ตอนที่ 371 แซ่เฉิง บอสใหญ่ และความเป็นมา วันนี้เจ๊หร่านพิจารณาเสร็จหรือยัง?

เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ

ถิง​หลาน

เฉิง​เวิน​หรู​ทำงาน​ที่​บริษัท​ยัง​ไม่เสร็จ​ก็​มาที​่​นี่​แต่เช้า

เฉิง​เจ​วี​้​ยน​กำลัง​นั่ง​อยู่​บน​โซฟา​ชั้นล่าง​ ​แยก​ขา​เล็กน้อย​และ​เอา​โน๊ตบุ๊ก​วาง​ไว้​บน​เข่า

เฉิง​มู่​ถือพลั​่ว​และ​ชุด​เครื่องมือ​นั่งยองๆ​ ​อยู่​ใน​มุม​เล็ก​ๆ​ ​ด้วย​ท่าทาง​จริงจัง​ ​ปาก​เอาแต่​บ่นพึมพำ​ว่า​พี่ชาย​เขา​ไม่​ดูแล​ดอกไม้​ให้​ดี

เฉิง​เวิน​หรู​เดิน​ไปดู​ชั้นบน​มา​หนึ่ง​รอบ​ก็​ยัง​ไม่​พบ​ฉิน​หร่าน​ก่อน​จะ​มานั​่ง​ตรงข้าม​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ ​“​หร่าน​หร่าน​ยัง​ไม่​เลิกเรียน​เหรอ​?​”

“​รอ​อีก​เดี๋ยว​”​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​เคาะ​แป้นพิมพ์​อย่าง​เอื่อย​เฉื่อย​โดย​ไม่​เงยหน้า​ขึ้น

“​งั้น​รอ​อีกหน่อย​ก็ได้​”​ ​เฉิง​เวิน​หรู​ทอดถอนใจ​ด้วย​ความเสียดาย​ ​เธอ​นั่ง​ตัวตรง​ ​ปลายนิ้ว​เคาะ​เข่า​พลาง​หรี่​ตา​ ​“​นาย​เคย​ได้ยิน​มาบ​้าง​หรือเปล่า​ว่า​คน​ใหม่​ที่จะ​เข้า​สถาบันวิจัย​ไม่ใช่​คน​ของ​สี่​ตระกูล​หลัก​”

สถาบันวิจัย​มุ่ง​วิจัย​ทาง​ด้าน​วิศวกรรม​อัตโนมัติ​และ​ด้าน​อาวุธ

เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ไม่​ค่อย​สนใจ​เรื่อง​พวก​นี้​มาก​นัก​ ​แววตา​เป็น​สี​จาง​ ​“​งั้น​เหรอ​?​”

“​ทำไม​อารมณ์​นาย​ดู​ไม่เปลี่ยนแปลง​เลย​ล่ะ​?​”​ ​เฉิง​เวิน​หรู​กอดอก​ ​กด​คาง​ลง​ ​“​นาย​เริ่ม​สู้​กับ​พี่ใหญ่​แล้ว​ไม่ใช่​เหรอ​?​”

“​ใคร​บอก​พี่​ว่า​ผม​จะ​สู้​กับ​เขา​?​”​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ยก​มุม​ปาก​พลาง​เหลือบมอง​เธอ​ ​ปลายนิ้ว​บน​แป้นพิมพ์​หยุด​การเคลื่อนไหว​ชั่วคราว

“​ลือ​กัน​หมด​ทั้ง​ตระกูล​แล้ว​”​ ​เฉิง​เวิน​หรู​โน้มตัว​ไป​ข้างหน้า​ ​“​เรื่อง​หัวหน้า​หน่วย​สอง​นั่น​น่ะ​ ​ตำแหน่ง​อัน​เจิด​จรัส​ของ​พี่ใหญ่​ใน​ตระกูล​เฉิง​ถูก​นาย​สั่นคลอน​แล้ว​ ​ไม่เลว​เลย​ทีเดียว​ ​เห็น​เงียบๆ​ ​แบบนี้​ก็​ทำให้​คน​แตกตื่น​ได้​เหมือนกัน​นะเนี่ย​”

“​นั่น​มัน​นอกเหนือจาก​การควบ​คุม​ต่างหาก​”​ ​พอ​พูดถึง​เรื่อง​นี้​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ก็​อด​หัวเราะ​ไม่ได้​ ​ท่วงท่า​อัน​สง่างาม​ริน​ไหล​ออก​ทาง​หน้าผาก​ ​“​ผม​ไม่​สู้​กับ​เขา​หรอก​”

