ซินซูจวนยิ้มอย่างหยิ่ง แต่ในใจกลับเกลียดเย่เซิ่งเทียนจะตาย
ตอนนั้น เฉินเฟิงสนใจเธอ ยังเคยตามจีบเธอ
อย่างไรก็ตาม ตอนนั้นก็รู้ว่า เย่เซิ่งเทียนเป็นคุณชายที่แท้จริง แม้ว่าตระกูลเฉินจะแข็งแกร่งมาก เพียงแต่เทียบกับตระกูลหมิงที่ควบคุมโดยหมิงยู่แม่ของเย่เซิ่งเทียนนั้น ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย
ดังนั้น ซินซูจวนก็ปฏิเสธการตามจีบของเฉินเฟิง
ยิ่งไปกว่านั้น เฉินเฟิงเป็นคาสโนว่าที่มีชื่อเสียง นอนกับหญิงสาวเพื่อนร่วมชั้นเรียนไม่น้อย ตอนนั้นเธอหยิ่งผยอง คิดไปเองว่าเย่เซิ่งเทียนจะค้นพบความดีของตัวเองไม่ช้าก็เร็ว เฉินเฟิงไม่คู่ควรกับตัวเอง
แต่ใครจะไปคิดว่า ตระกูลหมิงจะเกิดความโชคร้ายไปในชั่วข้ามคืน เย่เซิ่งเทียนก็มีข่าวลือว่าเสียชีวิตไปแล้ว
อย่างไรก็ตามในเวลานั้นพวกเขาจบการศึกษาแล้ว หลังจากที่เธอเข้าบริษัทแห่งหนึ่ง ถึงได้ค้นพบความซับซ้อนของสังคม ถึงได้ค้นพบว่าชีวิตนั้นยากลำบากเกินไป
เธอเสียใจ เสียใจตอนนั้นที่ไม่ได้รับรักเฉินเฟิง
อย่างไรก็ตามเสียใจก็สายไปแล้ว สาวสวยข้างกายของเฉินเฟิง สวยกว่าเธอมาก
เธอส่งข้อความหาเฉินเฟิงนับไม่ถ้วน คนอื่นเขาไม่ตอบกลับสักข้อความเดียว
สิ่งนี้ทำให้เธอผิดหวังมาก
ดังนั้น เธอเก็บความแค้นนี้อยู่ที่บนตัวของเย่เซิ่งเทียน
ถ้าไม่ใช่เย่เซิ่งเทียน ตัวเองก็ตอบรับความรักของเฉินเฟิงไปตั้งนานแล้ว
ตอนนี้ ก็ได้ใช้ชีวิตของคุณนายมหาเศรษฐีไปตั้งนานแล้ว
“เย่เซิ่งเทียน สิ่งนี้นายติดค้างฉัน ถ้าไม่ใช่นาย ฉันแต่งงานเข้าบ้านมหาเศรษฐีตั้งนานแล้ว”
ดวงตาของซินซูจวนประกายผ่านด้วยความอาฆาตพยาบาทเล็กน้อย
“คุณชายเฉินตอบฉันแล้ว คุณชายเฉินตอบฉันแล้ว”
ชายหนุ่มใส่สูทผูกเนกไทก็ลุกขึ้นในทันที และพูดอย่างตื่นเต้น
“หลินจื้อเผิง คุณชายเฉินว่าไง มาหรือเปล่า?”
