ตอนที่ 1309 เดินทางสู่อันตรายอีกครั้ง (3)
โอกาสที่ได้มาขุด ‘สุสาน’ ของตัวเองแบบนี้ ไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปจะได้เจอ อย่างน้อยเย่ฉาและเย่เหม่ยก็ไม่สามารถเดาได้เลยว่าในใจของจวินอู๋เหยาคิดอะไรอยู่ ตลอดการเดินทางมาที่นี่ พวกเขาไม่เห็นจวินอู๋เหยาแสดงความไม่พอใจในเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย เขายิ้มมาตลอดทางด้วยซ้ำ
ทั้งสองคนจึงได้แต่นิ่งเงียบ
[ยังไงซะ……]
[ตราบใดที่คุณหนูต้องการ ก็ไม่มีอะไรที่นายท่านเจว๋จะไม่ให้นาง……]
หลังจากพักเล็กน้อย ทุกคนก็กลับมามีเรี่ยวแรงเต็มเปี่ยมอีกครั้ง พวกเขาออกเดินทางไปบนเส้นทางสุดท้ายที่นำไปสู่สุสานจักรพรรดิแห่งความมืด!
เส้นทางที่พวกเขาเคยมา ครั้งนี้กลานเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเขา การระบุตำแหน่งปัจจุบันบนแผนที่ ก็แค่ให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่หลงทางไปจากจุดที่วางแผนไว้ และจะไปถึงจุดหมายปลายทางในที่สุด
เมื่อมีแผนที่คอยบอกทาง จวินอู๋เสียกับเพื่อนๆของนางก็สามารถหลีกเลี่ยงอันตรายส่วนใหญ่ไปได้ ตลอดการเดินทางมีหมอกพิษอยู่รอบๆตัวพวกเขาและความหนาวเย็นที่เย็นจนถึงกระดูก พวกเขากินยาแก้พิษและใช้พลังวิญญาณเพียงเล็กน้อยเพื่อรักษาอุณหภูมิร่างกายเอาไว้ ครั้งที่สองนี่ทุกอย่างดูเหมือนจะง่ายขึ้นจริงๆ
แต่ความสะดวกสบายที่พวกเขาได้มานั้นแลกกับชีวิตมากมายนับไม่ถ้วน ซากศพที่กองเป็นภูเขาก็เพื่อรายละเอียดทุกส่วนสัญลักษณ์ทุกอันที่อยู่บนแผนที่นั้น
แผนที่ฉบับสมบูรณ์ที่จวินอู๋เสียถืออยู่ในมือนั้นชุ่มโชกไปด้วยเลือด
เมื่อพวกเขาออกเดินทาง ก็จะไม่สามารถหยุดพักได้เป็นเวลาหลายวัน จะไม่มีโอกาสให้พวกเขาได้พักเลยสักครั้ง และพวกเขาก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องอดทนใช้พลังวิญญาณของตัวเอง
ถึงจะมีแผนที่อยู่ในมือ แต่พวกเขาก็จะประมาทไม่ได้
หลังจากเดินอ้อมเพื่อหลีกเลี่ยงสัตว์ประหลาดและข้ามผ่านหนองโคลนมาแล้ว จวินอู๋เสียกับเพื่อนๆก็มาถึงสถานที่ที่พวกเขาไม่เคยเหยียบย่างเข้ามา
อุณหภูมิในสถานที่นั้นลดลงอีกหลายองศา ลูกบอลเพลิงวิญญาณในมือพวกเขาส่องสว่างในความมืด
มีดวงแสงส่องผ่านหมอกมาจางๆ มันกระพริบผ่านหมอกมาอย่างต่อเนื่อง
“ทำไม……มีแสงอยู่ที่นี่ได้ล่ะ?” เฉียวฉู่ประหลาดใจ แสงที่กระพริบอยู่กระจัดกระจายนั่นเห็นได้อย่างชัดเจน แต่ในหมอกที่มืดมิดไม่มีที่สิ้นสุดนี้ มันยากที่จะเชื่อว่าจะมีแสงสว่างปรากฏขึ้นในนั้นได้
เฉียวฉู่อยากก้าวไปข้างหน้าเพื่อไล่ตามแสงแปลกๆนั่น แต่ฮัวเหยารีบลากเขากลับมาทันที
“นั่นไม่ใช่แสง” จวินอู๋เสียพูดพลางเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย มองไปยังแสงเล็กๆเหมือนดวงดาวจำนวนมากที่ซ่อนอยู่ในหมอกลึกลับ นางหรี่ตาลงเล็กน้อย หยิบลูกบอลเพลิงวิญญาณที่มีขนาดเท่าไข่ห่านออกมาจากกระเป๋ามิติ หลังจากใส่พลังวิญญาณเข้าไปจำนวนมาก นางก็ขว้างมันออกไปสุดแรง
ลูกบอลเพลิงวิญญาณขนาดใหญ่ที่มีเปลวไฟสว่างจ้าลอยละลิ่วผ่านหมอกลึกลับ ทำให้พื้นที่ด้านหน้าพวกเขาสว่างขึ้นทันที
มันเป็นทะเลสาบน้ำแข็งที่ใสราวคริสตัล แท่งน้ำแข็งแหลมคมยื่นออกมาจากพื้นน้ำแข็ง ดูน่ากลัวเหมือนเขี้ยวสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่เต็มไปหมดทั่วทั้งพื้นที่ ลูกบอลเพลิงวิญญาณขนาดเท่าไข่ห่านกลิ้งอยู่ระหว่างแท่งน้ำแข็งขนาดมหึมา เสียงกริ๊งๆดังขึ้นทุกครั้งที่ถูกกระแทก
แท่งน้ำแข็งเป็นเหมือนกระจกสะท้อนแสงจากลูกบอลเพลิงวิญญาณ ส่องจากแท่งหนึ่งไปอีกแท่งหนึ่งไม่รู้จบ ทำให้พื้นที่ขนาดใหญ่สว่างขึ้นตรงหน้าพวกเขา……
เสาน้ำแข็งขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่ข้างหน้าจวินอู๋เสียและเพื่อนๆ ภายในชั้นธารน้ำแข็งสีฟ้า พวกเขาสามารถเห็นกระดูกสีขาวที่ถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็งหนาๆได้รางๆ กระดูกมนุษย์สีขาวโพลนกระจัดกระจายอยู่ทุกหนทุกแห่งในน้ำแข็ง ดูแวบแรกเหมือนลวดลายแปลกๆที่ทำให้พื้นที่นี้ดูเป็นความงามที่เงียบสงบ