บทที่ 273
ลู่ฝานค่อยๆ หลับตาลง ใช้ใจทำความเข้าใจเขตวิถีด้านหน้า

ปล่อยทุกอย่างให้ว่างเปล่า ใจเคลื่อนไหวตามปราณ ปราณเคลื่อนไหวตามวิชา วิชาเคลื่อนไหวตามฟ้า

ท่านผอ.เทียนหยาจื่อที่อยู่บนเรือ หันหน้ามา

ถ้าตอนนี้ลู่ฝานเข้าใกล้ท่านผอ.ได้สักนิด จะเห็นตัวของท่านผอ.โปร่งใส

ท่านผอ.มองลู่ฝาน ผ่านผิวน้ำมาจากไกลๆ

“การทำความเข้าใจของเด็กนี่ไม่เลว ไม่เหมือนคนอื่น รู้แต่บุกรุกอย่างป่าเถื่อน ไม่รู้จะคิดเลยสักนิด ไม่แน่เขาอาจทำได้ก็ได้”

รอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้า แต่สภาพเหมือนวิญญาณของเขา ทำให้รอยยิ้มนี้ดูไม่สมจริง

ที่ริมฝั่ง ลมหายใจของลู่ฝานสม่ำเสมอ นี่คือการเจริญภาวนา

ท่านผอ.แตะนิ้วมาด้านหน้าเบาๆ แรงกระเพื่อมโถมเข้ามา เรือลำเล็กค่อยๆ ลอยไปทางลู่ฝาน

เมื่อเข้ามาใกล้ ท่านผอ. สัมผัสได้ว่าลู่ฝานกำลังทำความเข้าใจเขตวิถีบู๊อย่างสุดความสามารถ

เขตวิถีที่ผู้แข็งแกร่งเซียนบู๊ทิ้งเอาไว้ พลังด้านในล้ำลึกและลึกลับอยู่แล้ว ยากจะทำความเข้าใจได้

แต่ท่านผอ.มองออกว่าลู่ฝานกำลังจับทางได้แล้ว

พลังที่ปล่อยออกจากตัวเขา กำลังแยกแยะความต่างระหว่างเขตวิถีกับพลังฟ้าดิน

หาเขตวิถีก่อน แล้วค่อยทำความเข้าใจมัน ได้พลังจากในนั้น จากนั้นได้รับการยอมรับจากเขตวิถี ไม่แน่อาจผ่านเขตวิถีก็ได้

นี่เป็นวิธีเดียวที่ลู่ฝานคิดได้ ท่านผอ.แอบพยักหน้าเบาๆ คนอายุน้อยที่มีความเข้าใจดี นี่เป็นสมบัติที่สถาบันสอนวิชาบู๊ของพวกเขาเก็บมาได้

ตั้งแต่เห็นลู่ฝานครั้งแรก ท่านผอ.เห็น “พลังปราณ” ของเด็กคนนี้ ไม่เหมือนคนอื่น ไม่แน่อาจมีโอกาสพิเศษก็ได้

ดูเหมือนตอนนี้ “พลังปราณ” ของเขา ไม่เพียงแค่แตกต่างกับคนอื่น อีกทั้งยังมีพรสวรรค์ไม่ธรรมดาด้วย

พลังปราณธรรมดาจะเปลี่ยนแปลงแบบนี้ได้ยังไง จะควบคุมตามใจอย่างนี้ได้ยังไง

ท่านผอ.เห็น “พลังปราณ” ของลู่ฝาน เริ่มหลอมรวมกับพลังฟ้าดินรอบๆ

ออร่าของลู่ฝานค่อยๆ หายไป

นี่เหมือนจะเป็นความสามารถของผู้ฝึกชี่ ท่านผอ.อดชื่นชมไม่ได้ พรสวรรค์อันน่ากลัว อนาคตของเด็กคนนี้ยังยาวไกล

ท่านผอ.มีแผนการในใจ ยืนบนเรือรอลู่ฝานทำความเข้าใจอย่างเงียบๆ

สำหรับทุกคน สามารถทำความเข้าใจเขตวิถีอย่างไม่กลัวเช่นนี้ ถือว่าเป็นโอกาสใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัย

แต่บางคนคว้ามันไว้ไม่ได้ บางคนยังไม่รู้ว่าตัวเองเผชิญกับอะไรอยู่ จึงยอมแพ้ไป

ท่านผอ.เคยพานักเรียนคนอื่นมาก่อนหน้าลู่ฝาน

ทุกครั้งที่มีอัจฉริยะปรากฏขึ้นในสถาบัน นักเรียนที่มีอนาคตยาวไกล ท่านผอ.จะพาพวกเขามาที่นี่ ดูว่าพวกเขาสามารถคว้าโอกาสไว้ได้หรือไม่

คนเราเมื่อเจอโอกาสที่หาได้ยาก จะแสดงโชคชะตา ความฉลาดและความสามารถของคนคนนี้ให้เห็น

ท่านผอ.ถือว่าการทำความเข้าใจเขตวิถี เป็นการทดสอบครั้งหนึ่ง แยกแยะว่านักเรียนคนนี้มีอนาคตยาวไกลจริงหรือเปล่า

น่าเสียดาย ผ่านไปหลายสิบปี คนที่รู้ว่าเป็นเขตวิถี อีกทั้งนั่งลงทำความเข้าใจเขตวิถีและได้รับผลดี สิบกว่าปีมานี้ ทั้งสถาบันสอนวิชาบู๊มีแค่ 3 คน สุดท้ายไม่มีคนที่เดินขึ้นมาบนเรือได้สักคน

ตอนนี้สามคนนั้น มีชื่อเสียงอยู่ในประเทศอู่อาน

ท่านผอ.พาเอี๋ยนชิงคณะหยินหยางมาที่นี่เหมือนกัน น่าเสียดาย เอี๋ยนชิงรู้แค่ใช้พลัง พยายามทั้งวัน ไม่ได้อะไรยังไม่เท่าไร อีกทั้งยังเกือบทำลายพื้นฐานอีกด้วย

ท่านผอ.ประเมินเอี๋ยนชิงอย่างง่ายดายว่า โหดเหี้ยมเหลือล้น ความฉลาดไม่เพียงพอ พรสวรรค์เหลือล้น ความเข้าใจยังไม่พอ