“ท่านพ่อตา ข้าไม่ใช่ขโมยนะ! ข้ามาที่นี่เพื่อมาหาเหลียนเอ๋อร์!” ชายผู้นั้นรีบพูดตะโกนออกมา แล้วลุกจากเตียงพร้อมกับวิ่งหนี แต่กลับพบว่ากางเกงของตนได้ถูกโยนทิ้งออกไปไหนแล้วก็ไม่อาจทราบได้
เขาไม่มีสิ่งปกปิดส่วนล่างของตนเอง ในเวลานี้ไฟในบ้านทุกหลังถูกจุดจนสว่างโร่กันทั้งหลัง
ในพลันใดก็มีผู้คนวิ่งเข้ามาในห้อง ก่อนตะเกียงไฟภายในห้องจะสว่างขึ้นมา ชายผู้นั้นไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร เขาจึงต้องพาตนเองไปซ่อนตัวอยู่บนเตียงนอนอีกครั้ง
ด้านนอกเต็มไปด้วยแสงไฟจากตะเกียง ผู้คนต่างวิ่งเข้าพร้อมกับตะเกียง พวกเขาต่างก็พากันตกใจเมื่อเห็นทั้งสองคนอยู่ในสภาพที่เปลือยเปล่า
“ท่านพ่อตา ข้า…”
“หุบปากไปซะ!” ผู้ดูแลหลี่ถึงกับตะโกนออกมาแล้วถีบไปที่ชายคนนั้นทันที
แล้วก็นึกขึ้นมาได้ว่าได้ยินเสียงเรียกหลี่เหลียนเอ๋อร์ อีกทั้งยังกล้าเรียกเขาว่าท่านพ่อตาอีก มันทำให้เขารู้สึกโกรธขึ้นมาทันที
ไอ้งั่งที่ไหนคิดจะมานอนกับลูกสาวของข้า ยังมีหน้าที่จะคิดเรื่องแต่งงานกับลูกสาวของข้าอีกอย่างงั้นหรือ!
ยิ่งเขาคิดได้เช่นนั้นก็ยิ่งรู้สึกโกรธมากขึ้น ผู้ดูแลหลี่สั่งคนรับใช้ให้ไปแจ้งความกับทางการ “หากเขาพูดอะไรมา พวกเจ้าไม่ต้องไปเชื่อคำพูดของเขา! ไปเรียกพลลาดตระเวนมาจับขโมยเสีย!”
“ข้าไม่ใช่ขโมยจริง ๆ นะ!” ชายผู้นั้นรีบพูดแย้งตะโกนออกมาด้วยอาการตกใจ และก็กลัวพลลาดตระเวนจะเข้ามาจับตัวเอง เขาทั้งตื่นตระหนกตกใจ อยากที่จะหนีออกไปแต่ก็ไม่สามารถหนีไปได้
“นายท่าน ท่านอยากให้ข้าไปรายงานเรื่องนี้ต่อทางการจริง ๆ หรือเจ้าคะ ข้าเกรงว่านี่…มันไม่ค่อยจะใช่เรื่องที่ดีเท่าใด เพราะหากแจ้งเจ้าหน้าที่คนอื่นก็คงจะรู้เรื่องนี้อย่างแน่นอน มันจะต้องแพร่กระจายไปทั่ว ข้าเกรงว่ามันอาจจะส่งผลเสียต่อตระกูลของนายท่านนะเจ้าคะ!” คนรับใช้คนหนึ่งได้พูดเกลี้ยกล่อมออกมา
“งั้นก็จับมันเอาไว้! แล้วตีมันให้ตาย!” ผู้ดูแลหลี่พูดออกมาด้วยอารมณ์ที่โกรธจัด อีกทั้งเขายังโดนผู้ชายคนนี้มาลูบคลำร่างกายอีก เพียงคิดถึงเรื่องนี้ก็ทำให้เขาถึงกับขนลุกไปทั่วทั้งตัวแล้ว
ชายผู้นั้นถูกจับมัดเอาไว้อย่างรวดเร็ว เหล่าบรรดาคนรับใช้ต่างพากันเข้ามาจับตัวของเขาแล้วกดตัวลงกับพื้น และตีชายผู้นั้นอย่างแรงจนเขาส่งเสียงกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
“ท่านพ่อ อย่าตีเขา!” หลี่เหลียนเอ๋อร์ที่ตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงกรีดร้องของใครบางคน เดิมทีนางเพียงต้องการออกมาดูว่ามันเกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่ ทว่ากลับพบว่านั่นคือคนรักของนางเอง! พลันใดนางก็รู้สึกเหมือนว่าสมองของตัวเองกำลังจะระเบิดออกมา
ดูเหมือนว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจะสนุกขึ้นมาเรื่อย ๆ เสียแล้วสิ
ซูหวานหว่านก้มหน้าก้มตาของตัวเองลงและแกล้งวิ่งไปที่กลุ่มคนใช้ เพื่อดูความตื่นเต้นอย่างใกล้ชิด
“ยังกล้าที่จะห้ามข้าอีกอย่างงั้นหรือ!” ผู้ดูแลหลี่ถึงกับกระทืบเท้าขึ้นมาด้วยความโกรธ
สงสัยเขาจะเลี้ยงลูกสาวคนนี้เข้มงวดไม่พอ จึงได้กลายเป็นเช่นนี้ เหตุใดนางจึงไปชอบพอกับผู้ชายเฮงซวยคนนี้ได้กัน!
