ตอนที่ 1307 เดินทางสู่อันตรายอีกครั้ง (1)
เมื่อมีประสบการณ์จากครั้งก่อน ครั้งนี้ทุกคนจึงปีนลงผาสุดสวรรค์ได้ง่ายขึ้นมาก จวินอู๋เสียเตรียมยาฟื้นฟูพลังวิญญาณเอาไว้เยอะมาก แม้ว่ามันจะมีฤทธิ์อยู่ได้ไม่นาน แต่จำนวนที่มากมายก็ชนะ พวกเขากินยากันตลอดทางและพยายามไม่ใช้พลังวิญญาณให้มากเกินไป บวกกับช่วงนี้ พลังวิญญาณของพวกเฉียวฉู่ก็เพิ่มอย่างมากอีกด้วย พวกเขาค่อยๆเข้าใกล้ระดับขั้นสีครามแล้ว อีกไม่นานก็จะทะลวงเข้าสู่ขั้นสีครามได้ จึงสามารถประคองพลังเอาไว้ได้นานขึ้นกว่าเมื่อก่อนมาก
เมื่อทุกคนมาถึงด้านล่างของผาสุดสวรรค์ สภาพของทุกคนยังดีอยู่มาก พวกเขาไม่ได้รีบร้อนเดินทางต่อทันที แต่กลับตั้งกระโจมพักง่ายๆขึ้นตรงตีนหน้าผาและพากันพักผ่อน พวกเขารู้ว่าหลังจากนี้จะไม่มีโอกาสพักกันอีกนาน ดังนั้นจึงต้องฉวยโอกาสทุกวินาทีที่มีเพื่อให้ตัวเองอยู่ในสภาพที่ดีที่สุด
เสื้อผ้าที่พวกเขาสวมใส่อยู่ในตอนนี้ เป็นเสื้อผ้าที่จวินอู๋เสียสั่งให้คนทำขึ้นเป็นพิเศษตอนอยู่ที่แคว้นฉี อากาศที่ด้านล่างของผาสุดสวรรค์นั้นหนาวเย็นมากและมีความชื้นสูง ถ้าอยากเดินอยู่ที่นี่ได้นานๆ ก็ต้องมีมาตรการป้องกันที่ดี ไม่งั้นพลังวิญญาณของพวกเขาจะหมดไปอย่างรวดเร็ว เสื้อผ้าพวกนี้จวินอู๋เสียออกแบบตามแบบชุดทหารในศตวรรษที่ 24 แต่ในโลกนี้ไม่มีวัสดุที่กันน้ำได้อย่างมีประสิทธิภาพ จวินอู๋เสียจึงสั่งให้ช่างตัดเสื้อเคลือบเสื้อผ้าด้วยน้ำยากันน้ำที่ทำขึ้นเป็นพิเศษ น้ำยาพวกนี้มีระยะเวลาที่จำกัด ช่วยรักษาความหนาแน่นของเนื้อผ้า ถึงจะอยู่ที่ด้านล่างของผาสุดสวรรค์ที่ปกคลุมด้วยหมอก พวกเขาก็ไม่ต้องกังวลว่าเสื้อผ้าจะเปียกจากความชื้นของหมอก
จวินอู๋เสียเอาลูกบอลเพลิงวิญญาณที่เตรียมไว้แล้วออกมาเพื่อให้แสงสว่างกับสถานที่ที่มีทัศนวิสัยต่ำมาก
การที่เสื้อผ้าของพวกเขายังแห้งอยู่ ทำให้พวกเฉียวฉู่ออมพลังวิญญาณที่จะต้องใช้รักษาอุณหภูมิร่างกายเอาไว้ได้มากเลยทีเดียว แม้ว่าพวกเขาจะสวมเสื้อผ้าหลายชั้นทั้งข้างนอกและข้างใน แต่ด้วยส่วนสูงและรูปร่างที่ได้สัดส่วนของพวกเขา ทำให้พวกเขาไม่ดูพองกลมเพราะเสื้อผ้า และมันก็ไม่ได้ขัดขวางการเคลื่อนไหวของพวกเขาแม้แต่น้อย
ธารน้ำแข็งใต้ฝ่าเท้าของพวกเขาได้ผนึกร่างของผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนที่มาค้นหาสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดเอาไว้ จวินอู๋เสียยังสังเกตเห็นว่าในบริเวณที่ธารน้ำแข็งก่อตัวมากขึ้นนั้น มีหลายร่างที่ถูกฝังอยู่ในน้ำแข็งแค่ครึ่งร่าง ครั้งที่แล้วที่พวกเขามาที่นี่ยังไม่มีศพพวกนั้น ดูจากเวลาที่ผ่านไปบวกกับปริมาณน้ำแข็ง คนพวกนี้ต้องมาที่ผาสุดสวรรค์นี่หลังจากที่พวกเขากลับไปแล้วแน่
แสดงว่าสิบสองวิหารยังไม่ล้มเลิกการค้นหาสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด และร่างไร้วิญญาณเหล่านี้ก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆตามวันเวลาที่ผ่านไป
“ฮิๆ……พวกเจ้าว่า พอเราหาสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดเจอ แล้วเอาสมบัติของจักรพรรดิแห่งความมืดมาเป็นของเราแล้ว ถ้าพวกสิบสองวิหารรู้เข้า พวกนั้นจะโกรธจนคลั่งไปเลยไหม?” เฉียวฉู่ถามพลางมองกองกระดูกที่เพิ่มจำนวนขึ้นที่ด้านล่างของผาสุดสวรรค์ ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มชั่วร้าย
สิบสองวิหารลงทุนลงแรงไปตั้งเท่าไร? ต้องเสียคนไปกี่คน? แต่พวกเขาก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของประตูสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด! แต่เขากับเพื่อนๆมาที่นี่มีเป้าหมายที่ชัดเจนแล้ว อีกไม่นานสมบัติที่ทุกคนในอาณาจักรกลางปรารถนาก็จะตกอยู่ในมือของพวกเขา! ความรู้สึกนั้นทำให้เลือดของพวกผู้เยาว์เดือดพล่านด้วยความตื่นเต้น!
“พวกนั้นจะคลั่งรึเปล่า ข้าไม่รู้หรอก แต่ที่แน่ๆพวกนั้นจะต้องทำทุกอย่างเพื่อไล่ล่าพวกเราอย่างแน่นอน” เฟยเหยียนพูดพร้อมกับยักไหล่ พวกเขายังคงพูดคุยเรื่องอื่นๆนอกเหนือจากสิ่งที่พวกเขาเผชิญอยู่ได้ แสดงให้เห็นว่าสถานการณ์ของพวกเขายังดีอยู่
“ทำได้ก็มาเลย! ข้าไม่กลัวพวกมันหรอก!” เฉียวฉู่พูดอย่างอวดดี
จวินอู๋เสียไม่ได้มีส่วนร่วมในการสนทนาของพวกเขา นางนั่งอยู่ในกระโจมอย่างเงียบๆ ขณะที่ถือบางอย่างที่ดูเหมือนเข็มทิศเอาไว้ในมือ