ตอนที่ 1319

Genius Doctor Black Belly Miss

ตอนที่ 1319  ป่ากร่อนกระดูก (5)

ต้นกร่อนกระดูกเติบโตได้ช้ามาก  แต่หลังจากที่มันแตกหน่อขึ้นมาบนพื้นดินครั้งแรกแล้ว  มันก็ไม่ต้องดูดเลือดเนื้อของมนุษย์เพื่อให้มีชีวิตรอดอีกต่อไปแล้ว  แค่รดน้ำมันด้วยยาพิษจนกระทั่งใบของมันงอกออกมา  หลังจากที่มันงอกใบแรกออกมาแล้ว  มันก็จะสามารถผลิตยางไม้พิษที่มีฤทธิ์กัดกร่อนได้เองและพึ่งพาตัวเองได้

ต้นกร่อนกระดูก ตั้งแต่ลำต้น ราก จนถึงปลายใบของมัน ล้วนเต็มไปด้วยพิษร้ายแรง  ไม่ต้องพูดถึงการกินมันเลย  แม้แต่การสัมผัสกับผิวหนังเพียงเล็กน้อยก็ถูกกัดกร่อนไปจนถึงกระดูกได้แล้ว  นั่นจึงเป็นที่มาของชื่อต้นกร่อนกระดูก

พวกจวินอู๋เสียไม่รู้ว่าป่าต้นกร่อนกระดูกนี้กว้างใหญ่ขนาดไหน  จำนวนของต้นกร่อนกระดูกที่ปลูกที่นี่มากมายจนไม่สามารถประเมินได้เลย

แท่งน้ำแข็งคือการท้าทายความละเอียดรอบคอบของคน  แต่การผ่านป่ากร่อนกระดูกนี่แหละคือการบอกให้พวกเขาเสี่ยงชีวิตตรงๆเลย!

ต้นกร่อนกระดูกนั่นก็คือที่เก็บพิษขนาดใหญ่อยู่แล้ว  ต่อให้โดนทำลาย  ยางพิษในต้นก็ไม่ได้หายไปไหน  มันจะหกลงบนพื้นและอยู่ตรงนั้นไปอีกนาน

ยางพิษที่มีฤทธิ์กัดกร่อนสูงนี้ทำให้ไม่สามารถผ่านไปได้อย่างแน่นอน  เฉียวฉู่ลองทดสอบด้วยการโยนโซ่เหล็กยาวลงไปบนยางพิษสีเขียว  และผลที่ออกมาก็คือ  โซ่หนาสองนิ้วละลายหายไปจนหมดในทันทีที่จมลงในยางไม้

เฉียวฉู่อ้าปากค้างด้วยความตกใจทันทีที่เห็นเช่นนั้น

“โอ้โห  พิษโคตรโหด!”  นั่นไม่ใช่แค่ยางไม้มีพิษแล้ว  มันคือกรดละลายศพต่างหาก!

“แค่กลิ่นที่เกิดจากยางพิษก็พอจะฆ่าคนได้แล้ว  ไม่ต้องให้ไปสัมผัสมันตรงๆหรอก  ถ้ามีคนเหยียบลงไปจริงๆ  คงไม่ทันได้ก้าวขาอีกข้าง  ขาก็ละลายหมดแล้ว”  ฮัวเหยาพูดพลางหรี่ตา  พวกของมู่เชียนฟานแค่เดินอยู่บริเวณรอบนอกที่พิษเบาบางที่สุดช่วงระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น  พิษในหมอกก็คร่าเอาชีวิตคนในกลุ่มพวกเขาไปเกือบหมด

เห็นได้ชัดเลยว่าพิษนี้มีศักยภาพมากแค่ไหน

“เราจะสามารถผ่านป่าไปแบบระวังเป็นพิเศษได้รึเปล่า?  ถึงต้นไม้พวกนี้จะหนาแน่น  แต่ก็มีระยะห่างกว้างกว่าแท่งน้ำแข็งอยู่หน่อย  การเดินผ่านพวกมันอาจจะง่ายกว่า  ตราบใดที่เราไม่ได้ทำลายต้นไม้  เจ้าคิดว่ามันพอจะเป็นไปได้ไหม?”  เฟยเหยียนถามเพื่อนๆ

ต้นไม้พวกนี้ขึ้นใกล้ๆกันและหนาแน่นมาก  แต่เนื่องจากต้นไม้มีขนาดใหญ่  กิ่งและใบของมันก็แผ่กว้าง  ช่องว่างระหว่างพวกมันจึงกว้างพอให้คนหนึ่งคนผ่านไปได้  เทียบกับแท่งน้ำแข็งที่มีพื้นที่ให้วางเท้าได้แค่ข้างเดียวแล้ว  สถานการณ์ที่ป่านี้ก็ดูเหมือนจะดีขึ้นมาก

โชคร้ายที่จวินอู๋เสียส่ายหน้า

“ต้นไม้พวกนี้  ภายนอกอาจดูปกติ  แต่ใบไม้และเถาวัลย์ของมันมีหนามเล็กๆที่จะข่วนให้เกิดแผลได้ง่าย”  ลำต้นของต้นกร่อนกระดูกเติบโตขึ้นในแบบบิดๆงอๆ  ไม่ได้ตั้งตรงขึ้นไป  ลำต้นบิดหมุนสลับไปมากับต้นอื่นๆ  แม้ว่าระยะห่างระหว่างต้นจะดูห่างกันพอสมควร  แต่ถ้าดูให้ดีแล้วล่ะก็  จะเห็นได้ว่าที่ความสูงประมาณหน้าอกคนนั้น  ต้นกร่อนกระดูกทั้งหมดล้วนบิดไปในมุมที่เป็นไปไม่ได้  และกิ่งก้านสาขาของมันก็ดูเหมือนจะปกคลุมพื้นที่ทั้งหมดที่อยู่เหนือความสูงนั้น

การผ่านไปโดยหลีกเลี่ยงกิ่งเหล่านั้น  จะต้องก้มตัวโดยก้มหลังให้ต่ำมาก  และไม่มีใครรู้ว่าป่านกร่อนกระดูกนี้กว้างใหญ่แค่ไหน  เมื่อเข้าไปแล้วก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเดินหน้าต่อไป

และ……

สถานที่นี้แตกต่างจากธารน้ำแข็งตรงที่มีใบไม้หนาทึบ  ไม่สามารถโยนลูกบอลเพลิงวิญญาณไปไกลๆเพื่อดูว่าพื้นที่ข้างหน้าเป็นอย่างไรได้  สำหรับคนที่ติดอยู่ในป่า  มันจะเป็นทางเลือกที่อันตรายมาก