บทที่ 215 ให้ความช่วยเหลือในยามที่คนคับขันได้อย่างทันท่วงที
“อาจารย์ได้ซ่อนตัวมานานหลายปีแล้ว ไม่ให้ผมเอ่ยชื่อครับ” หลัวซิวพูด
เบื้องหลังมีอาจารย์ลับที่มีที่มาที่ไปไม่ชัดเจน นี่เป็นระเบิดที่หลัวซิวเตรียมจะปล่อยออกไปผ่านแก๊งนักกลั่นยา
เมื่อเป็นแบบนี้ ถึงแม้จะมีคนสงสัยว่าเขาได้โอกาสมาตอนอายุสิบสี่ แต่ถ้ามีอาจารย์ลึกลับคนหนึ่งอยู่ ทำให้คนที่ประสงค์ร้ายไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม
ตรานักค่ายกลกับตรานักล่าอสูรเหมือนกัน ด้านในนั้นล้วนบันทึกข้อมูลของคนเอาไว้
ปรมาจารย์กลั่นยาระดับ4ในตอนอายุสิบห้า！
เรื่องนี้ไม่สามารถปิดบังได้ ทางด้านหลัวซิวเองก็คิดจะเก็บเป็นความลับ นับตั้งแต่ตอนที่เขาได้รับตราสัญลักษณ์ในแก๊งนักกลั่นยาเมืองซานหยวน ข้อมูลของเขาก็บันทึกในแก๊งนักกลั่นยา
โอวโหเหลียงถามตนเอง ความสามารถในการกลั่นยาของตน เกรงว่าไม่อาจเทียบได้กับชายหนุ่มอายุสิบห้า ช่างเป็นเรื่องที่ยากจะเชื่อจริงๆ
“ผู้น้อยเก็บสะสมยาวิเศษของยากลั่นจิต คาดว่าคงอยากจะใช้ในการเพิ่มผลการฝึกตนใช่ไหม?”
ในห้องที่เงียบสนิท หลัวซิวและโอวโหเหลียงนั่งหันหน้าคุยกัน
“ปรมาจารย์โอวโหพูดถูกครับ ไม่รู้ว่าปรมาจารย์พอจะมีแนวทางไหมครับ?” หลัวซิวดื่มน้ำชายิ้มแล้วเอ่ยถาม
เวลานี้เขามีชื่อในแก๊งนักกลั่นยาแล้ว ถึงแม้จะไม่ใช่เจ้าหน้าที่ภายในแก๊งนักกลั่นยา แต่อาศัยปรมาจารย์กลั่นยาระดับ4 ก็มีสิทธิ์ในการใช้ช่องทางของแก๊ง
โอวโหวเหลียงยิ้มแล้วพยักหน้า “ถ้าหากผู้น้อยอยากจะเก็บยาวิเศษ แก๊งเมืองซานหยวนของพวกเราพอจะมียาที่เก็บเอาไว้บ้าง ไม่รู้ว่าผู้น้อยกลั่นยาระดับ4อัตราส่วนในการสำเร็จเท่าไหร่?”
