สำหรับของชิ้นนี้พวกเขานั้นต้องการของแลกเปลี่ยนถึง 1000สุริยา หรือเป็นแก่นแท้อสูรระดับสูงถึงสามอัน
เมื่อได้ยินราคา มันทำให้ทุกๆคนนั้นถึงกับถอยหลัง ถึงแม้ผลึกสีดำอันนี้จะดูงดงามมากเพียงไร แต่ราคาของมันนั้นสูงมากเกินจะคว้าลงมาก ด้วยราคาที่สูงมากทำให้คนหลายๆคนนั้นอารมณ์เสียอย่างมาก
แน่นอนก็ยังมีบางคนที่ไม่ได้จากไปพวกเขากำลังยืนมองผลึกด้วยความสนใจ มันนั้นมีความลับอะไรทำไมมันถึงมีราคาที่สูงมาก หลังจากที่ด้วยสอบอยู่พักใหญ่ๆ พวกเขาสามารถบอกได้ว่ามันมีพลังฟ้าดินสะสมอยู่ แต่ถึงอย่างไรมันก็ไม่คุ้มกับราคาของมัน
ดังนั้นจึงไม่มีใครคิดจะแลกมันด้วยผลึกสุริยา1000อันอย่างแน่นอน มีแต่คนโง่เท่านั้นเท่าจะแลกมันกับของชิ้นนี้
เช่นเดียวกับชิงสุ่ย ที่กำลังใช้เนตรเบิกสวรรค์ มองไปที่มันอย่างตั้งใจ
ดาราจันทราทมิฬ!!
มันเป็นชื่อที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน หากไม่ใช่เพราะเนตรเบิกสวรรค์ของเขา เขาคงไม่มีทางรู้ได้แน่นอนว่ามันชื่ออะไร
ดาราจันทราทมิฬ:เป็นวัสดุที่ใช้ในการหลอม อาวุธ เกราะ แส้ โล่ นอกจากนี้ยังสามารถใช้เสริมสร้างความแข็งแกร่งของอุปกรณ์ต่างๆ โดยสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งให้อุปกรณ์ต่างๆได้หลายเท่า หากในกรณีที่ล้มเหลวในการสร้างจะไม่ทำความเสียหายวัสดุอื่นๆ แต่ตัวศิลาดาราจันทราทมิฬจะหายไป
หัวใจของชิงสุ่ยสั่นสะท้านเมื่ออ่านลงไป นี่คือตัวเลือกที่ดีที่สุดที่เขาต้องการในตอนนี้ กระบี่ดารายุพฆาตของเขานั้นขาดการยกระดับมาเป็นเวลานาน นี่เป็นของที่เหมาะสมอย่างมากในตอนนี้ มันอาจช่วยกระดับกระบี่ของเขาให้เข้าสู่ระดับตำนานได้
“ไม่ๆ ไม่ถูกต้อง”อย่างไรก็ตามตอนนี้ มันก็ไม่ใช่สิ่งจำเป็นที่สุดที่จะใช้กับกระบี่ดารายุพฆาต เนื่องจากกระบี่ดารายุพฆาตนั้นเป็นอาวุธที่สมบูรณ์แบบในทุกๆด้าน ดังนั้นชิงสุยจึงคิดว่าเพียงแค่ศิลาดาราจันทราทมิฬนั้นคงจะไม่เพียงที่จะยกระดับมันให้ก้าวไปสู่ระดับตำนาน
“หากไม่ใช่กระบี่ดารายุพฆาตและ ข้าจะใช้มันกับอะไรดีละ? ”
“ร้องเท้าเก้าเทวา!!” ชิงสุ่ยนึกถึงร้องเท้าเก้าเทวาขึ้นมาในทันที
โดยไม่รอช้า “ของชิ้นนี้ขายยังไง?”ชิงสุ่ยชี้ไปที่ศิลาดาราจันทราทมิฬ
“เรียนคุณชาย ของสิ่งนี้ไม่ได้มีไว้ขาย แต่มันมีไว้แลกกับสินค้าอื่นๆ”ชายชรายิ้มและกล่าวอย่างสุภาพ
“งั้นข้าต้องแลกมันด้วยอะไรรึ ท่านพอจะบอกข้าได้รึไม่?”ชิงสุ่ยรู้ว่ายังไงซะวันนี้เขานั้นต้องได้นำศลาดาราจันทราทมิฬกลับไปให้ได้
“เป็นผลึกสุริยา 1000ชิ้น หรือไม่ก็แก่นแท้สัตว์อสูรระดับสูงสามชิ้น ขอรับ”ชายชชรากล่าวอย่างสุภาพ
“ท่านสามารถขายมันได้ในทันทีรึไม่?”ชิงสุ่ยถามและหลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง
“แน่นอน หากไม่มีการต่อรองใดข้าสามารถขายมันได้ในทันที”
“นั้นข้าจะของซื้อมัน!”ชิงสุ่ยกล่าวออกมา
“สิ่งนี้ไม่ใช่มีไว้ขายอีกแล้ว!”
