“นังหนู น่าสนใจดีนี่” จวินหาวสนใจในตัวหลิวหลี
“ท่านก็ชมเกินไป รบกวนท่านเอาสัตว์เลี้ยงของท่านกลับไปด้วย ปล่อยออกมาเพ่นพ่านกัดคนมั่วซั่วจะขายขี้หน้าเจ้านายอย่างท่านขนาดไหน” หลิวหลีจิกกัด หลัวหลานที่โมโหอยู่เกิดอาการหมั่นไส้ แต่กล้าโกรธไม่กล้าพูด เซวียนหลิงกับอูหยาตกตะลึง ต่อหน้าท่านพี่จวินหาวยังกล้าดีขนาดนี้ คนผู้นี้ช่างใจกล้าจริงๆ หรือว่าโง่งม
“ฮ่า ๆ นังหนูผู้นี้ ถ้าเจ้ารับกระบวนท่าของข้าได้สิบท่าข้าจะให้อภัยเจ้า และวันข้างหน้าเจ้าก็จะเป็นสหายของข้าด้วย แต่ถ้าหากเจ้ารับไม่ได้ เช่นนั้นก็มาอยู่บนเตียงข้าเสียดีๆ เจ้าว่าอย่างไร?” ถึงจวินหาวจะมีรอยยิ้มแต่งแต้มอยู่แต่นัยน์ตาแสนเย็นชา
“ข้าขอปฏิเสธ” หลิวหลีส่ายศีรษะ แบบนี้มันไม่ยุติธรรมเลย แล้วทำไมต้องให้ตนตอบรับด้วย
“ปฏิเสธหรือ ไม่สิไม่ เจ้าทำได้แค่ตอบรับหรือยอมแพ้ ไม่เช่นนั้นข้าคงไม่กล้ารับประกันว่าสามีของเจ้าจะปลอดภัยดี” จวินหาวพูดจาเป็นนัยๆ
หลิวหลีลอบสบถ จากนั้นก็เห็นหนานกงเวิ่นเทียนถูกคุมตัวโดยคนที่ไม่รู้ว่าโผล่มาตอนไหน
“ข้ารับคำท้า อีกอย่างถ้าข้าชนะเจ้าต้องยอมรับข้าเป็นลูกพี่” กล้าแตะจุดเดือดของนางเข้า คงไม่อยากมีชีวิตแล้วสินะ
การประลองของทั้งคู่อยู่ในสภาวะพร้อมจะเกิดขึ้นทุกเมื่อ หนานกงเวิ่นเทียนทำสีหน้าเย็นชา เพราะจดจ่อกับหลิวหลีเกินไปจึงทำให้ถูกคนควบคุมตัวจนกลายเป็นจุดอ่อน เขาต้องหลุดจากพันธนาการนี้ให้ได้ จะให้ทนดูคนรักสู้เพียงลำพังไม่ได้ หนานกงเวิ่นเทียนโคจระลังในร่างกายอย่างแนบเนียน ถึงแม้จะถูกจับตัวไว้แต่ไอร่างกายที่หลิวหลีถ่ายทอดให้เขาในตอนนั้นกลับไม่ได้ถูกควบคุมไว้ด้วย เขาสามารถโยกย้าย ทำลาย และผนึกได้
หลิวหลีเองก็ไม่ประมาท นางเรียกเพลิงเทพสีม่วงไว้ที่มือข้างซ้าย และเปลวเพลิงสีทองที่มือขวา
เงามืดตกตะลึงอีกครั้ง ถึงขนาดควบคุมเพลิงเทพสองชนิดพร้อมกันได้ นี่ต้องเป็นผู้สืบทอดเทพอัคคีแน่นอน
“ไฟ เทพอัคคีผู้ถูกเลือกหรือ? น่าสนใจไม่เบา” จวินหาวเองก็ตกใจเหมือนกัน ถึงขนาดควบคุมเพลิงเทพสองชนิดในเวลาเดียวกันได้ นังหนูคนนี้มีพรสวรรค์สูงมาก น่าเสียดายที่ไม่รู้จักนอบน้อมบ้าง ต้องเสียเปรียบแน่
“เจ้าลงมือเถอะ” หลิวหลีเอ่ย
“ได้” จวินหาวเองก็ไม่รีรอ ปล่อยพายุสีดำออกไปแต่ถูกหลิวหลีต้านไว้ได้
ทั้งสองคนเริ่มสู้กัน พอสู้กันไปแล้วจวินหาวก็ค้นพบว่าเพลิงเทพในมือของหลิวหลีเปลี่ยนสีไม่หยุด สีม่วง สีทอง สีดำ สีฟ้าน้ำแข็ง สีครามทะเล สีเขียว มีมากมายหลายชนิด ประสาทสัมผัสของหลิงเซวียนรับรู้ได้อย่างลึกซึ้ง ในวินาทีนั้นเขามองเห็นหลิวหลีด้วยความหวาดกลัว ความสามารถในการควบคุมเพลิงของคนผู้นี้แข็งแกร่งอย่างยิ่ง ราวกับเปลวเพลิงเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย