614 ตรวจ
“เขาเป็นหมอที่เก่งมาก” ชายสวมแว่นพูด
“อย่าลืมสิ ว่าพวกเรามาที่นี่ทำไม” เพื่อนของเขาพูด
“ฉันไม่ลืมหรอก เราได้สมุนไพรของเขามาแล้วนี่ไง” ชายสวมแว่นพูด
“แล้วฉันไม่รู้เลยนะเนี่ย ว่าแกชอบนอนกับสาวไปทั่วน่ะ เล่าให้ฉันฟังหน่อยสิ” ชายร่างสูงล้อเพื่อนของเขา
“แกก็รู้ว่าฉันก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง ฉันก็ต้องมีความต้องการบ้างสิ” ชายสวมแว่นพูด
“แล้วแฟนของแกรู้เรื่องนี้ด้วยไหม?” ชายร่างสูงถาม
“แกคิดว่าฉันโง่หรือไง?” ชายสวมแว่นพูด
ทั้งสองขึ้นนั่งบนรถและขับออกไป
พวกเขาแปลกจริงๆ หวังเย้าคิด เขาไม่คิดว่า ชายทั้งสองมาที่นี่เพื่อมาให้เขารักษาจริงๆ แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจคนทั้งสองมากนัก
ในตอนกลางวัน มีคนกลุ่มเล็กๆกลุ่มหนึ่งมาที่คลินิก
“สวัสดี เรามาหาหวังเย้าครับ” หนึ่งในพวกเขาพูด
“ผมหวังเย้าครับ” หวังเย้าพูด
“เรามาจากกรมอาหารและยาครับ” ผู้นำของกลุ่มพูด
“ครับ” หวังเย้าพูด “มีอะไรให้ผมช่วยเหรอครับ?”
“เราได้รับแจ้งว่า สมุนไพรของคุณไม่ได้มาตรฐานและมีส่วนผสมของสารเคมีในปริมาณมาก เราเลยมาที่นี่เพื่อทำการสืบสวนครับ” ผู้นำกลุ่มพูด
“ได้สิครับ แล้วต้องให้ผมทำยังไงบ้างครับ?” หวังเย้าถาม
“เราจำเป็นต้องเอาตัวอย่างสมุนไพรกลับไปครับ” ผู้นำกลุ่มพูด
“ได้ครับ” หวังเย้าพูด
“สวัสดีครับ หมอหวัง” หนึ่งสามคนที่มาเอ่ยทักหวังเย้าด้วยรอยยิ้ม เขาเป็นชายวัยประมาณ 30
“สวัสดีครับ” หวังเย้าทักกลับ
“ผมเคยมาที่นี่กับแม่ครั้งหนึ่ง หมอช่วยรักษาอาการปวดหัวให้แม่ของผมน่ะครับ” เขาพูด
“อ่อ ครับ” หกเดือนที่ผ่านมา หวังเย้าได้รักษาคนไข้ไปแล้วหลายคน เขาจึงจำคนไข้ไม่ได้ทั้งหมด แต่คนไข้ทั้งหมดจำเขาได้ “แล้วแม่ของคุณเป็นยังไงบ้างครับ?”
“แม่สบายดีครับ” เขาพูด “ผมขอพูดอะไรด้วยหน่อยได้ไหมครับ?”
เขาเดินไปที่มุมหนึ่งกับหวังเย้า ในขณะที่เพื่อนร่วมงานของเขากำลังเก็บตัวอย่างสมุนไพรอยู่
“หมอหวัง ช่วงนี้ คุณได้ไปทำให้ใครไม่พอใจรึเปล่าครับ?” เขาถาม
“ผมไปทำให้คนอื่นไม่พอใจอย่างนั้นเหรอ?” หวังเย้าถามด้วยความสงสัย
“ใช่ มีการแจ้งเรื่องนี้มาจากทางจังหวัด แล้วทางกรมสุขภาพก็ขอให้เรามาดูเรื่องนี้น่ะครับ” เขาพูด
“กรมสุขภาพเหรอ?” อยู่ๆหวังเย้าก็นึกถึงคนคนหนึ่งขึ้นมา
ไอ้เพลย์บอยนั่นรายงานเรื่องของฉันอย่างนั้นเหรอ?