เพื่อนร่วมชั้นเรียนไม่น้อยก็รู้สึกตื่นเต้นในทันที
นั่นเป็นคุณชายเฉินเลยนะ
ทรัพย์สินหมุนเวียนของตระกูลเฉินในตอนนี้มีมูลค่ามากกว่าแปดพันล้านหยวน ถ้าสามารถเข้าสู่แวดวงของคุณชายเฉินได้ ถ้าอย่างนั้นก็จะเจริญรุ่งเรืองในอนาคตจริงๆ
หลินจื้อเผิงพูดอย่างได้ใจว่า: “ฉันบอกกับคุณชายเฉินว่าดาวมหาลัยซินของพวกเราก็อยู่ ฉันยังส่งรูปภาพของดาวมหาลัยซินไปด้วย ฉันก็บอกอีกว่าเย่เซิ่งเทียนก็อยู่ คุณชายเฉินก็ตอบกลับฉันในทันที บอกว่าเขาจะมาเดี๋ยวนี้”
“ตอบกลับในทันที นี่คงจะมาเพื่อดาวมหาลัยซินอย่างแน่นอน ก็มีดาวมหาลัยซินถึงมีเสน่ห์แบบนี้”
“ใช่ ตอนนั้นคุณชายเฉินยังเคยตามจีบดาวมหาลัยซิน คำพังเพยกล่าวไว้ว่าไม่ได้ถึงเป็นสิ่งที่ดีที่สุด คุณชายเฉินลืมดาวมหาลัยของพวกเราไม่ลงนะ”
หญิงสาวหลายคนพูดอย่างค่อนข้างความอิจฉา
หญิงสาวที่ชื่อหลี่เชี่ยนพูดอย่างมีความหมายว่า: “ซูจวน เธอมีคุณชายเฉินแล้ว อย่าลืมเพื่อนๆนะ”
ในใจของซินซูจวนได้ใจ ก็คิดว่าเฉินเฟิงคงจะเป็นเพราะว่าตัวเองอยู่ที่นี่อย่างแน่นอน ดังนั้นถึงได้มา
เฮ้อ ผู้ชายก็เป็นแบบนี้
ความทรงจำลึกซึ้งที่สุด ยังคงเป็นหญิงสาวคนนั้นที่เคยตามจีบตอนที่เป็นวัยเยาว์ไร้เดียงสาที่สุดตลอดกาล
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นหญิงสาวที่จีบไม่ติด ก็จะจดจำไปตลอดกาล และซ่อนเร้นอยู่ในก้นบึ้งของหัวใจ
เมื่อก่อนนี้ตัวเองส่งข้อความให้กับเฉินเฟิง เขาไม่ตอบ อาจจะเป็นความหยิ่งในศักดิ์ศรีของตัวเอง
ตอนนี้เขาคงจะใช้โอกาสนี้ เพื่อแสดงความรักต่อตัวเองอย่างแน่นอน
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ในใจของซินซูจวนก็เหมือนกับกระสับกระส่าย แต่ยังคงแกล้งทำเป็นสงบ: “บางทีเฉินเฟิงก็อยากจะเจอเพื่อนร่วมชั้นเรียนเก่าเท่านั้นเอง แน่นอนว่า บางทีเขาก็อาจต้องการชดเชยความเสียใจก่อนหน้านี้”
แต่ใครก็สามารถมองออก มุมปากของซินซูจวนได้ใจ
“ขอโทษด้วย ฉันมาสายแล้ว”
ในขณะนี้ เย่เซิ่งเทียนผลักประตูเข้ามา และพูดอย่างยิ้มแย้ม
หลี่เชี่ยนกับหลินจื้อเผิงและคนอื่นๆนิ่งอึ้ง เดิมทีทุกคนก็กำลังพูดถึงคุณชายเฉิน ตอนนี้เย่เซิ่งเทียนเข้ามาอย่างกะทันหัน บรรยากาศก็กลายเป็นแปลกขึ้นในทันที
ทยอยมองไปทางซินซูจวน ตอนนั้นซินซูจวนตามจีบเย่เซิ่งเทียน ดังนั้นจึงปฏิเสธคุณชายเฉิน
ตอนนี้เย่เซิ่งเทียนกลายเป็นลูกคนบ้านล้มละลาย คุณชายเฉินสืบทอดทรัพย์สินมากขึ้นเรื่อยๆ
คราวนี้ มีเรื่องสนุกให้ดูแล้ว
เย่เซิ่งเทียน? แฮะๆ วันนี้ไม่เหยียบแกอยู่ใต้เท้า ให้แกคุกเข่าขอความเมตตา งานเลี้ยงเพื่อนร่วมชั้นเรียนในครั้งนี้ก็ถือว่าจัดเสียเที่ยวแล้ว!