ในขณะเสียงที่ทรงเสน่ห์ผ่านข้ามา ชิงสุ่ยได้หันกลับไปและมองไปที่ต้นกำเนิดของเสียง เป็นเด็กสาวที่มีอายุๆม่ถึงยี่สิบปีที่กล่าวออกมา ถึงแม้ยังไงซะเธอนั้นก็งดงามและเต็มไปด้วยเสน่ห์แบบผู้ใหญ่
เธอนั้นสวมชุดทีทำมาจาผ้าไหมมี่งดงาม นอกจากนี้เธอยังทำผมทรงหางม้า มันนั้นเป็นอะไรที่ลงตัวอย่างมากกับผมสีน้ำตาลอ่อนของเธอ เครื่องทรงทั้งหมดบนใบหน้าของเธอนั้นดูประณีตอย่างมาก
“คุณหนู!”ชายชราคำนับและทักทายเธอ
“เอาละไปดูลูกค้าคนอื่นๆได้แล้ว ที่เหลือข้าจะจัดการเอง!”หญิงสาวหัวเราะ
“ขอรับ!”ชายชรายิ้มและเดินออกไป
“ทำไม่คุณหนูถึงไม่ขายมันแล้วละ?”ชิงสุ่ยรู้เสียดายอย่างมาก เขาหน้าจะตัดสินใจมันให้เร็วกล่าวนี้ นอกจากนี้หญิงสาวคนนี้ยังเป็นเจ้าของร้านช่างตีเหล็กแห่งเมืองจักรพรรดิอีกด้วย ถ้าเธอบอกว่ามันไม่ได้ทีไว้ขายแล้ว มันมีไว้ทำไมกันละ?
“ข้าต้องการใช้มันเอง แน่นอนว่าข้าจะไม่ขายมัน”หญิงสาวจับลงไปที่ศิลาดาราจันทราทมิฬและยิ้มออกมา
ชิงสุ่ยตระหนักรา เธอนั้นต้องการใช้มันจริงๆ หรือต้องการทดสอบเขาเท่านั้น เขารู้สึกว่าเหมือนเธอนั้นรู้จักเขา
และตั้งใจมาหาเขาโดยเฉพาะ ดังนั้นชิงสุ่ยยิ้มไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากส่ายหน้าและกล่าว “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ นั้นข้าขอตัวก่อน ข้าจะได้ไปหาของชิ่นนี้จากที่อื่น ต่อ!”
ในขณะที่เขากำลังจะก้าวออกไป เธอหันมาและรีบตะโกนออกมาว่า “คุณชายชิงได้โปรดรอก่อน!”