เฉิง​เวิน​หรู​เอนหลัง​ ​ขมวดคิ้ว​ ​“​ยัง​ไม่​สู้​อีก​เหรอ​?​ ​นาย​ต้อง​รู้​ไว้​นะ​ว่า​สุดท้าย​แล้ว​คน​อย่าง​พี่ใหญ่​ไม่​เหลือ​ทางรอด​ให้​นาย​”

ยังดี​ที่​ตระกูล​เฉิง​อยู่​ภายใต้การควบคุม​ของ​นายท่าน​เฉิง

ตระกูล​ฉิน​เข่นฆ่า​สายเลือด​เดียวกัน​จน​ตอนนี้​ยัง​เบียด​เข้ามา​อยู่​ใน​สี่​ตระกูล​หลัก​ไม่ได้​เลย​ด้วยซ้ำ

สิ่ง​สำคัญ​ที่สุด​ของ​แต่ละ​ตระกูล​คือ​ผู้นำ​ที่​มี​ความสามารถ​และ​คุณธรรม​ ​จิตใจ​กว้างขวาง​ปราศจาก​อคติ​ ​มี​เมตตา​กว่า​คน​ทั่วไป​ ​มิฉะนั้น​จะ​ทำการ​ใหญ่​ไม่สำเร็จ

ตอนที่​นายท่าน​เฉิง​ตั้งชื่อ​นี้​ให้​เฉิง​เหรา​ฮั่น​ ​นายท่าน​เฉิง​ก็​หวัง​ว่า​เขา​จะ​เป็น​คนที​่​มี​จิตใจ​กว้างขวาง

แต่​ไม่​คิด​ว่า​ท้ายที่สุด​แล้ว​เขา​ก็​ยัง​เป็น​เหมือน​แม่​ของ​เขา​ ​ใน​ช่วง​หลาย​ปี​ที่ผ่านมา​ ​นับวัน​นายท่าน​เฉิง​ก็​ยิ่ง​รู้สึก​ผิดหวัง​ใน​ตัว​เฉิง​เหรา​ฮั่น​มากขึ้น​เรื่อยๆ​ ​ ​แต่​เนื่องจาก​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ไม่ได้​ให้ความสนใจ​กับ​ตระกูล​เฉิง​ ​ส่วน​เฉิง​เวิน​หรู​ก็​เอาแต่​ทุ่มเท​ให้​บริษัท​ ​จึง​ทำให้​เฉิง​เหรา​ฮั่น​มีอำนาจ​ใน​ตระกูล​เฉิง​แต่เพียง​ผู้เดียว

“​จะ​สู้​ก็​สู้​”​ ​เสียง​แหบ​พร่า​ของ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ฟัง​ดู​เฉยชา​เล็กน้อย​ ​“​แต่​คนที​่​สู้​ไม่ใช่​ผม​”

เขา​วาง​โน๊ตบุ๊ก​ลง​บน​โต๊ะ​อย่าง​ลวกๆ​ ​ ​มอง​ไป​ทาง​เฉิง​เวิน​หรู​พูด​อย่าง​ไม่​เร่งรีบ​ ​“​เป็น​พี่​”

“​ฉัน​?​”​ ​เฉิง​เวิน​หรู​ถึงกับ​ผงะ​ ​จากนั้น​ก็​ส่ายหน้า​หลุด​ยิ้ม​ ​“​เป็น​ฉัน​ได้​ไง​?​”

“​แค่​พี่​เท่านั้น​”​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ลุกขึ้น​ ​ใช้​ปลายนิ้ว​เกี่ยว​กุญแจ​รถ​ขึ้น​มา​ ​ขณะ​เดิน​ไป​ที่​หน้า​ประตู​ก็​ชะงัก​เล็กน้อย​แล้ว​พูด​อย่าง​นุ่มนวล​ ​“​ตระกูล​เฉิง​ยัง​ต้องการ​คน​ตระกูล​เฉิง​มาสื​บท​อด​”

ปิดประตู​เบา​ๆ​

เฉิง​เวิน​หรู​นั่ง​บน​โซฟา​ ​ดวงตา​เฉียบคม​หรี่​ลง

“​คุณหนู​ใหญ่​ ​ดื่ม​ชาครับ​”​ ​เฉิง​มู่​ล้างมือ​เสร็จ​ก็​วิ่ง​ไปริน​ชา​ที่​ห้องครัว​มา​วาง​ไว้​ข้าง​มือ​เฉิง​เวิน​หรู

