อู๋ชิงหร่านงั้นหรอ?!
คนที่คอยบงการอยู่เบื้องหลังทั้งหมด ก็คืออู๋ชิงหร่านงั้นหรอ?
พอซูฉิงพูดจบ แววตาของทุกคนก็หันไปทางอู๋ชิงหร่านทันที
อู๋ชิงหร่านถึงกลับหน้าซีด “คุณซู คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง”
“ก็ตามที่พูดนั่นแหละ “ซูฉิงหน้านิ่งขรึม “คุณ ถึงเป็นคนที่บงการอยู่เบื้องหลังทั้งหมด แล้วก็โยนความผิดใส่ร้ายเจียงเสว่ยี๋ว่าเป็นคนร้ายตัวจริง!”
“ซูฉิง คุณอย่ามาใส่ร้ายฉันนะ!”อู๋ชิงหร่านกัดฟันพูด “คุณมีหลักฐานอะไร ว่าเป็นฉันทำ?”
“มีแน่นอน ” ซูฉิงหัวเราะอย่างระรื่น “อู่ชิงหร่าน คุณเคยได้ยินคำพูดนี้บ้างไหม ถ้าหากอยากให้คนไม่รู้ เรื่องชั่วที่เคยทำไว้ สักวันหนึ่งก็จะปรากฏขึ้นสักวัน? เรื่องที่คุณอยู่เบื้องหลังทั้งหมดที่ทำร้ายฉันตั้งหลายครั้ง คิดว่าแนนบนียนจนไม่มีมีคนรู้หรอ?”
“คุณพูดเหลวไหลอะไร ฉันไม่ได้ทำ!”ซูฉิงที่พูดเสียงดังข่ม อู๋ชิงหร่านอดที่จะก้าวถอยหลังไม่ได้
เธอสูดลมหายใจเข้าปอด พยายามทำให้น้ำเสียงนิ่งลง
เธอไม่รู้ว่าซูฉิงทำไมถึงได้สงสัยเธอได้ ก็เห็นว่าอยู่ว่าแผนที่วางไว้ทั้งหมดวางแผนไว้ดีแล้ว ที่จะให้เจียงเสว่ยี๋เป็นคนร้าย
แต่ทำไมตอนนี้เรื่องที่เกิดขึ้น ถึงได้แย่ห่างจากที่เธอคาดไว้ละ
ซูฉิงไม่เป็นอะไรยังไม่พอ และยังยืนยันต่อหน้าทุกคนอีกว่าเธอเป็นคนบงการคนพวกนี้อยู่เบื้องหลังงั้นหรอ
อู๋ชิงหร่านก็รู้สึกร้อนรนขึ้นมา
เธอพร่ำบอกไม่หยุดตัวเองไม่หยุด จะร้อนรนไม่ได้ จะร้อนรนไม่ได้
ไม่แน่เรื่องทั้งหมดก็เป็นเรื่องที่ซูฉิงเดาเท่านั้น เป็นซูฉิงที่ต้องการใส่ร้ายเธอ
ซูฉิง ไม่มีหลักฐานอะไรที่บอกได้ว่าเป็นเธอที่ทำ
ถ้าหากมี ซูฉิงก็ต้องเอาออกมาตั้งแต่แรกแล้ว
คิดได้อย่างนี้ อู๋ชิงหร่านก็นิ่งลงไม่น้อย
เธอสบตาซูฉิงที่นิ่งขรึม แล้วพูดเสียงขรึม “คุณซู เรื่องทั้งหมดต้องพิถีพิถันเรื่องหลักฐาน คุณจะมาอยู่ดีๆมากล่าวหาว่าฉันทำร้ายเธอหรอ ฉันก็พึ่งเข้ามาที่กองถ่ายเมื่อวานเองที่มาแสดงเปียโนก็เท่านั้น จะเป็นไปได้ยังไง?”
“ได้ ตอนนี้ ฉันจะพูดกับคุณพูดให้ชัดเจนไปทีละเรื่อง จะได้ให้คุณยอมรับ!” ซูฉิงหรี่ตาลงเล็กน้อย “เรื่องงานพิธีเปิด มีคนทำอะไรช่อดอกไม้ ทำให้ให้ฉันเกิดภูมิแพ้;
ให้พนักงานอุปกรณ์ประกอบฉากทำให้สกรูหลวม อยากจะให้ฉันร่วงตกลงมาตาย;
ให้หวังลี่น่าเอาสารกระตุ้นให้ม้ากิน และวันนี้อีก ให้หวังลี่น่าแอบเปลี่ยนมีดเป็นมีดจริง แล้วโยนความผิดทั้งหมดให้เจียงเสว่ยี๋ และทั้งหมดล้วนเป็นฝีมือของเธอ อู๋ชิงหร่าน!”
