มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 182
“แม่ง!”
เจอรัลด์รู้สึกเหมือนเขากำลังจะปวดหัว
ผู้หญิงสองคนนี้เป็นผู้หญิงที่ไร้ยางอายที่สุดอย่างแท้จริงที่เจอรัลด์เคยพบมาตลอดชีวิตช่วงของเขา พวกเธอยิ่งกว่าซาเวียเสียอีก
เขาขอให้พวกเธอเห่าหอนเหมือนกับสุนัข และพวกเธอก็ทำโดยไม่ลังเลใจใด ๆ เลย
จริง ๆ แล้ว ทั้งดอว์นและไนล่าได้เสี่ยงทุกอย่างที่พวกเธอมี พวกเธอจะเกาะติดอยู่กับเจอรัลด์อย่างขยันขันแข็งไม่ว่าเจอรัลด์จะขอให้พวกเธอทำอะไรก็ตาม
มันช่างเป็นกลวิธีที่ได้ผลจริง ๆ
เจอรัลด์ถึงกับหมดคำพูด ณ ตอนนี้ เขาโบกมือไปว่า “ก็มาสิถ้าพวกคุณต้องการ!”
“คุณคลอฟอร์ดครับ!”
ในตอนนั้นเอง ไวย์แอตต์ตะโกนขึ้นมา เขายกมือทั้งสองข้างขึ้นและโก่งตัวลงเล็กน้อย จากนั้นก็เบียดฝูงชนออกมาและวิ่งไปทางเจอรัลด์
“คุณคลอฟอร์ด เมื่อครู่ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร ผมผิดเอง โปรดยกโทษให้กับมารยาทที่แย่ ๆ ของผมด้วยนะครับ ผมไวย์แอตต์ ไลท์ พวกเราได้แนะนำตัวให้กันไปเมื่อสักครู่นี้”
ไวย์แอตต์จับมือทั้งสองข้างของเขาไว้กลางอากาศ ต้องการที่จะคบค้าสมาคมกันอย่างใกล้ชิดกับเขา ด้วยการจับมือกับเขา
คุณคลอฟอร์ดไม่ใช่ใครบางคนที่ไวย์แอตต์สามารถจะทำให้ขุ่นเคืองใจได้อย่างแท้จริง เขาจะสามารถทำลายไวย์แอตต์ได้ทุกนาทีอย่างแน่นอน
“แต่ผมไม่รู้จักคุณ!”
เจอรัลด์พูดเบา ๆ จากนั้นเขาก็เอามือล้วงกระเป๋า
“นี่…คุณคลอฟอร์ด…ลูกสาวของผมและผมได้ทำให้คุณขุ่นเคืองใจไปเมื่อครู่ โปรดยกโทษให้เราด้วยครับ พวกเราเสียใจอย่างสุดซึ้งจริง ๆ”
ไวย์แอตต์ดูค่อนข้างหัวเสีย เขาโบกมือของเขาฉับพลัน และเมลานีก็ก้าวมาข้างหน้าอย่างน่าสงสาร
‘กลายเป็นว่าผู้ชายที่น่าสมเพชคนนี้คือคุณคลอฟอร์ด เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงจริง ๆ !’
“คุณคลอฟอร์ดค่ะ ฉันผิดไปแล้วเมื่อครู่”
“โอ้? ไม่ใช่ว่าคุณเป็นโรคกลัวเชื้อโรคหรอกเหรอ? ผมนั่งอยู่ข้างหลังคุณเมื่อครู่ และคุณก็ดูกังวลเป็นอย่างมากจนต้องเปลี่ยนที่นั่งของคุณ ตอนนี้ ดูเหมือนว่าคุณได้ได้เป็นแบบนั้นแล้วหนิ ทำไมคุณถึงมายืนใกล้กับผมขนาดนี้? คุณไม่กลัวแล้วเหรอ?”
คุณคลอฟอร์ดยิ้ม และนั่นคือทั้งหมดที่เขาทำในขณะนี้
“ฉัน…”
เมลานีหน้าแดงก่ำ ‘ฉันไม่น่าดึงดูดใจพอสำหรับเขาใช่ไหม?’
เจอรัลด์ยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายหัวของเขา เขาไม่อยากจะอะไรกับพวกเขาอีกต่อไปแล้ว จากนั้นเขาหันหลังกลับและขึ้นไปที่เมาน์เทนท็อปกับแซคและคนอื่น ๆ
นั่นคือครั้งแรกที่เจอรัลด์ประณามคนอื่น ความจริงแล้ว เขาค่อนข้างรู้สึกเดือดดาลเมื่อสักครู่ หลังจากที่ได้ระบายความโกรธของเขาไปแบบนั้น เขาก็รู้สึกดีขึ้นอย่างมาก
นอกจากนี้ ลูกพี่ลูกน้องคนที่สองที่แสนจะวางท่าและหยิ่งยโสสุด ๆ ของมีล่า——ริต้าก็ติดตามอยู่ข้างหลังของเขาอย่างใกล้ชิด เธอถือกุญแจเอาไว้ในมือ มันทำให้เจอรัลด์รู้สึกว่าการเป็นคนรวยนั้นมันวิเศษสุด ๆ ไปเลย
ในความเป็นจริง ริต้าก็เหมือนกับกลืนไม่เข้าคายไม่ออกเหมือนกัน เป็นเพราะเธอเริ่มเก็บอารมณ์และความรู้สึกที่ต่างไปที่เธอมีต่อเจอรัลด์ในตอนนั้น
เธอรู้สึกว่าเจอรัลด์ดูค่อนข้างเป็นคนหล่ออย่างอุกอาจมาก
เธอรู้สึกอับอายขายหน้าเป็นอย่างมาก แต่เธอก็รู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ดี เป็นเพราะดูเหมือนว่าจะมีโอกาสใหม่สำหรับเธอ ที่จะได้แต่งงานเข้าตระกูลที่ร่ำรวย
จากที่เธอเห็น เจอรัลด์ไม่ได้ดูจะเกลียดเธอ
นอกจากนี้ ตอนนี้เธอจะเป็นบัตเลอร์ให้กับเมาน์เทนท็อปวิลล่าตั้งแต่นี้ไป และเธอคงจะได้ติดต่อคบค้ากับเจอรัลด์มากขึ้นแน่ ๆ
‘น้องสาว มันหมายความว่าฉันจะทำบางอย่างที่ไม่ดีต่อเธอหรือเปล่า?’