“ใช่ครับ เรื่องนี้เป็นเรื่องร้ายแรงได้เลย ถ้าพวกเขาพบความผิดปกติจากสมุนไพรของคุณเข้า พวกเขาก็อาจจะยกเลิกใบอนุญาตของคุณ และทำการตรวจสอบใบประกอบวิชาชีพของคุณด้วย ทางกรมเข้มงวดเรื่องนี้มากเลยล่ะครับ” เขาพูด
“ขอบคุณที่บอกผมนะครับ” หวังเย้าพูดด้วยรอยยิ้ม
เขาถามชื่อของชายที่บอกเรื่องนี้กับเขา เขาชื่อว่า หยิงจื่อเฉิง หวังเย้ารู้สึกขอบคุณในความใจดีของเขามาก
“ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ไปกันเถอะ” ผู้นำกลุ่มพูด
“โอเค แล้วเจอกันนะครับ หมอหวัง” หยิงจื่อเฉิงพูด
“แล้วเจอกันครับ” หวังเย้าพูด
ทั้งสามเดินออกมาจากคลินิก
“เขาพูดอะไรเหรอ จื่อเฉิง?” ผู้นำกลุ่มถาม
“ก็ไม่ได้พูดอะไรมาก ฉันแค่บอกเขาเท่าที่รู้ก็เท่านั้น” หยิงจื่อเฉิงพูด
“ถ้าเขาไปทำให้คนจากตัวจังหวัดไม่พอใจเข้า มันก็คงจะเป็นปัญหามาก” ผู้นำกลุ่มพูด “ถึงเราจะแจ้งกลับไปว่า สมุนไพรทั้งหมดไม่มีปัญหา พวกเขาก็คงจะบอกว่ามีปัญหาอยู่ดี นายไม่คิดแบบนั้นเหรอ?”
“ใช่ ฉันก็หวังว่ามันจะไม่ร้ายแรงขนาดนั้น” หยิงจื่อเฉิงพูด แม่ของเขามีอาการปวดศีรษะมานานหลายปี ต้องขอบคุณหวังเย้า ที่ทำให้เธอหายดีได้ หวังจื่อเฉิงเป็นลูกที่ดี เขาจึงจดจำบุญคุณของหวังเย้าเสมอมา
ระดับจังหวัดเหรอ? สมุนไพร? หลังจากคนทั้งสามจากไป หวังเย้าก็คิดถึงเรื่องที่เพิ่งจะเกิดขึ้น ฉันควรจะทำยังไงดี?
หวังเย้าเดินกลับไปกลับมาอยู่ภายในห้อง เดี๋ยวนะ!
เขาหยิบมือถือขึ้นมาและกดโทรหาเบอร์หนึ่ง
“ฮัลโหล หมอหวัง” ศาสตราจารย์หวูยินดีที่ได้รับสายจากหวังเย้า
“สวัสดีครับ ศาสตราจารย์หวู พอดีผมมีเรื่องหนึ่งอยากจะถามสักหน่อยน่ะครับ” หวังเย้าพูด
“มีเรื่องอะไรอย่างนั้นเหรอ?” ศาสตราจารย์หวูถาม
หวังเย้าอธิบายให้เขาฟัง
“โอ้ ฉันเข้าใจแล้ว เธออยากจะรู้ว่า กรมไหนที่ใหญ่กว่ากรมสุขภาพของจังหวัดฉีสินะ งั้นรอเดี๋ยวนะ” ศาสตราจารย์หวูเดินไปที่โต๊ะเพื่อเขียนคำถามของหวังเย้า “อืม ถ้าจะพูดถึงเรื่องอำนาจกันละก็ เธอก็ต้องไปที่กระทรวงสาธารณะสุข มีอะไรที่ฉันพอจะช่วยได้อีกไหม?”
ศาสตราจารย์หวูสัมผัสได้ว่า หวังเย้าเหมือนจะมีปัญหาบางอย่าง ถ้าไม่อย่างนั้น หวังเย้าก็คงจะไม่โทรหามาถามเขาแบบนี้ “สมุนไพรของเธอมีปัญหาเหรอ?”