นักกลั่นยาในระดับเดียวกัน แบ่งเป็นสูงต่ำ ความแตกต่างนี้ ขึ้นอยู่กับอัตราส่วนในการสำเร็จและสีมากำหนด
อัตราส่วนในการสำเร็จของนักกลั่นยาที่ยิ่งสูงขึ้น สีของยาที่กลั่นออกมาก็จะยิ่งดี แน่นอนว่าต้องดึงดูดนักยุทธ์ฝึกตนมาหาและให้กลั่นยา นักกลั่นยาสามารถได้รับค่าตอบแทน ได้ทรัพยากรที่มากขึ้น
“อัตราส่วนในการกลั่นยาระดับ4สำเร็จ น่าจะประมาณเจ็ดส่วนครับ สีของยาสามารถรับประกันได้ว่าแปดส่วนขึ้นไป” หลัวซิวยิ้มแล้วพูด
“อัตราส่วนในการสำเร็จเจ็ดส่วน ยาแปดส่วน？”
โอวโหเหลียงได้ฟังก็ตกตะลึง ภายในใจของเขาไม่รู้จริงๆว่ารู้สึกอย่างไร
เขาเองก็เป็นปรมาจารย์กลั่นยาระดับ4 แต่ว่าอัตราส่วนในการกลั่นยาระดับ4สำเร็จนั้นมีเพียงเจ็ดส่วน ส่วนสีของยาก็สามารถรับประกันได้ว่าเจ็ดส่วนขึ้นไป
“เป็นคนที่น่ากลัวจริงๆ” ลูกกระเดือกของโอวโหเหลียวอดไม่ได้ที่จะเคลื่อนที่เบาๆ ปรมาจารย์กลั่นยาระดับ4ในวัยสิบห้าปี ความสามารถสูงกว่าตน อย่างน้อยในหน้าประวัติศาสตร์ของประเทศเทียนหวู ถือว่าไม่เคยมีมาก่อน
“ปรมาจารย์ซิวหลัวต้องการยากลั่นจิต ฉันมีคำแนะนำ”
อย่างไม่รู้ตัว สรรพนามที่โอวโหเหลียงใช้เรียกหลัวซิวไม่ใช่ ‘ผู้น้อย’ แต่เพิ่มคำว่า ‘ปรมาจารย์’ เรียกด้วยความเคารพ
เรียกว่าเพื่อน เท่ากับว่าอีกฝ่ายกับตนอยู่ในระดับเดียวกัน เพิ่มคำว่าปรมาจารย์ที่เป็นการเรียกด้วยความเคารพ หมายความว่า โอวโหเหลียงให้ตำแหน่งของตนอยู่ต่ำกว่าหลัวซิว！
“มาแล้ว！”
หลัวซิวหรี่ตาลง ภายในใจของเขาหัวเราะขึ้นมา
เขาเปิดเผยความสามารถในการกลั่นยาของตน ใช้เวลาอยู่ที่นี่กับโอวโหเหลียงอย่างยาวนาน ก็เพื่อให้อีกฝ่ายพูดคำนี้
เขาต้องการยาระดับ4ในการเพิ่มผลการฝึกตน ต้องการหนทางในการสะสมยาวิเศษจำนวนมาก！
โดยเฉพาะยาวิเศษที่พิเศษซึ่งหายาก ถ้าสามารถรวบรวมมาได้ เขาสามารถกลั่นยากลั่นจิตที่ผลลัพธ์ดียิ่งกว่ายาระดับ4
เขาผสมผสานความทรงจำของประมาจารย์กลั่นยาระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น9คนหนึ่ง ในความคิดของเขาเต็มไปด้วยสูตรยานับไม่ถ้วน ในนั้นมีสูตรยาจำนวนไม่น้อยที่เป็นสูตรยาโบราณ ซึ่งตอนนี้หายไปและไม่ได้รับการสืบทอดมานานหลายปีแล้ว！
“ไม่รู้ว่าปรมาจารย์โอวโหมีคำแนะนำอะไรครับ?” หลัวซิววางแก้วชาลง ยิ้มตาหยีแล้วเอ่ยถาม
“ด้วยความสามารถในการกลั่นยาของปรมจารย์ซิวหลัว สามารถเปิดเตากลั่นยาในแก๊งนักกลั่นยาได้ ในขณะนั้นก็จะดึงดูดความสนใจจากขั้วอำนาจต่างๆ ทั้งยังได้รับผลตอบแทน แล้วยังได้ยาวิเศษที่ปรมาจารย์ต้องการ” โอวโหเหลียงพูด
