ตอนที่ 188 เพื่อนร่วมชั้นเก่า : คุณมาที่นี่ เพื่อสมัครงานช่างซ่อม?
หลินฟานเดินตามจ้าวเจียอี้และเดินเข้าไปในอาคารสํานักงานใหญ่ของเทียนต้าแอร์ไลน์“ท่านประธานการประชุมจะเริ่มในอีก 10 นาทีฉันจะพาคุณไปที่สํานักงานก่อน” จ้าวเจียอี้กล่าว
หลินฟานพูดว่า: “รอผมก่อน ผมจะขอไปห้องน้ำก่อน”
จ้าว เจียอี้ กล่าวว่า: “เอาล่ะ ท่านประธาน ห้องน้ำอยู่ตรงนั้น”
จ้าวเจียอี้ชี้ไปในทิศทางหนึ่ง
หลินฟานเดินไปสักพักก็เจอห้องน้ำหลินฟานกําลังจะเข้าไปผู้หญิงในชุดทํางานก็เดินออกมาจากห้องน้ำผู้หญิงห้องข้างๆ และเธอก็ชนเข้ากับหลินฟาน
ทั้งสองมองหน้ากัน และรู้สึกว่าอีกฝ่ายดูคุ้นเคย
หลินฟาน ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขากําลังจะไปเข้าห้องน้ำ
จู่ๆ ผู้หญิงคนนั้นก็พูดว่า “หลินฟาน?”
หลินฟาน หยุดชั่วคราว และสงสัยเล็กน้อย: “คุณรู้จักผม คุณเป็นใคร?”
ผู้หญิงคนนั้นยิ้ม และพูดว่า “ฉันเอง หลิว กุ้ยเซียง ตอนนั้นคุณนั่งอยู่ข้างหลังฉันจําไม่ผิดนั้นช่วงม.3 หลิว กุ้ยเซียง ยังจําได้ไหม”
หลินฟานครุ่นคิด ในที่สุดก็นึกขึ้นได้อดหัวเราะไม่ได้“หลิวกุ้ยเซียงผมจําได้แล้วตอนนั้นคุณคิดเลขไม่ดีแล้วหันมาถามผมบ่อยๆขอให้ช่วยคุณแก้ปัญหา”
หลิว กุ้ยเซียงยิ้ม: “ถูกต้องตอนนั้นเกรดของฉันไม่ดีและเกรดของคุณดีกว่าฉันไง”หลินฟานถอนหายใจ”เราไม่ได้เจอหน้ากันตั้งแต่ม.ปลายไม่คิดว่าจะได้เจอคุณที่นี่”
หลิว กุ้ยเซียงพูด “ก็ฉันมาที่นี่ในฐานะผู้จัดการฝ่ายบุคคลคุณก็รู้ว่าปีนั้นฉันทําได้ไม่ดีนักฉันเลยสอบไปสามครั้งและหลังจากสําเร็จการศึกษาฉันสามารถเข้าร่วมกับบริษัท 5 หมื่นล้านแห่งนี้ได้ในฐานะผู้จัดการฝ่ายบุคคลก็ไม่ค่อยเท่าไหร่!”
เธอพูดด้วยความภาคภูมิใจแน่นอนด้วยคุณสมบัติของเธอ เธอสําเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยอันดับสามและกลายเป็นผู้จัดการฝ่ายบุคคลของเทียนต้าแอร์ไลน์ซึ่งถือว่าดีมากหลินฟานยิ้ม และพูดว่า”คุณเก่งมาก”
หลิวกุ้ยเซียงภูมิใจมากและมองไปที่หลินฟานเพียงเพื่อสังเกตว่าหลินฟานสวมใส่สินค้าทั่วไป
หลิว กุ้ยเซียง ถามด้วยความสงสัย“แล้วคุณล่ะทําไมคุณถึงมาที่นี่ คุณมาสมัครงานที่นี่หรือเปล่าบริษัทของเราไม่มีตําแหน่งว่างดังนั้นเราจึงต้องการแค่ช่างซ่อมบํารุงเป็นไปได้ไหมว่าคุณ
จะ…”
เธอ มองขึ้นลงที่ หลินฟานยิ่งดูยิ่งรู้สึกว่าหลินฟานมาสมัครงานเป็นช่าง!
