ตอนที่ 1291 ชำระแค้น (1)
“เจ้าเป็นใคร!?” ชายชุดเขียวถามพร้อมกับขมวดคิ้วมองจวินอู๋เหยาที่จู่ๆก็โผล่มา เขาคิดเอาว่าชายคนนี้คงเป็นคนจากอาณาจักรล่าง พลังวิญญาณสีม่วงของเขาแผ่กระจายออกมา เตรียมที่จะจัดการชายที่เข้ามาขวางทางพวกเขา
แต่ก่อนที่เขาจะได้ลงมือ ผู้อาวุโสฮุยที่ยืนอยู่ข้างๆก็กดบ่าเขาเอาไว้
“ผู้อาวุโสฮุย?” ชายชุดเขียวเอ่ยถามด้วยความงุนงงพร้อมกับมองไปที่ผู้อาวุโสฮุย
ผู้อาวุโสฮุยหรี่ตา จ้องมองไปที่จวินอู๋เหยาเขม็ง
“อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม” ผู้อาวุโสฮุยพูดด้วยเสียงเย็นชา
“ทำไม?” ชายชุดเขียวสับสน ขนาดคนจากวิหารแห่งชีวิต พวกเขายังฆ่าทันทีที่เจอ กะอีแค่คนจากอาณาจักรล่างคนเดียว ทำไมผู้อาวุโสฮุยถึงห้ามไม่ให้เขาลงมือ?
“ดูนั่น” ผู้อาวุโสฮุยยื่นคางชี้ ดวงตาของชายชุดเขียวมองตามไป สายตาของเขาเคลื่อนจากใบหน้าของจวินอู๋เหยาลงไปที่เท้าของเขา!
ทันใดนั้น เขาก็เห็นว่าเท้าของจวินอู๋เหยาไม่ได้สัมผัสพื้นดิน แต่เขาลอยอยู่เหนือพื้นประมาณหนึ่งฝ่ามือ
มองทีเดียว ชายชุดเขียวก็เหงื่อแตกพลั่กทันที
คนจากวิหารแห่งชีวิตหอบอย่างหนัก เขามองไปที่จวินอู๋เหยาและสังเกตเห็นปรากฏการณ์แปลกๆของจวินอู๋เหยาเข้า
ก็เหมือนกับชายชุดเขียว เขาตกตะลึงพรึงเพริดไม่ต่างกัน!
การลอยตัวนั้นมีแต่ผู้ที่แข็งแกร่งเหนือมนุษย์เท่านั้นที่จะทำได้ ทั่วทั้งสิบสองวิหาร นอกจากประมุขของสิบสองวิหารแล้ว ก็ไม่มีใครทำได้อีก แถมประมุขของสิบสองวิหารทุกคนก็ทำได้แค่ลอยตัวเพียงช่วงเวลาสั้นๆ มันต้องใช้การตั้งสมาธิรวบรวมพลังวิญญาณไปไว้ที่เท้าเพื่อให้ลอยตัวอยู่ได้ในระยะเวลาสั้นๆ แต่ชายตรงหน้าพวกเขากลับใช้มันแทนการเดิน และที่ยิ่งน่ากลัวขึ้นไปอีกคือเขาไม่สามารถตรวจจับพลังวิญญาณจากชายคนนั้นได้เลยแม้แต่น้อย
คนจากวิหารปีศาจเพลิงและวิหารแห่งชีวิตตระหนักได้แทบจะในทันทีนั้น ไม่ว่าชายตรงหน้าพวกเขาจะเป็นใครก็ตาม พลังอำนาจของเขาก็เหนือกว่าประมุขวิหารของพวกเขาเองซะอีก!
นี่มากพอจะทำให้พวกเขาหวาดกลัวได้แล้ว
แม้ว่าประมุขสิบสองวิหารในอาณาจักรกลางจะไม่ได้ถือว่าแข็งแกร่งไร้เทียมทาน แต่ก็นับเป็นยอดฝีมือชั้นหัวกะทิ มีคนไม่มากหรอกที่จะเอาชนะพวกเขาได้ และใครก็ตามที่มีพลังแข็งแกร่งกว่าพวกเขา ก็ย่อมจะมีภูมิหลังที่ทรงอำนาจเช่นกัน
ตอนนั้นเอง ไม่ว่าจะเป็นคนจากวิหารปีศาจเพลิงหรือวิหารแห่งชีวิต ต่างก็ไม่โง่พอที่จะท้าทายจวินอู๋เหยา
เสียงการปะทะกันของอาวุธที่ดังไปทั่วบริเวณเมื่อครู่ก่อนเงียบกริบลงทันทีที่จวินอู๋เหยาปรากฏตัว
“ไม่ทราบว่าท่านผู้นี้เป็นใคร? วันนี้วิหารปีศาจเพลิงต้องจัดการเรื่องส่วนตัวสักเล็กน้อย ถ้าพวกเราล่วงเกินท่าน โปรดอภัยให้เราด้วย” ผู้อาวุโสฮุยที่เย็นชาและหยิ่งยโสเปลี่ยนท่าทีเป็นเคารพยำเกรงทันที น้ำเสียงของเขาสุภาพมาก
ใบหน้าของจวินอู๋เหยามีรอยยิ้มชั่วร้าย เขากวาดตามองคนจากวิหารปีศาจเพลิงโดยไม่พูดอะไรสักคำ
ความเงียบของเขาทำให้คนที่ยืนอยู่บนผาสุดสวรรค์ยิ่งกระวนกระวายกันมากขึ้น
หลังจากนั้นไม่นาน เย่เหม่ยกับเย่ฉาก็ตามมาทัน พวกเขามายืนขนาบข้างจวินอู๋เหยา
แต่พอเย่ฉาและเย่เหม่ยปรากฏตัว ชายชุดเขียวและผู้อาวุโสฮุยก็สีหน้าเปลี่ยนทันที!
ชายชุดดำคนนั้นคือคนที่ระเบิดตัวเองที่หุบเขาเมฆาไม่ใช่หรือ? เขาระเบิดตัวตายไม่เหลือซากไปแล้วนี่ ทำไม……ถึงมาโผล่ที่นี่ได้ล่ะ?
ชายชุดเขียวตื่นตระหนกขึ้นมาทันที เขาพยายามที่จะบอกตัวเองว่าชายที่เขาเห็นไม่ใช่คนเดียวกับที่เขาเจอที่หุบเขาเมฆา แต่ไม่ว่าจะมองยังไง ใบหน้าของชายคนนั้นก็เหมือนกับคนที่เขาเจอที่หุบเขาเมฆา! แม้แต่เสื้อผ้าและท่าทางก็ยังเหมือนกัน!
และสิ่งที่ทำให้เขากลัวมากขึ้นก็คือ ประโยคที่จวินอู๋เหยาถามชายคนนั้น!