ตอน 115 ดาบสังหารพระเจ้า

ระบบอัพเกรดเทพชาย

ตอน 115 ดาบสังหารพระเจ้า

 

“ติ้ง! ระบบตรวจพบทักษะต่อสู้ที่ไม่รู้จัก โฮสต์ต้องการเรียนรู้หรือไม่?”

 

หลิงเซียวที่ถือวิชาต่อสู้ไว้ในมือ เสียงแจ้งเตือนของระบบก็พลันดังขึ้นในหัวของเขา

 

“เรียนรู้!” หลิงเซียวไม่ลังเลแม้แต่น้อย

 

“ติ้ง! ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่เชี่ยวชาญทักษะต่อสู้จิตวิญญาณดาบสังหารพระเจ้าระดับความชํานาญในปัจจุบันคือเริ่มต้น”

 

ข้อมูลเกี่ยวกับดาบสังหารพระเจ้าปรากฏขึ้นในหัวของหลิงเซียวทันที

 

ดาบสังหารพระเจ้ามีทั้งหมด 5 กระบวนท่า ได้แก่ ตัดร่าง ทำลายวิญญาณ แยกปฐพี เปิดฟ้า และสังหารพระเจ้า!

 

ด้วยระดับความชํานาญและระดับการฝึกตนในปัจจุบันของหลิงเซียว เขาสามารถใช้วิชาตัดร่างได้เท่านั้น เมื่อระดับความชํานาญเพิ่มขึ้น และระดับการฝึกตนของเขาเพิ่มขึ้น เขาจึงจะสามารถใช้กระบวนท่าที่เหลืออีก 4 กระบวนท่าได้

 

สําหรับพลังนั้น เมื่อรากฐานการฝึกฝนเพียงพอ มันก็จะแข็งแกร่งขึ้นไม่แพ้กับชื่อของกระบวนท่าทั้ง 5 ของมัน

 

ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมพวกเขาถึงต้องการให้ชายถือดาบตาย

 

ความมั่งคั่งของมนุษย์เป็นความผิดบาปของพวกเขาเอง นี่คือความจริง

 

“ได้กําไรแล้ว!” หลิงเซียวหัวเราะเสียงดัง

 

แต่เขาไม่ได้จากไปในทันที หลิงเซียวปล้นสิ่งของที่มีค่าบนร่างของทั้งสามคนจนหมดก่อนจะหันหลังจากไป

 

เมื่อทั้งสามไม่มียาหรืออาวุธแล้ว สิ่งเดียวที่เหลืออยู่ก็มีแต่ความตายเท่านั้น

 

ส่วนทีมห้าคนนั้นพวกมันวิ่งหนีไปอย่างไร้ร่องรอย เห็นได้ชัดว่าพวกมันหวาดกลัวหลิงเซียวจนขวัญหนีดีฝ่อ

 

“หวังไฉ หาว่าซูเหยาและคนอื่นๆอยู่ที่ไหน” หลิงเซียวกล่าว

 

หวังไฉขยับจมูกแล้วคํารามออกมา

 

หลังจากนั้นไม่นาน หลิงเซียวก็พบกับซูเหยาและคนอื่นๆ

 

ทันทีที่กลับมารวมตัวกัน ซูเหยาก็ถามทันทีว่า “หลิงเซียว นายไม่เป็นไรใช่ไหม?”

 

หลิงเซียวยักไหล่ และยกดาบสองเล่มที่แขวนอยู่บนกระเป๋าเป้สะพายหลังขึ้น เขายิ้มและกล่าวว่า “ไม่เป็นไร อาวุธทั้งสามเล่มนี้ไม่รู้ว่าท่าจากวัตถุดิบอะไร แต่น่าจะได้กําไรมหาศาล”

 

ซูเหยาและคนอื่นๆ ได้ยินดังนั้นก็หัวเราะเบาๆออกมา

 

หลายวันมานี้ หลิงเซียวได้เปิดเผยคุณลักษณะของโชคลาภของเขาออกมาแล้ว

 

“เอาล่ะ ได้เวลาที่พวกเราจะต้องกลับไปแล้ว” หลิงเซียวกล่าว

 

ทั้งห้าคนเดินไปยังรอยแยกต่างมิติ แต่เหนือความคาดหมายของหลิงเซียว ไม่มีใครหยุดพวกเขา จากนั้นทั้งห้าคนก็ก้าวเท้าเข้าไป

 

ที่จริงแล้วไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่อยากหยุดทีมของหลิงเซียว แต่เป็นเพราะทีมที่ซุ่มซ่อนอยู่ที่นี่พวกเขาไม่กล้า หยุดพวกเขา

 

ในสมณฑลมีผู้เข้าแข่งขันเพียง 200 คน เท่านั้น และ 50 คนในนั้น ก็ถูกกําจัดออกด้วยน้ํามือของหลิงเซียวเพียงลําพัง

 

แนวคิดนี้คืออะไร? นี่เท่ากับว่าผู้เข้าแข่งขันจากต่างมณฑลถูกหลิงเซียวกําจัดออก!

 

หยุดพวกเขา? คุณแน่ใจนะว่าไม่ได้ไปถวายศีรษะตนเองให้กับคนอื่น?

 

เนื่องจากมีข้อความเตือนจากเพื่อนร่วมทีม ทีมอื่นๆจึงรู้ว่าหลิงเซี่ยวมีตัวตนอยู่จริงๆ ดังนั้นพวกเขาจึงหลีกเลี่ยงปีศาจตนนี้ให้ไกล

 

ต่อให้อีกฝ่ายมีของมีค่ามากมายเท่าไหร่พวกเขาก็ไม่สนใจ เอาชีวิตให้รอดก่อนแล้วค่อยว่ากัน

 

หลิงเซียวและสมาชิกทีมทั้ง 4 คนของเขาเดินออกมาจากรอยแยกต่างมิติ เมื่อก้าวเท้าออกมา พวกเขาก็รู้สึกทันทีว่าบรรยากาศมันไม่ถูกต้อง

 

ผู้ฝึกยุทธร่างสูงสองคนยืนอยู่หน้ารอยแยกมิติที่สูงกว่าสิบเมตร

 

เมื่อทั้งสองเห็นหลิงเซียวก้าวออกมา พวกเขาก็จ้องมองไปยังหลิงเซียวด้วยความโกรธ

 

“เจ้าหนู เจ้ายังกล้าออกมาอีกงั้นหรือ? เจ้าพร้อมที่จะรับมือกับความโกรธของตระกูลหยางแล้วใช่ไหม?” หนึ่งในนั้นพูดอย่างโกรธเคือง

 

อีกคนก็พูดขึ้นมาว่า “นอกจากนี้ยังมีตระกูลฉวของข้าด้วย เรื่องนี้ไม่สามารถปล่อยผ่านไปได้!”

 

หลิงเซียวมองไปยังอีกฝ่ายโดยไม่ได้หวาดกลัวแม้แต่น้อย เขาเอ่ยขึ้น “ตระกูลฉิวและตระกูลหยาง ไม่มีความอดทนเลยหรือ? นี่พวกแกมาหาฉันจริงๆ ?”

 

“นี่คือการแข่งขัน! อย่าบอกนะว่าเมื่อฉันได้พบกับคนจากตระกูลของพวกแกแล้ว ฉันควรจะยอมแพ้และมอบผลไม้วิญญาณให้กับพวกเขา?”

 

เมื่อหลิงเซียวพูดจบ สีหน้าของทั้งสองคนก็น่าเกลียดขึ้นมาหลายส่วน