“เสียงดังอะไรอย่างนี้?”
ขณะที่เซียวชิงกำลังคุยกับผู้จัดการร้านอาหารที่ชั้นล่าง ชายวัยกลางคนคนหนึ่งเดินออกจากห้องส่วนตัวด้วยท่าทางไม่พอใจ
เมื่อเห็นเงาร่างอวบอ้วน ดวงตาของซูรุ่ยก็เป็นประกายขึ้น ชายคนนี้เป็นหัวหน้ากองพลบริหารเมืองที่เกี่ยวข้องกับป้าหวังเมื่อไม่นานมานี้ ดูเหมือนว่าห้องส่วนตัวที่เขาอยู่จะเป็นห้องคนใช้ของประชาชน อืม เขาเดินนำหน้าออกมาก่อน แสดงว่าเขาเป็นลูกสมุนน้องเล็กที่สุดในนั้นแล้ว
ซูรุ่ยยกมุมริมฝีปากขึ้น โลกช่างกลมจริง ๆ เขายังสงสัยมาตลอดเลยว่าจะมีเวลาได้เจอคนที่อยากให้ของขวัญชิ้นใหญ่แก่เขาหรือไม่ คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนส่งหมอนให้เขาเมื่อยามผล็อยหลับไป
“ฉันเป็นใครกันเนี่ย”
ในตอนนี้ ชายวัยกลางคนคนนั้นมองเห็นเซียวชิงแล้ว เขาหรี่ตาลงและยิ้มแปลก ๆ “นี่ไม่ใช่คุณเซียวหรอกเหรอ คุณเซียว ที่นี่เป็นที่สาธารณะนะ ไม่ใช่พื้นที่ในบริษัทของครอบครัวพวกคุณ การตะโกนแบบนี้ส่งผลกระทบต่อการทานอาหารของคนอื่น มันไม่ดีนะ เจ้านายที่นั่งอยู่ข้างในนั้นก็เป็นเหมือนคนกำหนดชะตาชีวิตตระกูลเซียวของพวกคุณนะ!”
เมื่อเซียวชิงได้ฟังคำพูดของชายวัยกลางคนคนนั้น แววตาก็เป็นประกายขึ้น เขาไม่แปลกใจ แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับความทรงจำของเซียวฉิง แต่เมื่อได้ยินคำพูดของชายวัยกลางคนนั้น ก็พอจะรู้ได้ว่าคนที่นั่งอยู่ตรงนั้นจะต้องเป็นคนที่มีอำนาจมาก
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เซียวชิงทำได้เพียงยักไหล่และยอมรับว่าตัวเองโชคไม่ดี จะให้ต่อต้านคนกลุ่มใหญ่นั่นเพื่ออาหารมื้อเดียวหรอ?
ให้ตายสิ ถ้าเขาเป็นเหมือนตัวเอกในหนังพวกเจ้าพ่อมาเฟีย เขาคงได้ทำลายเจ้าพวกนี้ให้หมด ทำให้มันจบไปในครั้งเดียว แต่น่าเสียดายที่พวกเขาไม่ใช่~
“เอาเถอะ พวกเราไปกินที่อื่นแล้วกัน!”
เซียวชิงโบกมือ ขณะกำลังจะพาซูรุ่ยและซูหว่านจากไปนั้น ก็มีเสียงที่คุ้นเคยดังมาจากประตูห้องส่วนตัวชั้นบนห้องหนึ่ง “เซียวฉิง ฉันมีที่นั่งทางนี้ ทำไมไม่พวกเธอไม่ขึ้นมาทานข้าวด้วยกันล่ะ?”
ขณะที่พูด กู้ซูสิงก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองเหยาซานซานที่อยู่ข้างกาย “ซานซาน เธอไม่ถือสาใช่ไหม?”
“ไม่ถือสาแน่นอน”
เหยาซานซานยิ้มหวาน ทว่าดวงตากลับจับจ้องไปที่ซูหว่านและเซียวชิง สองสาวงาม?