ควบคุมได้อย่างช่ำชอง ทั้งสองสู้ผ่านไปเจ็ดกระบวนท่าแล้ว เหลืออีกเพียงสามกระบวนท่าเท่านั้น ถึงแม้จวินหาวจะยังไม่ได้ใช้สุดกำลังแต่ก็ไม่ได้อ่อนข้อให้ เขาตกตะลึงในพละกำลังต่อสู้ของหลิวหลี วันข้างหน้านังหนูคนนี้ไปได้ไกลกว่านี้แน่ หากนังหนูคนนี้โตขึ้น เขาก็ยิ่งไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาง จะสังหารนางทิ้งดีไหมนะ
หลิวหลีเองก็ตกใจเพราะพลังบำเพ็ญเพียรของเทพผู้นี้แตกต่างออกไป แต่นางไม่กลัว ต่อให้ต้องเผยไพ่ไม้ตายในมือออกมาจนหมดแล้วจะอย่างไรเล่า ถึงขนาดถูกตบหน้าแล้ว หรือจะให้นางรอถูกตบหรือ ยิ่งไปกว่านั้นนางยังมีไพ่เด็ดกว่านี้อีกด้วย
หลิวหลีผสมเพลิงเทพทั้ง 6 ชนิดให้กลายเป็นชนิดเดียวทำให้ยิ่งอันตรายกว่าเดิม แรงจู่โจมของจวินหาวเพิ่มขึ้นถึง 7 ส่วน เขานึกว่าเป็นขีดสุดของนังหนูคนนี้แล้วแต่กลับถูกหลิวหลีต้านเอาไว้ แสงส่องกระทบเส้นผมของหลิวหลีจนเห็นเส้นผมหลากสีแสนประหลาด แต่ไม่นานก็กลับมาเป็นสีแดงเหมือนเดิมราวสีสันเหล่านั้นเป็นเพียงภาพลวงตา จวินหาวเองก็เห็นดวงตาของหลิวหลีเปลี่ยนเป็นหลากสีเช่นกัน แต่พอพินิจดูอีกครั้งกลับเป็นสีแดง ตาฝาดไปหรือ? เหมือนว่าเส้นผมของหลิวหลีแดงดั่งเพลิงกว่าเดิม
“ยังเหลืออีกสองกระบวนท่า นังหนู ข้าจะปล่อยสุดแรงแล้วนะ” จวินหาวดูจริงจังขึ้นกว่าเดิม หากเป็นเช่นนี้ต่อไปเขาต้องแพ้แน่
หลิวหลีขมวดคิ้วมุ่น เหมือนว่าเพลิงเทพ 6 ชนิดจะยังไม่พอ มือข้างซ้ายมีเพลิงเทพที่ผสมกันแล้ว ส่วนมือข้างขวาปรากฏเพลิงไฟที่มีกลิ่นอายที่เต็มไปด้วยด้วยพลังระเบิดที่อัดแน่น
“คิดไม่ถึงว่าจะยังมีอีก?” เซวียนหลิวไม่รู้ว่าจะบรรยายอารมณ์ของนางเช่นไรดี หากหลิวหลีไม่ปรากฏตัวขึ้น นางยังเชื่อมั่นว่าพอจะชิงตำแหน่งเทพอัคคีมาได้ แต่เพราะการปรากฏตัวของหลิวหลีทำให้ตนเองขาดความเชื่อมั่นไปแล้ว ความหยิ่งผยองทั้งหมดที่มีถูกทุบจนแหลกละเอียด คนผู้นี้คือเทพอัคคีมาแต่กำเนิด ถ้านางอยู่ในเงื้อมมือของท่านพี่จวินหาว แค่ใช้แรงสามส่วนนางก็ยังผ่านสามกระบวนท่าไม่ได้เลย แต่ตอนนี้ท่านพี่จวินหาวสู้จนสุดกำลังแต่คนผู้นี้กลับสู้ไหว
“แม่เจ้า ตกลงนังหนูผมแดงนี่มีเพลิงเทพเท่าไหร่กันแน่ ดูจากพลังแล้ว ช่างคู่ควรกับท่านจวินหาวนัก” คนผมฟ้าดวงตาดำ ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้คุมตัวหนานกงเวิ่นเทียนเอ่ยขึ้น
“ใช่เลย”
หนานกงเวิ่นเทียนไม่ใส่ใจ น้องหญิงของเขาไม่มีใครคู่ควรทั้งนั้น ส่วนเขายังห่างชั้นอีกเล็กน้อย
หลิวหลีเติมเพลิงสมสลาตันเข้าไป เพลิงเทพแต่ละสีวิจิตรงดงามยิ่งกว่าเดิมแต่กลับเต็มไปด้วยอันตราย จวินหาวสัมผัสดู ถึงจะอันตรายแต่ตอนนี้ยังพอรับมือไหว
