มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 184
“เจอรัลด์ นายรู้ไหมว่านายกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่ตอนนี้? ฉันขอเตือนนายนะตอนนี้ ไสหัวไปให้พ้นเดี๋ยว มิฉะนั้น นายจะถูกไล่ออกแน่!”
แคสแซนดร้าให้ความสำคัญกับศักดิ์ศรีและชื่อเสียงของเธอมาก
เธอเจ็บแค้นมากเมื่อได้ยินเจอรัลด์ประณามพวกเธอแบบนั้น
วิคเตอร์ก็ยิ่งกว่านั้นอีก
“นายมันก็แค่คนยากไร้ที่น่าสมเพชคนหนึ่ง อย่ารู้สึกเชื่อมั่นในตัวเองแค่เพราะนายถูกลอตเตอรี่หน่อยเลย นายกล้าดียังไงมาผลักฉัน!”
จากนั้น วิคเตอร์คว้าผมเจอรัลด์และลากเขาตามไป จากนั้นเขาก็ตบหน้าเจอรัลด์อย่างจัง
วิคเตอร์เป็นผู้ชายที่อารมณ์ร้ายอย่างแน่นอน เขามาจากครอบครัวที่ร่ำรวย เขเมื่อไหร่กันที่เขาถูกปฏิบัติแบบนั้น?
นอกจากนี้ เจอรัลด์ก็ไม่ได้แข็งแรงเท่าที่เขาเคยเป็น
เจอรัลด์รู้สึกค่อนข้างเจ็บ ที่ถูกเขาตบ
“โปรดอย่าทำร้ายเขาอีกต่อไปเลย วิคเตอร์ ฉันขอร้องนายล่ะ อย่าตีเขา! ฉันไม่ต้องการเงินบริจาคนี้อีกต่อไปแล้ว ขอแค่อย่าตีเขาก็พอ!”
เลย์ลาหวาดกลัวสุด ๆ จากนั้นเธอจึงรีบเข้าไปหาวิคเตอร์และคว้าเขาเอาไว้เพราะเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นก็เพราะเธอ
“ไปให้พ้น! คนยากไร้ที่น่าสมเพชสองคนนี้! กล้าดียังไงมาแต่ต้องฉัน!”
วิคเตอร์ตะคอกเสียงดัง
เขายังอยากจะโถมตัวเข้าใส่เจอรัลด์ เพื่อทุบตีเขาอีก
ได้ยินเสียงดังปังขึ้น
ทันทีทันใดนั้น วิคเตอร์รู้สึกว่าการมองเห็นของเขาพร่ามัวและถูกบังโดยเงามืดบางอย่าง บางสิ่งที่แดงปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขาและขยายอย่างช้า ๆ
เป็นเจอรัลด์เอง เขาหยิบก้อนอิฐขึ้นมาจากข้าง ๆ ของเขาและทุบมันอย่างแรงลงบนหัวของวิคเตอร์
เจอรัลด์ใช้แรงค่อนข้างมาก
ก้อนอิฐถึงกับแตก
และได้ยินเสียงร้องอย่างดังขึ้นมา
วิคเนอร์กุมหัวของเขา เขาล้มลงกับพื้น และโอดครวญด้วยความเจ็บปวด
“เขาทุบตีวิคเตอร์!”
คนอื่น ๆ ตกอยู่ในอาการหวาดผวา
ทั้งวิตนีย์และแคสแซนดร้าต่างก็หวาดกลัวกันอย่างมาก
เจอรัลด์โหดและป่าเถื่อนอะไรอย่างงี้!
“ตายแล้ว! ชายที่ยากจนคนนั้นทุบตีวิคเตอร์!”
“เขาไม่อยากจะมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว เขาไม่รู้หรือไงว่าพ่อของวิคเตอร์เป็นคนมีอิทธิพลแบบไหน?”
“จบแล้วตอนนี้! เขาจะไม่สามารถอยู่ในมหาวิทยาลัยนี้ได้อีกต่อไป!”
“เขาจะอยู่นิ่ง ๆ ได้อย่างไร? แม้ว่ามหาวิทยาลัยจะไล่เขาออก แต่เขาจะสามารถมีชีวิตอยู่และออกจากสถานีรถไฟของเมย์เบอร์รี่ได้อย่างไร!”
คนอื่น ๆ ต่างก็ช็อกกันสุด ๆ มันเป็นเพราะว่ามีคนบางประเภทในโลกนี้ที่คน ๆ หนึ่งไม่สามารถจะทำให้พวกเขาขุ่นเคืองใจหรืแรำคาญได้ มิดย่างงั้น ชีวิตทั้งชีวิตของพวกเขาจะถูกทำลายได้
“วิคเตอร์ นายยังดีอยู่ไหม?”
“บ้าไปแล้ว! เขากล้าดียังไงจะเอาชนะนาย! เขามันสารเลว! ไปโทรเรียกพ่อของนายมาเร็ว! ฆ่าครอบครัวทั้งหมดของเขาซะ!”
