ตอนที่ 189 ขอให้ หลิว กุ้ยเซียง มาที่สํานักงานของฉัน
จ้าว เจียอี้ รู้สึกประหม่าเพราะกลัวว่าหลินฟานจะอารมณ์เสีย เนื่องจากการละเลยของเธอโดยปกติหลินฟานจะไม่รบกวนเธอ เขายิ้มและพูดว่า”ไม่เป็นไร”
จ้าว เจียอี้ กล่าวว่า”ท่านประธานฉันจะพาคุณไปที่สํานักงานของคุณตอนนี้”
“ตกลง” หลินฟาน กล่าว
ผู้หญิงที่แผนกต้อนรับข้างๆ เธอชะงัก หน้าซีดด้วยความตกใจ พระเจ้าคนตรงหน้าฉัน .. เป็นประธานคนใหม่จริง ๆ !
คําพูดของเธอทําให้ประธานคนใหม่ขุ่นเคืองใจอย่างเห็นได้ชัด ไม่ ไม่ไม่เป็นไร!
หลินฟาน หันศีรษะ และเหลือบมองผู้หญิงที่แผนกต้อนรับ ยิ้มแล้วพูดว่า “คุณชื่ออะไร”ผู้หญิงที่แผนกต้อนรับพูดว่า:”ฉันชื่อโจวจิ้งเหวินท่านประธานฉันไม่รู้จริงๆตอนนี้… ฉันขอโทษโปรดอย่าไล่ฉันออกฉันต้องการงานนี้เพื่อเลี้ยงดูครอบครัว”
เด็กหญิงตัวน้อยกําลังจะร้องไห้
หลินฟาน ยิ้มอย่างอบอุ่น: “ไม่ต้องกลัวผมจะไม่ไล่คุณออกคุณทํางานได้ดีมากคุณไม่สามารถปล่อยให้คนแปลกหน้าเข้ามาในบริษัทโดยไม่ได้ตั้งใจเสี่ยวจ้าวไปกันเถอะ”หลังจากพูดหลินฟานและจ้าวเจียอี้ก็จากไป
โจวจิ้งเหวินถอนหายใจด้วยความโล่งอกตอนนี้เธอเกือบจะกลัวแทบตายแล้วไม่น่าเชื่อจริงๆตอนนี้เธอคิดดูแล้วแม้ว่าชุดของประธานจะดูเรียบๆ
แต่เขาก็หล่อและอ่อนโยนมากเมื่อคิดว่าตัวเธอเองเรียกตัวเองว่าเป็นภรรยาของประธานเมื่อครู่นี้โจวจิ้งเหวินหน้าแดงและออกจะละอายใจ
จ้าว เจียอี้ พา หลินฟาน ไปที่สํานักงานที่กว้างขวาง และสว่างไสว การตกแต่งในสํานักงานนั้นพิเศษมากจะเห็นได้ว่าอดีตประธาน เป็นคนมีรสนิยมดี
หลินฟาน นั่งลงบนเก้าอี้ของประธานเก้าอี้ตัวนี้นั่งสบายมาก การนั่งในบริษัทที่มีมูลค่าตลาดกว่า 5 หมื่นล้านก็ไม่เลว
“ท่านประธาน ฉันจะไปชงกาแฟให้คุณ” จ้าว เจียอี้กล่าว
หลินฟาน กล่าวว่า “ครับ บริษัทของเรามีผู้จัดการฝ่ายบุคคลที่ชื่อ หลิวกุ้ยเซียงหรือไม่”จ้าวเจียอี้กล่าวว่า”มีคะ”
เธอสงสัยเล็กน้อยว่า ท่านประธานรู้จัก หลิว กุ้ยเซียง ได้อย่างไร
หลินฟานกล่าวว่า: “ยังไงก็ตามช่วยผมโทรหาเธอให้มาที่นี่”
จ้าวเจียอี้ไม่กล้าถามอีกและกล่าวว่า “คะฉันจะไปเดี๋ยวนี้”
สํานักงานผู้จัดการฝ่ายบุคคล
หลิว กุ้ยเซียง นั่งอยู่บนเก้าอี้สํานักงานได้จําฉากที่เธอพบ หลินฟานในหน้าทางเข้าห้องน้ำได้และเธอยังโกรธอยู่เล็กน้อย หลินฟาน ทําให้เธอขุ่นเคือง!
