บทที่ 214 ปรมาจารย์กลั่นยาระดับ4
ในห้องกลั่นยานี้มีเตายาทั้งหมดหกเตา เป็นเตายาอย่างดี ร่วมกับหลัวซิว พอใช้พอดี
การสอบนักกลั่นยาระดับ3 เป็นการกลั่นยาเก็บปราณของยาระดับ3 ฤทธิ์ของยาเก็บปราณนี้สามารถทำให้จอมยุทธ์พรสวรรค์ฟื้นฟูปราณแท้ได้อย่างรวดเร็ว สามารถต่อสู้ได้นานขึ้น เป็นที่ต้องการของโลกภายนอก
“อืม ทุกคนเริ่มกันเถอะ” โอวโหเหลียงนั่งลง สายตาของเขากวาดมองทุกคนแล้วพูด
ชั่วขณะหนึ่ง ทุกคนเริ่มทันที เปิดฝาของเตายา ใช้ปราณแท้ผนึกเป็นเปลวไฟ เริ่มทำการอุ่นเตา
สำนึกของโอวโหเหลียงก็แผ่ซ่านออกมา สังเกตการเคลื่อนไหวของนักกลั่นยาทุกคน เมื่อไหร่ก็ตามที่มีคนกลั่นยาแล้วมีปัญหาจนเตาอาจจะระเบิด เขาก็จะยื่นมือเข้าไปช่วยทันที
ปราณแท้ผนึกเปลวไฟ เป็นวิธีการธรรมดาที่สุด มีเพียงวรยุทธ์พิเศษจำนวนน้อย จึงจะสามารถฝึกตนเปลวไฟที่เป็นพิเศษได้
สำหรับการหล่อเลี้ยงฟ้าดินของวิญญาณแห่งเปลวไฟ ขาดแคลนมากยิ่งกว่าฝึกตนพิเศษของวรยุทธ์ด้านไฟ
หลัวซิวอุ่นเตา พร้อมกับสังเกตท่าทีของคนอื่นๆ พบว่าลูกศิษย์ของโอวโหเหลียง ซึ่งก็คือหญิงสาวชุดสี่ม่วงด้วยเปลวไฟที่ปราณแท้ผนึกขึ้นมานั้น มีเปลวไฟสีม่วงอ่อนๆ เห็นชัดว่าเป็นเพราะวรยุทธ์ที่ฝึกนั้นพิเศษ
เปลวไฟที่เคล้าไปด้วยสีม่วงอ่อน อุณหภูมิสูงขึ้น กำลังไฟก็จะยิ่งแข็งแกร่ง สามารถสกัดสิ่งแปลกปลอมในยาวิเศษได้สะอาดยิ่งขึ้น
แววตาของโอวโหเหลียงจับจ้องไปที่การกระทำของหลัวซิวตั้งแต่ต้นจนจบ ตอนที่เขาเห็นเปลวไฟสีขาวที่หลัวซิวผนึกขึ้นมานั้น ดวงตาชราอดไม่ได้ที่จะทอประกาย
“ลมปราณชีวิตที่เข้มข้นอย่างมาก……”
โอวโหเหลียงมองอัคคีขาวเสวียนหยางที่หลัวซิวผนึกขึ้นมาด้วยความตกตะลึง เปลวไฟนี้ไม่เพียงแต่อุณหภูมิยิ่งสูงขึ้นแล้วจะสามารถสกัดสิ่งแปลกปลอมในยาวิเศษได้ แต่ว่ายังมีพลังของสิ่งมีชีวิตในการหล่อเลี้ยงยาวิเศษ เพิ่มฤทธิ์ของยาให้สูงขึ้น！
“ไม่ใช่การหล่อเลี้ยงฟ้าดินของจิตวิญญาณเปลวไฟพรสวรรค์ น่าจะเป็นวรยุทธ์พิเศษของการฝึกตน” สีหน้าของโอวโหเหลียงค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม
เขาเริ่มเชื่อแล้วว่าบางทีหลัวซิวอาจจะสามารถกลั่นยาระดับ4ได้จริงๆ
แต่ว่า เจ้าหมอนี่เพิ่งอายุแค่สิบห้า！ ฝึกตนบรรลุแดนฝึกจิตก็น่าตกตะลึงมากแล้ว ทั้งยังเป็นปรมาจารย์กลั่นยาระดับ4 สิ่งนี้จะทำให้อัจฉริยะมากมายในประเทศเทียนหวูทนรับได้อย่างไร?
