ถึงแม้ว่าเสียงของเธอจะม่ได้ดังนัก แต่ทุกคนในร้านเครื่องประดับก็ได้ยินคำพูดของเธอและเริ่มรวมตัวกันรอบ ๆ พวกเขา
จริงด้วย ทั้งเดนิสและลิลี่ต่างก็สวมคำสรรเสริญจากคริสตัลจริง ๆ
ทุกคนรู้ดีว่ามันเป็นรองเท้าส้นสูงที่มีราคาแพงที่สุดในโลก มันมีมูลค่ากว่า 100 ล้านเหรียญ! มันมีจำกัดเพียง 99 คู่ในโลก และทั้งคู่ก็กำลังสวมคำสรรเสริญจากคริสตัล?
แดร์ริลขมวดคิ้ว กล่าวตามตรง รองเท้าที่เดนิสสวมนั้นดูประหลาด มันดูไม่น่าใช่ของจริง
“โอ้ ลิลี่ เธอไปหาคำสรรเสริญจากคริสตัลมาจากไหนล่ะ?” เดนิสยิ้มอย่างเย็นชา
“มันเป็นของขวัญจากสามีฉันเอง” ลิลี่ตอบ
ฮ่าฮ่า!
ทุกคนหัวเราะเมื่อลิลี่กล่าวออกมา ลินคอล์นได้บอกว่าแดร์ริลถูกจับก่อนหน้านี้เพราะไปขโมยมือถือ โจรเนี่ยนะ? โจรแบบเขาจะไปมีปัญญาซื้อคำสรรเสริญจากคริสตัลให้เมียได้ยังไง? มันต้องเป็นขอปลอมอยู่แล้ว!
เดนิสยิ้มอย่างเย็นชา “ลิลี่ สมัยที่เราเรียน ฉันจำได้ว่าเธอเคยบอกว่าตลอดชีวิตของเธอ เธอจะไม่มีวันใส่ของปลอมนี่? แล้วทำไมเธอถึงสวมรองเท้าเลียนแบบเดินไปมาแล้วล่ะ?”
ลิลี่ไม่อยากจะเถียง เธอดึงแขนของแดร์ริลแล้วกล่าว “ที่รัก สร้อยนั่นมันแพงเกินไป ไปเถอะ ฉันไม่อยากได้มันแล้ว”
แดร์ริลพยักหน้า พวกเขากำลังทำท่าจะจากไป
ลินคอล์นหีวเราะออกมาเสียงดัง “มีใครบางคนเพิ่งรู้ว่าราคาของสร้อยมันแพงมาก และไม่มีปัญญาซื้อมัน ฮ่าฮ่า ไม่ต้องมาห้างสิถ้าไม่มีเงิน น่าขยะแขยงจริง ประทานโทษนะคุณพนักงานขาย มันราคาเท่าไหร่? ฉันอยากได้มัน! ฉันมีเงินมากมาย!”
พนักงานขายตอบพร้อมรอยยิ้ม “คุณผู้ชาย จี้เส้นนี้มีราคา 65 ล้านเหรียญค่ะ”
อะไรนะ? แพง-ิบหาย!
