กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 189
ในความเป็นจริงแล้ว คริสโตเฟอร์ได้วางแผนทุกอย่างไว้อย่างรอบคอบกับคุณท่านวิลสันเมื่อคืนที่ผ่านมา
ยิ่งไปกว่านั้นเขาตั้งใจเชิญผู้อาวุโสที่เคารพนับถือทุกคนในตระกูลวิลสัน มาร่วมงานสังสรรค์ในตระกูลในวันนี้
ในตอนแรกคริสโตเฟอร์คิดว่าเจคอบจะส่งมอบบ้านโดยสมัครใจหากพวกเขาโดนบังคับให้เขาทำเช่นนั้น
เขายังวางแผนที่จะบังคับให้เจคอบส่งบ้านพักโดยขู่ว่าเขาจะโดนอะไรบ้าง หากปฏิเสธที่จะทำเช่นนั้น
เพราะเจคอบเป็นคนขี้อายมาโดยตลอด และเขามักจะตัวสั่นด้วยความกลัวทุกครั้งที่แม่ของเขาตำหนิเขา ดังนั้นคริสโตเฟอร์จึงมั่นใจว่าเจคอบจะมอบบ้านพักให้คุณท่านวิลสันอย่างแน่นอนหากเธอเรียกร้องให้เขาทำเช่นนั้น
นอกจากนี้คริสโตเฟอร์ไม่ได้เคารพหรือให้เกียรติแคลร์เลย เพราะเธอเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้วดังนั้นเธอจึงไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดอะไร
ยิ่งไปกว่านั้นเธอยังแต่งงานกับเศษขยะ!
สำหรับชาร์ลีเขาไม่สามารถใส่ใจเขาได้
เขาเป็นเพียงลูกเขยของตระกูลวิลสันที่ไม่มีสถานะอะไรเลย และเขาไม่มีคุณสมบัติที่จะพูดหรือคุยกลับกับพวกเขาได้ด้วยซ้ำ!
เขาควรจะส่งมอบวิลล่าถ้าเขาถูกขอให้ทำเช่นนั้น!
อย่างไรก็ตาม คริสโตเฟอร์ไม่ได้คาดหวังให้เจคอบมีความกล้าที่จะคุยกับหญิงชราเพราะเขาถูกผลักไปสู่ทางตัน!
นอกจากนี้แคลร์ในฐานะหลานสาวของคุณท่านวิลสันก็ไม่แม้แต่จะเชื่อฟังคำสั่งของย่าเธอเอง
แม้แต่ชาร์ลี ขยะชิ้นนั้นก็แข็งกล้า และไม่สุภาพพอที่จะชี้นิ้วไปที่หญิงชรา และเรียกเธอว่าไร้ยางอาย!
“ครอบครัวของพวกนายไม่มีสิทธิ์จริง ๆ !” คริสโตเฟอร์ตะโกนขณะที่เขาขบฟัน หลังจากนั้นเขาก็หันกลับมา และพูดว่า “แม่ครับ! แม่ปล่อยให้พวกเขาจากไปแบบนั้นไม่ได้! ถ้าแม่ปล่อยพวกเขาไปแบบนั้นพวกเขาคงคิดว่าพวกเขาสูงกว่าตระกูลวิลสันในอนาคตแน่ ๆ ! แล้วแม่จะมีอำนาจอะไรในฐานะหัวหน้าตระกูลวิลสันล่ะครับ?”
การแสดงออกบนใบหน้าของคุณท่านวิลสันน่าเกลียดมาก เธอมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะควบคุมทุกสิ่ง
หลังจากการตายของชายชรา ทำให้เธอได้เข้ารับตำแหน่งในฐานะหัวหน้าตระกูลวิลสัน และเธอไม่เคยยอมให้ใครมาท้าทายอำนาจของเธอ
ถึงกระนั้นเธอไม่เคยคาดหวังว่าเจคอบ และครอบครัวของเขาจะไม่เชื่อฟังเธอในที่สาธารณะในวันนี้ และสิ่งนี้ทำให้เธอโกรธมาก! เธอแค้นพวกเขาเป็นอย่างมาก!
ดังนั้นเธอจึงตะโกนว่า “พวกเธอมันสร้างความอับอายขายหน้าให้กับตระกูลวิลสันจริง ๆ ! พวกเธอทุกคนเป็นสมาชิกของตระกูลวิลสัน และตราบใดที่ฉันยังมีชีวิตอยู่พวกเธอต้องเชื่อฟังฉัน!”
หลังจากนั้นหญิงชราก็สั่งบอดี้การ์ดว่า “ปิดประตูเดี่ยวนี้! วันนี้ฉันต้องสอนบทเรียนให้พวกเธอทั้งสามคน!”
หลานสาว และหลานเขยของเธออยู่ที่นี่ แต่พวกเขาไม่ได้เคารพเธอเลย
เธอไม่รู้ว่าเจคอบสามารถให้การศึกษาลูกของเขาได้อย่างไรให้หยาบคาย และไม่เคารพผู้อาวุโส
ถ้าเธอไม่ลงโทษพวกเขาอย่างรุนแรงในวันนี้ เธอจะเป็นหัวหน้าตระกูลวิลสันต่อไปได้อย่างไร?
ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเธอปล่อยให้พวกเขาจากไปแบบนั้น เธอจะไม่สามารถเอาวิลล่าที่ ธอมป์สัน เฟิร์ส มาจากพวกเขาได้
เธอมีชีวิตที่ยืนยาวมาขนาดนี้ แต่เธอไม่เคยคิดฝันว่าจะได้อยู่ในวิลล่าที่ใหญ่โต และหรูหราขนาดนี้ ในที่สุดวิลล่าก็ตกอยู่ในมือลูกชายของเธอแล้ว เธอต้องทำทุกวิถีทางเพื่อแย่งชิงมันมาจากเขาเพื่อที่เธอจะได้มีความสุขกับมันเอง
วิธีเดียวที่พวกเขาจะออกจากตระกูลวิลสันได้ ก็คือถ้าพวกเขามอบวิลล่าให้เธอ!
หลังจากนั้นกลุ่มบอดี้การ์ดก็ปรากฏตัวขึ้น และล้อมรอบพวกเขาทั้งสามคน
ชาร์ลียืนอยู่ที่ลานบ้าน และจ้องมองไปที่บอดี้การ์ดอย่างเย็นชาก่อนที่เขาจะพูดว่า “ถ้าใครในพวกนายกล้าที่จะก้าวไปอีกขั้น ก็อย่าโทษว่าฉันเป็นคนโหดเหี้ยมก็แล้วกันนะ”
“นายเป็นแค่เศษขยะ และยังกล้าขู่เปล่า ๆ ที่นี่อีกเหรอ!?”
บอดี้การ์ดคนหนึ่งตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวขณะที่เขาพุ่งเข้าหาชาร์ลีพร้อมกับถือกระบองในมือ
ชาร์ลีตะคอกอย่างเย็นชาในขณะที่เขาคว้ากระบองจากมือของอีกฝ่าย ก่อนจะฟาดเขาที่ขาของเขา
บอดี้การ์ดล้มลงกับพื้นทันทีหลังจากที่ชาร์ลีทำร้ายเขา และเขาก็อดไม่ได้ที่จะคุกเข่าต่อหน้าชาร์ลีด้วยท่าทางที่น่าอึดอัด เมื่อพิจารณาจากมุมของขา ขาของเขาก็หักไปแล้ว!
“นายกล้าดียังไง?!”
ในตอนนี้ชาร์ลีโยนกระบองที่หักลงบนพื้นด้วยเช่นเดียวกัน