อืม
เหยาซานซานมองไปที่ตำแหน่งการยืนของซูหว่านและซูรุ่ย สัญชาตญาณหญิงของเธอบอกว่าสองคนนี้น่าจะเป็นคู่รักกัน?
ถ้างั้น เด็กผู้หญิงที่โวยวายย่างบ้าคลั่งที่สุดคนนั้น คงจะเป็นศัตรูหัวใจของเธอสินะ?
อย่าเพิ่งพูดถึงเหยาซานซานที่อยู่ชั้นบนซึ่งกำลังจัดเซียวชิงให้อยู่ในตำแหน่งศัตรูหัวใจเลย มาพูดถึงเซียวชิงที่กำลังเตรียมตัวจะจากไปอย่างหงอย ๆ แต่คาดไม่ถึงเลยว่าสุดท้ายจะบังเอิญได้ยินคำเชิญของกู้ซูสิงเข้าพอดี…
ให้ตายสิ!
ทำไมไปที่ไหนถึงมีแต่นายเนี่ย? (ผู้แต่ง: นี่เรียกว่ากฎของแรงดึงดูดอัตโนมัติระหว่างชายและหญิง~)
นับตั้งแต่กู้ซูสิงจากไปในวันนั้น เซียวชิงก็รู้สึกว่าตัวเองและชายหนุ่มรูปงามคนนี้ถูกกำหนดให้ไม่มีทางเป็นเพื่อนกันได้ เขาจึงไม่เคยติดต่อกู้ซูสิงอีกเลย ไม่คาดคิดเลยว่าวันนี้เขาจะถูกชายผู้ที่เคยเป็นศัตรูหัวใจพบเข้าในช่วงเวลาที่จนตรอกเช่นนี้ แน่นอนว่าเซียวชิงย่อมไม่ยอมอ่อนข้อให้อยู่แล้ว
เขาเงยหน้าขึ้นอย่างเย่อหยิ่ง กำลังคิดที่จะปฏิเสธกู้ซูสิงอย่างเย็นชา แต่ทว่าเมื่อเขามองขึ้นไป เซียวชิงกลับพบเหยาซานซานที่อยู่ข้างกายของกู้ซูสิงก่อน…
แม่เจ้า สาวงาม! สวยจนต้องตะลึง!
เมื่อรู้สึกถึงสายตาของเซียวชิงที่จ้องมองมาที่ตัวเอง เมื่อเห็นท่าทีของศัตรูหัวใจปรากฏออกมา เหยาซานซานก็อดไม่ได้ที่จะยืดอกและยิ้มขึ้น อวดสิ่งที่ดีที่สุดของตัวเองออกมา
เซียวชิง “……”
ไม่ได้แล้ว ไม่ได้แล้ว นี่มันรักแรกพบแล้วล่ะ!
จะว่าไปแล้ว นับตั้งแต่รู้สภาพความเป็นจริงอย่างชัดเจนแล้ว หลังจากที่ตัดสินใจจับคู่ซูหว่านกับเหยียนมู่ไป๋ หลายวันมานี้เซียวชิงก็อยู่กับซูหว่านและซูรุ่ยมาโดยตลอด และเขาก็ค้นพบว่า แท้จริงแล้วซูหว่านที่อยู่กับเขามาหลายปี ได้ทำให้ผู้ชายคนนั้นตกหลุมรักจนตาบอดแล้ว จะเห็นได้ว่าเมื่อซูหว่านและเหยียนมู่ไป๋อยู่ด้วยกัน ทั้งสองคนเข้าขากันได้ดีมาก ดูเหมือนมีเรื่องที่รู้กันแค่สองคนเท่านั้น
เซียวชิงรู้สึกว่าภายในใจของเขานั้นกำลังน้ำตาไหลอยู่~ ไม่ใช่เพราะพวกเขาเป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว แต่เพราะเขารู้สึกว่าชีวิตตัวเองพ่ายแพ้แล้ว~!