ช่วงบ่ายวันนั่นค่อนข้างน่าสนใจจริง ๆ
เจอรัลด์เดินเล่นรอบ ๆ วิลล่าประมาณหนึ่งถึงสองชั่วโมงได้ จากนั้นเขาก็พาพวกเขาลงไปข้างล่างภูเขาที่เวลาประมาณสี่โมงตรงในตอนบ่าย
เมื่อเขามาถึงเชิงเขา จู่ ๆ ก็มีข้อความสองสามข้อความในกรุ๊ปแชทชั้นเรียนของเขา
เป็นตัวแทนของชั้นเรียน แคสแซนดร้า ที่ได้โพสต์รูปถ่ายสองสามรูปและคำพูดไม่กี่คำในกลุ่ม
“โปรดช่วยแชร์มันในโซเชี่ยลมีเดียของพวกเธอด้วย!”
“ช่วยเพื่อนร่วมชั้นของเรา น้องสาวของเธอกำลังป่วยหนัก และเธอไม่สามารถจะหาเงินได้เหมือนกัน โปรดบริจาคเงินช่วยเหลือและช่วยให้พวกเธอแก้ปัญหานี้ด้วย ความกรุณาของคุณเป็นสิ่งที่น่ายกย่องอย่างมาก!”
ในแวบแรก ใครก็ตระหนักได้ว่าแคสแซนดร้าคือคนที่ที่รับผิดชอบในการถ่ายภาพเหล่านี้และเขียนเนื้อหา
เป็น เลย์ลา แฮค
แคสแซนดร้าขอให้เธอถือป้ายที่มีคำว่า “โปรดช่วยฉันด้วย!” ที่เขียนหวัด ๆ บนนั้นและยืนอยู่บนแท่นในชั้นเรียน ดูเหมือนเธอจะร้องขอความช่วยเหลือจากทุกคน
ในตอนนั้น เลย์ลาดูซีดเซียวมาก และเธอหลับตาสนิทเสียแน่นหนา และเธอก็จับป้ายไว้แน่นในมือของเธอ เห็นได้ชัดเจน ว่านิ้วมือของเธอจิกลึกเข้าไปในป้ายกระดาษ
“เพื่อน ๆ นี่คือภาพถ่ายและรายละเอียดที่ฉันได้ออกแบบให้เลย์ลาสำหรับแคมเปญระดมทุน มีอะไรที่พวกเธอคิดว่าฉันควรจะปรับปรุงไหม? หากว่าไม่ ฉันจะรายงานมันให้กับภาควิชา ถ้าพวกเธอคิดว่าไม่มีปัญหา โปรดตอบกลับด้วยหมายเลข ‘1’ ที่นี่”
ทั้งบลอนดี้และฟาซิลิตี้เขียนตอบกลับ “1!”
“……”
ต้องเป็นผู้หญิงบ้าคนนั้นแน่!
เธอจะทำลายศักดิ์ศรีของคน ๆ หนึ่งแบบนั้นได้อย่างไรกัน?
เจอรัลด์ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่เลย์ลาได้กลับมาที่มหาวิทยาลัย นอกจากนี้เขาก็ยังไม่รู้ว่าแคมเปญระดมทุนได้เริ่มขึ้นเมื่อไหร่ด้วย
แต่เจอรัลด์รู้ได้ทันทีว่ามันเป็นความคิดของแคสแซนดร้า โดยการใช้กลวิธีดังกล่าวเพื่อวัตถุประสงค์ในการระดมทุนและประชาสัมพันธ์
เป็นเพราะเจอรัลด์ก็ถูกบังคับให้ทำแบบเดียวกันนี้โดยแคสแซนดร้ามาก่อน เธออ้างว่ามันคือวิธีที่แสดงความเห็นอกเห็นใจและทำให้เกียรติยศและชื่อเสียงของชั้นเรียนดีขึ้น
“โธ่เว้ย!”
เจอรัลด์รู้ดีว่าเลย์ลารู้สึกยังไงในตอนนั้นเพราะเขาก็เคยประสบกับมันมาก่อน
เขายังไม่สามารถทนต่อความอัปยศอดสูแบบนั้นได้ด้วยซ้ำ แล้วเลย์ลาที่เป็นคนเห็นคุณค่าในตัวเองมากกว่าเขาล่ะจะเป็นไง?
“โยเอล เอารถมา ผมต้องกลับไปที่มหาวิทยาลัยทันทีเดี๋ยวนี้!”
เจอรัลด์พูดขึ้นฉับพลัน