บนหน้าต่างระบบเทพสงคราม หลายเส้นแสงหิ่งห้อยปรากฏขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
“จะพิชิตหรือเป็นฝ่ายถูกพิชิต นั่นแหละปัญหา”
“เมื่อสวมใส่สมญานี้ จะได้รับสกิลพิเศษ พิชิต”
“พิชิต เมื่อคุณใช้สกิลนี้กับศัตรูที่เป็นเป้าหมาย พวกมันทั้งหมดจะโจมตีคุณด้วยเหตุผลบางประการ”
“คำอธิบาย สกิลนี้เป็นวิชาลี้ลับ เป็นสกิลกฎแห่งการกระทำกรรมและมันไม่สามารถหลบเลี่ยงได้”
กู่ฉิงซานทำการล็อกสมญาตนเองเป็น ‘ดาราจรัสเทพสงคราม’ ทันที และเริ่มเปิดใช้งานสกิล ‘พิชิต’ เข้าใส่ฝูงปีศาจแกะดำ!”
ขณะเดียวกัน ในระหว่างที่เขากำลังเปิดหน้าต่างเทพสงคราม และทำการเลือกสมญา
บนพื้นที่ราบลุ่ม ท่ามกลางหอคอยหลายแห่งที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากกัน กลุ่มของปีศาจแกะกำลังมารวมตัวกันอยู่
ผู้นำของปีศาจฝูงแกะเชิดศีรษะขึ้น ปากอ้าร้องตะโกนเรียกระดมพลปีศาจแกะดำทั้งหมด
“แบะ แบะ แบะ!”
พี่น้องทั้งหลายจงหยุดมือ! พวกเราจงมารวมตัวกันเสียก่อนจึงค่อยทุ่มโจมตีอย่างเต็มกำลังในคราเดียว!
ภายใต้คำสั่งของมัน จำนวนฝูงปีศาจแกะดำก็เริ่มเพิ่มขึ้น รวมตัวกันเป็นกำลังรบอันยิ่งใหญ่
เมื่อเห็นว่าฝูงปีศาจแกะดำนับพันได้มาชุมนุมกันแล้ว ผู้นำปีศาจแกะก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
มันชี้ขึ้นไปยังหอคอยที่อยู่ใกล้ที่สุด ปากอ้าคำรามลั่น “แมะแมะ! ” โจมตีได้!
และในเวลาเดียวกันนั้นเอง มันก็เป็นช่วงที่กู่ฉิงซานเปิดใช้งานสกิล ‘พิชิต’ พอดิบพอดี
บนที่ราบ ฝูงปีศาจแกะดำที่กำลังเคลื่อนพลพลันหยุดชะงักลงทันที
นั่นเพราะเกิดสถานการณ์อันไม่คาดฝันขึ้นอย่างกะทันหัน…
ปรากฏปีศาจแกะดำเจ็ดแปดตัวที่ดูแข็งกร้าว วิ่งออกมาจากฝูงชน ร่วมกันใช้อาวุธในมือพุ่งเข้าเสียบร่างของผู้นำปีศาจแกะดำ
ผู้นำปีศาจอ้าปากค้าง สายตาค่อยๆ เลื่อนลงมาจ้องมองอาวุธหลายชิ้นที่เสียดแทงผ่านร่างกายของตน
มันเงยหน้าขึ้นมองปีศาจแกะดำผมลอนตรงหน้า ขยับปากกล่าวอย่างยากลำบาก “แบะ แมะ?” ทำไมถึงได้ทำแบบนี้?
ปีศาจแกะดำอีกฝั่งที่ดูแข็งกร้าวกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “แมะ แบะ แบะ” เรื่องนี้ไม่อาจโทษพวกเราได้ ทั้งหมดมันก็เป็นเพราะเจ้านั่นแหละ!