ในเวลาเดียวกัน โอวโหเหลียงก็แปลกใจว่าวิชาการกลั่นยาของหลัวซิวเรียนรู้มาจากที่ไหน เพราะการกลั่นยาแตกต่างจากการฝึกยุทธ์ ไม่ใช่ว่ามีวรยุทธ์ทักษะยุทธ์ก็สามารถฝึกตนด้วยตนเองได้ แต่ว่าต้องใช้ความรู้มากมยและอาจารย์สอนด้วยตนเองถึงจะทำได้
แต่จากที่เขารู้ ก่อนที่หลัวซิวจะอายุสิบสี่เขาไม่มีชื่อเสียงแต่อย่างใด เวลาสั้นๆเพียงหนึ่งปีก็โดดเด่นขึ้นมา ระหว่างนี้มีหลายอย่างที่น่าสงสัย
หลัวซิวไม่รู้ว่าโอวโหเหลียงปะติดปะต่ออะไรหลายๆอย่างได้มากมาย หรือต่อให้รู้เขาก็ไม่สนใจ
ผลการฝึกตนของเขาสูงอยู่แล้ว ร่วมกับความพิเศษของอัคคีขาวเสวียนหยาง ขั้นตอนการอุ่นเตาจึงเสร็จอย่างรวดเร็ว โยนยาวิเศษที่ใช้ในการกลั่นยาเก็บปราณลงไปในเตา
หญิงสาวชุดสีม่วงซึ่งเป็นลูกศิษย์ของโอวโหเหลียงคอยสังเกตท่าทีของหลัวซิวมาโดยตลอด สำหรับพรสวรรค์ในการกลั่นยาของตน เธอรู้สึกภาคภูมิใจมาโดยตลอด แต่เมื่อเห็นท่าทีเชี่ยวชาญของชายหนุ่มชุดคลุมยาวดำและวิธีการควบคุมไฟที่สุดของที่สุด เธอก็เข้าใจทันทีว่าทำไมท่านอาจารย์ถึงเกรงใจชายหนุ่มคนนี้
การกลั่นยาเก็บปราณ สำหรับหลัวซิวแล้วไม่มีแรงกดดันแม้แต่น้อย ใช้เวลาทั้งหมดไม่ถึงครึ่งชั่วยาม ก็กลั่นยาเก็บปราณได้สำเร็จ
ยกมือขึ้นปรบมือ ปิดหม้อ ยาสีเหลืองที่แวววับแปดเม็ดลอยออกมา ถูกหลัวซิวเก็บเข้าไปในขวดหยก
“ผู้น้อยทำให้ฉันเปิดโลกกว้างมาก！”
เห็นหลัวซิวกลั่นยาเสร็จ โอวโหเหลียงลุกขึ้น มองไปที่หลัวซิวอย่างมีความหมายลุ่มลึกแล้วพูด
ในเวลานี้เอง คนอื่นๆที่ร่วมการสอบอดไม่ได้ที่จะสงสัย เวลานี้เพิ่งสังเกตเห็นว่าชายหนุ่มชุดคลุมยาวดำที่สอบพร้อมกับตนกลั่นยาเสร็จแล้ว
ทางด้านพวกเขา เพิ่งเสร็จขั้นตอนอุ่นเตา ยังไม่ทันได้ใส่ยาวิเศษเข้าไปในเตายา
ให้ตายสิคงเป็นของปลอมรึเปล่า แม้แต่ปรมาจารย์กลั่นยาระดับ4ยังไม่สามารถกลั่นยาเก็บปราณได้เร็วแบบนี้
แต่ว่าน้ำเสียงและสีหน้าของปรมาจารย์โอวโห กลับไม่เหมือนของปลอม ยิ่งไปกว่านั้นปรมาจารย์โอวโหมีชื่อเสียงอย่างมาก ไม่มีวันปล่อยให้คนทำการคดโกงในการสอบกลั่นยาแบบนี้แน่นอน
“ผู้น้อยให้ฉันดูยาที่นายกลั่นหน่อยได้ไหม?” โอวโหเหลียงพูด
“ได้ครับ” หลัวซิวยื่นขวดหยกที่มีความอุ่นเล็กน้อยออกไป
โอวโหเหลียงยื่นมือออกไปรับ เทยาออกมาอย่างอดใจรอไม่ไหวเล็กน้อย อยากจะดูว่ายาที่หลัวซิวกลั่นออกมาเป็นสีอะไร
“นี่คือ…ยาเก้าส่วนขั้นสูงสุด?”