หลินฟาน เหงื่อตก ดูเหมือนว่าหลิวกุ้ยเซียงจะเข้าใจผิดเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อสมัครงานหลินพ่านพยายามอธิบาย
อย่างไรก็ตาม หลิว กุ้ยเซียง ได้พูดไปแล้ว: “หลินฟานคุณสอบไปแล้วหนึ่งครั้งไม่มีทาง? ทําไมคุณถึงอยากสมัครงานเป็นช่างซ่อมบํารุงกันนี่มันก็แย่มากดูเสื้อผ้าของคุณมีค่าแค่ 100
หยวนใช่ไหม”
น้ำเสียงของ เธอมีเสียงผสมค่าเยาะเย้ยมากมายและความสุขที่ได้เจอเพื่อนร่วมชั้นสมัยก่อนก็หายไปและกลายเป็นการดูถูกเหยียดหยามเข้ามาแทน
หลินฟาน ถอนหายใจในหัวใจของเขาทําไมคุณถึงดูเย่อหยิ่งนัก แม้ว่าผมจะมาสมัครงานเป็นช่างซ่อมบํารุงจริงๆก็ตามคุณก็ไม่จําเป็นต้องเยาะเย้ยผมเลย
หลินฟานยิ้ม และพูดว่า “ถ้าผมมาที่นี่เพื่อสมัครงานเป็นช่างซ่อมบํารุงในฐานะผู้จัดการฝ่ายบุคคลเพื่อเห็นแก่เพื่อนร่วมชั้นเก่าคุณจะให้โอกาสผมไหม”
เขาแค่ต้องการทดสอบหลิวกุ้ยเซียงเขาจึงใช้ “ถ้า” ค่าสมมุตินี้ขึ้น
แต่สําหรับหลิวกุ้ยเซียงเธอเพิกเฉยต่อ”ถ้า”โดยตรงโดยคิดว่า หลินฟานมาที่นี่เพื่อสมัครงานเป็นช่างซ่อมบําารุงจริงๆและเธอก็เดาถูก
หัวใจของเธอเต็มไปด้วยการดูถูกหลินฟานและในขณะเดียวกัน ความรู้สึกเหนือกว่าก็ปรากฏขึ้นเองตามธรรมชาติ
แต่ไม่คิดว่า การสอบทั้งสามครั้งจะมีมากกว่าหนึ่งครั้งของเขาและความรู้สึกเหนือกว่านี้ปล่อยผ่านพ้นไม่ได้จริงๆ
“แล้วมันก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณในการทํางานฉันไม่ใช่คนที่ชอบเล่นเส้นแน่นอนในฐานะเพื่อนร่วมชั้นเก่าฉันจะสัมภาษณ์คุณเอง มาที่ห้องของฉันแล้วฉันจะสัมภาษณ์คุณด้วยตัวเอง!”หลิวกุ้ยเซียงกล่าว
หลินฟาน สูดลมหายใจ: “ตกลง ผมจะไปเข้าห้องน้ำก่อน”
หลิว กุ้ยเซียงยิ้ม: “หลินฟาน ฉันไม่ได้พูดอย่างนั้นนะแต่ด้วยความเคารพอย่างสูงคุณไม่ใช่สอบผ่านเพียงครั้งเดียวมาหรือไงทําไมคุณถึงได้สภาพแย่ขนาดนี้มันยังดูไม่ดีเท่ากับคนสอบ 3
ครั้งอย่างฉันเลย คุณใช้เวลาไปกับผู้หญิงที่ไหนมากัน”
หลินฟานยิ้มและพูดว่า “ในช่วงตอนนั้นมันก็ช่วยไม่ได้ผู้ชายหล่อๆอย่างผมก็ทําอะไรไม่ได้ผู้หญิงสวยๆก็ไล่รังควานผมทุกวันผมจะไปมีเวลาเรียนได้ยังไงคุณเป็นนักเรียนที่ขยันมากและคุณเคยมีความรักบ้างไหม?”
ค่าพูดนี้บีบหัวใจมาก มันเหมือนกับเหยียบหางของหลิวกุ้ยเซียง ใบหน้าของหลิวกุ้ยเซียงทรุดลงทันที: “หลินฟานคุณหมายถึงอะไรคุณหมายความว่าฉันน่าเกลียดงั้นเหรอ?และไม่มีใครมาไล่ตามฉันคุณว่างั้นใช่ไหม?”
เธอ ไม่มีความรักจริงๆ และเธอก็ไม่มีใครไล่ด้วย นี่คือสิ่งที่เจ็บปวดที่สุดในใจของเธอหลินฟานกล่าวว่า“ผมไม่ได้พูดแบบนั้น อย่าไปคิดเลยผม… ผมจะไปเข้าห้องน้ำก่อน”หลิวกุ้ยเซียงฮัมเพลง: “ฉันคิดว่านั่นคือสิ่งที่คุณหมายถึง!การตกหลุมรักเป็นอะไรที่ช่างยอด เยี่ยมจริงๆ? ฮึ!ยังไงก็ตามคุณไม่ได้รับการลดหย่อนให้เข้าสมัครงานเป็นช่างซ่อมบํารุง!” หลินฟานได้ยินสิ่งนี้แต่เขาเพิกเฉยและเดินเข้าไปในห้องน้ำ
“ถ้าคุณไม่สามารถเปิดหม้อ และยกมันขึ้นมาได้ ฉันจะโมโหมาก ไอ้ตัวเหม็นเปรี้ยวฉันไม่ชอบคุณเลย!”