มันชักอาวุธออก และสวบ! แทงซ้ำเข้าไปยังจุดสำคัญของผู้นำฝูงปีศาจแกะดำอีกครั้ง
ชักออก และแทงกลับเข้าไป ทำเช่นนี้สลับไปมาต่อเนื่อง!
ผู้นำฝูงปีศาจแกะคุกเข่าลงกับพื้น ทั้งร่างของมันสิ้นแล้วซึ่งลมหายใจ
มันตกตายลงทั้งๆ อย่างนั้น
บังเกิดความเงียบงันขึ้นในฝูงแกะ
…ราชาของพวกมันตายลงเสียแล้ว
ในสนามรบ การโจมตีทั้งหมดพลันหยุดลงอย่างกะทันหัน
ฝูงแกะทั้งหมดต่างมองมายังศพผู้นำของพวกมัน
ขณะเดียวกัน ตามหอคอยต่างๆ บนพื้นที่ราบ เหล่าหน้าใหม่หลากหลายเผ่าพันธุ์ที่ครอบครองกรีนการ์ดก็จำต้องถูกบังคับให้หยุดโจมตีลง
นั่นเพราะแม้ว่าปีศาจแกะดำแต่ละตัวมันจะไม่แข็งแกร่งเท่าใดนัก ทว่าหากปีศาจแกะดำทั้งหมดในที่ราบรวมตัวกัน มันจะแตกต่างออกไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
หากแกะดำนับไม่ถ้วนรวมตัวกัน พวกมันจักสามารถระเบิดพลังอำนาจชนิดที่ห่างไกลจากสามัญสำนึกได้ออกมา
เหล่าหน้าใหม่ที่ถือกรีนการ์ดจึงไม่กล้าที่จะออกจากหอคอย เพื่อไปจัดการกลุ่มแกะฝูงใหญ่ที่ว่านั่น
“เจ้าพวกปีศาจแกะดำมันกำลังทำบ้าอะไรกันอยู่?”
หน้าใหม่จากหลากหลายเผ่าพันธุ์ต่างเกิดความสงสัย
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง ใจกลางของฝูงปีศาจแกะดำ แกะผมลอนก็ได้ย่ำลงบนศพของอดีตผู้นำ ร้องตะโกนกล่าว “แบะแบะ แมะๆ” เขาสมควรตายแล้ว! เป็นเพราะเขาที่บีบบังคับให้พวกเราโจมตีหอคอยตามอำเภอใจ แต่กลับไม่เคยทำสำเร็จเลยสักครั้ง
บังเกิดความวุ่นวายขึ้นในฝูงแกะ
หนึ่งในฝูงตะโกนขึ้นด้วยความสงสัย “แมะ! แบะ แมะ” แต่พวกเราจะทำอะไรได้? วิธีที่จะสามารถได้รับพลังงานจากเลือด มันก็มีแค่การบุกโจมตีหอคอยเท่านั้น ไม่มีวิธีอื่นใดอีก
คำกล่าวนี้เป็นความจริง และมันคือความจริงอันแสนโหดร้าย
‘หากปีศาจแกะดำต้องการที่จะวิวัฒนาการ พวกมันก็ต้องโจมตีหอคอย มิฉะนั้นพวกมันก็จะไม่ได้รับพลังงานที่จะใช้ในการวิวัฒน์’
ปีศาจแกะดำตนอื่นๆ พอได้ฟัง ก็พากันพยักหน้า
พวกมันต่างมองไปยังแกะผมลอน เพื่อต้องการได้ยินถึงคำอธิบาย
เห็นแค่เพียงปีศาจแกะผมลอนสูดหายใจลึก ยกสองกีบขึ้น ประกาศกร้าวต่อหน้าฝูงแกะทั้งหมด “แมะ แมะ” ข้ามีแผน…
ระหว่างกล่าว กีบเท้าของมันก็ชี้ไปยังภูเขาสูงชันที่ห่างไกลออกไป
“แบะ แบะ แบะ แมะ…”
แกะผมลอนเปล่งเสียงคำรามต่อเนื่อง
“จงดูภูเขาลูกนั้น มันเป็นตำแหน่งที่ง่ายต่อการป้องกัน และยากต่อการบุกโจมตี ที่แห่งนั้นจะกลายเป็นบ้านหลังใหม่ของพวกเรา!”
