หยางเฟิงในเมื่อต้องการขุดรากจางเวยคนพวกนี้ทิ้ง ก็ต้องทำลายที่พึ่งสนับสนุนข้างหลังของพวกเขาให้สิ้นซาก
แบบนี้ ถึงจะสามารถตอบโต้กลับทั้งต้าเซี่ย โลกที่สะอาด！
แบบนี้ ถึงจะสามารถทำให้ชาวบ้าน ใช้ชีวิตได้อย่างสุขสงบร่มเย็นจริง ๆ ！
……
หลังจากขุดรากจางเวยและคนอื่น ๆ ทิ้ง เฟิงเมิ่งกรุ๊ปก็ตั้งหลักที่เมืองเอกได้อย่างมั่นคง
ไม่มีผู้ใดกล้าที่ไปหาเรื่องวุ่นวายเฟิงเมิ่งกรุ๊ป
ถึงอย่างไรเสียจางเวยก็ตายแล้ว ใครจะยังกล้ามาหาเรื่องตายต่อ？
ผ่านการสะสางไปช่วงเวลาหนึ่ง
เฟิงเมิ่งกรุ๊ปในที่สุดก็ควบคุมเฟิงเมิ่งกรุ๊ปสำนักงานสาขาเมืองเอกได้แล้ว
อีกทั้งเย่เมิ่งเหยียน ก็เตรียมตัวกลับตงไห่แล้ว
อย่างไรเสีย ตงไห่ถึงจะเป็นฐานที่มั่นคงของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป！
เย่เมิ่งเหยียนพูดกำชับกับเย่ซาน “เย่ซาน หลังจากฉันไปแล้ว คุณก็เป็นคนรับผิดชอบเฟิงเมิ่งกรุ๊ปสำนักงานสาขาเมืองเอก จำไว้ พวกเราเฟิงเมิ่งกรุ๊ปทำธุรกิจ เคารพกฎเกณฑ์และปฏิบัติตามกฎหมาย คุณเข้าใจไหม？”
เย่ซานพยักหน้าอย่างเข้มงวดแล้วพูด “ท่านประธาน ผมเข้าใจครับ คุณวางใจได้ ผมจะต้องทำตามที่คุณพูดแน่นอน！”
เย่ซานตอนนี้ไม่กล้ามีเจตนาเห็นแก่ตัวไม่ว่าสิ่งใดก็ตาม ตั้งอกตั้งใจทำงานเพื่อเฟิงเมิ่งกรุ๊ป
ผ่านช่วงเวลาตรวจงานนี้ เย่เมิ่งเหยียนถึงจะวางใจมอบให้เย่ซานดูแลสำนักงานสาขา
เย่เมิ่งเหยียนพยักหน้าอย่างพอใจแล้วพูด “ดีมาก ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นพวกเราก็ไปล่ะ！”
หยางเฟิงเปิดประตูรถ เย่เมิ่งเหยียนเข้าไป
ครืนครืน！
เสียงรถยนต์ดังมาก
เย่เมิ่งเหยียนและคนอื่น ๆ ออกไปแล้ว
“น้อมส่งท่านประธาน！”
เย่ซานมองภาพด้านหลังของเย่เมิ่งเหยียนและคนอื่น ๆ ออกไป ก็เลยนำพนักงานทั้งหมดของสำนักงานสาขา ตะโกนพูดด้วยความเคารพนับถือ
บนรถ
หยางเฟิงถาม “เมียจ๋า ตอนนี้เฟิงเมิ่งกรุ๊ปในที่สุดก็ตั้งหลักที่เมืองเอกได้อย่างมั่นคง ไม่รู้ว่าคุณก้าวต่อไปมีความคิดอะไร？”
เย่เมิ่งเหยียนส่ายหน้าพูด “ไม่รู้สิ ฉันกลับไปหลังจากนั้นค่อยปรึกษาพ่อสักหน่อย แล้วก็ประชุม หารือกลยุทธ์ก้าวต่อไปของบริษัท”