หลิว กุ้ยเซียง ดุด่า และเดินออกไป
เมื่อเธอมาถึงห้องโถง หลิว กุ้ยเซียง เห็น จ้าว เจียอี้ ได้อย่างรวดเร็วและจ้าวเจียอี้ดูเหมือนจะรอใครสักคน
“เลขาจ้าว คุณกําลังรอใครอยู่? ฉันได้ยินมาว่าคุณไปรับท่านประธานคนใหม่คุณได้ไปรับหรือยัง”หลิวกุ้ยเซียงทักทายอย่างแข็งขัน
แม้ว่าจ่าว เจียอี้ จะเป็นเพียงเลขาฯ แต่ในฐานะเลขาส่วนตัวของประธานตัวตนของเธอไม่ธรรมดาและเธอเป็นเพียงผู้จัดการฝ่ายบุคคลที่ต้องประจบประแจงเท่านั้น
จ้าว เจียอี้กล่าวว่า “ฉันได้ไปรับท่านมาแล้ว”
หลิว กุ้ยเซียง กล่าวด้วยรอยยิ้ม: “ฉันได้ยินมาว่าประธานคนใหม่ของเรายังเด็กอยู่มากฉันอยากเจอเขาเร็วๆนี้จริงๆแต่ข่าวข้างต้นแน่นหนามากและเรายังไม่รู้จักชื่อของประธานเลย”จ้าวเจียอี้ยิ้ม และพูดว่า: “ประธานมาแล้วและเขาจะปรากฏตัวในที่ประชุมคณะกรรมการอีกสักครู่และเธอจะรู้ในไม่ช้า”
หลิวกุ้ยเซียงแลกเปลี่ยนคําสองสามคํากับจ้าวเจียอี้แล้วกลับไปที่สํานักงานของเธอจ้าวเจียอี้กําลังรอหลินฟานออกมาทันใดนั้นจ้าวเจียอี้ได้รับโทรศัพท์เมื่อเห็นว่าหลิน
ฟานไม่ออกมาเธอก็จากไปชั่วคราว
หลังจากนั้นไม่นานหลินฟานก็กลับไปที่ห้องโถง
แต่ไม่เห็นจ้าวเจียอี้
หลินฟานคิดว่าเธอคงจะเข้าไปก่อนดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะเข้าไปด้วยตัวเองแต่ที่แผนกต้อนรับเขาถูกผู้หญิงที่แผนกต้อนรับหยุดไว้
เมื่อหญิงสาวที่แผนกต้อนรับเห็นหลินฟานเข้ามาเธอลุกขึ้นยืนและพูดว่า “ท่าน ท่านกําลัง
มองหาใครอยู่?”
เมื่อมองดูผ้าไหมที่แขวนอยู่บนตัวของ หลินฟานดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้มาสัมภาษณ์เลยเทียนต้าแอร์ไลน์ไม่ใช่บริษัทเล็กๆและถึงแม้เขาจะมาสัมภาษณ์เขาก็ต้องสวมชุดที่เป็นทางการ
หลินฟานยิ้ม และพูดว่า “วันนี้เป็นวันแรกของผมที่มาทํางาน”
พนักงานต้อนรับหญิงขมวดคิ้ว และดูน่าสงสัย: “ทํางาน คุณอยู่แผนกไหนคุณชื่ออะไร”หลินฟานกล่าวว่า “หลินฟาน”
“เดี๋ยว ก่อนนะ”นาทีนี้ผู้หญิงที่แผนกต้อนรับรีบค้นหาในคอมพิวเตอร์แล้วพูดว่า”ขอโทษค่ะไม่พบข้อมูลการเข้าของคุณที่นี่ คุณไม่สามารถเข้าไปได้”
หลินฟานกล่าวว่า”เป็นเรื่องปกติที่คุณจะหามันไม่เจอผมขอบอกให้คุณเงียบไว้ผมเป็นประธานของคุณ”
อันที่จริง มีข่าวลือว่าบริษัทเปลี่ยนมือแล้วแต่ไม่ว่าจะมองหลินฟานอย่างไรเขาก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับประธานเลย
พนักงานต้อนรับไม่เชื่อ และเตือนว่า “ท่านคะ ได้โปรดอย่าสร้างปัญหาและออกไปเดี๋ยวนี้ไม่อย่างนั้นฉันจะเรียก รปภ.”
หลินพ่านพูด “ถ้าคุณไม่เชื่อผม คุณอาจจะ เรียกเลขาของผมมาได้ เสี่ยวจ้าวลองเรียกเธอมา”
พนักงานต้อนรับ แสดงสีหน้าโกรธเล็กน้อย“คุณควรจะตลกให้น้อยกว่านี้นะรีบออกไปเถอะ และอีกอย่างหากคุณเป็นประธานคนใหม่ของเราจริงและฉันจะบอกคุณให้ว่าฉันเป็นภรรยาของ
ท่านประธาน!”
ในขณะนี้ จ้าว เจียอี้ วิ่งเหยาะๆ เข้ามา ด้วยความตื่นตระหนก
“ฉันขอโทษค่ะ ท่านประธาน ฉันมีเอกสารสําคัญที่ต้องจัดการในตอนนี้ฉันเลยเดินออกมาก่อน”
*สํานวนของคําว่า“เปิดหม้อและยกมันขึ้นมา”หมายถึงให้พูดความจริงที่ปิดบังไว้
หรือเก็บไว้ออกมาครับ