ทุกคนต่างก็แตกตื่น
“เป็นอู๋ชิงหร่านทำหรอ ”
“ซูฉิงน่าจะไม่มีเรื่องบาดหมางแล้วใส่ร้ายเธอใช่มั้ย”
“แต่อู๋ชิงหร่านทำแบบนั้นทำไม?”
“ทำไมจะเป็นไปไม่ได้ ก่อนหน้านี้อู๋ชิงหร่านก็ใส่ร้ายคุณซู ช่างหน้าเนื้อใจเสือที่สุด!”
คำพูดที่ไม่อยากฟังก็เข้ามาในหูของอู๋ชิงหร่าน หน้าของเธอก็ซีดแล้วซีดอีก
“ซูฉิง เธอใส่ร้ายฉัน ฉันจะฟ้องเธอข้อหาหมิ่นประมาท!”อู่ชิงหร่านพูดเสียงดังด้วยน้ำเสียงข่มขู่
“จะหมิ่นประมาทมั้ย เธอก็รู้อยู่แก่ใจดี “ซูฉิงมือกอดอก แววตาเย็นชามองหน้าอู๋ชิงหร่าน “ก่อนอื่นเรื่องแรก เรื่องช่อดอกไม้ในงานพิธีเปิดกล้องก่อนก็แล้วกันนะ”
“ที่จริงแล้ว ดอกไม้พวกนั้น เธอเป็นคนแอบให้คนไปทำอะไรกับช่อดอกไม้ เธอรู้ว่าฉันแพ้ทองคำขาว ดังนั้นในช่อดอกไม้เลยใส่สารทองคำขาวเข้าไปมาก เพื่ออยากจะทำร้ายฉัน ถูกต้องมั้ย”ซูฉิงเอ่ยพูดเสียงเรียบ
“เรื่องพวกนี้เธอก็แค่คาดเดาก็เท่านั้น ฉันไม่ได้ทำ เธออย่ามาใส่ร้ายฉันนะ!” อู๋ชิงหร่านกัดริมฝีปาก แล้วพยายามพูดเสียงเรียบ
ซูฉิงยกยิ้มหัวเราะเยาะ แล้วหยิบเอาโทรศัพท์ขึ้นมา “งั้นขอให้เธอได้ดูคลิปวิดีโอสองคลิปนี้ค่อยว่าอีกทีเถอะ”
พอพูดจบ ซูฉิงก็กดเปิดคลิปที่แอนโธนี่ส่งมาให้เธอ
ในคลิปวิดีโออยู่ที่ร้านกาแฟ
ตำแหน่งริมหน้าต่าง มีผู้หญิงวัยรุ่นสองคนนั่งอยู่ และก็เป็นเด็กนักเรียนที่เอาดอกไม้ไปให้เฉินจุนเหยียนกับซูฉิงในงานวันพิธีเปิดกล้องในวันนั้น
“เสี่ยวเสว่ คืนนี้เป็นงานเปิดตัวละครใหม่ของซูปตาร์เฉิน พวกเราจะต้องไปนะ!”นักเรียนหญิงสวมเสื้อสีฟ้าพูดขึ้น “พี่ชายของฉันทำงานที่สตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์ เมื่อถึงตอนนั้นเขาจะพาพวกเราเข้าไปเอง”
“แน่นอนสิ! “นักเรียนหญิงสวมเสื้อสีแดงก็พยักหน้าเห็นด้วยกับเสี่ยวเสว่ “อยากจะได้ลายเซ็นของซุปเปอร๋สตาร์ชื่อดังเฉินจุนเหยียน อยากจะถ่ายรูปกับเขา ฉันรักเขามากเลย!”
“งั้นพวกเราเอาดอกไม้ไปให้พวกเขาดีมั้ย เมื่อถึงต้องนั้นจะต้องได้ออกข่าวบันเทิงแน่!” นักเรียนหญิงเสื้อสีฟ้าพูดขึ้นอีกคร้้ง
เสี่ยวเสว่ยิ้มกว้างออกมามาก “ดีจัง! ได้ยินว่างานพิธีเปิดกล้องคืนนี้คุณซูก็มาร่วมงานด้วยนะ พูดตามจริง คุณซูกับซุปเปอร๋สตาร์ชื่อดังอย่างเฉินจุนเหยียนก็เหมาะสมกันนะ”
“งั้นพวกเราสองคนไปซื้อดอกมั้ยสองช่อกันดีกว่าเพื่อเอาไปให้พวกเขาคนละชื่อ”
ทั้งสองคุยกันอย่างออกรส และพอเบี่ยงสายตาออกไป จากนักเรียกหญิงสองคนที่นั่งอยู่ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่โต๊ะข้างๆ นั่นก็คืออู๋ชิงหร่าน!