“เมื่อพวกเราบุกยึดครองหอคอยที่ว่านั่นได้แล้ว หลังจากนี้ไป ทุกชนิดของเผ่าพันธุ์นับหมื่นก็จะกลายเป็นฝ่ายต้องบุกเข้ามาโจมตีพวกเราเสียเอง!”
“สถานการณ์จะพลิกกลับทันที!”
มันชี้มาที่ตัวเองและกล่าว “และตอนนี้ ราชาองค์ใหม่ของพวกเจ้า ขอสั่งให้กองทัพทั้งหมดบุกขึ้นไปโจมตีหอคอยนั่นเสีย!”
ฝูงแกะกลายเป็นเดือดพล่าน!
พวกมันไม่เคยคิด หรือเคยได้ยินมาก่อนเลย ว่าตนเองก็สามารถกลายเป็นเจ้าของหอคอยได้เหมือนกัน!
ถูกอย่างที่แกะผมลอนกล่าว หากกองทัพของพวกมันยึดหอคอยนั่นได้ พวกมันก็จะมีป้อมปราการอันแข็งแกร่งคอยป้องกัน และสร้างอาณาจักรของปีศาจแกะดำขึ้น
ขณะที่กลุ่มเผ่าพันธุ์อื่นที่มายังอาณาเขตแห่งนี้จะต้องเป็นฝ่ายบุกเข้ามาแทน!
“ใช่!”
“ใช่!”
“ทำไมถึงไม่เคยคิดได้มาก่อนเลย!”
ปีศาจแกะตนแล้วตนเล่าเริ่มโห่ร้องด้วยความตื่นเต้น
แล้วพวกมันก็กรีธาทัพ ควบสี่กีบตรงไปยังภูเขาที่อยู่ในทิศทางห่างไกลทันที
ซึ่งการเคลื่อนไหวดังกล่าว แน่นอนว่าต้องถูกตรวจพบจากบรรดาหอคอยเมืองต่างๆ อย่างรวดเร็ว
“เกิดอะไรขึ้น! ทำไมพวกมันถึงหนีไปล่ะ ทำไมถึงเป็นแบบนี้!” หน้าใหม่ผู้เสียเงินไปมากมายในการซื้อกรีนการ์ดร้องออกมา
หน้าใหม่อีกคนเริ่มร้อนใจ ถ้าฝูงแกะหายไปแล้วจะให้พวกเขาฆ่าอะไร? แบบนั้นพวกเขาก็ไม่สามารถดึงดูดความสนใจจากระบบได้น่ะสิ!
เขาจึงเร่งทะยานตัวออกจากหอคอย ไล่ตามฝูงที่กำลังไกลออกไป
“อย่าได้คิดที่จะหนี…”
ทว่าเสียงตะโกนของเขาก็ถูกหยุดลงอย่างกะทันหัน
พลั่ก!
