บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 187
มันจะไม่เกิดขึ้น
เมื่อเห็นว่ามาเดลีนพร้อมที่จะเดินออกไป เจเรมี่กระตุกยิ้มที่ริมฝีปาก “คุณวีล่า คุณต้องการจะกีดกันผมหรือไง?”
มาเดลีนหันกลับไปและหัวเราะเบา ๆ “คุณวิทแมน คุณและฉันเป็นเพียงแค่คนเดินสวนกัน ไม่จำเป็นต้องกีดกันอะไรทั้งนั้น”
เธอรีบพาลิลลี่ขึ้นรถและกลับไปที่อพาร์ตเมนต์
หลังจากอาบน้ำเสร็จ เธอเตรียมที่จะส่งลิลลี่เข้านอนแต่โทรศัพท์ของเธอดังขึ้นอีกครั้ง
หลังจากมองดู คราวนี้เป็นเมเรดิธ
มาเดลีนเดินไปที่ระเบียงเพื่อรับโทรศัพท์ และเสียงถามของเมเรดิธดังมาจากอีกด้านหนึ่งทันที “วีล่า ควินน์ ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหน? เธออยู่กับเขาหรือไม่?”
มาเดลีนหัวเราะเสียงต่ำ “คุณครอว์ฟอร์ด ทำไมคุณถึงไม่มาหาฉันหากคู่หมั้นของคุณหายไป? คุณนี่น่าสนใจจริง ๆ”
“วีล่า ควินน์ คุณไม่ต้องเสแสร้ง! ถ้าไม่ใช่เพราะศัลยกรรมของเธอไม่ดูเหมือนอดีตภรรยาของเจเรมี่คิดว่าคุณจะดึงดูดความสนใจของเขาได้งั้นเหรอ?” น้ำเสียงของเมเรดิธเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง
“ฟังฉันนะ อย่าคิดว่าตัวเองสามารถดึงดูดความสนใจของเจเรมี่ได้ด้วยการทำเช่นนี้ เธอมีสิทธิ์อะไรมาพูดจาเถียงกับฉันเพื่อมาแย่งผู้ชายของฉัน?!”
หลังจากที่เมเรดิธพูดออกมาอย่างหยิ่งผยอง เธอก็หัวเราะเยาะอย่างภาคภูมิใจว่า “ทั้งในแง่ของชื่อเสียงและฐานะ ฉันเป็นผู้หญิงที่สง่างามและร่ำรวยที่มีแฟนคลับหลายล้านคนบนอินเทอร์เน็ต! แล้วเธอล่ะ? เธอคงไม่ได้มีแค่เงินที่น่าขยะแขยงนั่นสินะ? เงินอาจได้มาจากวิธีการที่ผิดปกติ วีล่า เธอจะมาเทียบกับฉันได้ยังไง? ดังนั้น เธอควรอยู่ในขอบเขตของตัวเองดีกว่าหรือต้องการให้สิ่งต่าง ๆ จบไม่ดีกับเธอ! ”
ตื๊ด ตื๊ด
เมเรดิธวางสายโทรศัพท์ โดยไม่เปิดโอกาสให้มาเดลีนได้พูดต่อ ด้วยเหตุนี้มันก็เหมือนกับว่าเธอชนะ
แต่อย่างไรก็ตาม ในความคิดของมาเดลีนการแสดงที่น่าวิตกกังวลของเมเรดิธเผยให้เห็นความกระสับกระส่ายและวิตกกังวลภายในของเธอในขณะนี้
ในขณะที่จินตนาการถึงท่าทางที่ไม่มีความสุขของเมเรดิธ ในตอนนี้มาเดลีนเดินกลับไปยังห้องนอน
เมื่อเธอเดินเข้าไป โทรศัพท์ได้ดังขึ้นอีกครั้ง
หมายเลขผู้โทรแสดงให้เห็นว่าเป็นเจเรมี่
นี่มันน่าสนใจจริง ๆ
เมื่อนึกถึงการโทรมาของเมเรดิธเมื่อครู่ มาเดลีนก็ปัดปุ่มรับสายอย่างเด็ดขาด
ก่อนที่เธอจะพูด เสียงของชายแปลกหน้าดังขึ้นในโทรศัพท์ เสียงผสมกับเสียงดนตรีและเสียงมากมายแทรกเข้ามา
“คุณวีล่า ควินน์ ใช่ไหม? เพื่อนของคุณ คุณวิทแมน อยู่กับเราตอนนี้ เขาเมามาก คุณช่วยมารับเขาได้ไหม? นี่ ….”
ชายคนนั้นบอกที่อยู่อย่างเจาะจง และในหัวของมาเดลีนนึกย้อนถึงเกิดเหตุการณ์เก่า ๆ ขึ้นมาทันที
หลังจากที่เธอพาลิลลี่เข้านอนเเล้ว เธอได้เปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปยังสถานที่นั้นทันที
เธอไม่ลืมที่จะโทรหาเพื่อนคนหนึ่งเพื่อขอให้เธอมาที่อพาร์ทเมนต์เพื่อเฝ้าดูลิลลี่เมื่อเธอออกไปเธอเกรงว่าเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ จะตื่นขึ้นมากลางคันและเริ่มกลัวหลังจากที่หาแม่ไม่เจอ
สายลมยามเย็นของปลายฤดูร้อนพัดเข้ามา ทำให้หวนเหตุการณ์ในอดีตที่เหลือทนกลับมา
มาเดลีนเข้าไปยังสถานบันเทิงระดับสูงแห่งนี้อีกครั้งคลับนีี้ชื่อว่าซีโร่ ดีกรี แสงไฟในล็อบบี้สว่างมากจนเกินไปและเธอไม่ชอบมัน
ในตอนนั้น มันเป็นเพราะคำพูดลวงหลอกของเมเรดิธที่ทำให้เธอคิดว่าปู่ของเธอป่วยหนัก ทางเลือกสุดท้าย เธอมาที่นี่เพื่อขายเหล้า แต่สุดท้าย เธอไม่ได้เงินสักบาทแต่กลับได้รับความอับอายเเละเป็นหนี้ 500,000 ดอลลาร์ที่เคยทำให้เธอไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไป
ในวันที่หย่าร้าง เจเรมี่อาจคิดว่าเธอขอเงินนั้น 500,000 ดอลลาร์เพื่อให้มีอิสระและมีความสุข เขาคงไม่รู้ว่าเธอต้องการคืนเงินทั้งหมดให้แดเนียล เกรแฮม ก่อนที่เธอจะเสียชีวิต เธอไม่ต้องการเป็นหนี้ใคร โดยเฉพาะคนที่ปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี
มาเดลีนหยุดความทรงจำและหยุดขาที่ก้าวเดินของเธอ
ด้านหน้าคือห้องที่เจเรมี่อยู่ และมันยังเป็นสถานที่ที่เธอถูกทำให้อับอายที่โดนทั้งเมเรดิธและเจเรมี่เหยียบย่ำ
มาเดลีนเม้มริมฝีปากสีชมพูของเธอราวกับประกายแห่งการแก้แค้นได้ฉายในดวงตาของเธอ ขณะที่เธอกำลังจะผลักประตูให้เปิดเข้าไป เธอสังเกตเห็นว่ามีใครบางคนหยุดอยู่ข้าง ๆ และกำลังมองมาที่เธอ
“เธอ … เธอ มา มาเดลีนเหรอ?!”