เมื่อได้ฟัง หลัวซิวลอบพยักหน้า คำแนะนำของโอวโหเหลียงคือวิธีการที่นักกลั่นยาโดยมากใช้กัน
โดยทั่วไปการกลั่นยาหนึ่งเตา ต้องใช้วัตถุดิบสามส่วน วัตถุดิบที่เหลือ ถือว่าเป็นค่าตอบแทนของนักกลั่นยา
แต่นี่สำหรับนักกลั่นยาทั่วไปเท่านั้น ถ้าเป็นปรมาจารย์กลั่นยาราคาสูง สามารถเสนอยาวิเศษที่ตนต้องการเพื่อเป็นค่าตอบแทนได้
ด้วยความสามารถในการกลั่นยาของหลัวซิว เขาช่วยคนอื่นกลั่นยาหนึ่งเตายา สามารถหากำไรได้สองเตา เพราะอัตราส่วนในการกลั่นยาสำเร็จของเขา คือหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์！
สำหรับที่กลั่นให้คนอื่น ระดับสี่ต้องควบคุมให้อยู่ที่แปดถึงเก้าส่วน จะให้คนอื่นรู้ไม่ได้ว่าเขาสามารถกลั่นยาบริสุทธิ์ที่ไม่มีสิ่งแปลกปลอมได้
เพราะถ้าทุกคนรู้ อยากจะกลั่นยาบริสุทธิ์ ต้องเตรียมวิชากลั่นยาสูงสุด เมื่อเปิดเผยออกไป ก็จะมีคนมาลอบมอง
เวลาสั้นๆแค่ครู่หนึ่ง ความคิดมากมายฉายขึ้นมาในความคิดของหลัวซิว
ยังมีเวลาอีกมากกว่าจะถึงเวลาในการเปิดของแดนปริศนา เขาอยู่ที่นี่สามารถอาศัยชื่อของปรมาจารย์กลั่นยาระดับ4มาเก็บสะสมยา เวลาที่เหลือสามารถไปฝึกตนที่แดนนานาอสูรได้
ทุกอย่างเตรียมพร้อม ขาดเพียงเงื่อนไขสำคัญประการสุดท้ายเท่านั้น！
แน่นอนว่าโอวโหเหลียงก็คือเงื่อนไขสำคัญประการสุดท้าย！
ให้ความช่วยเหลือในยามที่คนคับขันได้อย่างทันท่วงที！
ขณะครุ่นคิด หลัวซิวยิ้มแล้วพูด：”ผมสามารถเปิดตากลั่นยาในแก๊งได้หนึ่งเดือน รบกวนปรมาจารย์โอวโหป่าวประกาศออกไปด้วยนะครับ”
สิ่งที่หลัวซิวต้องการคือเส้นสายของโอวโหเหลียง ชายชราคนนี้อยู่ที่เมืองซานหยวนมานานนับร้อยปี มีเส้นสายกว้างขวางในเมืองกู่เจี้ยน
“ฮ่าๆ เรื่องเล็ก ให้ฉันเป็นคนจัดการเถอะ！” โอวโหเหลียงรับปาก
ถ้าเป็นนักกลั่นยาระดับ4ทั่วไป เขาไม่จำเป็นต้องใส่ใจแบบนี้ แต่หลัวซิวแตกต่างกับคนอื่น ความสามารถของเขาไม่มีที่สิ้นสุด อนาคตต้องไม่ธรรมดาแน่นอน
อีกทั้ง วิชากลั่นยาของตนอยู่ที่ระดับ4มานานแล้ว ถ้าสามารถได้รับคำแนะนำจากอาจารย์ลึกลับที่อยู่เบื้องหลังหลัวซิว ไม่แน่อาจจะพัฒนาขึ้นอีกก้าว บรรบุปรมาจารย์กลั่นยาระดับ5！
นี่ต่างหากที่เป็นเป้าหมายที่แท้จริงของโอวโหเหลียง！
แต่ว่าเป้าหมายนี้ไม่สามารถแสดงออกไปอย่างชัดเจนได้ จำเป็นต้องค่อยๆทำทีละขั้น
หลัวซิวเขียนรายการออกมา ล้วนเป็นยาวิเศษระดับ4ต่างๆ ที่ตนต้องการ
เวลาสั้นๆเพียงสามวัน หลังจากโอวโหเหลียงปล่อยข่าวออกไป ก็มีปรมาจารย์ฝึกจิตนับสิบคนมาที่แก๊งนักกลั่นยาเมืองซานหยวน