กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 256
หากเป็นเช่นนั้นหลังจากการปรับปรุงวิลล่าใหม่เสร็จสิ้น เธอก็จะไม่มีโอกาสได้อยู่ในวิลล่าที่ซีคมอบให้ชาร์ลีด้วยซ้ำ
เอเลนยอมทันทีเมื่อเธอคิดถึงเรื่องนี้
ในตอนนี้เธอทำได้เพียงแค่ถอนหายใจก่อนที่จะพูดว่า “โอเค ฉันจะเลือกที่จะสนับสนุนเธอ ฉันจะไม่พูดถึง วิลสัน กรุ๊ป อีกต่อไปแล้ว โอเคไหม?”
ในที่สุด แคลร์ก็พอใจและพยักหน้าก่อนที่เธอจะพูดว่า “เอาล่ะ เราจะไม่ย้ายออกไปไหนค่ะ”
ชาร์ลีไม่สามารถหยุดตัวเอง จากการแสดงท่าทางยกนิ้วให้แคลร์ได้ เมื่อเขาเห็นการประลองของเธอกับแม่ของเธอ
ภรรยาของเขาช่างเหลือเชื่อจริง ๆ เห็นได้ชัดว่าแคลร์มีประสิทธิภาพมากในการรับมือกับช่วงเวลาที่สำคัญทั้งหมด
จาค็อบไม่ได้พูดอะไรเลย แต่เมื่อเขาเห็นลูกสาวของเขาที่ไม่ค่อยจะอารมณ์เสียเท่าไหร่ ในที่สุดก็โกรธและหงุดหงิดขึ้นมาได้ เขาเดินออกมาข้างหน้าและพูดว่า “ดูสิ! ทำไมคุณต้องทะเลาะ? ครอบครัวมีความสามัคคีกันมันมีความสุขมากกว่าไม่ดีเหรอ?”
เอเลนจ้องไปที่จาค็อบด้วยใบหน้าที่ขึงขังของเธอ ก่อนที่เธอจะพูดว่า “ก่อนหน้านี้ คุณไม่ได้พูดอะไรสักคำและจู่ ๆ คุณก็มีเรื่องจะพูดตอนนี้? แม้ว่าชาร์ลีจะไร้ประโยชน์ แต่เขายังมีบ้านพักให้เราและยังมีที่อยู่ใหม่ให้เราอีก แล้วคุณล่ะ? คุณได้ทำอะไรให้กับครอบครัวนี้บ้าง? สิ่งที่คุณรู้อยู่อย่างเดียวคือการเล่นกับของเก่า ๆ คุณเป็นคนที่ไร้ประโยชน์ที่สุดในครอบครัวนี้เลยนะ!”
“เฮ้!” จาค็อบหงุดหงิดขึ้นเล็กน้อย เมื่อเอเลนเริ่มโยนความผิดมาที่เขา หลังจากนั้นจาค็อบก็รีบพูดต่อว่า “เอเลน! คุณอย่ามาดูถูกดูหมิ่นผมแบบนี้นะ! คุณลืมไปหรือเปล่าว่าตอนนั้นผมทำเงินได้ตั้งสองสามแสนดอลลาร์จากการขายยาน่ะ?”
ในตอนนี้เอง เอเลนมองไปที่จาค็อบด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม ก่อนที่เธอจะพูดต่อว่า “ถ้าคุณถูกจับในข้อหาฉ้อโกง อย่าหวังว่าฉันจะช่วยคุณหรือเอาเงินไปประกันตัวคุณ!”
“คุณนี่เป็นมันแย่จริง ๆ!” จาค็อบตะโกนออกมาด้วยความโกรธ “คุณเลิกดูถูกคนอื่นได้ไหม? ผมมีความสามารถในการลงทุนกับของเก่าเข้าใจบ้างไหม?”
หลังจากนั้นจาค็อบก็รีบเดินเข้าไปในห้องนอนของเขาก่อนที่เขาจะหยิบที่เสียบปากกาออกมาและพูดด้วยสีหน้าหยิ่งผยองว่า “ดูนี่นะ! ฉันจะแสดงสิ่งที่ฉันพบในวันนี้ให้ดู! สิ่งนี้นี้มีมูลค่าอย่างน้อยสองสามแสนดอลลาร์!”
เอเลนตอบอย่างเหยียดหยามว่า “เมื่อไหร่คุณจะตื่นขึ้นมาและเผชิญกับความจริงสักที? คุณคิดว่าการหลอกลวงคนอื่นง่ายขนาดนี้เลยเหรอ คุณคิดว่าทุกคนโง่เหมือนคุณหรือไง?”
ในเวลานี้ จาค็อบย่ำเท้าของเขาอย่างโกรธ ๆ ก่อนที่เขาจะพูดว่า “อย่าดูถูกคนอื่น ถ้าคุณไม่มีความเข้าใจเรื่องของเก่าเลย! ที่ใส่ปากกานี้มาจากราชวงศ์ชิงและผมใช้เงินเพียงห้าพันดอลลาร์เพื่อซื้อมัน ผมได้ส่งภาพของที่ใส่ปากกานี้ไปให้ซาคารีแล้ว และเขายินดีจ่ายเงินสามแสนดอลลาร์เพื่อซื้อสิ่งนี้!”
ชาร์ลีเหลือบมองที่ใส่ปากกาในมือของจาค็อบและเขาก็ประหลาดใจจริง ๆ
ถ้าที่ใส่ปากกามาจากราชวงศ์ชิงจริง ๆ มันอาจจะมีมูลค่าไม่กี่แสนดอลลาร์ อย่างไรก็ตาม จากการมองเพียงแวบเดียว ชาร์ลีสามารถบอกได้ว่าที่ใส่ปากกาในมือของจาค็อบนั้นทำด้วยงานฝีมือสมัยใหม่อย่างเห็นได้ชัด มันอาจจะมีมูลค่าไม่ถึงร้อยดอลลาร์ด้วยซ้ำ
เห็นได้ชัดว่าผู้ขาย หลอกจาค็อบเหมือนคนโง่ เมื่อเขาขายที่เสียบปากกานี้ให้เขาในราคาห้าพันดอลลาร์
ชาร์ลีเข้าใจได้ดีว่าจาค็อบถูกหลอกได้อย่างไร อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ชาร์ลีอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมซาคารี ซึ่งเป็นพ่อค้าของเก่าที่เก่ง ถึงยอมจ่ายเงินสามแสนดอลลาร์ให้กับจาค็อบสำหรับที่ใส่ปากกาอันนี้ ปกติซาคารีเป็นคนประเภทที่จะลงทุนในการต่อรองราคาที่ถูกแล้วพยายามตัดทอนราคาของลูกค้าของเขาแทน เห็นได้ชัดว่าที่ใส่ปากกานี้เป็นของปลอมทำไมเขาถึงยอมจ่ายเงินสามแสนดอลลาร์แทนการเสนอเงินหนึ่งร้อยดอลลาร์ให้จาค็อบแทนล่ะ?