ซักพัก หลินฟาน ก็จะมาสัมภาษณ์ และเธอจะต้องทําให้ทุกอย่าง ให้เป็นเรื่องยากสําหรับเขา แน่นอนว่า หลินฟาน ไม่สามารถได้งานช่างซ่อมบํารุงไป!
เมื่อคิดถึงการที่หลินฟาน เหยียดหยามเธอ ชั่วขณะหนึ่ง แล้วจึงส่งหลินฟาน ออกไป เพื่อไม่ ให้เขาได้งาน ทําให้เธอรู้สึกหายโกรธ และรู้สึกโล่งใจขึ้น
น้อย
ใครบอกให้หลินฟาน มาเยาะเย้ยเธอ!
ทันใดนั้น โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น และมันคือ จ๋าว เจียอี้ ที่โทรเข้ามา “ผู้จัดการหลิว ประธานขอให้คุณมาที่สํานักงานของเขา” จ้าว เจียอี้กล่าว
หลิว กุ้ยเซียง ตกตะลึง ไม่จริงน่า! ท่านประธานเรียกเธอ! เป็นประธานคนใหม่เหรอ ทําไมเขาถึงชวนเธอไปที่สํานักงาน แปลก!
“เลขาจ้าว คุณรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น?” หลิว กุ้ยเซียงอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความประหม่าเล็ก
จ้าว เจียอี้กล่าวว่า “ไม่รู้สิ คุณมาก่อนเลย ฉันต้องไปชงกาแฟให้ท่านประธาน”
โทรศัพท์วางสายทันที
หลิว กุ้ยเซียง ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องออกจากสํานักงาน และเดินไปที่ห้องทํางานของ ท่านประธาน
ผ่านไปครู่หนึ่ง เมื่อเธอมาถึงประตูสํานักงานของท่านประธาน หลิว กุ้ยเซียง ก็เคาะประตูแล้ว เดินเข้ามา
เธอเห็นเพียงคนเดียวในสํานักงาน ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ของประธาน โดยหันหลังให้เธอ ราวกับว่า
กําลังเพลิดเพลิน กับทิวทัศน์นอกหน้าต่าง
นี่คงเป็น ท่านประธาน!
หลิว กุ้ยเซียง รู้สึกประหม่าเล็กน้อย: “ท่านประธาน ฉันได้ยินมาว่าคุณต้องการพบฉัน ใช่ไหม คะ?”
เมื่อได้ยินดังนั้น เก้าอี้ก็หันกลับมา
หลิว กุ้ยเซียง ตกตะลึง เมื่อเห็นคนบนเก้าอี้ นี่… ไม่ใช่ หลินฟาน!
“หลินฟาน คุณมาทําอะไรที่นี่” หลิว กุ้ยเซียง ถามด้วยความประหลาดใจ ซึ่งเกินความคาด
หมายของเขา
หลินฟานยิ้ม และพูดว่า “ผม ก็อยู่ที่นี่”
ใบหน้าของ หลิว กุ้ยเซียง มืดลงทันที และเธอพูดอย่างโกรธเคือง “ฉันถามคุณว่าคุณมาทํา อะไรที่นี่ คุณเป็นคนโง่เขลาหรือไง คุณรู้ไหมว่าที่นี่ เป็นสํานักงานของท่านประธานของเรา คุณ เป็นอะไร!? คุณกล้าที่จะนั่ง ในที่นั่งของท่านประธาน ยังหลับฝันอยู่งั้นเหรอ? ตื่นได้แล้ว!” หลินฟาน ไม่โกรธและพูดว่า “ผมรู้ ดังนั้น ผมจึงนั่งที่นี่”
หลิว กุ้ยเซียง ดุว่า “คุณแอบเข้ามาได้อย่างไร นี่คุณไม่ได้มาสมัครงานเป็นช่างซ่อมบํารุง หรือ คุณมาผิดที่ หรือคุณจงใจเดินเข้าไปในสํานักงานของท่านประธานเองกันแน่? ฉันคิดว่า ใบสมัคร ของคุณมันต้องปลอม และการที่คุณมาอยู่ที่นี้ แสดงว่าคุณต้องมา ขโมย!”