หากเข้ามาขโมยก็ยังพอรับได้ ทว่านี่เข้ามาเพื่อที่จะลักหลับขนาดนี้เห็นทีคงปล่อยเอาไว้ไม่ได้!
เพียงนึกถึงว่าเขาถูกชายคนนี้ลูบไล้ตามเนื้อตัว ก็ทำให้เขารู้สึกสะอิดสะเอียนขึ้นมาอีกครั้ง
หลี่เหลียนเอ๋อร์ไม่รู้เรื่องนั้น จึงรีบวิ่งออกมาเพื่อปกป้องคนรักของตนเอง ผู้ดูแลหลี่เห็นเช่นนั้นถึงกับโกรธมาก จึงใช้ไม้ทุบตีทั้งสองคนทันที จากนั้นก็นำตัวพวกเขาไปที่ห้องเก็บฟืน
ซูหวานหว่านคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องน่าตื่นเต้นจะดำเนินไปอย่างรวดเร็วเช่นนี้ ทว่าเมื่อนางกำลังจะเดินออกไป ก็กลับถูกผู้ดูแลหลี่เรียกเอาไว้เสียก่อน “ส่วนเจ้ามานี่ เข้ามาคอยปรนนิบัติรับใช้ข้า!”
ว่าอย่างไรนะ? ตาเฒ่าคนนี้กล้าดียังไงถึงพูดจาด้วยถ้อยคำเหล่านี้!
ซูหวานหว่านอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่แล้วนางก็สังเกตเห็นการเคลื่อนไหวผิดปกติบนพื้นหญ้า คิดไม่ถึงเลยว่าผู้ดูแลหลี่จะจำตนไม่ได้ในช่วงเวลากลางคืน นางจึงคิดแผนบางอย่างขึ้นมาเพื่อที่จะแกล้งผู้ดูแลหลี่ให้อับอายขายขี้หน้า
คนอื่น ๆ ต่างมองซูหวานหว่านด้วยความสงสาร
ติดตามผู้ดูแลหลี่ไปงั้นหรือ? จากนั้นก็กลายเป็นคนของเขา มันไม่ดีเอาเสียเลย
ผู้ดูแลหลี่รู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก เขามองซูหวานหว่านอีกครั้งและเอ่ยออกมาว่า “เจ้าตามข้าเข้ามา ส่วนคนอื่น ๆ ก็แยกย้ายกันไปได้แล้ว”
นี่อีกฝ่ายกำลังไล่ให้พวกเขาออกไป!
คนใช้คนอื่น ๆ รู้สึกหงุดหงิดมากและรีบเดินออกไปทันที ทว่าซูหวานหว่านแกล้งทำเป็นล้มลง นางจับไปที่ข้อเท้าของตนเองและใช้พลังวิเศษแอบคุยกับงูบนพื้นหญ้า จากนั้นนางก็จับงูใส่เอาไว้ในแขนเสื้อ
พอประตูห้องได้ปิดลง ผู้ดูแลหลี่ก็รีบวิ่งเข้าไปกอดซูหวานหว่านทันที นางกำลังคิดหาวิธีนำงูเข้าไปในตัวของผู้ดูแลหลี่ จึงใช้เท้าถีบเข้าไปที่ลำตัวของผู้ดูแลหลี่ ทำให้เขาตกเตียงลงไปนอนกองกับพื้นข้างเตียงทันที เขารู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก ทว่าคิดว่าคงเจ็บที่โดนถีบตกเตียง แต่เมื่อก้มศีรษะลงไปมองก็ได้เห็นงูตัวหนึ่งกำลังจะมุดเข้าไปในเสื้อของตน และฉกไปที่หน้าอกอย่างแรง!
“อ๊ากก!”