สีหน้าของโอวโหเหลียงตกตะลึงในทันที เขากลั่นยามาสามร้อยกว่าปี ยังไม่เคยกลั่นยาระดับ3ที่เป็นเก้าส่วนมาก่อน สำหรับยาระดับ4 อย่างมากเขาก็กลั่นได้เพียงยาเจ็ดส่วน
“ผู้น้อยเป็นยอดฝีมือจริงๆ ฉันนับถือ”
โอวโหเหลียงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ รู้สึกตกตะลึงไม่หาย
อย่างน้อยเขาถามตนเองแล้วว่าไม่มีความสามารถระดับหลัวซิว เชื่อว่าหลัวซิวมีความสามารถในการกลั่นยาระดับ4แล้วจริงๆ
“ปรมาจารย์โอวโหชื่นชมเกินไปแล้วครับ” หลัวซิวยิ้มพร้อมกับพูดอย่างถ่อมตน ถ้าไม่ใช่เพราะกังวลว่าจะทำให้ตกตะลึงเกินไป เขาสามารถกลั่นยาบริสุทธิ์ได้เลย
ไม่นาน ตราสัญลักษณ์ปรมาจารย์กลั่นยาระดับ4ผ่านโอวโหเหลียง ส่งไปยังหลัวซิว
“ผู้น้อย ถ้าฉันคิดไม่ผิด ปีนี้นายน่าจะเพิ่งอายุสิบห้ารึเปล่า?” ตอนที่ให้ตราสัญลักษณ์ระดับ4กับหลัวซิว โอวโหเหลียงถามอย่างมีความหมายลุ่มลึก
หลัวซิวพยักหน้า ไม่ได้ปฏิเสธ
มีสถานะนักกลั่นยา จะมีสิทธิพิเศษในแก๊งนักกลั่นยา ยกตัวอย่างเช่นยาวิเศษชั้นสูงที่หาซื้อยากในตลาด สามารถผ่านแก๊งนักกลั่นยาแล้วทำการซื้อขายหรือแลกเปลี่ยนได้
“ไม่ทราบว่าผู้น้อยฝึกวิชากลั่นยามาจากผู้อาวุโสคนไหน?” โอวโหเหลียงถามอีก
สำหรับเขาแล้ว แม้แต่ปรมาจารย์กลั่นยาระดับ6ในราชวงศ์ของประเทศเทียนหวู ก็ไม่มีทางที่จะสอนลูกศิษย์แบบนี้ออกมาได้แน่นอน
ยิ่งไปกว่านั้น ราชวงศ์ประเทศเทียนหวูก็กำลังชักชวนหลัวซิว แน่นอนว่าไม่ใช่ผู้สืบทอดของคนผู้นั้นในราชวงศ์
โอวโหเหลียงรู้สึกว่า ท่านอาจารย์ที่สอนหลัวซิวต้องไม่ธรรมดาแน่นอน มีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นปรมาจารย์กลั่นยาระดับ7 หรือสูงกว่านั้น！