ตอนที่ 1319 ป่ากร่อนกระดูก (5)
ต้นกร่อนกระดูกเติบโตได้ช้ามาก แต่หลังจากที่มันแตกหน่อขึ้นมาบนพื้นดินครั้งแรกแล้ว มันก็ไม่ต้องดูดเลือดเนื้อของมนุษย์เพื่อให้มีชีวิตรอดอีกต่อไปแล้ว แค่รดน้ำมันด้วยยาพิษจนกระทั่งใบของมันงอกออกมา หลังจากที่มันงอกใบแรกออกมาแล้ว มันก็จะสามารถผลิตยางไม้พิษที่มีฤทธิ์กัดกร่อนได้เองและพึ่งพาตัวเองได้
ต้นกร่อนกระดูก ตั้งแต่ลำต้น ราก จนถึงปลายใบของมัน ล้วนเต็มไปด้วยพิษร้ายแรง ไม่ต้องพูดถึงการกินมันเลย แม้แต่การสัมผัสกับผิวหนังเพียงเล็กน้อยก็ถูกกัดกร่อนไปจนถึงกระดูกได้แล้ว นั่นจึงเป็นที่มาของชื่อต้นกร่อนกระดูก
พวกจวินอู๋เสียไม่รู้ว่าป่าต้นกร่อนกระดูกนี้กว้างใหญ่ขนาดไหน จำนวนของต้นกร่อนกระดูกที่ปลูกที่นี่มากมายจนไม่สามารถประเมินได้เลย
แท่งน้ำแข็งคือการท้าทายความละเอียดรอบคอบของคน แต่การผ่านป่ากร่อนกระดูกนี่แหละคือการบอกให้พวกเขาเสี่ยงชีวิตตรงๆเลย!
ต้นกร่อนกระดูกนั่นก็คือที่เก็บพิษขนาดใหญ่อยู่แล้ว ต่อให้โดนทำลาย ยางพิษในต้นก็ไม่ได้หายไปไหน มันจะหกลงบนพื้นและอยู่ตรงนั้นไปอีกนาน
ยางพิษที่มีฤทธิ์กัดกร่อนสูงนี้ทำให้ไม่สามารถผ่านไปได้อย่างแน่นอน เฉียวฉู่ลองทดสอบด้วยการโยนโซ่เหล็กยาวลงไปบนยางพิษสีเขียว และผลที่ออกมาก็คือ โซ่หนาสองนิ้วละลายหายไปจนหมดในทันทีที่จมลงในยางไม้
เฉียวฉู่อ้าปากค้างด้วยความตกใจทันทีที่เห็นเช่นนั้น
“โอ้โห พิษโคตรโหด!” นั่นไม่ใช่แค่ยางไม้มีพิษแล้ว มันคือกรดละลายศพต่างหาก!
“แค่กลิ่นที่เกิดจากยางพิษก็พอจะฆ่าคนได้แล้ว ไม่ต้องให้ไปสัมผัสมันตรงๆหรอก ถ้ามีคนเหยียบลงไปจริงๆ คงไม่ทันได้ก้าวขาอีกข้าง ขาก็ละลายหมดแล้ว” ฮัวเหยาพูดพลางหรี่ตา พวกของมู่เชียนฟานแค่เดินอยู่บริเวณรอบนอกที่พิษเบาบางที่สุดช่วงระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น พิษในหมอกก็คร่าเอาชีวิตคนในกลุ่มพวกเขาไปเกือบหมด
เห็นได้ชัดเลยว่าพิษนี้มีศักยภาพมากแค่ไหน
“เราจะสามารถผ่านป่าไปแบบระวังเป็นพิเศษได้รึเปล่า? ถึงต้นไม้พวกนี้จะหนาแน่น แต่ก็มีระยะห่างกว้างกว่าแท่งน้ำแข็งอยู่หน่อย การเดินผ่านพวกมันอาจจะง่ายกว่า ตราบใดที่เราไม่ได้ทำลายต้นไม้ เจ้าคิดว่ามันพอจะเป็นไปได้ไหม?” เฟยเหยียนถามเพื่อนๆ
ต้นไม้พวกนี้ขึ้นใกล้ๆกันและหนาแน่นมาก แต่เนื่องจากต้นไม้มีขนาดใหญ่ กิ่งและใบของมันก็แผ่กว้าง ช่องว่างระหว่างพวกมันจึงกว้างพอให้คนหนึ่งคนผ่านไปได้ เทียบกับแท่งน้ำแข็งที่มีพื้นที่ให้วางเท้าได้แค่ข้างเดียวแล้ว สถานการณ์ที่ป่านี้ก็ดูเหมือนจะดีขึ้นมาก
โชคร้ายที่จวินอู๋เสียส่ายหน้า
“ต้นไม้พวกนี้ ภายนอกอาจดูปกติ แต่ใบไม้และเถาวัลย์ของมันมีหนามเล็กๆที่จะข่วนให้เกิดแผลได้ง่าย” ลำต้นของต้นกร่อนกระดูกเติบโตขึ้นในแบบบิดๆงอๆ ไม่ได้ตั้งตรงขึ้นไป ลำต้นบิดหมุนสลับไปมากับต้นอื่นๆ แม้ว่าระยะห่างระหว่างต้นจะดูห่างกันพอสมควร แต่ถ้าดูให้ดีแล้วล่ะก็ จะเห็นได้ว่าที่ความสูงประมาณหน้าอกคนนั้น ต้นกร่อนกระดูกทั้งหมดล้วนบิดไปในมุมที่เป็นไปไม่ได้ และกิ่งก้านสาขาของมันก็ดูเหมือนจะปกคลุมพื้นที่ทั้งหมดที่อยู่เหนือความสูงนั้น
การผ่านไปโดยหลีกเลี่ยงกิ่งเหล่านั้น จะต้องก้มตัวโดยก้มหลังให้ต่ำมาก และไม่มีใครรู้ว่าป่านกร่อนกระดูกนี้กว้างใหญ่แค่ไหน เมื่อเข้าไปแล้วก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเดินหน้าต่อไป
และ……
สถานที่นี้แตกต่างจากธารน้ำแข็งตรงที่มีใบไม้หนาทึบ ไม่สามารถโยนลูกบอลเพลิงวิญญาณไปไกลๆเพื่อดูว่าพื้นที่ข้างหน้าเป็นอย่างไรได้ สำหรับคนที่ติดอยู่ในป่า มันจะเป็นทางเลือกที่อันตรายมาก