และวันนี้ก็บังเอิญได้พบกับเหยาซานซานที่มีรูปลักษณ์ที่ดีแถมยังสง่างามอีกด้วย ทันใดนั้นเซียวชิงก็รู้สึกว่าตัวเองสามารถเชื่อในความรักได้อีกครั้ง~
“ในเมื่อนายอุตส่าห์กรุณาเชื้อเชิญด้วยใจจริงขนาดนี้แล้ว พวกเราก็จะไม่ปฏิเสธน้ำใจของนายแล้วกัน”
เซียวชิงมุ่ยปากไปทางกู้ซูสิง หลังจากนั้นสายตาก็จ้องมองไปยังเหยาซานซานอีกครั้ง “ไม่ทราบว่าสาวงามคนนี้มีชื่อว่าอะไรหรอ”
เหยาซานซาน มาแล้วมาแล้ว! การหยั่งเชิงของศัตรูหัวใจ!
ก่อนที่กู้ซูสิงจะได้ตอบ เหยาซานซานก็ยกมือขึ้นไปคล้องแขนกู้ซูสิงโดยอัตโนมัติ “ฉันชื่อเหยาซานซาน เป็นเพื่อนที่รู้จักกับซูสิงตอนเขาไปต่างประเทศ ไม่สิ ฉันกลับมาเป็นวันแรก เขาก็ลากฉันมาที่นี่เพื่อให้ฉันได้กินลมชมวิว!”
ขณะที่พูด รอยยิ้มบนใบหน้าของเหยาซานซานก็ยิ่งสดใสขึ้น
โธ่แม่สาวน้อย~ เจ้าลูกแกะหลงทางอีกตัวที่โดนรูปลักษณ์จอมปลอมของกู้ซูสิงหลอกเข้าให้สินะ!
ไม่ต้องกลัว ฉันคนนี้จะช่วยชีวิตลูกแกะตัวน้อยเอง~
เมื่อได้ยินคำพูดของเหยาซานซาน เซียวชิงก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นมองไปทางกู้ซูสิง “ใช้ได้เลยนี่ คุณกู้ นึกไม่ถึงเลยว่าไปอยู่เมืองนอกจะได้รู้จักสาวสวยขนาดนี้ด้วย ทำไมไม่เห็นบอกฉันเลยล่ะ?”
เซียวชิงพูดพลางมองหน้าเหยาซานซานด้วยรอยยิ้มอีกครั้ง “ลืมแนะนำตัวเองไปเลย ฉันชื่อเซียวฉิง เป็น…ว่าที่เจ้าสาวของกู้ซูสิง”
เหยาซานซาน……
ที่แท้ก็เป็นคู่หมั้นของกู้ซูสิงเองเหรอ!
“ยินดีที่ได้พบคุณเซียว ตอนที่ยังเรียนอยู่ที่เมืองนอก ฉันเคยได้ยินซูสิงบอกมาก่อนว่า เขามีคู่หมั้นที่เขาหมั้นหมายอยู่ด้วย ไม่คิดเลยว่าจะเป็นคุณเซียว คุณเซียวสวยมากเลยนะคะ เพียงแต่ว่าในยุคสมัยนี้ การหมั้นหมายนี้คืออะไรกันนะ ดูเหมือนว่าเราจะไม่ค่อยได้พบเจออะไรแบบนี้กันเท่าไหร่แล้วนะคะ”
เมื่อสองสาวมาเจอกัน ก็เกิดการปะทะริมฝีปากขึ้นแล้ว
อืม นี่เป็นเพียงสิ่งที่คนภายนอกเห็นเท่านั้น แท้จริงแล้วเซียวชิงนั้นยินดีที่จะได้คุยกับเหยาซานซานเป็นอย่างมาก
ในฐานะที่เป็นนางเอกของโลกนี้ คุณตกหลุมรักศัตรูหัวใจของคุณได้จริงเหรอ? คุณไม่อายที่จะบอกว่าตัวเองเป็นนางเอกเหรอ? ทำไมคุณไม่ลองไปหาหมอล่ะ?
ซูหว่านมองดูเซียวชิงที่เข้าไปในห้องส่วนตัว เขาพูดคุยและยังหัวเราะกับเหยาซานซานไปตลอดทาง เธออยากจะเอาหัวโขกกำแพงเสียจริง
ไม่กลัวคู่ต่อสู้ที่เหมือนเทพ แต่กลัวเพื่อนร่วมทีมที่เหมือนหมู!