“นังหนูเหลือกระบวนท่าสุดท้ายแล้วข้าจะใส่สุดแรงแล้วนะ ส่วนเจ้าจะเป็นหรือตายก็ไม่เกี่ยวกับข้า” จวินหาวรู้สึกว่าตนปล่อยพลังออกมาสุดแรง แต่นังหนูก็ยังมีพลังเหลือ นางช่างน่ากลัวเหลือเกิน มีพลังบำเพ็ญเพียรในขอบเขตเทพสวรรค์เท่านั้นแต่กลับบีบให้เขาเป็นเช่นนี้ หากโตขึ้นจะน่ากลัวขนาดไหนกัน
พอรู้สึกว่าอีกฝ่ายจะใส่สุดแรงแล้ว หลิวหลีเองก็ไม่เก็บงำไว้อีก อย่างไรเสียความต่างของพลังบำเพ็ญเพียรก็เห็นกันอยู่ตรงหน้า แต่นางกลับสามารถข้ามขั้นมาท้าดวลกับแม่ทัพเทพได้ ถึงจะเห็นได้ชัดว่าจวินหาวผู้นี้ไม่ใช่คนธรรมดาจนนางต้องใช้พลังทั้งหมดที่มี แต่ถึงขนาดบังอาจมาลักพาตัวสามีของนางไป ไม่รู้จักอะไรเสียแล้ว
หลิวหลีเก็บเพลิงเซียนทั้งหมดในมือ ข้างกายปรากฏเพลิงเทพสีสันละลานตาทุกรูปแบบ เพลิงเทพทั้งหมดหลอมกลายเป็นแผนผัง 8 ทิศซึ่งเต็มไปด้วยความอันตราย
“10 ชนิด ไม่น่าเชื่อว่าจะมีเพลิงเทพถึงสิบชนิด แล้วแผนผังนั่นมันอะไรกัน อันตรายทีเดียว” เซวียนหลิงตกตะลึงน้อยๆ
เงามืดนั่นตกตะลึงยิ่งกว่า นังหนูคนนี่เก็บงำฝีมือไว้ลึกล้ำ เขารู้สึกว่าถ้าพลังบำเพ็ญเพียรของนังหนูถึงขั้นแล้ว ก็จะได้เป็นเทพอัคคีแน่ ผู้ท้าชิงพวกนั้นคงไม่ต้องหวังตำแหน่งเทพอัคคี เขาตื่นเต้นจนเกือบเผยตัวตนออกมา
“ไม่ได้การล่ะ ต้องบอกท่านเจ้าสำนัก เจ้าสองคนนี้ใช้แรงมากขนาดนี้อย่าถล่มตรงนี้จนเละล่ะ” เงามืดพึมพำกับตัวเอง ไม่รู้ว่าจะบอกหมิงเยี่ยอย่างไรดี หมิงเยี่ยก็คิดไม่ถึงว่าในช่วงเวลาสั้นๆจะเกิดเรื่องวิวาทขึ้นแล้ว
พลังทั้งสองกลุ่มปะทะกันใบหน้าพวกเขาเปลี่ยนสี ในเมื่อพลังบำเพ็ญเพียรของหลิวหลีต่ำกว่าจึงเหนื่อยล้าอยู่บ้าง ในที่สุดหนานกงเวิ่นเทียนก็หลุดพ้นจากพันธนาการมาได้ เขาจึงโผล่มาช่วยหลิวหลี อานุภาพของผัง 8 ทิศแข็งแกร่งขึ้น ทำให้จวินหาวล้มลงกองลงกับพื้น สองสามีภรรยาก็รับไม่ไหว ได้รับบาดเจ็บไปหลายจุดมีทั้งหนักและเบา
“เจ้าชนะแล้ว” จวินหาวพูดจบก็เป็นลมหมดสติไป หมิงเยี่ยโผล่มารับจวินหาวที่หมดสติไว้ แต่ในใจกลับตะลึงงัน คนไม่กี่คนที่รายล้อมอยู่ก็พลอยโดนลูกหลงไปด้วย ต่างก็ได้รับบาดเจ็บไม่ว่ามากหรือน้อย หลิวหลีกับหนานกงเวิ่นเทียนเองก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกันแต่อดทนเอาไว้ กระดูกพลิก อวัยวะภายในเสียหายไม่น้อย พวกเขาต้องพักฟื้นให้ดี
“ท่านพี่ ท่านเป็นอย่างไรบ้าง?” ต่อหน้าคนนอกหลิวหลีจะไม่ยอมแพ้ ต่อให้ไม่สบายตัวแค่ไหนก็จะไม่ล้มลงไปแน่นอน
“น้องหญิง เจ้าทำอะไรเหลวไหลอีกแล้ว” หนานกงเวิ่นเทียนกล่าวตำหนิ
แต่การประลองครั้งนี่ทำให้หลิวหลีกับหนานกงเวิ่นเทียนหยั่งรากมั่นคง คู่รักที่เก่งกาจและเหี้ยมโหดเช่นนี้ไม่ใช่คนที่พวกเขาจะเป็นศัตรูด้วยได้เลย