หลินฟานยิ้ม และพูดว่า “เฮ้ๆๆ เพื่อนร่วมชั้น คําพูดของคุณมันดูออกจะน่าเกลียดเกินไปไหม?” หลิว กุ้ยเซียง พ่นลมอย่างเย็นชา: “ใครจะไปสนใจ ที่จะมีเพื่อนร่วมชั้นอย่างคุณกัน คุณออกจะเรียนดี แต่แล้วยังไงถึงอยากเป็นช่างซ่อมบํารุงนัก?นี่!ฉันพูดถึงขนาดนี้แล้วยังไม่มีความละอายใจตัวเองอีกเหรอ!ถ้าคุณยังไม่ยอมลุกขึ้นอีกฉันจะเรียก รปภ.!”
หลินฟานกล่าวว่า “โอเคๆ ผมจะไม่พูดเล่นแล้วผมไม่ได้มาเพื่อขโมยหรือสมัครงาน”
หลิว กุ้ยเซียงถาม:”แล้วทําไมคุณถึงแอบเข้ามาในห้องทํางานของท่านประธาน?”
“ท่านประธาน กาแฟของท่าน”
ในเวลานี้ จ่าว เจียอี้ เดินเข้ามาพร้อมกับ กาแฟหนึ่งถ้วย และวางไว้ตรงหน้าหลินฟาน
หลินฟานยิ้ม และพูดว่า “ขอบคุณ”
หลิว กุ้ยเซียง ตกตะลึงอะไร
นะ.. นี่ เลขาจ่าว เรียก หลินฟาน ว่าประธาน
เดี๋ยวนะ
เกิดอะไรขึ้นที่นี่?
หลิว กุ้ยเซียง เต็มไปด้วยเหงื่อเย็น: “เลขาจ้าว เกิดอะไรขึ้น?”
หลินฟานยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า “เสี่ยวจ้าว บอกเธอเกี่ยวกับตัวตนของผม”
จ้าว เจียอี้ กล่าวว่า: “ผู้จัดการหลิวเขาเป็นประธานคนใหม่ของ เทียนต้าแอร์ไลน์ของเรา”ใบหน้าของหลิวกุ้ยเซียงซีดและเธอก็โพล่งออกมา:”เป็นไปได้ยังไงไร้สาระเขามาสมัครงานเป็นช่างซ่อมบารุงเขาจะมาเป็นประธานได้ยังไง…”
แต่เธอก็รู้ด้วยว่าเลขาจ้าวจะไม่โกหก และพวกเขา ก็ไม่สามารถโกหกเธอได้
พระเจ้า หลินฟาน คือผู้ที่ซื้อ เทียนต้า แอร์ไลน์ เป็นประธาน และซีอีโอคนใหม่!
จ้าวเจียอี้ขมวดคิ้ว:”คุณกําลังพูดถึงอะไร?คุณรู้ไหมว่าคุณกําลังพูดถึงอะไร?
ป๋อม! คุกเข่า
ขาของหลิว กุ้ยเซียงอ่อนลง และเธอก็คุกเข่าลงเพื่อหลินฟาน
เธอร้องไห้ออกมา
“ประธานคะ ฉันผิดไปแล้วฉันมีตาแต่กลับไม่รู้จักไท่ซาน กรุณายกโทษให้ฉันด้วยอย่าไล่ฉัน
ออก ฉันยังมีแม่วัย 80 ปีที่ต้องคอยเลี้ยงดูฉันไม่อยากตกงานนี้!”