หยางเฟิงพูดแย้มยิ้ม “เมียจ๋า ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหน ผมล้วนจะปกป้องคุณ”
เย่เมิ่งเหยียนมองหยางเฟิง ใบหน้าอ่อนโยนพิงที่ไหล่ของเขา
มีหยางเฟิงอยู่ข้างกายของตนเอง ไม่ว่าอยู่ที่ไหน เธอล้วนไม่กลัว
ทันใดนั้นเย่เมิ่งเหยียนก็ถาม “ใช่แล้ว วันเกิดของพั่นพั่น คุณเตรียมไว้พร้อมแล้วหรือยัง？”
หยางเฟิงถูจมูกของเย่เมิ่งเหยียนเล็กน้อย พูดแย้มยิ้ม “วางใจ ผมเตรียมไว้พร้อมแต่เนิ่น ๆ แล้ว”
ที่พวกเขารีบร้อนกลับตงไห่เช่นนี้
ก็เป็นเพราะวันเกิดครบหกขวบของหยางพั่นพั่นใกล้จะถึงแล้ว
พวกเขาต้องการให้วันเกิดที่ยากจะลืมแก่หยางพั่นพั่น！
พรมแดนตงไห่ บนทางหลวงแผ่นดิน
ผู้ชายสวมชุดสีขาวทั้งชุดปรากฏอยู่ที่นี่
“ตามการตรวจสอบ สถานที่สุดท้ายที่ศิษย์น้องปรากฏตัวก็คือที่นี่”
“รอยเลือดที่สถานที่นี้ถึงแม้ผ่านการชำระล้างทำความสะอาด แต่ยังคงสามารถได้กลิ่นคาวเลือดบางเบา ดูท่าศิษย์น้องที่ไม่ยอมเป็นรองใครของฉันคนนี้มีแนวโน้มไปทางร้ายมากกว่าดีแล้ว”
ชายชุดขาวเงยหน้ามองไปทางทิศทางของตงไห่ พูดกับตนเองด้วยใบหน้าเย็นชา “ไม่ว่าจะเป็นยังไง หงทาวก็คือลูกศิษย์สำนักปาจี๋ของฉัน คนของตงไห่กล้าฆ่าเขา ก็เป็นการไม่ให้เกียรติต่อสำนักปาจี๋”
“ครั้งนี้ฉันฟังคำสั่งอาจารย์ออกลงยุทธภพ ก็ต้องการหาตัวฆาตกรที่สังหารหงทาว แก้แค้เพื่อหงทาว！”
หลังจากเปล่งเสียงออกไป
ชายสวมชุดขาวก็กลายเป็นภาพอันเหี้ยมโหด มุ่งไปยังทิศทางของตงไห่ หายสาบสูญไม่พบแล้ว！
……
โรงแรมใหญ่ตงไห่
วันนี้เป็นวันเกิดของหยางพั่นพั่น
ทั้งโรงแรม คนไปคนมา คึกคักล้ำเลิศสุดสุด
เฟิงเมิ่งกรุ๊ปกลายเป็นเครือข่ายอันดับหนึ่งของตงไห่เรียบร้อย！
หยางพั่นพั่น แน่นอนก็กลายเป็นเจ้าหญิงน้อยที่มีเกียรติสูงสุดของตงไห่แล้ว
ตอนนี้ทั้งตงไห่ ไม่มีใครกล้าที่จะไม่เคารพต่อครอบครัวของเย่เมิ่งเหยียน
“พั่นพั่น วันนี้เป็นงานวันเกิดของลูก ต้องว่านอนสอนง่ายเชื่อฟังนะ” หยางเฟิงพูดแย้มยิ้ม
หยางพั่นพั่นที่สวมชุดเจ้าหญิงสีขาว พูดจานิ่มนวลน่าฟัง “คุณพ่อวางใจเถอะ หนูจะว่านอนสอนง่ายเชื่อฟังแน่นอนค่ะ”