“คุณภรรยาจ๋า เธอกำลังจะแพ้แล้ว”
ซูรุ่ยที่อยู่ข้างกายถือโอกาสตอนที่คนอื่นไม่ทันสนใจ ใช้ริมฝีปากของตัวเองปัดผ่านข้างหูของซูหว่าน
ซูหว่าน “……”
เธอรู้ว่าไม่กี่วันมานี้ซูรุ่ยอยู่กับเซียวชิงทุกวัน และเธอไม่ได้นิ่งนอนใจ ตอนนี้เซียวชิงค่อย ๆ ปรับตัวเข้ากับชีวิตใหม่ของเขาในฐานะผู้หญิง และแม่ทัพซูจะต้องเตือนเขาอยู่เสมอแน่ ๆ ว่าเดิมทีเขาเป็นผู้ชาย ดังนั้นเขาควรจะชอบผู้หญิง~
……
เมื่อคนทั้งห้ากลับเข้ามาในห้องส่วนตัว อาหารก็ยังอุ่นอยู่ เหยาซานซานนั่งลงฝั่งขวาของกู้ซูสิงตามธรรมชาติ เดิมทีเธอคิดว่าเซียวชิงจะต้องนั่งลงทางข้างซ้ายของกู้ซูสิงแน่ แต่ใครจะรู้ว่าเซียวชิงกลับตรงเข้าไปนั่งข้างเหยาซานซานแทน
เหยาซานซาน ดูท่าแล้วศัตรูหัวใจคนนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่!
เซียวชิง ไอหยา เทพธิดาตัวหอมมาก! ไม่รู้ว่าถ้าสนิทกันมากกว่านี้แล้วคืนนี้จะได้ไปบ้านเธอไหมนะ? แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้วเนี่ย~
“พี่เซียวฉิง คุณทำงานอะไรเหรอคะ”
เพื่อประเมินสถานการณ์ของศัตรูหัวใจ เหยาซานซานจึงพยายามทุกวิถีทางเพื่อหยั่งเชิงเซียวชิง แค่ได้ยินเทพธิดาถามถึงอาชีพของตัวเอง เซียวชิงก็รู้สึกมีความหวังขึ้นมา เขารีบยืดตัวขึ้นและเผยรอยยิ้มที่อ่อนน้อมถ่อมตน “ก็ไม่มีอาชีพที่มั่นคงอะไรหรอก แค่ทำแบรนด์ร่วมกันกับเพื่อนเท่านั้นเอง!”
ซูหว่าน/ซูรุ่ย “……”
ยังไม่ทันมองดูให้ดีเลย? นี่คุณหลงใหลจนหน้ามืดตามัวแล้วใช่ไหม?
เห็นผู้หญิงสองคนคุยกันอย่างมีความสุข กู้ซูสิงก็นั่งกินข้าวเงียบ ๆ เหมือนอย่างเคย ดูเหมือนว่าจะไม่เห็นอะไรผิดปกติไปเลยแม้แต่น้อย
เอาเถอะ คนอีคิวต่ำแบบคุณหาไม่ได้ง่าย ๆ
ซูหว่านรู้สึกทันทีว่ากู้ซูสิงและเซียวชิงต่างเกิดมาเพื่อเป็นคู่กันจริง ๆ
ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้เซียวชิงจะเคยเป็นผู้ชายมาก่อน แต่ตอนนี้เขากลายเป็นผู้หญิงจริง ๆ แล้ว แถมยังเป็นสาววัยรุ่นอีกด้วย
ในอีกหลายสิบปีข้างหน้า เขาก็ยังคงใช้ชีวิตเป็นผู้หญิงต่อไป อาจถึงกระทั่งที่เขาแต่งงานมีลูกเลยก็ได้
อันที่จริง ลืมชีวิตก่อนหน้าไป เอาเซียวชิงคนเดิมทิ้งไว้ให้เป็นเรื่องของชาติที่แล้ว และใช้ชีวิตเป็นเซียวฉิง มันก็ดีไม่ใช่หรือ?