เฉิง​เวิน​หรู​ยื่นมือ​ไปรั​บมา

มือ​กำลัง​ถือ​ถ้วย​ชา

ขมวดคิ้ว​เล็กน้อย​ ​ใช้​ปลายนิ้ว​เคาะ​ถ้วย​ชา​โดยไม่รู้ตัว​ ​นี่​ไม่ใช่​ครั้งแรก​ที่​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​คุย​เรื่อง​นี้​กับ​เธอ

แต่​เมื่อก่อน​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​รับปาก​เธอ​ส่งเดช​ ​ต่อจากนั้น​ควร​ทำ​อะไร​ต่อไป​ก็​ยัง​ทำ​อย่างนั้น​ ​อย่างมาก​ที่สุด​เขา​ก็​รับช่วง​เรื่อง​ตระกูล​เฉิง​ไป​ครึ่งหนึ่ง​ ​เมื่อ​เป็นไปตาม​แนวทาง​ที่​ถูกที่​ควร​ก็​ส่งต่อ​ให้​คน​ตระกูล​เฉิง

ฐานทัพ​ก็​เป็น​แบบนี้​ใน​ช่วงแรก​ ​เขา​เข้าร่วม​การ​ฝึก​พิเศษ​เป็นเวลา​ครึ่ง​ปีก​็​ปีน​ขึ้นไป​อยู่​ใน​ตำแหน่ง​ผู้รับผิดชอบ​ฐานทัพ​ ​แต่​พอสอ​นค​นอ​อก​มา​ได้​หนึ่ง​ทีม​ ​เขา​ก็​หนีหน้า​ไป​เรียน​ถ่ายภาพ​ ​ตอนนั้น​นายท่าน​เฉิง​โมโห​เขา​มาก​ ​แต่​ท้ายที่สุด​ก็​ยัง​ทำใจ​ยอม​คุย​กับ​เขา

ยัง​มี​อีก​หลาย​เรื่อง​อย่างเช่น​ ​มี​ข่าวลือ​ว่า​เขา​มี​งานอดิเรก​ที่​หลากหลาย​ ​ทำตัว​เถลไถล​ ​ยโส​โอหัง​ ​เป็นการ​ยาก​ที่จะ​ทำการ​ใหญ่

ทีแรก​เฉิง​เวิน​หรู​ก็​คิด​ว่า​เขา​เป็น​แบบนี้​ ​จนกระทั่ง​ต่อมา​…

นายท่าน​ป่วยหนัก​ ​เฉิง​จิน​พา​เธอ​ไป​งาน​ประมูล​และ​ได้​รู้จัก​กับ​ ​“​ดอกไม้​ลืม​ทุกข์​”​ ​ที่​มีบา​งอย​่า​งค​ล้า​ยพื​ชสา​ยพัน​ธุ​์​ต่างดาว

ตั้งแต่​นั้น​เป็นต้นมา​อาการป่วย​ของ​นายท่า​นก​็​มี​อาการ​ทรงตัว​ ​เฉิง​จิน​กำชับ​เธอ​ว่า​จะ​เผยแพร่​ออก​ไป​ไม่ได้

ต่อมา​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ก็​พา​เธอ​เปิด​บริษัท

สังคม​ภายนอก​ต่าง​เล่าลือ​กัน​ว่า​ฝีมือ​เธอ​นั้น​ไม่ธรรมดา​ ​แต่​ความจริง​แล้ว​ฝีมือ​เธอ​ด้อย​กว่า​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ไม่ใช่​น้อย​ ​แม้กระทั่ง​การตัดสินใจ​ที่​เด็ดขาด​ใน​สนาม​การค้า​ก็​เรียนรู้​มาจาก​เฉิง​เจ​วี​้​ยน

เธอ​รู้​ว่า​ตัวเอง​เปลี่ยนไป​มาก​ ​บางครั้ง​ผู้อาวุโส​หลาย​คนใน​บริษัท​ที่​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​หามา​ก็​สอน​สิ่งใหม่​ๆ​ ​ให้​เธอ

เธอ​รู้ดี​กว่า​ใคร​ว่า​ตราบใดที่​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​มี​ความคิด​ที่จะ​เป็น​ผู้สืบทอด​ตระกูล​เฉิง​ ​ก็​ไม่มี​อะไร​ที่​เป็นไปไม่ได้

ใน​ช่วง​ไม่​กี่​ปี​ที่ผ่านมา​ ​เธอ​คุย​ประเด็น​นี้​กับ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​มา​แล้ว​หลายครั้ง​ ​แต่​ทุกครั้ง​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ก็​พูด​แบบ​ขอไปที​ ​มี​เพียง​ครั้งนี้​ที่​…

ตระกูล​เฉิง​ยังคง​ต้องการ​ให้​คน​ตระกูล​เฉิง​มา​เป็น​ผู้สืบทอด​…​หมายความว่า​อย่างไร​?