หน้าของเขากระแทกเข้ากับอุปสรรคโปร่งใส ทั้งคนทั้งร่างแนบติดกับกำแพง เกาะหนึบอยู่นานจึงค่อยร่วงตกลงมา
…ดูเหมือนว่าเขาจะกระแทกแรงเกินไปหน่อย เลยสลบเหมือดไปทันที
อีกหนึ่งกลุ่มหน้าใหม่ที่มีกรีนการ์ด เมื่อเห็นว่าฝูงกองทัพแกะได้กรีธาทัพผ่านบริเวณหอคอยของตนเองไป พวกเขาก็เร่งพาเหล่าสหายบินออกจากหอคอยทันที
…แต่แล้วพวกเขาก็ต้องเร่งบินเยี่ยวราดกลับมา
‘ไม่ไหวหรอก! จำนวนของปีศาจแกะดำที่เกาะกลุ่มกันมันเยอะเกินไป ถ้าไม่มีหอคอยเป็นอุปสรรคคอยป้องกัน พวกเขาย่อมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกมัน’
สุดท้าย ฝูงแกะก็ข้ามผ่านพื้นที่ของหอคอยแห่งนั้นไป
ทุกหอคอยบนพื้นที่ราบ ทั้งหมดทำได้เพียงเฝ้ามองดูฝูงแกะไกลห่างออกไป
นี่มันเกิดเรื่องบัดซบอะไรขึ้นกันแน่?
หน้าใหม่ที่จ่ายเงินมากโขเพื่อซื้อกรีนการ์ดสบถด้วยความหงุดหงิด
เนื่องจากไม่มีใครสามารถเข้าใจภาษาของปีศาจแกะดำได้ ดังนั้นมันจึงไม่มีใครรู้ว่าในฝูงแกะ มันเพิ่งเกิดการรัฐประหารขึ้น และการกระทำที่ว่านั่นก็ได้เปลี่ยนแปลงโชคชะตาของแกะดำทั้งหมด!
อีกด้านหนึ่ง บนภูเขาสูงชัน
เสียงโห่ร้องด้วยความดีใจพลันปะทุขึ้นจากบนหอคอยที่ว่างเปล่าอันแสนโดดเดี่ยว
หน้าใหม่ที่ไร้ซึ่งกรีนการ์ดทยอยกันหยิบอาวุธตนขึ้นมา เฝ้ารอคอยการมาถึงของฝูงแกะด้วยความตื่นเต้น
หนิงเยว่ฉานสวมเกราะรบนายพลชั้นหยงเซินเรียบร้อยแล้ว
เธอหันมามองกู่ฉิงซานและถามด้วยรอยยิ้ม “เจ้าสามารถทำมันได้อย่างไรกัน?”
กู่ฉิงซานไม่ได้ตอบคำถามเธอตรงๆ แต่อธิบายไปว่า “ฟังให้ดี เจ้ากำลังจะออกจากโลกเดิมของเจ้าเป็นครั้งแรก ดังนั้นจงจดจำให้มั่นถึงคำที่ข้าจะแนะนำแก่เจ้า”
“เชิญชี้แนะ”
“ท่ามกลางโลกนับล้านล้าน ในโลกเก้าร้อยล้านชั้น เรามิอาจคาดคำนวณและตัดสินทักษะเฉพาะของสิ่งมีชีวิตต่างๆได้โดยง่าย ข้าหวังว่าหากเจ้าต้องต่อสู้อีกในอนาคต เจ้าจักต้องระมัดระวังตัวให้ดี”
หนิงเยว่ฉานเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะรับคำ “ข้าเข้าใจถึงสิ่งที่เจ้าต้องการจะสื่อแล้ว”
ไม่ไกลออกไปจากภูเขา ฝูงปีศาจแกะดำได้ข้ามผ่านกำแพงโปร่งใส่ เข้ามายังพื้นที่หอคอยของพวกเขาในที่สุด
หนิงเยว่ฉานมองไปยังการมาเยือนของฝูงปีศาจแกะ เธอยกมือขึ้นปัดเกราะหมวกลงมาคลุมใบหน้า
ตามด้วยเสียงอันกระจ่างใส ดังลอดออกมาจากเกราะโลหะที่สาดประกายเย็นเยียบ
“มิใช่เพียงข้าหรอกที่จักต้องระมัดระวังตัวจากสิ่งมีชีวิตอื่นๆ แต่พวกมันเองก็ควรจะระมัดระวังถึงสิ่งหนึ่งด้วยเช่นกัน”
“แล้วสิ่งนั้นคืออะไร?” กู่ฉิงซานถาม
“ก็คมกระบี่ข้าอย่างไรเล่า!”
