เห็นได้ชัดเจนกับสิ่งที่คิงส์ตันได้กล่าว
แม้ว่าแดร์ริลนั้นจะมีความรู้เกี่ยวกับการประเมินโบราณวัตถุอยู่บ้าง แต่แมตต์คือผู้ประเมินหนึ่งเดียวที่มีชื่อเสียงโด่งดัง
ทุก ๆ คนเห็นด้วยกับคิงส์ตัน
แมตต์นั้นคือผู้ประเมินโบราณวัตถุมืออาชีพ
อาจารย์ ไซมอน โจ มีชื่อเสียงมากในประเทศ เขาคือผู้ประเมินวัถตุโบราณมืออาชีพ ไซมอนนั้นได้ปรากฏอยู่ในนิตยสารโบราณวัตถุบ่อยครั้ง และแมตต์คือลูกศิษย์ของเขา
แมตต์นั้นกล่าวไว้ได้ถูกต้อง ภาพวาดเสือภูเขาคำรามนั่นจะต้องเป็นของแท้
ลิลี่รู้สึกค่อนข้างละอาย เธอดึงแดร์ริลอย่างนุ่มนวลและกล่าว “ที่รัก ระวังคำพูดหน่อย”
ตระกูลยัง เป็นผู้ค้าขายวัตถุโบราณมีชื่อเสียงโด่งดังในเมืองตงไห่ แม้แต่คิงส์ตันยังคิดว่าภาพวาดนั่นเป็นของแท้ แดร์ริลได้สร้างปัญหาให้กับทุกคน
อีวอนนั้นก็ประหม่า “แดร์ริล นายแน่ใจไหมว่าภาพวาดนั่นเป็นของปลอม?”
แดร์ริลยิ้มและอธิบาย “แมตต์พูดถูกถึงภาพวาดของวัตต์ ทอมป์สันจะมีเอกลักษณ์และลักษณะพิเศษ ภาพวาดของเขานั้นทรงพลังและอ่อนโยนจากจิตวิญญาณของศิลปิน ผมก็ต้องยอมรับ ภาพวาดเสมือนชิ้นนี้ก็มีเอกลักษณ์ของเขาอยู่เช่นกัน”
ฝูงชนหัวเราะเยาะ
‘เขาก็ยังกล่าวหาว่าภาพวาดนั่นเป็นของปลอมอยู่ ไม่แน่เขาก็แค่ต้องการเรียกร้องความสนใจถึงพูดจาไร้สาระ’ แมตต์คิด
ออสตินผู้ขายก็โกรธเคือง เขาอยู่ในวงการโบราณวัตถุมาถึงสามสิบปี และเขาก็ไม่เคยขายโบราณวัตถุปลอมให้กับใคร! เขาเจอกับภาพวาดชิ้นนี้โดยบังเอิญและถนุถนอมมันราวกับสมบัติล้ำค่าของเขา เมื่อแดร์ริลกล่าวหาว่าเป็นของปลอม เขาตะคอก “แกกำลังโกหก! ได้! ไหนบอกมาซิว่าทำไมถึงภาพวาดนั่นเป็นของปลอม ถ้านายให้เหตุผลที่เชื่อถือได้ ฉันจะขอเกษียณออกจากจากธุรกิจโบราณวัตถุ อย่างไรก็ตามถ้านายให้เหตุผลไม่ได้ นายจะต้องก้มโค้งขอขมาฉัน”
ทุก ๆ คนยิ่งสงสัยอยากรู้มากขึ้นกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“ใช่ มาดูกันซิ ว่าจะเขาแน่แค่ไหน!”
“ฉันว่าเขาไม่รู้อะไรเลย เขาก็แค่พูดจาไร้สาระ”
ลิลี่นั้นตกประหม่าเมื่อรู้ตัวว่าทุก ๆ คนไม่พอใจกับแดร์ริล “คุณออสติน ได้โปรดอย่าโมโห ฉันขออภัยแทนพฤติกรรมของสามีฉัน ฉันขอโทษ ทักษะการประเมินของเขาค่อนข้างจำกัด…”
“ค่อนข้างจำกัด?” ออสตินทุบกำปั้นลงไปบนโต๊ะ “ถ้าอย่างงั้นเขาควรจะหุบปาก! ไอ้หนุ่มน่ารำคาญ!”
คิงส์ตันก็ทนไม่ไหวเช่นกัน เขากร่นด่าอย่างเย็นชา “แดร์ริล นายมันลูกเขยบ้านคนอื่น อย่ามาสร้างปัญหาที่นี่”
แดร์ริลหัวเราะเย็นชา ขณะเขายื่นสองนิ้วออกไปและพับรอยไว้บนภาพวาด
ทุก ๆ คนหน้าซีดเสียว
เขากำลังหมายจะทำลายภาพวาด?
เขาไปพับรอยไว้บนภาพวาดหายาก! มันเป็นอะไรที่ให้อภัยไม่ได้!
ออสตินต้องการจะหยุดแดร์ริล แต่สายเกินไป แดร์ริลได้พับรอยไว้มุมบนขวาของพาพวาด
อย่างไรก็ตาม แมตต์นั้นเสียวสันหลังเหงื่อไหลเย็นยะเยือก
เขายืนนิ่งมึนงง เขามองไปที่แดร์ริลดวงตาเปิดกว้าง
กระบวนพับนกนางนวล ?
นั่นคือทักษะระดับปรมาจารย์ใหญ่ของแมตต์ กระบวนพับนกนางนวล
ปรมาจารย์ใหญ่ของแมตต์ สเตลแลน สมิธ คือผู้ประเมินโบราณวตถุอันดับต้นๆ ของ เมือง เฮอร์ราร์ด
กระบวนพับนกนางนวล คือเทคนิคเฉพาะตัวสำหรับการประเมินภาพวาด การพับนั้นมีลักษณะคล้ายกับรูปร่างของนกนางนวลตัวใหญ่ จึงได้ตั้งชื่อว่า กระบวนพับนกนางนวล!
แมตต์เคยได้เห็นเทคคนิคของปรมาจารย์ใหญ่ครั้งหนึ่งในการแข่งขันประเมินราคาวัตถุโบราณ และนั่นเป็นเพียงแค่ครั้งเดียวที่เขาได้เห็นการใช้เทคนิคนั้น
ทุก ๆ คนรู้สึกใจหาย พวกเขาถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเห็นการพับที่แดร์ริลทำบนภาพวาด!
กระบวนพับนกนางนวลนั้น ทุก ๆ คนจะรู้ทันทีเมื่อได้เห็นมัน มีเพียงแค่ สเตลแลนที่มีทักษะนี้ แล้วแดร์ริลได้ไปเรียนรู้วิธีลักษณะเฉพาะนี้มาจากที่ไหน?