เฉิง​เวิน​หรู​ดื่ม​น้ำ​ไป​หนึ่ง​อึก​ ​พลัน​นึก​ไป​ถึง​ตอนที่​นายท่าน​เฉิง​รับ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​กลับบ้าน​ตระกูล​เฉิง​เป็นครั้งแรก​ ​ตอนนั้น​เธอ​ยัง​ไม่​เป็นผู้ใหญ่​ ​จำได้​แค่​ว่าแต่​ละ​ปี​ผ่าน​ไป​ด้วยดี​ ​และ​ยัง​มี​ฝนดาวตก​ครั้ง​ใหญ่​ใน​รอบ​ร้อย​ปี​อีกด้วย

สถานการณ์​ใน​เมืองหลวง​เปลี่ยนแปลง​ไปมาก​ ​ผู้นำ​ตระกูล​ใหญ่​หลาย​ตระกูล​ออก​ไป​ต่างถิ่น​กัน​หมด​ภายใน​ปีนั​้น

หลังจาก​นายท่าน​เฉิง​กลับมา​ก็​พา​เด็กชาย​วัย​สาม​ขวบ​ที่​หน้าตา​เกลี้ยงเกลา​ราวกับ​หยก​ขาว​เจียระไน​มาด​้วย​ ​เขา​อยู่​ใน​อาการ​โคม่า​มาต​ลอด​และ​ฟื้น​ขึ้น​มา​ได้​ภายใน​สาม​วัน

นายท่าน​เฉิง​แค่​อธิบาย​ให้​เธอ​กับ​เฉิง​เหรา​ฮั่น​ฟัง​ว่านั​่​นคื​อลู​กชาย​คน​สุดท้อง​ของ​เขา​เอง​ ​ส่วน​เรื่อง​อื่น​ไม่มี​การ​พูดถึง

แม่​ของ​เฉิง​เวิน​หรู​จากไป​หลังจาก​คลอด​เธอ​ ​หลาย​ปี​ที่ผ่านมา​นายท่าน​เฉิง​ก็​ไม่ได้​แต่งงาน​ใหม่​อีก​เลย​ ​แต่​จู่ๆ​ ​ก็​มีลูก​ชาย​คลอด​ออกมา​คน​หนึ่ง​และ​ยัง​เป็น​ที่รัก​ของ​ชาย​ชรา​คน​นี้​มาก​ ​เฉิง​เหรา​ฮั่น​รับ​ไม่ได้​ ​แต่​เฉิง​เวิน​หรู​กลับ​รับได้

ตอนที่​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ยัง​เด็ก​ ​มี​ช่วง​หนึ่ง​ที่​เฉิง​เวิน​หรู​เป็น​คนเลี้ยง​ดู​เขา​ ​ความสัมพันธ์​พี่สาว​น้องชาย​ระหว่าง​ทั้งสอง​คน​จึง​ลึกซึ้ง​กว่า​เฉิง​เหรา​ฮั่น​มาก

เฉิง​เวิน​หรู​ดื่ม​ชา​เสร็จ​แล้วก็​คิด​อะไร​หลาย​ๆ​ ​อย่าง

ทุกอย่าง​เหมือน​มี​เงื่อนงำ​และ​คล้าย​จะ​ไม่มี

เฉิง​เวิน​หรู​วาง​ถ้วย​ชาลง​ ​มอง​ไป​ทาง​เฉิง​มู่​และ​เคาะ​ขา​ที่นั่ง​ไขว่ห้าง​ ​“​มู่​มู่​ ​น้อง​สาม​เก็บ​พวก​นาย​มา​ได้​ยังไง​?​”

เธอ​ไม่รู้​ว่า​เฉิง​จิน​ทำงาน​อะไร​ ​แต่​ดู​จาก​คำพูด​และ​มารยาท​ของ​เฉิง​จิน​ก็​พอ​จะ​รู้​ว่า​เขา​เก่ง​กว่า​เหล่า​ผู้อาวุโส​ใน​บริษัท​ของ​เธอ​เสียอีก