ความคิดของลินคอล์นวิ่งวุ่นไปหมด ถึงเขาจะรู้ว่าสร้อยเส้นนี้จะแพงมาก แต่เขาไม่คิดว่ามันจะแพงขนาดนี้ เวรเอ๊ย 65 ล้านเหรียญ เชียวนะ
ถึงแม้ลินคอล์นจะมีเงินมากมาย แต่เขาก็ไม่มีปัญญาจ่ายเงินซื้อสร้อยที่มีราคา 65 ล้านเหรียญ อยู่ดี
ลินคอล์นหันหัวไปแล้วกล่าว “สร้อยนั่นก็ไม่ได้ดูดีขนาดนั้นอยู่แล้ว หาเส้นอื่นดีกว่า”
ทุกคนต่างกระซิบกระซาบกันเมื่อได้ยินการสนทนานั้น หลังจากเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี๊ เขาก็ไม่มีปัญญาซื้อสร้อยเสียอย่างนั้น
แดร์ริลยิ้ม แค่ 65 ล้านเหรียญ เองนี่? เขาคิดว่ามันจะต้องมีราคาประมาณ 100 ล้านเหรียญในตอนที่พนักงานขายบอกว่าสร้อยนั้นถูกออกแบบโดยมีนา
แดร์ริลเคยพบดีไซน์เนอร์มีนามาก่อน งานออกแบบของเธอมีชื่อเสียงไปทั่วโลก แต่สร้อยที่เธออกแบบกลับมีราคาเพียง 65 ล้านเหรียญ? ราคามันเป็นมิตรน่าดูเลยนะเนี่ย
แดร์ริลยิ้มแล้วถามลิลี่ “ที่รัก คุณอยากได้มันไหม?”
ลิลี่ส่ายหัวแล้วเริ่มเดินออกจากร้านเครื่องประดับในขณะที่กุมมือของแดร์ริล
เธอกล่าวในขณะที่กำลังเดินไปด้วย “ที่รัก มันแพงเกินไป ฉันไม่อยากได้มันหรอก”
ลินคอล์นและเดนิสเองก็เดินตามพวกเขามา
เดนิสเดินไปข้างหน้าด้วยส้นสูง “ลิลี่ ในเมื่อเราไม่ได้พบกันมานาน เราควรอยู่ด้วยกันอีกสักหน่อย”
เพราะเธอสนุกกับการล้อเลียนลิลี่ เธอจึงไม่ต้องการปล่อยลิลี่ไปง่าย ๆ ลินคอล์นเสริม “ใช่ ไปหาที่ดื่มกันเถอะ ไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่ขอให้สามีเธอจ่ายหรอก”
ลิลี่หัวเราะ ไม่ขอให้แดร์ริลจ่าย? ถึงแม้แดร์ริลจะซื้อสร้อยนั่นไม่ไหว แต่เขาก็มีปัญญาจ่ายค่าอาหารอยู่แล้ว
แดร์ริลยิ้มแล้วกล่าวกับลิลี่เสียงเบา “ที่รัก ผมต้องไปห้องน้ำ”
เมื่อได้ยินว่าแดร์ริลจะหนีไป ลินคอล์นก็หัวเราะ “ฉันหวังว่านายคงไม่ได้ไปยืมเงินใครที่ไหนหรอกนะ ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ฉันไม่ขอให้นายจ่ายเงินหรอก!”
แดร์ริลเมินเขาแล้วเดินตรงไปที่ร้านเครื่องประดับ
เขารู้ว่าลิลี่ชอบสร้อยรักนิรันดร์นั่นจริง ๆ ซึ่งนั่นหมายความว่าขาต้องซื้อมัน
เมื่อเขาเดินเข้ามาในร้านเครื่องประดับ เขาก็ชี้ไปที่สร้อยนั้นแล้วกล่าว “ช่วยห่อสร้อยนั่นให้ผมหน่อย”
พนักงานขายหลายคนมองหน้ากัน พวกเธอไม่แม้แต่กะพริบตาเพราะพวกเธอตกใจ
หมอนี่เป็นอะไร? สร้อยนี้ราคา 65 ล้านเหรียญ ลูกเขยบ้านคนอื่นจะไปมีปัญญาซื้อมันได้ยังไง?
“คุณผู้ชาย คุณยังฟังไม่ชัดเจนอีกเหรอคะ?” พนักงานขายเดินออกมาแล้วกล่าวด้วยความหมดความอดทน “ฉันขอพูดอีกครั้ง สร้อยนั้นราคา 65 ล้านเหรียญ หากคุณเข้าใจฉัน ได้โปรดออกไปและอย่ามารบกวนเรา”