เปรี้ยง!
หนิงเย่วฉานกุมกระบี่ยาวในมือ ทะยานขึ้นไปบนฟากฟ้า โฉบถลาลงเข้ากลางดงฝูงปีศาจแกะ
จากระยะไกล จะเห็นแค่เพียงเส้นแสงสีหิมะร่วงตกลงจากฟากฟ้า จากนั้นก็ถูกกลืนหายเข้าไปกับกลุ่มก้อนสีดำอันไร้ที่สิ้นสุด
หนึ่งลมหายใจผ่านพ้นไปอย่างเงียบๆ
ก่อนจะบังเกิดรังสีแสงของกระบี่ยาว พวยพุ่งขึ้นสู่สรวงสวรรค์
คมกระบี่สาดแสง ซ้อนทับกันเป็นเงา ฟาดสะบั้นด้วยความดุร้าย ทั้งหั่นทั้งสับแกะดำไปทุกทิศทาง
ฝูงแกะระเบิดเสียงกรีดร้องน่าสยดสยองออกมา
กระบี่ยาววูบไหวไม่หยุดยั้ง หมุนคว้านกลางดงฝูงแกะ เก็บเกี่ยวชีวิตศัตรูอย่างไม่หยุดหย่อน
ฝูงปีศาจแกะดำเริ่มตอบสนองทันที
ปีศาจแกะดำเริ่มแห่กันไปยังสถานที่ซึ่งเกิดประกายรังสีกระบี่กะพริบไหว มันทุ่มเต็มกำลังเพื่อหมายจักสังหารศัตรูที่ใจกล้า บ้าบิ่นผู้นี้
อย่างไรก็ตาม คมกระบี่ดูจะร้ายกาจเกินไป
ความพยายามใดๆ ที่คิดหมายจะต่อต้านการดำรงอยู่ของมัน มิถูกตัดหั่นเป็นชิ้นๆ ก็จักถูกกระแทก กระดอนกลับไปเบื้องหลัง
ทั้งแขนทั้งขาสีดำปลิวว่อนไปทั่ว
ฉากนี้แลคล้ายดั่งพายุแห่งความตายพัดกระหน่ำเข้าใจกลางฝูงแกะ
กระบี่ยาวโฉบไปข้างหน้า ทะลวงต่อไป ทะลวงอีกครั้ง และอีกครั้ง!
ปีศาจแกะดำนับไม่ถ้วนต่างกรีดร้องด้วยความโกรธ…อย่างไรก็ตาม แม้ว่าสิ่งนี้จักเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน แต่ก็ยังมีปีศาจแกะดำที่สามารถตอบสนองต่อสถานการณ์ได้อยู่เหมือนกัน
พวกเขาเริ่มที่จะเข้าใจถึงความจริงบางอย่าง
…ไม่คาดคิดเลยว่าศัตรูผู้นี้จะสามารถค้นพบตำแหน่งของราชาปีศาจแกะแล้ว!
ปีศาจแกะดำที่รู้ตัว เร่งควบสี่กีบตรงไปยังใจกลาง เพื่อปกป้องราชาแกะองค์ใหม่ทันที
ทั้งกองทัพถูกกดดันอย่างหนัก ไหลไปตามกระแสทิศทางของลำแสงกระบี่ยาว หมายมั่นพยายามที่จะหยุดมันลง
ฉวัดเฉวียน!
วูบ!
ฟุบ! ฉัวะ!