ชิงสุ่ยหยุดลง ดูเหมือนเธอจะรู้จักเขาจริงๆ และรุ้ด้วยว่าเขาเป็นใคร
“คุณหนูรู้จักข้า?”ชิงสุ่ยถามออกมาและจ้องมองไปที่เธอ
“ใช่ข้าเคยพบท่านมาก่อน และข้าก็ไม่คิดว่าจะพบท่านที่แห่งนี้เลย อันที่จริงข้ามีเรื่องที่อยากจะรบกวนท่าน หากท่านช่วยข้าได้ ข้ายินดีมอบของสิ่งนีให้ท่านเป็นของตอบแทน”หญิงสาวกล่าวออกมาอย่างประณีต
“ลืมมันไปเถอะ ข้าแค่รู้สึกว่ามันสวยงามเท่านั้นจึงจะแลกมันเอาไว้ ที่จริงแล้วมันนั้นก็ไม่ได้มีประโยชน์กับข้าเท่าไร่ ในเมื่อคุณหนูเป็นคนเปลี่ยนใจเอง ข้าก็ไม่ต้องการมันอีกต่อไป”ชิงสุ่ยกล่าวออดมาพร้อมจะก้าวเดินต่อไป ตอนนี้เขากำลังปกปิดท่าทางที่ว่าวุ่นในใจเอาไว้
“ข้านั้นเป็นเจ้าของมันข้าย่อมรู้ดีว่าอะไรมีค่าไม่มีค่า และข้ารู้ว่าสิ่งนี่มันนั้นมีค่าอย่างมาก และจะมีค่ายิ่งๆขึ้นไปอีกหากอยู่ในมือของท่าน ท่านเห็นด้วยหรือไม่?”เธอกล่าวออกมาและมองไปที่ชิงสุ่ยที่กำลังทำตัวสงบอยู่
“มีของมากมายในโลกใบนี้ ที่มีประโยชน์กับข้า แต่ก็ไม่ใช่ทุกๆชิ้นที่ข้าจะสามารถครอบครองมันได้ คุณหนูว่ายังไง?”
เธอนั้นได้แต่ตกตะลึงเมื่อได้ยินสิ่งที่พูด เธอไม่เคยได้ยินเรื่องเช่นนี้มาก่อน ผู้คนส่วนมากย่อมยินดีที่จะทำทุกๆสิ่งทุกๆอย่างเพื่อสิ่งที่พวกเขาต้องการ แต่ดูเหมือนทันจะใช้ไม่ได้กับผู้ชายคนนี้
“คุณชายนี่เป็นสิ่งที่ท่านจะได้รับเมื่อท่านวางมือ และร่วมมือกับราชวงค์เดชสวรรค์”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นชิงสุ่ยก็ไม่ได้สนใจอะไรอีกและก้าวต่อไป
“ไม่ๆ ข้าจะเปลี่ยนเงื่อนไง”ในตอนนี้เธอนั้นรู้ตัวว่าเธอพลาดไปแล้ว และมันทำให้เธอกำลังเสียเปรียบ
ชิงสุ่ยหยุดลงและหันไปมองเธอ “นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ข้าจะรับฟัง ถ้าหากไม่สามารถตกลงกันได้ข้าจะออกไป”
“ท่านๆ ก็ได้ ข้าต้องการให้ท่านปรุงยาชนิดหนึ่งขึ้นมา”
เมื่อเห็นชิงสุ่ยกำลังจะกล่าวออกมา เธอจึงรีบชิงพูดออกมาในตอนนี้“ข้ารู้ว่าท่านเป็นนักปรุงยา แต่ข้าก็ไม่รู้ว่าท่านนั้นเก่งกาจขนาดไหน แต่จากข่าวลือได้ยินว่าท่านเป็นคนที่มีฝีมืออย่างมาก ได้โปรดช่วยข้าด้วย ตอนนี้เขาได้เตรียมสมุนไพรไว้พร้อมหมดแล้ว!”
“ข้าขอคิดดูก่อนว่ามันคุ้มค่ารึไม่?”
มันไม่มีทางเลือกเท่าไรแล้วในตอนนี้สำหรับเขา แต่เพื่อรักษาหน้าเอาไว้ชิงสุ่ยจึงทำเป็นไม่ค่อยสนใจเท่าไร
เมื่อเห็นท่าทางของเขา เธอจึงรีบกล่าวมา “มีนักปรุงยามากมายที่ไม่อาจสามารถสร้างมันได้สำเร็จ ซึ่ง
อัตราปรุงในแต่ละครั้งของพวกเขานั้นก็ต่ำกว่า 50 ส่วนใน 100 ส่วน ขอร้องละ คุณชายโปรดช่วยข้าด้วย”
“น้อยกว่า50 ใน 100 ส่วน อย่าบอกข้านะแม้แต่ราชวงศ์ที่ใหญ่โตขนาดนี้ก็ยังไม่มี หญ้าอสรพิษทองคำ”
“ถูกต้อง หญ้าอสรพิษทองคำนั้นสามารถเพิ่มโอกาสสำเร็จได้ถึงสองเท่า หากท่านมีโอกาส 10 ใน 100 ส่วน เมื่อท่านใช้มันโอกาสสำเร็จจะเพิ่มขึ้นเป็น20 ใน 100 ส่วน แต่ถึงอย่างไรมันก็เป็นโอกาสที่น้อยมาก นอกจากนี้มันยังหายากมากเช่นเดียวกัน”
ชิงสุ่ยพอเข้าใจได้แล้วถึงเรื่องในตอนนี้
“เอาล่ะข้าจะรับข้อเสนอ แต่ข้าก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าอัตราสำเร็จของมันจะถึง 100 ส่วนเต็ม ได้ ดังนั้นแม้ว่าคุณหนู จะขอให้ข้าช่วย แต่ท่านต้องเตรียมใจเอาไว้บ้าง ให้ข้าได้ดูใบสั่งยาก่อน นี่เป็นวิธีเดียวที่ข้าจะสามารถประมาณอัตราความสำเร็จของมันได้ “
หญิงสาวรีบมอบผ้าขนสัตว์ซึ่งคล้ายกับผลึกให้กับเขา มันนั้นเป็นหนังสัตว์ที่ทำมากจากอสูรผลึก
ยาทิพย์สรรพรส!