ผู้ดูแลหลี่ร้องตะโกนออกมาด้วยความตกใจ จากนั้นเขาก็เริ่มรู้สึกปวดหัว รู้สึกว่าร่างกายของเขาค่อย ๆ ชาขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่าได้สูญเสียเรี่ยวแรงไปจนหมด และเสียงของเขาก็เริ่มแหบลง หากแต่คนอื่นเมื่อได้ยินเสียงของผู้ดูแลหลี่ก็คงคิดว่าเขากำลังมีความสุขอยู่เป็นแน่
ซูหวานหว่านคลี่ยิ้มออกมา งูตัวนี้เหมือนมันจะโตเต็มที่และมันจะต้องเป็นงูพิษอย่างแน่นอน ทว่าพิษของมันเพียงทำให้ร่างกายชาและสลบไปเท่านั้น
การที่โดนพิษงูแล้วร่างกายเกิดอาการชา นอนสลบอยู่นั้นไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อันใด ทว่าซูหวานหวานกลับรู้สึกว่านางอาจจะใช้ประโยชน์จากมันได้ โดยการทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมา
ในเวลาตอนนี้ เมื่อคนรับใช้ได้ยินเสียงกรีดร้องของผู้ดูแลหลี่ พวกเขาต่างก็พากันตกใจและพูดว่า “นั่นเสียงของนายท่านนี่ พวกเราควรย้อนกลับไปดูหรือไม่?”
“อย่าไปเลย!” คนรับใช้คนหนึ่งถึงกับส่ายหัวออกมาอย่างรวดเร็ว “หากเจ้าไปแล้วโดนลงโทษโดยการถูกเฆี่ยนตี เจ้าต้องรับโทษไปคนเดียวนะ!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ นางก็ได้แต่ก้มหน้าลงด้วยความตกใจและพูดออกมาว่า “งั้นเราอย่าไปที่นั่นเลยดีกว่า ไป ไปนอนกันได้แล้ว!”
ทว่ากลับมีผู้กล้าหาญคนหนึ่งที่พอได้ยินเสียงที่กรีดร้องของผู้ดูแลหลี่ดังขึ้นมาอีกครั้ง หัวใจก็รู้สึกคันยุกยิก จึงค่อย ๆ เดินช้าลง หลังจากที่คนอื่น ๆ เดินแยกย้ายออกไปหมดแล้ว ตัวเขาก็ได้หันหลังกลับไปอย่างเงียบ ๆ
เขาได้ยินเสียงตลอด ทว่ายังไม่เคยเห็นมาก่อน
ดูท่าแล้วคืนนี้น่าจะเป็นโอกาสที่ดี!
เขาเดินมาถึงที่หน้าประตูห้องของผู้ดูแลหลี่ จากนั้นได้ใช้หูตะแคงแอบฟังอยู่ที่หน้าประตูห้อง
ส่วนซูหวานหว่านนั้น นางรู้ดีว่ามีบุคคลนอกแอบยืนฟังอยู่ที่หน้าประตูห้องมาครู่หนึ่งแล้ว เลยเดินไปรอบ ๆ ห้องนอนและได้พบกับไม้หนึ่งอัน เด็กสาวนำไม้นั่นออกมาเฆี่ยนตีผู้ดูแลหลี่ พลันใดนั้นผู้ดูแลหลี่ก็ส่งเสียงกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดอีกครั้ง
ชายที่ยืนอยู่ด้านนอกประตูอดไม่ได้ที่จะเจาะรูกระดาษที่หน้าประตู ซูหวานหว่านจึงพาตัวเองไปหลบซ่อนและฉวยโอกาสนี้ หลังจากชายผู้นั้นเปิดประตูได้ไม่นาน นางก็พุ่งตัวไปจับชายคนนั้นเอาไว้ ทำให้เขาเกิดอาการตกใจและกำลังจะตะโกนร้องเรียกให้คนให้ช่วย ทว่ากลับถูกงูกัดเข้าเสียก่อน
เรื่องที่เกิดขึ้นมาก่อนหน้านี้อาจจะยังมิใช่เรื่องใหญ่อันใด ผู้คนอาจจะเอาไปพูดต่อ ๆ กันว่าชายผู้นั้นเป็นคนรักของหลี่เหลียนเอ๋อร์ และชายผู้นั้นก็แค่บังเอิญเข้าไปผิดห้องแค่นั้น หากเป็นตอนนี้ล่ะ? หากชายหนุ่มคนนี้นอนอยู่ข้าง ๆ ผู้ดูแลหลี่ด้วยสภาพที่เปลือยเปล่า พรุ่งนี้เช้ามันจะเกิดข่าวลืออันใดขึ้น?
