ตอน 115 ดาบสังหารพระเจ้า
“ติ้ง! ระบบตรวจพบทักษะต่อสู้ที่ไม่รู้จัก โฮสต์ต้องการเรียนรู้หรือไม่?”
หลิงเซียวที่ถือวิชาต่อสู้ไว้ในมือ เสียงแจ้งเตือนของระบบก็พลันดังขึ้นในหัวของเขา
“เรียนรู้!” หลิงเซียวไม่ลังเลแม้แต่น้อย
“ติ้ง! ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่เชี่ยวชาญทักษะต่อสู้จิตวิญญาณดาบสังหารพระเจ้าระดับความชํานาญในปัจจุบันคือเริ่มต้น”
ข้อมูลเกี่ยวกับดาบสังหารพระเจ้าปรากฏขึ้นในหัวของหลิงเซียวทันที
ดาบสังหารพระเจ้ามีทั้งหมด 5 กระบวนท่า ได้แก่ ตัดร่าง ทำลายวิญญาณ แยกปฐพี เปิดฟ้า และสังหารพระเจ้า!
ด้วยระดับความชํานาญและระดับการฝึกตนในปัจจุบันของหลิงเซียว เขาสามารถใช้วิชาตัดร่างได้เท่านั้น เมื่อระดับความชํานาญเพิ่มขึ้น และระดับการฝึกตนของเขาเพิ่มขึ้น เขาจึงจะสามารถใช้กระบวนท่าที่เหลืออีก 4 กระบวนท่าได้
สําหรับพลังนั้น เมื่อรากฐานการฝึกฝนเพียงพอ มันก็จะแข็งแกร่งขึ้นไม่แพ้กับชื่อของกระบวนท่าทั้ง 5 ของมัน
ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมพวกเขาถึงต้องการให้ชายถือดาบตาย
ความมั่งคั่งของมนุษย์เป็นความผิดบาปของพวกเขาเอง นี่คือความจริง
“ได้กําไรแล้ว!” หลิงเซียวหัวเราะเสียงดัง
แต่เขาไม่ได้จากไปในทันที หลิงเซียวปล้นสิ่งของที่มีค่าบนร่างของทั้งสามคนจนหมดก่อนจะหันหลังจากไป
เมื่อทั้งสามไม่มียาหรืออาวุธแล้ว สิ่งเดียวที่เหลืออยู่ก็มีแต่ความตายเท่านั้น
ส่วนทีมห้าคนนั้นพวกมันวิ่งหนีไปอย่างไร้ร่องรอย เห็นได้ชัดว่าพวกมันหวาดกลัวหลิงเซียวจนขวัญหนีดีฝ่อ
“หวังไฉ หาว่าซูเหยาและคนอื่นๆอยู่ที่ไหน” หลิงเซียวกล่าว
หวังไฉขยับจมูกแล้วคํารามออกมา
หลังจากนั้นไม่นาน หลิงเซียวก็พบกับซูเหยาและคนอื่นๆ
ทันทีที่กลับมารวมตัวกัน ซูเหยาก็ถามทันทีว่า “หลิงเซียว นายไม่เป็นไรใช่ไหม?”
หลิงเซียวยักไหล่ และยกดาบสองเล่มที่แขวนอยู่บนกระเป๋าเป้สะพายหลังขึ้น เขายิ้มและกล่าวว่า “ไม่เป็นไร อาวุธทั้งสามเล่มนี้ไม่รู้ว่าท่าจากวัตถุดิบอะไร แต่น่าจะได้กําไรมหาศาล”
ซูเหยาและคนอื่นๆ ได้ยินดังนั้นก็หัวเราะเบาๆออกมา
หลายวันมานี้ หลิงเซียวได้เปิดเผยคุณลักษณะของโชคลาภของเขาออกมาแล้ว
“เอาล่ะ ได้เวลาที่พวกเราจะต้องกลับไปแล้ว” หลิงเซียวกล่าว
ทั้งห้าคนเดินไปยังรอยแยกต่างมิติ แต่เหนือความคาดหมายของหลิงเซียว ไม่มีใครหยุดพวกเขา จากนั้นทั้งห้าคนก็ก้าวเท้าเข้าไป
ที่จริงแล้วไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่อยากหยุดทีมของหลิงเซียว แต่เป็นเพราะทีมที่ซุ่มซ่อนอยู่ที่นี่พวกเขาไม่กล้า หยุดพวกเขา
ในสมณฑลมีผู้เข้าแข่งขันเพียง 200 คน เท่านั้น และ 50 คนในนั้น ก็ถูกกําจัดออกด้วยน้ํามือของหลิงเซียวเพียงลําพัง
แนวคิดนี้คืออะไร? นี่เท่ากับว่าผู้เข้าแข่งขันจากต่างมณฑลถูกหลิงเซียวกําจัดออก!
หยุดพวกเขา? คุณแน่ใจนะว่าไม่ได้ไปถวายศีรษะตนเองให้กับคนอื่น?
เนื่องจากมีข้อความเตือนจากเพื่อนร่วมทีม ทีมอื่นๆจึงรู้ว่าหลิงเซี่ยวมีตัวตนอยู่จริงๆ ดังนั้นพวกเขาจึงหลีกเลี่ยงปีศาจตนนี้ให้ไกล
ต่อให้อีกฝ่ายมีของมีค่ามากมายเท่าไหร่พวกเขาก็ไม่สนใจ เอาชีวิตให้รอดก่อนแล้วค่อยว่ากัน
หลิงเซียวและสมาชิกทีมทั้ง 4 คนของเขาเดินออกมาจากรอยแยกต่างมิติ เมื่อก้าวเท้าออกมา พวกเขาก็รู้สึกทันทีว่าบรรยากาศมันไม่ถูกต้อง
ผู้ฝึกยุทธร่างสูงสองคนยืนอยู่หน้ารอยแยกมิติที่สูงกว่าสิบเมตร
เมื่อทั้งสองเห็นหลิงเซียวก้าวออกมา พวกเขาก็จ้องมองไปยังหลิงเซียวด้วยความโกรธ
“เจ้าหนู เจ้ายังกล้าออกมาอีกงั้นหรือ? เจ้าพร้อมที่จะรับมือกับความโกรธของตระกูลหยางแล้วใช่ไหม?” หนึ่งในนั้นพูดอย่างโกรธเคือง
อีกคนก็พูดขึ้นมาว่า “นอกจากนี้ยังมีตระกูลฉวของข้าด้วย เรื่องนี้ไม่สามารถปล่อยผ่านไปได้!”
หลิงเซียวมองไปยังอีกฝ่ายโดยไม่ได้หวาดกลัวแม้แต่น้อย เขาเอ่ยขึ้น “ตระกูลฉิวและตระกูลหยาง ไม่มีความอดทนเลยหรือ? นี่พวกแกมาหาฉันจริงๆ ?”
“นี่คือการแข่งขัน! อย่าบอกนะว่าเมื่อฉันได้พบกับคนจากตระกูลของพวกแกแล้ว ฉันควรจะยอมแพ้และมอบผลไม้วิญญาณให้กับพวกเขา?”
เมื่อหลิงเซียวพูดจบ สีหน้าของทั้งสองคนก็น่าเกลียดขึ้นมาหลายส่วน