หนิงเยว่ฉานราวกับเป็นหนึ่งเดียวกับกระบี่ แทรกตนแหวกฝ่าตรงไปยังเบื้องหน้าอย่างไม่รู้จบ
แต่อย่างไรก็ตาม แม้จะแข็งแกร่งเพียงใด แต่เธอก็มีเพียงลำพังอยู่ดี
ภายใต้แรงกดดันที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่องของฝูงปีศาจแกะดำ ความเร็วของกระบี่ยาวก็ค่อยๆ ถดถอยลงอย่างต่อเนื่อง
“แบบนี้ชักจะไม่ดีแล้ว!” สีหน้าของกู่ฉิงซานแปรเปลี่ยนกลับกลาย
เขากำลังจะกระโจนลงไปช่วย ทว่าในรูหูกลับได้ยินถึงเสียงอันคมชัดเสียดขึ้นมาจากในฝูงปีศาจแกะดำเสียก่อน
“ไม่เจ้าตาย ข้าก็พินาศ!”
มันคือเสียงของหญิงสาวที่ตะโกนขึ้น
ช่วงเวลาต่อมา ประกายรังสีแสงของคมกระบี่ก็พลันสาดแสงเรืองรองกว่าที่เคย
คมกล้าของกระบี่ยาว ดุดันเป็นประวัติการณ์!
ท่ามกลางช่วงเวลาเดือดพล่าน ทุกสิ่งอย่างที่ขวางหน้ากระบี่ยาวก็ถูกตัดสะบั้นจนสิ้น ทั้งเลือดทั้งเนื้อปลิวว่อนไปในอากาศ
หนิงเยว่ฉานสามารถแทรกตัว ฝ่าเข้าไปถึงใจกลางของฝูงปีศาจแกะดำได้ในที่สุด และ…
ฉัวะ!
กระบี่สาดแสงกะพริบไหวอีกครั้ง
ราชาปีศาจแกะดำองค์ใหม่ถูกคมกระบี่เข้าโดยตรง ตัดแยกออกจากกันเป็นสองท่อน
ฝูงแกะเงียบกริบลงทันใด
ราชาองค์ใหม่ของพวกมัน…ถูกฆ่าตายเสียแล้ว!
ในช่วงเวลาดังกล่าว หน้าใหม่คนอื่นๆ ที่กำลังเร่งรุดมาก็อดไม่ได้ที่จะหยุดฝีเท้าลง
ทั้งหมดกำลังช็อก
เทคนิคการฆ่าสังหารเช่นนี้มันมีใครที่ไหนเขาทำกัน? ผู้หญิงคนนี้ไม่แม้จะคิดรักษาชีวิตของตัวเองเอาไว้เลยด้วยซ้ำ!
วินาทีต่อมา ฝูงปีศาจแกะดำก็ระเบิดเสียงหอนน่าหวาดกลัวออกมา พวกมันฟุ้งไปด้วยความโกรธ
พวกมันร่วมมือกัน และโถมโจมตีอย่างเต็มรูปแบบเข้าใส่หญิงกระบี่ในคราเดียว
กล้าที่จะบุกเข้ามาสังหารราชาของพวกเรา นางผู้หญิงคนนี้จะต้องตาย!
อย่างไรก็ตาม พลันบังเกิดม่านแสงสว่างวาบขึ้นใจกลางฝูงแกะ
เสี้ยวพริบตานั้นเอง หญิงกระบี่ในชุดเกราะหิมะก็หายวับไปจากกลางวงล้อม
…เธอหายตัวไปเลยโดยตรง
ไม่ว่าฝูงปีศาจแกะดำจะพยายามค้นหาอย่างไร พวกมันก็ไม่อาจพบเจอร่างของเธอเลย
กระทั่งหน้าใหม่ก็ยังแข็งค้าง ตกตะลึงไปเช่นกัน
แต่สุดท้ายหนึ่งในนั้นก็เริ่มตอบสนอง ปากอ้าตะโกนกรีดร้องด้วยความตื่นเต้นคลุ้มคลั่ง “เธอผ่านแล้ว! เธอสามารถดึงดูดความสนใจจากระบบได้สำเร็จ!”
………………………………….