แน่นอนว่าเรื่องนี้จะต้องแพร่กระจายออกไปทั่วว่าผู้ดูแลหลี่เป็นคนมีรสนิยมหลงหยางจือฮาว*[1]
เรื่องนี้คงเป็นเรื่องที่น่าขันยิ่งนัก
ซูหวานหว่านหัวเราะเยาะออกมา หลังจากที่ทำการจัดฉากเสร็จเรียบร้อยแล้วนางก็ได้ปีนหน้าต่างออกไปจากห้อง
เช้าวันรุ่งขึ้น อากาศที่สดใส
เมื่อพิษงูหมดฤทธิ์ลงและทั้งสองคนตื่นขึ้นมา พวกเขาต่างก็พากันร้องตะโกนออกมาอย่างตกใจทันที
“เหตุใดเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่!”
“นายท่าน! ท่านทำอะไรกับข้า!”
“…”
คนรับใช้กลุ่มหนึ่งพยายามผลักประตูห้องเข้าไป ทว่าไม่สามารถเปิดประตูได้ พวกเขาจึงรีบไปเปิดหน้าต่างดูทันที เมื่อเปิดออกถึงพบว่าผู้ดูแลหลี่มีสภาพที่เปลือยเปล่าและมีคนรับใช้หนุ่มนอนอยู่ข้าง ๆ อีกทั้งลำคอของทั้งสองคนยังมีรอยแดงเป็นจ้ำ ๆ
“นายท่าน นอนกับเขางั้นหรือ?” คนข้าง ๆ ถึงกับอดไม่ได้ที่ถามออกมาอย่างตรงไปตรงมา
“ใช่! หรือไม่ใช่กันนะ!”
“แต่พวกเขาเป็นผู้ชายทั้งคู่นะ!”
“…”
ทุกคนได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ มีทั้งคนเห็นใจ มีทั้งคนที่ใช้สายตาดูถูก ยิ่งไปกว่านั้นมีคนพูดจาถากถางเยาะเย้ยออกมาแบบตรง ๆ
“ข้าไม่นึกเลยว่านายท่านจะอดอยากปากแห้งมากถึงเพียงนี้!”
“เกรงว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้อาจจะไม่ใช่เรื่องที่ง่ายเลย คนรักของลูกสาวก็อาจจะกลายมาเป็นคนรักของพ่อตัวเองได้ด้วย!”
“…”
เหล่าบรรดาคนใช้ต่างคาดเดากันไปต่าง ๆ นานา ซึ่งข่าวลือพวกนี้ก็แพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็วและบ้าคลั่งมาก
ผู้ดูแลหลี่ถึงกับหน้าแดงด้วยความอับอาย เขาจ้องมองไปที่คนใช้ผู้นั้นแล้วเอ่ยว่า “ไสหัวออกไป!”
ชายที่อยู่ใกล้หน้าต่างถึงกับรีบปิดหน้าต่างทันทีและพูดออกมาอย่างเร็วรวด “รีบไปกันเถอะ! ไปกันได้แล้ว อย่ามาขัดขวางเรื่องที่นายท่านจะทำต่อ!”
“…”
คำพูดเหล่านี้มันอะไรกัน!
ผู้ดูแลหลี่อยากจะเตะไปที่ชายหนุ่มด้วยความโกรธ หลังจากนั้นเขาก็คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อคืนนี้
หรือว่าจะมีใครบางคนกำลังคิดล้างแค้นเขาอยู่?
ในขณะที่เขากำลังคิดอยู่นั้น ประตูห้องก็ได้ถูกถีบให้เปิดออก ผู้ดูแลหลี่กำลังจะตะโกนด่าออกไป ทว่าก็ต้องตกใจเมื่อเห็นพลลาดตระเวนจำนวนมากที่มายืนรออยู่ข้างนอกประตู
“หลี่เทียนเลี่ยคือผู้ใด? โปรดให้ความร่วมมือในการสอบสวนคดีกับพวกเราด้วยขอรับ”
หลี่เทียนเลี่ยเป็นชื่อจริงของผู้ดูแลหลี่นั่นเอง ส่วนผู้ดูแลหลี่ที่ได้ยิน เขาก็ถึงกับตกใจรีบม้วนตัวด้วยผ้าห่มทันที
พลลาดตระเวนเข้ามาอย่างกะทันหัน และหลังจากนั้นไม่นานก็มีเหล่าคนใช้เดินเข้ามาดูสถานการณ์ตรงหน้าอย่างใกล้ชิด แน่นอนว่าข่าวลือเรื่องของเขาตอนนี้จะต้องแพร่กระจายไปอย่างกว้างขวางแล้วแน่ ๆ!
[1]รักร่วมเพศชายด้วยกัน