“ผมมั่นใจว่าสมุนไพรของผมไม่มีปัญหาครับ” หวังเย้าพูด
เขามีวิธีการเลือกสมุนไพร ซึ่งได้รับมาจากระบบ หวังเย้าสามารถบอกได้ว่า สมุนไพรต้นไหนที่มีปัญหา โดยที่ไม่จำเป็นต้องดมหรือสังเกตรายละเอียดมากมายเลย สมุนไพรบางตัวในคลินิกของเขาเป็นสมุนไพรที่เก็บมาจากแปลงสมุนไพรของเขาเอง และบางส่วนก็ซื้อมาจากหลี่เม่าชวง เขามักจะตรวจสอบสมุนไพรทั้งหมดที่ได้จากหลี่เม่าชวงทุกครั้ง และโยนต้นที่ไม่ได้มาตรฐานทิ้งไปทันที
“เธอช่วยส่งตัวอย่างสมุนไพรทั้งหมดที่ใช้ในคลินิกมาให้ฉันได้ไหม?” ศาสตราจารย์หวูพูด “ฉันจะให้ผู้เชี่ยวชาญของที่นี่ทดสอบดูให้”
“ได้ครับ ผมจะส่งไปให้เร็วที่สุดเลย” หวังเย้าพูด
ในวันเดียวกันนั้น เขาได้เก็บตัวอย่างสมุนไพรในคลินิกของเขาและส่งทั้งหมดไปที่ปักกิ่ง โดยใช้บริการแบบส่งด่วน การทดสอบสมุนไพรทั้งหมด คงจะต้องใช้เวลาสักพัก
เช้าของวันต่อมา หวังเย้ามีแขกอีกคนมาเยี่ยมที่คลินิก
“สวัสดี หมอหวัง ยินดีที่ได้เจอนะ” ซูจือฉิงพี่ชายของซูเสี่ยวซวีพูด
“สวัสดีครับ คุณซู” หวังเย้าพูด
ซูจือฉิงดูหนักแน่นและแข็งแรง ซึ่งต่างไปจากชายหนุ่มทั่วไป มันเป็นเพราะเขาทำงานให้กับทางกองทัพเป็นเวลานาน
“มีอะไรให้ผมช่วยเหรอครับ?” หวังเย้าถาม
“ขอนั่งก่อนได้ไหม?” ซูจือฉิงถาม
“แน่นอนครับ” หวังเย้าพูด
“ฟังนะ ฐานที่กองทัพของผมตั้งอยู่นั้น มันอยู่ในจุดที่ค่อนข้างพิเศษ และการฝึกฝนของพวกเขาก็เน้นไปที่ทักษะของแต่ละคน” ซูจือฉิงพูด “ผมโชคดีมากที่ได้เห็นทักษะกังฟูของคุณและผมก็รู้สึกประทับใจมาก แล้วตอนนี้ ทางกองทัพก็กำลังมองหาครูฝึกอยู่ คุณสนใจไหม?”
“ครูฝึกในกองทัพเหรอครับ?” หวังเย้าถามด้วยความแปลกใจ
“ใช่” ซูจือฉิงพูด
“แล้วจะให้ผมสอนอะไรครับ?” หวังเย้าถาม “เรื่องการปฐมพยาบาลในสนามรบเหรอ? ผมไม่เก่งเรื่องนั้นหรอกนะ”
“ผมอยากจะให้หมอไปสอนกังฟูพวกเราต่างหากล่ะ” ซูจือฉิงพูด
“ขอปฏิเสธครับ” หวังเย้าปฏิเศธในทันที
“ช่วยคิดเรื่องนี้อีกทีเถอะนะ เราให้เงินค่าจ้างดีมาก แล้วหมอก็ไม่ต้องอยู่ในฐานทัพตลอดเวลาด้วย หมอแค่ต้องมาตามเวลาที่ต้องสอนก็เท่านั้น” ซูจือฉิงพูด
“ไม่ครับ ขอโทษด้วยจริงๆ” หวังเย้าพูด
“เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น หมอช่วยสนผมได้ไหม?” ซูจือฉิงถาม
“คุณน่ะเหรอ?” หวังเย้ารู้สึกประหลาดใจ
“อื้ม” ซูจือฉิงพูด
“ไม่ได้หรอกครับ” หวังเย้าพูด
“ฟังผมนะ ทีมของเราเป็นทีมที่สุดยอดมาก คุณสามารถเข้าถึงปืนได้ทุกชนิด ทั้งไรเฟิล, สไนเปอร์, และอาร์พีจี เรายังมีรถถัง, รถหุ้มเกราะ, และแฮลิคอปเตอร์ด้วย” ซูจือฉิงพูด
“พวกคุณมีของเยอะเลยนะ” หวังเย้าพูด
“แน่นอน” ซูจือฉิงพูด
“แล้วพวกคุณเป็นทีมแบบไหนเหรอ?” หวังเย้าถาม
“นั่นเป็นความลับ” ซูจือฉิงพูด
“ขอบคุณสำหรับข้อเสนอของคุณนะครับ แต่ผมไม่อยากไป” หวังเย้าพูด
ไม่ว่าซูจือฉิงจะพูดหรือทำอะไรก็ไม่สามารถเปลี่ยนใจหวังเย้าได้เลย เขาปฏิเสธทุกข้อเสนอ
เป็นคนดื้อด้านจริงๆ! ซูจือฉิงออกมาจากคลินิกของหวังเย้าด้วยท่าทีผิดหวัง เขาไม่เคยขอร้องใครแบบนี้มาก่อนเลย
“สวัสดีค่ะ คุณชายซู” อยู่ๆเขาก็ได้ยินเสียงคนเรียกชื่อเขา
เธอก็คือ เฉินหยิง เธอยืนห่างจากเขาไม่ถึงเมตร และมองมากที่เขาด้วยความประหลาดใจ ทำไมเขาถึงอยู่ที่นี่ได้? เธอคิด
“สวัสดี เสี่ยวหยิง ฉันบอกเธอหลายครั้งแล้วนะว่าอย่าเรียกฉันว่า คุณชายซู ให้เรียกฉันว่าจือฉิงหรือพี่ชายก็พอแล้ว” ซูจือฉิงพูดด้วยรอยยิ้ม “สบายดีไหม เสี่ยวโจว?”