“​เก็บ​มา​?​”​ ​เฉิง​มู่​ส่ายหน้า​ทันทีที่​ได้ยิน​ ​เขา​ชะงัก​เล็กน้อย​ ​จากนั้น​ก็​อธิบาย​อ้ำ​ๆ​ ​อึ้ง​ๆ​

“​อะไร​นะ​?​ ​นาย​พูด​ดัง​ๆ​ ​หน่อย​สิ​”​ ​เฉิง​เวิน​หรู​เลิก​คิ้ว

“​ผม​บอกว่า​พวก​พี่​ๆ​ ​ผม​พวกเขา​ไป​ต้มตุ๋น​คุณชาย​เจ​วี​้​ยน​!​”​ ​เฉิง​มู่​พูด​พลาง​หน้าแดง

เฉิง​เวิน​หรู​ประหลาดใจ​กับ​คำพูด​ดังกล่าว​ ​เธอ​เอา​มือ​เท้าคาง​ ​นึก​อยาก​จะ​ลอง​ถาม​เฉิง​มู่​ว่า​พวกเขา​ไป​ทำ​เรื่อง​ต้มตุ๋น​ได้​อย่างไร

คราวนี้​เฉิง​มู่​ไม่​พูด​ออกมา​สัก​คำ​ ​เอาแต่​ก้มหน้า​ตัดแต่ง​ดอกไม้

**

สภาพอากาศ​ใน​เดือน​พฤศจิกายน​ที่ผ่านมา​นั้น​หนาว​มาก

วันนี้​ไม่ใช่​วันหยุด​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​จอด​รถ​ไว้​ที่​ปากทาง​เข้า​แล้ว​เดิน​ต่อไป​อีก​สอง​นาที​กว่า​จะ​ถึง​หน้า​ประตู​มหาวิทยาลัย

เขา​ยกมือ​ดู​เวลา​ ​คาด​ว่า​รอ​อีก​หนึ่ง​นาที​ก่อน​จะ​เงยหน้า​ขึ้น​มอง​ไป​ที่​ประตู​มหาวิทยาลัย​อย่างใจ​เย็น

ไม่ว่า​เวลา​ไหน​ ​หน้า​ประตู​มหาวิทยาลัย​เมืองหลวง​ก็​มี​คน​อยู่​จำนวนมาก

เฉิง​เจ​วี​้​ยน​รอ​จน​ครบ​หนึ่ง​นาที​ก็​เห็น​คนที​่​สวม​หมวก​เสื้อส​เวต​เตอร์​อยู่​ท่ามกลาง​ฝูงชน​ ​เธอ​ลด​ศีรษะ​ลงมา​ครึ่งหนึ่ง​เหมือน​รำคาญ​ ​และ​ยัง​เห็น​สาย​หูฟัง​สีดำ​ของ​เธอ​และ​เสื้อส​เวต​เตอร์สี​ขาว​เลื่อน​ลงมา

ตอนนี้​เมืองหลวง​เข้าสู่​ฤดูหนาว​มานาน​แล้ว

สภาพอากาศ​เดือน​พฤศจิกายน​ ​อุณหภูมิ​ต่ำสุด​ลดลง​เหลือ​สี่​องศา​ ​ผู้คน​มากมาย​ต่าง​ก็​สวม​เสื้อ​บุนวม

รอ​จนกระทั่ง​เธอ​เดิน​มา​ใกล้​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​จึง​เดิน​ไป​ลาก​เข้ามา​ ​ดึง​หมวก​เธอ​ลง​ ​“​หนาว​ไหม​?​ ​เสื้อ​โค้ต​เธอ​ล่ะ​?​”

เมื่อคืน​เขา​ไป​ทำ​ธุระ​บางอย่าง​ ​พอก​ลับ​มาตอน​เช้า​ฉิน​หร่าน​ก็​ไป​ห้องเรียน​สำหรับ​เรียนรู้​ด้วยตัวเอง​ที่​มหาวิทยาลัย​แล้ว​ ​ส่วน​เฉิง​มู่​ก็​ไปหา​พ่อ​ของ​หลิน​ซือ​หราน​ตั้งแต่​เช้าตรู่

เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ก้มหน้า​ถอด​เสื้อคลุม​ตัวเอง​แล้ว​ห่ม​ตัว​ฉิน​หร่าน​ตั้งแต่​หัว​ลงมา​ ​จากนั้น​ก็​เอียง​หน้า​มอง​ฉิน​หร่าน​พลาง​ครุ่นคิด​ ​เขา​คิด​ว่า​ฤดูหนาว​ปี​ที่แล้ว​ ​เฉิง​สุ่ย​ดูแล​เธอ​ดีมาก​…

