้าสิบหน่วย สำหรับสปิริตที่มีพลังเวทมนตร์เพียงหนึ่งร้อยหน่วย มันสามารถปลดปล่อยได้เพียงครั้งเดียว!
กล่าวอีกนัยหนึ่ง ตอนนี้นากไม่ใช่ภัยคุกคามอีกต่อไปแล้ว!
เขาสั่งให้กวางจับลูกบอลเวทมนตร์ทันที
แต่ทันทีที่มันจับลูกบอลเวทมนตร์ นากตัวน้อยซึ่งน่าจะปล่อยท่าไม้ตายออกมาไม่ได้อีก ก็พ่นน้ำออกมาอีกครั้ง!
กระแสน้ำนี้แม่นยำอย่างยิ่ง
ลูกบอลเวทมนตร์ของฝ่ายแดงถูกกระแทกขึ้นไปในอากาศอีกครั้ง!
ค่าพลังเวทห้าร้อยลดลงเหลือสองร้อยแต้ม!
เวอร์เธอร์จ้องไปที่นากของเอ็มม่า สปิริตที่ควรจะสลายไปทันทีหลังจากใช้พลังเวทมนตร์ครบหนึ่งร้อยหน่วยแล้ว ยังคงยืนอย่างแข็งแรง!
‘เกิดอะไรขึ้นกันแน่?’
เมื่อหันไปมอง เวอร์เธอร์ก็ตระหนักว่ามีการ์ดอีกใบอยู่ในมือของเอ็มม่า!