“ผมสบายดีครับ ขอบคุณ” เฉินโจวพูด
“ดีแล้วนะ” ซูจือฉิงพูด
“คุณมาที่นี่เพื่อมารักษากับหมอหวังเหรอคะ?” เฉินหยิงถาม
“เปล่าหรอก ฉันไม่ได้ป่วย ฉันมาหาเขาเพราะเรื่องอื่นน่ะ ฉันมีข้อเสนอบางอย่างมาให้เขา” ซูจือฉิงพูด
“แล้วเขารับข้อเสนอของคุณไหมคะ?” เฉินหยิงถาม
“ไม่ แล้วเขามีงานอดิเรกอะไรบ้างไหม?” ซูจือฉิงถาม อยู่ๆเขาก็นึกขึ้นได้ว่า เฉินหยิงน่าจะรู้เรื่องของหวังเย้าดี เพราะพวกเขารู้จักกันมาได้สักพักแล้ว
“งานอดิเรกเหรอคะ? อืม ดูเหมือนเขาจะสนใจแค่เรื่องยาละมั้งคะ” เฉินหยิงพูด
“ยกตัวอย่างให้ฉันฟังหน่อยสิ” ซูจือฉิงพูด
“เขาสนใจพวกตำราแพทย์โบราณกับของที่เกี่ยวกับแพทย์แผนจีน อย่างพวก เข็มสำหรับฝังเข็ม, ตู้เก็บสมุนไพร” เฉินหยิงพูด
“ฉันเข้าใจแล้ว” ซูจือฉิงพูด เขาพยายามจดจำเรื่องที่เฉินหยิงเพิ่งจะบอกมา “เอาล่ะ ฉันคงต้องไปแล้ว ไว้เจอกันนะ”
“แล้วเจอกันค่ะ” เฉินหยิงพูด
หลังซูจือฉิงจากไปแล้ว เฉินหยิงและเฉินโจวก็เดินไปที่คลินิกของหวังเย้า
“ผมเพิ่งจะมีแขกมาเมื่อกี้นี้เอง” หวังเย้าพูด
“เราเจอเขาแล้วค่ะ” เฉินหยิงพูด
“เขาอยากจะชวนผมไปเป็นครูฝึกในกองทัพน่ะ” หวังเย้ายิ้ม “แต่ผมคิดว่า ผมคงจะไม่เหมาะ”
“คุณถ่อมตัวเกินไปแล้วค่ะ” เฉินหยิงพูด
“แล้วมาที่นี่ มีอะไรให้ผมช่วยเหรอครับ?” หวังเย้าถาม
“เราจะออกไปเที่ยวกันสักพักน่ะค่ะ” เฉินหยิงพูด “คุณพอจะช่วยตรวจดูเสี่ยวโจวให้หน่อยได้ไหมคะ?”
“ได้สิครับ” หวังเย้าพูด
ตั้งแต่ที่ได้กินยาของหวังเย้าอย่างต่อเนื่อง อาการของเฉินโจวก็ไม่เคยกำเริบขึ้นมาอีกเลย เขาแค่มีอาการเส้นเลือดเคลื่อนตัว ซึ่งเป็นเหตุการณ์เล็กน้อยที่เพิ่งจะผ่านไปได้ไม่นานเท่านั้น หวังเย้าไม่คิดว่า เขาจะมีอาการกำเริบในเร็วๆนี้อย่างแน่นอน และจากการรักษาอย่างต่อเนื่อง หวังเย้าก็เชื่อว่า เฉินโจวจะหายดีได้ในอีกไม่นาน