“จริงด้วย วิคเตอร์ พวกเราไม่สามารถปล่อยไอ้สารเลวคนนี้ไปโดยไม่ได้รับการลงโทษได้!”
“วิคเตอร์ นายเสียเลือดไปมาก!”
จากนั้นไม่นาน เขาก็ถูกรุมล้อมโดยผู้หญิงกลุ่มหนึ่ง พวกเธอพยุงและช่วยให้เขาลุกขึ้น ดูเหมือนพวกเธอจะเต็มไปด้วยความรู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก
นอกจากนั้น พวกเธอก็จ้องมองเจอรัลด์อย่างฉุนเฉียวด้วย
โดยแท้จริงแล้ว พวกเธอชื่นชอบวิคเตอร์กันสุด ๆ เพราะเขาทั้งหล่อและร่ำรวย แต่เจอรัลด์ไม่ได้มีตัวตนใด ๆ นอกจากคนยากไร้ที่น่าเวทนาคนหนึ่ง เขาจะต้องถูกลงโทษแน่ที่ทำร้ายวิคเตอร์
“โธ่เว้ย! ฉันจะไม่ปล่อยให้นายลอยนวลได้แน่! ส่งฉันไปโรงพยาบาลก่อน ฉันจะโทรหาพ่อของฉันเดี๋ยวนี้แหละ!”
วิคเตอร์บาดเจ็บสาหัส และเขาอาจได้รับผลกระทบจากการถูกกระทบกระแทกได้ ในตอนนั้น เขาก็ถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลโดยรถพยาบาลพร้อมกับการช่วยเหลือของคนอื่น ๆ หลังจากที่เขาพูดเช่นนั้นกับเจอรัลด์อย่างเป็นฟืนเป็นไฟ
“เจอรัลด์ คอยดูเหอะ!”
แล้วเจอรัลด์ล่ะ?
เขายิ้มเยาะ ‘คอยดูอะไร ฉันจะไม่หรอก!’
จริง ๆ แล้ว เจอรัลด์ต้องการจะทุบตีวิคเตอร์มาโดยตลอด
ในอดีต เจอรัลด์ได้รับคำสั่งจากวิคเตอร์ให้ไปทำงานบางอย่างให้กับสหภาพนักศึกษา ตอนที่เขาทำงานช้า วิคเตอร์จะเตะเขาหลาย ๆ ครั้ง เขายังทุบตีเจอรัลด์สองสามครั้งด้วยเหมือนกัน
นอกจากนั้น เมื่อเขาพบมีล่าในห้องบรรยายครั้งแรก เขาก็เกือบจะโดนวิคเตอร์ทำร้ายที่ไปทำให้รองเท้าของมีล่าเปื้อน แต่มีล่าได้หยุดวิคเตอร์เอาไว้
ปกติแล้ว เขาจะไม่ได้พูดถึงสิ่งเหล่านี้เลย แต่เขาจำพวกมันได้อย่างชัดเจน
เขาได้ยินวิคเตอร์ประณามพวกเขาว่าเป็นคนยากไร้ที่น่าสมเพชสองคนเมื่อกี้ด้วย ไม่นานหลังจากนั้น เขาก็รู้สึกเต็มไปด้วยความโกรธ ‘วิคเตอร์ นายใช้เวลาจัดการเรื่องของเลย์ลาเมื่อครู่! แต่ตอนนี้นายประณามเธอเช่นนั้น! นายยังเคารพเธออยู่ไหม?’
ดังนั้น เจอรัลด์จึงหยิบก้อนอิฐขึ้นมาและทุบมันเข้าที่หัวของวิคเตอร์ เขาได้ระบายความโกรธของเขาที่มีต่อวิคเตอร์ และเขารู้สึกค่อนข้างดีกับมัน
บางคนเหยียดยิ้ม “เจอรัลด์ นายช่างกล้าอะไรอย่างงี้! แต่ฉันแค่อยากจะเห็นว่านายจะอยู่ที่นี่ต่อไปได้อย่างไร กับการเรียนหลักสูตรนี้! วิตนีย์ มากับฉัน พวกเราจะไปพบผู้อำนวยการภาควิชา ก่อนที่พ่อของวิคเตอร์จะมา พวกเราจำเป็นต้องกำจัดเจอรัลด์และแก้ปัญหานี้ มิอย่างงั้น ถ้าพ่อของวิคเตอร์เป็นอย่างไรอาจเกิดหายนะบางอย่างขึ้นได้”
“ได้ แคสแซนดร้า!”
วิตนีย์ถึงกับพูดไม่ออก จากนั้นเธอก็มองเจอรัลด์และส่ายหัวของเธอ
ดูเหมือนจะมีความหมายแฝงอยู่
‘รอรับบทลงโทษที่สาหัสได้เลย…’