ตอนที่เธอกำลังฟังนักเรียนหญิงสองคนคุยกันอยู่นั้น ก็หรี่ตาลง เหมือนกำลังคิดอะไรอยู่
ซูฉิงปิดคลิปวิดีโอนั้น แล้วหันไปมองอู๋ชิงหร่าน แล้วพูดเสียงนิ่งขรึม “เพราะว่าเธอได้ยินนักเรียนหญิงสองคนนี้คุยกัน ถึงได้รู้ว่าพวกเขาจะไปร่วมงานเปิดกล้องละคร《โห้วกงเฟิงเยว่》และจะนำช่อดอกไม้ไปให้กับฉันและเฉินจุนเหยียน เธอก็เลยทำอะไรกับช่อดอกไม้นั้น!”
“คุณซู คุณนี่ช่างจินตนาการมากไปหน่อยมั้ย ฉันก็แค่บังเอิญอยู่ที่ร้านกาแฟก็เท่านั้น อย่างนี้ก็ถือเป็นหลักฐานได้หรอ น่าขำจริงๆ ” อู๋ชิงหร่านที่หลังจากได้ดูคลิปแล้ว ก็ถอนหายใจโล่งเล็กน้อย แล้วก็พูดเหน็บแนม
เธอนึกว่าซูฉิงจะมีหลักฐานอะไรซะอีก ก็แค่คลิปวิดีโอที่ไม่ใช่ช่วงสำคัญก็เท่านั้น ไม่สามารถแสดงอะไรได้เลย
“เธออย่าพึ่งรีบร้อนไปสิ ยังมีอีกนะ”ซูฉิงที้ทั้งพูดทั้งเริ่มกดเปิดคลิปวิดีโออีกคลิป
และคลิปวิดีโอนี้อยู่ห่างจากบริษัทสตาร์เอนเตอร์เมนท์ไม่ไกล
ตัวละครหลักก็ยังคงเป็นนักเรียนหญิงสองคน
ในมือของพวกเธอแต่ละคนมีช่อดอกไม้คนละช่อ และกำลังจะเดินทางไปที่งานพิธีเปิดกล้องเพื่อมอบดอกไม้ให้กับเฉินจุนเหยียนกับซูฉิง
“เสี่ยวเสว่ ฉันตื่นเต้นจังเลย “หญิงสวมชุดสีฟ้าพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น แล้วพูดต่ออีกว่า”เธอว่าอีกเดี๋ยว ซูปตาร์เฉินจะให้พวกเราเอาดอกไม้ไปให้เขามั้ย”
เสี่ยวเสว่เองก็ตื่นเต้นดีใจ “น่าจะนะ! ได้ยินว่าซุปเปอร๋สตาร์อย่างเฉินจุนเหยียนนั้นดีต่อแฟนละครของเขานะ ถึงยังไงเมื่อถึงต้องนั้นเราก็วิ่งขึ้นไปเลย”
ทั้งสองคนที่คุยกันอยู่ ทันใดนั้นเองก็มีผู้ชายร่างสูงเดินมาตรงหน้าพวกเธอไว้
เขาก้มเล่นโทรศัพท์ เหมือนมองไม่เห็นนักเรียนหญิงทั้งสองคน เลยชนเข้ากับพวกเธอ
“โอ๊ย…..”นักเรียนหญิงทั้งสองที่ถูกชนจนล้มไปกับพื้น ช่อดอกไม้ก็ร่วงลงไปบนพื้นด้วย
ชายคนนั้นก็เอ่ยขอโทษ “ขอโทษด้วย ผมไม่ทันระวังเลยชนพวกคุณเข้า”
ชายคนนั้นที่ทั้งพูดพร้อมทั้งเก็บช่อดอกไม้ขึ้นมาแล้วยื่นให้กับนักเรียนหญิงทั้งสองคน “ของพวกคุณร่วงลงมาแล้ว ต้องขอโทษด้วย”
ซูฉิงทำให้วิดีโอช่วงนี้เดินช้า ก็จะเห็นได้อย่างชัดเจนว่า ตอนที่ผู้ชายคนนี้เก็บช่อดอกไม้ขึ้นมานั้น เทผงสีเงินเข้าไปในช่อดอกไม้อย่างรวดเร็ว