ชิงสุ่ยกวาดสายตามองไปที่รายละเอียดอย่างรวดเร็ว สิ่งที่ระบุเอาไว้คือสมันไพรล้ำค้าเกือบทั้งหมด ทั้งหมดนั้นไม่ใช่ปัญหาในการปรุงยาของเขาเลยแม้ว่าจะไม่มีหญ้าอสรพิษทองคำก็ตาม
ผลของมันสร้างความตกใจให้ชิงสุ่ยอย่างมาก มันนั้นสามารถเพิ่มความเร็วให้ผู้ที่กินมันเข้าไปได้ 50ส่วน ไม่จำกัดระดับ แม้แต่ผู้ที่อ่อนแอก็สามารถกินมันเข้าไปได้โดยไม่มีผลกระทบ นี่คือสิ่งที่ทำให้เขาตกใจอย่างมาก
“ถ้าทุกๆอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น มันไม่ควรเป็นปัญหาสำหรับข้าที่จะสร้างมันออกมา แต่ข้าก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่ามันจะสำเร็จ 100 ส่วนเต็มหรือไม่ นั้นขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของท่าน”ชิงสุ่ย กล่าวด้วยรอยยิ้ม
“จะมีโอกาสถึง 60 ส่วนใน 100 ส่วนหรือไม่หากเราใช้หญ้าอสรพิษทองคำ ?”หญิงสาวถาม
“ใช่”
“เอารับนี่ไป ข้าจะเสี่ยงดวงกับท่านดู หากไม่สำเร็จก็นับว่าข้าเป็นที่โชคร้ายอย่างมากก็แล้วกัน!”หญิงสาวกล่าว
“นี่ของท่าน ”เธอส่งศิลาดาราจันหราทมิฬให้กับเขา
“ทำไมท่านถึง? ”ชิงสุ่ยถามด้วยความงงงวย
“นี่มันจะสามารถช่วยให้ท่านมีสมาธิมากขึ้น นอกจากนี้ถ้าท่านทำมันสำเร็จข้ามีของรางวัลชิ้นอื่นที่จะมอบให้ท่านอีก ข้าสามารถให้ท่านได้ทุกๆอย่างๆเพียงแค่เม็ดนี้เท่านั้นที่ข้าไม่สามารถให้ท่านได้ ”
“ข้าเข้าใจแล้ว แล้วถ้าในตอนนี้ข้าสามารถปรับแต่ยาเม็ดนี้ได้ออกมาสองเม็ดละ?”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นมันทำให้เธออยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่พักหนึ่ง “ถ้ามีสองเม็ด ข้าจะแบ่งให้ท่านเม็ดหนึ่ง”
“เอาละข้ารับข้อเสนอนี้ เมื่อประสบความสำเร็จจากการกลั่นข้าจะนำมันมาให้ท่าน เราจะพบกันที่นี่อีกครั้งพรุ่งนี้ในเวลาเดียวกัน อ่อแล้วไม่ต้องกลัวว่าข้าจะหนีละ ข้าพักอยู่ที่นั้น”ชิงสุ่ยชื่อไปที่โรงเตี๊ยมจักรพรรดิ ที่อยู่ไม่ไกลออกไป