ใน​ช่วงเวลา​ที่ผ่านมา​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​รู้สึก​ว่าที่​เฉิน​ซู​หลาน​เป็นห่วง​ฉิน​หร่าน​ก็​ใช่​ว่า​จะ​ไม่มีเหตุผล​ ​ฉิน​หร่าน​ทำตัว​เอง​ให้​ถึงตาย​ได้

“​หนาว​นิดหน่อย​ ​ตอนเช้า​ๆ​ ​ไม่ได้​หนาว​ขนาด​นี้​”​ ​ฉิน​หร่าน​เอื้อมมือ​ดึง​เสื้อผ้า​อย่าง​ลวกๆ​ ​โผล่​หน้า​ออกมา​และ​ตอบกลับ​อย่าง​ไม่ใส่ใจ​ ​ที่​มหาวิทยาลัย​มี​เครื่องปรับอากาศ​ ​เธอ​จึง​แต่งตัว​สบาย​ๆ​

เฉิง​เจ​วี​้​ยน​เหลือบมอง​เธอ​โดย​ไม่​พูด​อะไร​ ​แค่​ปล่อยมือ​แล้ว​หยิบ​กุญแจ​เปิด​ประตู​ ​ถาม​คำถาม​ที่​ถาม​อยู่​ทุกวัน​ด้วย​เสียง​เบา​ๆ​ ​ ​“​เจ๊​หร่าน​ ​เธอ​พิจารณา​หรือยัง​?​”

ฉิน​หร่าน​รวบ​เสื้อ​โดย​ไม่​เงยหน้า​ ​เธอ​พูด​อย่าง​คลุมเครือ​ว่า​ ​“​ยัง​”

เฉิง​เจ​วี​้​ยน​หัวเราะ​เสียงทุ้ม​ ​“​ก็ได้​”

เขา​ขับรถ​กลับ​ไป​ที่​ถิง​หลาน​ ​เฉิง​เวิน​หรู​ยัง​นั่ง​ที่​โซฟา​ไม่​ไป​ไหน​คล้าย​กับ​กำลัง​ครุ่นคิด​เรื่องราว​ใน​ชีวิต

เมื่อ​เห็น​ฉิน​หร่าน​กลับมา​ ​ดวงตา​ก็​เป็นประกาย​ ​เลิก​คิด​เรื่อง​ทุกอย่าง​ ​“​หร่าน​หร่าน​ ​พี่​จะ​พา​เธอ​ไปร​้า​นอา​หาร​ส่วนตัว​ ​ที่นั่น​มี​เนื้อ​ต้ม​กับ​ซี่โครง​อร่อย​สุด​ๆ​ ​ไป​เลย​!​”

ฉิน​หร่าน​วาง​หนังสือ​ทั้งหมด​ลง​บน​โต๊ะ​อย่าง​ลวกๆ​

ด้านบน​หนังสือ​มี​กระดาษ​A4​วาง​กลับหัว​อยู่​สอง​แผ่น

เฉิง​มู่​เดิน​มาดู​ ​เขา​เห็น​คำ​ว่า​ ​“​ข้อตกลง​”​ ​รางๆ​ ​ที่​ด้านหลัง​กระดาษ

เธอ​คิด​อยู่​สักพัก​ก็​มอง​ไป​ทาง​เฉิง​เวิน​หรู​ ​กล่าว​ขอโทษ​ ​“​วันนี้​ฉัน​นัด​อาจารย์​คน​หนึ่ง​ทานข้าว​น่ะ​ค่ะ​”

“​อาจารย์​?​”​ ​เฉิง​เวิน​หรู​นึกถึง​อาจารย์​เว​่ย​ขึ้น​มา​โดยไม่รู้ตัว​ ​“​งั้น​…​พี่​เชิญ​อาจารย์​เว​่​ยมา​ทานข้าว​ด้วยกัน​ดี​ไหม​?​”

ฉิน​หร่าน​ถอด​เสื้อคลุม​ออก​เตรียม​จะ​ขึ้นไป​เปลี่ยนเสื้อ​ผ้า​ ​เมื่อ​ได้ยิน​เฉิง​เวิน​หรู​พูด​ก็​คิด​อยู่​ครู่หนึ่ง​ ​เงยหน้า​ตอบ​ ​“​ไม่ใช่​อาจารย์​เว​่ย​”