ตอนที่ 1308

Genius Doctor Black Belly Miss

ตอนที่ 1308  เดินทางสู่อันตรายอีกครั้ง (2)

สิ่งนี้เรียกว่าจานแห่งโชคชะตา  ในทางทฤษฎีแล้วมันคล้ายกับเข็มทิศในชาติก่อนของจวินอู๋เสีย  เมื่อมีใครหลงทาง  ก็จะใช้มันเพื่อบ่งบอกทิศ  มันไม่ใช่ของหายาก  และจวินอู๋เสียก็นำมันมาด้วยเมื่อครั้งที่แล้ว  แต่เนื่องจากพวกเขาไม่มีเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจงมาก่อน  จึงไม่ได้พึ่งพามันมากนัก  แค่ใช้มันไม่กี่ครั้งเวลาที่ค้นหาทางไปข้างหน้า

แต่ตอนนี้แตกต่างไปโดยสิ้นเชิง

แผนที่แปดชิ้นส่วนที่ประกอบเข้าด้วยกันครบสมบูรณ์  แสดงให้เห็นถึงตำแหน่งของสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดและภูมิประเทศทั้งหมดที่ด้านล่างของผาสุดสวรรค์ซึ่งซ่อนอยู่ภายใต้หมอกหนา  รายละเอียดทั้งหมดได้อยู่ในหัวจวินอู๋เสียแล้ว  ด้วยทิศทางที่ล็อคไว้บนจานแห่งโชคชะตา  พวกเขาสามารถระบุตำแหน่งปัจจุบันของพวกเขาบนแผนที่และวางแผนได้ว่าพวกเขาจะเจอกับอะไรในหนทางข้างหน้า

จากสิ่งที่ปรากฏอยู่บนแผนที่  จุดที่ลึกที่สุดที่จวินอู๋เสียกับเพื่อนๆไปถึงเมื่อคราวที่แล้วนั้น  ยังไม่ถึงหนึ่งในสิบของระยะทางทั้งหมดเลย  และประสบการณ์ครั้งนั้นก็ทำให้พวกเขาทุกคนบ่นว่ามันโหดสุดๆกันแล้ว

แค่หนึ่งในสิบก็ยากลำบากขนาดนั้นแล้ว  สำหรับพื้นที่ที่พวกเขาต้องเดินทางไปหลังจากนั้น  ถ้าไม่มีแผนที่  ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าจะใช้เวลาเท่าไร  แค่อุปสรรคมากมายที่ขวางทางก็มากพอจะคร่าชีวิตพวกเขาแล้ว

สิ่งที่พวกเขาเห็นจากแผนที่นั้น  ยิ่งพวกเขาเข้าใกล้สุสานจักรพรรดิแห่งความมืดมากเท่าไร  ยิ่งอันตรายมากขึ้นเท่านั้น  ทุกสิ่งที่พวกเขาเจอในการเดินทางครั้งที่แล้วเป็นเพียงแค่การเล่นของเด็กเมื่อเทียบกับสิ่งนี้

“มีทำเครื่องหมายเอาไว้บนแผนที่ตรงนี้ว่าเป็นระยะที่สัตว์ประหลาดเคลื่อนไหวได้  พอไปถึงที่นั่นเราก็แค่หลีกเลี่ยงบริเวณนั้นซะ”  ฟ่านจั๋วชี้พื้นที่ที่แสดงบนแผนที่  พวกเขารู้จากประสบการณ์ครั้งก่อนแล้วว่าสัตว์ประหลาดที่พ่นเปลวไฟสีเขียวนั้นน่ากลัวขนาดไหน

เจ้าสิ่งนั้นเกือบฆ่าจวินอู๋เสีย  และถ้าท่านแบะแบะไม่เอาร่างตัวเองมาเป็นโล่ปกป้องนาง  จวินอู๋เสียก็คงตายอยู่ที่นี่แล้ว

จวินอู๋เสียมองจุดบนแผนที่ที่ฟ่านจั๋วชี้แล้วพยักหน้านิ่งๆ

บริเวณที่สัตว์ประหลาดอยู่ถูกทำเครื่องหมายเอาไว้ด้วยหัวกะโหลกสีแดง  และหัวกะโหลกที่มีลักษณะเหมือนกันนั้นมีอยู่หลายสิบอันบนแผนที่  เห็นได้ชัดว่าเจ้าตัวน่ากลัวพวกนั้นไม่ได้เป็นของหายากที่นี่  พวกเขาเจอแค่ตัวเดียวก็ทำเอาบางคนบาดเจ็บสาหัสแล้ว  ตอนนี้มีแผนที่อยู่ในมือ  พวกเขาจึงรู้ว่าต้องหลีกเลี่ยงพื้นที่เหล่านั้นทั้งหมด

“ราชอาณาจักรแห่งความมืดทุ่มเต็มที่จริงๆ  เอาสัตว์ประหลาดมากมายพวกนี้มาเฝ้าสุสาน  ข้าว่านะถ้าเจ้าตัวพวกนี้อยู่ในมือใครในอาณาจักรกลาง  การจะขึ้นเป็นใหญ่ก็ไม่ใช่เรื่องยากเลย”  เฉียวฉู่พูดพลางลูบคาง  แม้ว่าสัตว์ประหลาดตัวนั้นเกือบจะฆ่าเขา  แต่เขาก็ต้องยอมรับว่าเจ้าพวกนั้นโหดมากจริงๆ!

เย่ฉาและเย่เหม่ยที่นั่งอยู่ด้านหนึ่ง  เบนสายตาไปมองจวินอู๋เหยาอย่างเงียบๆ

[สัตว์ประหลาดที่เฉียวฉู่กับคนอื่นๆพูดถึง……]

[ที่จริงแล้วเป็นแค่สัตว์เลี้ยงที่จวินอู๋เหยาเอามาแก้เบื่อตอนไม่มีอะไรทำ……]

แต่คำว่า ‘สัตว์เลี้ยง’ ก็ใช้ได้เฉพาะกับจวินอู๋เหยาคนเดียวเท่านั้น  กับคนอื่นๆ  เจ้ายักษ์พวกนั้นก็คือฝันร้ายที่เลวร้ายที่สุดนั่นแหละ

มีรอยยิ้มขี้เกียจปรากฏอยู่บนใบหน้าจวินอู๋เหยา  เขานั่งหันข้างพิงด้านหลังของจวินอู๋เสีย  มองดูเสี้ยวหน้าด้านข้างของจวินอู๋เสียโดยไม่พูดอะไรเลย

นับตั้งแต่วินาทีที่เขาลงมาถึงด้านล่างของผาสุดสวรรค์  เขาก็รู้ทันทีว่าสถานที่นี้ถูกสร้างขึ้นด้วยมือของราชอาณาจักรแห่งความมืดจริงๆ  ของส่วนใหญ่ที่นี่เป็นสิ่งที่เขาเคยพูดกับคนในกองทัพราตรีในเวลาที่เขาเบื่อ

รวมถึงเรื่อง ‘สัตว์เลี้ยงที่น่ารัก’ ของเขาก็ได้สวมบทเป็นสุนัขเฝ้าบ้าน

แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่า  เขาจะมีโอกาสได้มา ‘ตรวจสอบ’ การป้องกันที่วางไว้ป้องกันสุสานของเขาเอง