หลิวกุ้ยเซียงขอร้องด้วยน้ำมูกน้ำตา
ดูเหมือนเธอจะลืมไปว่าตอนก่อนหน้านี้ เธอพูดจาไม่ดีกับ หลินฟานไปแต่ตอนนี้เธอกลับ
อ่อนน้อม ถ่อมตนเหมือนสุนัข
ไม่มีทาง เธอรู้สึกหวาดกลัว และตระหนักได้ว่า เธอทําให้ประธานคนใหม่ขุ่นเคืองและเธออาจจะทํางานที่นี่ต่อไปไม่ได้
หลินฟาน อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขี้เล่น เมื่อเขาเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเต็มไปด้วยท่าทีที่เหนือกว่าอยู่ตรงหน้าเขาแต่ตอนนี้เธอกลับกระดิกหางของเธอและร้องขอความสงสาร
ช่างเป็นเพื่อนร่วมชั้น ที่เย่อหยิ่งจริงๆในโรงเรียนมัธยมเขายังสอนการบ้านเธอครั้งแล้วครั้งเล่าหลังจากเข้าใจผิดคิดว่าเขามาทํางานเป็นช่างซ่อมบํารุงเธอก็กลับพลิกกลายเป็นคนที่เย่อหยิ่งในทันที และเยาะเย้ยเขาด้วยเรื่องราวเก่าๆ ผสมเรื่องที่ย่ําแย่ของเขา
ถ้า หลินฟาน ทําได้ไม่ดีจริง ๆ และถูกเพื่อนร่วมชั้นเก่าอย่างเธอเยาะเย้ยเขาทําได้เพียงอดกลั้นความรู้สึกอึดอัดไว้เงียบ ๆ เท่านั้น
“หลิว กุ้ยเซียง คุณอยู่ที่เทียนต้าแอร์ไลน์มานานแค่ไหนแล้ว”หลินฟานถามอย่างเฉยเมยหลิวกุ้ยเซียงรีบพูด:”สามปีแล้วฉันเข้าร่วมบริษัทโดยยังไม่สําเร็จการศึกษาและในที่สุดฉันก็ได้เป็นผู้จัดการฝ่ายบุคคลจากการฝึกงานท่านประธานเพื่อประโยชน์ของเพื่อนร่วมชั้นเก่าโปรดยกโทษให้ฉันในครั้งนี้ด้วยให้ฉันทําโควทาวก็ยังได้!”
เธอช่างโคลงเคลงจริงๆ
จ้าว เจียอี้ ตกตะลึงที่ด้านข้าง นี่ เกิดอะไรขึ้น?
หลินฟาน กล่าวว่า “ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย แต่ผมคิดว่าคุณทํางานมาสามปีแล้วและคุณไม่ได้เรียนรู้ที่จะเคารพคนอื่นเกิดอะไรขึ้น?ช่างซ่อมบํารุง?คุณควรดูถูกพวกเขาไหม?”
หลิว กุ้ยเซียง หน้าแดง และกล่าวว่า “มันเป็นความผิดของฉัน ฉันควรเคารพผู้อื่นไม่ควรเลือก
ปฏิบัติในอาชีพ”
หลินฟาน กล่าวด้วยรอยยิ้ม: “โอเค… คุณรู้ว่าคุณผิด ผมจะไม่ไล่คุณออก”
หลิวกุ้ยเซียงรู้สึกประหลาดใจมาก : “ขอบคุณ ท่านประธาน!”
หลิน ฟานกล่าวว่า”ผมยังพูดไม่จบผมจะไม่ไล่คุณออกแต่คุณต้องกลับไปที่ตําแหน่งฝึกงานเพื่อเรียนรู้ใหม่เงินเดือนก็จะเท่ากับระดับของการฝึกงานของคุณคุณสามารถเป็นผู้จัดการฝ่ายบุคคลได้อีกครั้งหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับผลงานของคุณแล้ว”
คะ”
รอยยิ้มของหลิวกุ้ยเซียงหยุดนิ่งราวกับกินแมลงวันเป็นๆ เข้าไป “………”
หลินพ่าน ไม่สนใจเธอและลุกขึ้นยืน:”เสี่ยวจ้าว ถึงเวลาประชุมแล้วหรือ?”
จ้าว เจียอี้ กล่าวว่า “คณะกรรมการบริหารได้มาถึงแล้วค่ะ ตอนนี้ เพียงรอท่านประธานเท่านั้น
หลินฟาน กล่าวว่า “ไปประชุมกันเถอะ”
หลังจากพูดหลินฟาน และจ้าว เจียอี้ ก็เดินออกไป
ห้องประชุม
คณะกรรมการบริหารสายการบิน เทียนต้า แอร์ไลน์ รวมตัวกันเพื่อรอการมาถึงของหลินฟาน
*[โควทาว] เป็นภาษาจีนกลาง – คือ การหมอบคลาน หรือกราบ เป็นประเพณีในสมัยยุคสมัยราชวงศ์ฉิน (221 ปีก่อนคริสตกาล – 206 ปีก่อนคริสตกาล)ปัจจุบันไม่มีการนํามา
ใช้แล้ว ยกเว้นการไหว้เทพเจ้าหรือบรรพบุรุษ