ตอนที่ 1289 มาที่ผาสุดสวรรค์อีกครั้ง (7)
นอกจากฟ่านจั๋ว สีหน้าของทุกคนดูไม่ดีเลย ฟ่านจั๋วรู้ตัวทันทีว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น
“มีคนจากสิบสองวิหารอยู่ที่ผาสุดสวรรค์” เฟยเหยียนกัดฟันพูด
“โลกมันกลมจริง! อยากรู้จังว่าไอ้เลว 2 คนที่เจอในหุบเขาเมฆาอยู่ที่นั่นด้วยรึเปล่า ถ้าอยู่ ข้าอยากจะแก้แค้นให้กับความอัปยศที่พวกเราได้รับเมื่อคราวก่อนจริงๆ!” เฉียวฉู่พูดพลางกำหมัดแน่นจนเกิดเสียงดังกรอบแกรบ แม้ว่าพวกเขาจะรอดชีวิตมาได้ แต่ก็รอดมาได้ด้วยการสละชีวิตของเย่ฉา
แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าเย่ฉาฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้ยังไง แต่สำหรับลูกผู้ชายคนหนึ่งแล้ว การซ่อนอยู่หลังผู้อื่นเหมือนคนขี้ขลาดนั้นเป็นความอัปยศอดสูที่พวกเขารับไม่ได้!
“มีเรื่องอะไรกันหรือ?” ฟ่านจั๋วถามอย่างสับสนยิ่งกว่าเดิม
เฟยเหยียนกับหรงรั่วรู้ดีเรื่องที่จวินอู๋เสีย เฉียวฉู่ และฮัวเหยาเจอในหุบเขาเมฆา แต่ฟ่านจั๋วไม่รู้อะไรเลย ตอนนี้พวกเขาได้มาเจอกับคนจากวิหารปีศาจเพลิง หรงรั่วอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ให้ฟ่านจั๋วฟัง
สีหน้าของฟ่านจั๋วเปลี่ยนเป็นโมโหทันที
“สิบสองวิหารนับวันยิ่งกำแหงมากขึ้นทุกที!”
“ความสัมพันธ์ระหว่างเก้าอารามกับสิบสองวิหารค่อนข้างบอบบาง สี่พรรคเองก็มักจะถอนตัวออกจากความขัดแย้งเสมอ ตอนที่ราชอาณาจักรแห่งความมืดหยุดเกี่ยวข้องกับเรื่องของอาณาจักรกลาง คนที่ดีใจมากที่สุดก็คือสิบสองวิหาร คิดว่าพวกเขาจะฉวยโอกาสควบคุมทุกอย่างไหมล่ะ?” เฟยเหยียนพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน
ในขณะที่พวกผู้เยาว์พูดคุยกัน ไม่มีใครสังเกตเลยสักคนว่าเสี่ยวเจว๋ที่จวินอู๋เสียอุ้มอยู่กำลังมองมาที่พวกเขา คำพูดทุกคำของพวกเขาลอยเข้าหูของเด็กชาย ดวงตาสีแดงของเขามีประกายแปลกๆ
“พี่ชายตัวน้อย เจ็บไหม?” เสี่ยวเจว๋เงยหน้ามองจวินอู๋เสียด้วยแววตาเสียใจ
จวินอู๋เสียตอบว่า “ไม่เจ็บแล้วล่ะ”
เสี่ยวเจว๋ก้มหน้า ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ วิญญาณของเขาไม่สมบูรณ์ จะสามารถเข้าใจที่หรงรั่วพูดทั้งหมดรึเปล่าก็ไม่รู้
………………………….
ที่ด้านบนของผาสุดสวรรค์ คนสองกลุ่มกำลังต่อสู้กันอยู่ แสงจากพลังวิญญาณสีม่วงส่องสว่างอยู่ในอากาศ!
กลิ่นคาวเลือดยิ่งรุนแรงขึ้น มีผู้เสียชีวิตจากทั้งสองฝ่าย แต่ไม่ว่าจะล้มตายกันไปมากเท่าไร พวกเขาก็ไม่คิดจะหยุดเลยแม้แต่น้อย การต่อสู้ที่ดุเดือดยังคงดำเนินต่อไป
“เจ้าพวกวิหารปีศาจเพลิง อวดดีเกินไปแล้ว คิดว่าวิหารแห่งชีวิตจะไม่มีใครเหลือแล้วรึไง!?” ชายคนหนึ่งถูกฝ่ามือซัดกระเด็นถอยหลังไป เขากุมหน้าอกหน้าซีด จ้องมองไปที่ชายซึ่งสวมเสื้อคลุมสีเทาตรงหน้าเขา
ชายชุดเทายืนเอามือไขว้หลัง สายตาเย็นชาของเขาทอแววดูถูกเหยียดหยาม
ชายในชุดสีเขียวที่ยืนอยู่ด้านหลังชายชุดเทาพูดเย้ยหยันขึ้นว่า “พวกเจ้าจะมีกี่คนก็เข้ามา! วิหารปีศาจเพลิงไม่กลัวพวกเจ้าหรอก!”
คนสองกลุ่มจากวิหารปีศาจเพลิงและวิหารแห่งชีวิตมาเจอกันที่ผาสุดสวรรค์ จุดประสงค์ของพวกเขาชัดเจนมาก คนจากวิหารแห่งชีวิตคิดว่าฝ่ายตรงข้ามคงไม่อยากสร้างเรื่องก่อปัญหาเหมือนกับพวกเขา ไม่คิดเลยว่าทันทีที่เจอกัน คนจากวิหารปีศาจเพลิงก็โจมตีพวกเขาทันที พวกเขาโจมตีอย่างดุเดือด การโจมตีทุกครั้งล้วนอันตรายถึงตาย คนจากวิหารแห่งชีวิตที่ไม่ได้เตรียมตัวจึงต้องดิ้นรนป้องกันตัวเองอย่างยากลำบาก!
สิ่งที่ทำให้แย่กว่าเดิมก็คือ ชายชุดเทาจากวิหารปีศาจเพลิงนั้นแข็งแกร่งอย่างน่ากลัว!
ทั้งสองฝ่ายต่างมีจำนวนคนใกล้เคียงกัน ความแข็งแกร่งโดยรวมก็เท่าๆกัน แต่วิหารปีศาจเพลิงมีชายชุดเทาที่แข็งแกร่งเป็นพิเศษ แค่พลังของเขาคนเดียวก็กำจัดคนจากวิหารแห่งชีวิตไปได้จำนวนมาก ทำให้คนจากวิหารแห่งชีวิตต้องกลับมาเป็นฝ่ายป้องกันอีกครั้ง
เมื่อมองดูจำนวนคนที่ลดน้อยลงเรื่อยๆ หัวหน้ากลุ่มจากวิหารแห่งชีวิตก็เริ่มกระวนกระวายมากขึ้น
“เฮอะ! ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้ามีหนึ่งในผู้อาวุโสอยู่ด้วย คิดเหรอว่าเจ้าจะสามารถรั้งพวกเราไว้ได้?!”