“พูดแบบนี้จะบอกว่าแกไม่ใช่พวกชั่วช้า แต่เป็นคนที่ทำเรื่องดีๆ มากมายเพื่อยุทธภพของโลกแห่งวรยุทธโบราณหรือไง?” ตงฟางเมิ่งเอ่ยถามเสียงเย็นด้วยความไม่สบอารมณ์
“พี่เถียน คุณกับผมรู้ใจกันดี เป็นคนที่เปิดเผยตรงไปตรงมาเหมือนกันถึงได้เป็นพี่น้องร่วมสาบาน ต่อให้คุณเป็นโจรชั่วช้าผมเย่เทียนเฉินก็ไม่คิดดูถูกอะไร แล้วก็ไม่สนใจด้วยว่าพรรควรยุทธโบราณพรรคอื่นจะไล่ตามฆ่า คุณไม่ต้องใส่ใจหรอก!” เย่เทียนเฉินตบไหล่เถียนปอกวงแล้วพูดด้วยท่าทีจริงจัง
แต่ว่าคราวนี้เถียนปอกวงกลับมองไปที่เย่เทียนเฉินด้วยท่าทีจนใจเป็นอย่างมาก สูดหายใจลึก คล้ายว่าในใจเก็บซ่อนความอยุติธรรมที่ได้พบมาเนิ่นนาน หรือเรียกได้ว่ามีเรื่องในใจก็ได้ จากนั้นจึงมองไปที่ตงฟางเมิ่งแล้วเอ่ยปากว่า
“ชีวิตนี้ของฉันเถียนปอกวงไม่มีเพื่อน ไม่มีครอบครัว แกสาบานเป็นพี่น้องกับฉันก็เห็นแล้วว่าแกไม่ถือสาเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ฉันเองก็เป็นคนแบบนี้ แต่ไหนแต่ไรไม่เคยพูดเรื่องของตัวเองกับคนอื่น แต่ตอนนี้ที่ฉันจะบอกกับพวกแกสองคนเพราะ หนึ่ง ฉันไม่อยากสูญเสียพี่น้องอย่างแกไป สอง เพราะไม่อยากให้คู่รักอย่างพวกแกมีปากเสียงอะไรกันกัน!”
“ใครเป็นคู่รักกับเขากัน แกอย่ามาพูดจามั่วซั่ว อย่ามาหาว่าฉันไม่เกรงใจแกก็แล้วกัน!” ตงฟางเมิ่งกำหมัดแน่นพลางเอ่ยปาก
“คุณไม่อยากสูญเสียพี่น้องแบบผมไปนั้นผมรู้สึกซึ้งใจมาก แต่ผมกับผู้หญิงคนนี้ไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกัน อย่าเหมารวมผมกับเธอสิ!” เย่เทียนเฉินเองก็รีบเอ่ยปากพูด
พลั่ก! เย่เทียนเฉินถูกโจมตีด้านหลังไปหนึ่งหมัด ซึ่งตงฟางเมิ่งเป็นคนโจมตี เพียงแต่ไม่ได้ใช้แรงอะไรมากมาย ทำให้เย่เทียนเฉินกรอกตาใส่ตงฟางเมิ่งครั้งหนึ่ง ส่วนเถียนปอกวงกลับหัวเราะแล้วพูดต่อไป
“ก่อนหน้านี้ฉันเองก็มีครอบครัวที่มีความสุข มีพ่อแม่ที่รักฉัน แล้วก็มีน้องชายคนหนึ่ง เพียงแต่เมื่อ 30 กว่าปีก่อน ทุกสิ่งทุกอย่างต้องพังทลาย มีแต่ฉันโชคดีรอดชีวิต ถูกพระอาจารย์ในอารามเต๋าแห่งหนึ่งช่วยชีวิตไว้ ทุกอย่างนี้เป็นเพราะผู้หญิงโหดเหี้ยมคนหนึ่ง เธอคนนั้นฆ่าคนบริสุทธิ์ตามแต่ใจ มีใจคอโหดเหี้ยม ตอนแรกฉันสาบานว่าจะฆ่าพวกผู้หญิงที่มีใจคอโหดเหี้ยมทั่วทั้งใต้หล้านี้ให้หมด…”
เวลาผ่านมา 30 ปีแล้ว แม้ตอนนี้เถียนปอกวงจะพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อ 30 ปีก่อน แต่ในดวงตายังมีประกายโกรธเกรี้ยวนี้ทำให้ตงฟางเมิ่งและเย่เทียนเฉินตกตะลึง ใครก็คิดไม่ถึงว่าเถียนปอกวงที่ทุกคนเห็นว่ามีชื่อเสียงเหม็นเน่าและเต็มไปด้วยความชั่วช้าจะมีเรื่องราวแบบนี้ด้วย
เดิมทีเมื่อ 30 กว่าปีก่อน เถียนปอกวงในตอนนั้นเพิ่งจะอายุเจ็ดขวบ ครอบครัวของเขาอาศัยอยู่ที่ตีนเขาเล็กๆ แห่งหนึ่ง พ่อแม่รักเขามาก และเขาก็มีน้องชายที่น่ารักอยู่คนหนึ่ง แต่โชคไม่ดี ในค่ำคืนหนึ่ง พ่อแม่ของเขาช่วยเหลือผู้หญิงคนหนึ่งมาจากภูเขา ผู้หญิงคนนั้นได้รับบาดเจ็บสาหัส ทั้งตัวเต็มไปด้วยเลือด เหลือเพียงลมหายใจเฮือกสุดท้าย แม่ของเถียนปอกวงใช้สมุนไพรห้ามเลือดให้ผู้หญิงคนนั้นแล้วต่อมายังดูแลอย่างใส่ใจอีกด้วย
ในช่วงเวลานั้น ผู้หญิงคนนั้นดูผิวเผินนิสัยดี คล้ายกับเป็นผู้บริสุทธิ์ที่ถูกทำร้าย เธอบอกกับพ่อแม่ของเถียนปอกวงว่าตนเป็นลูกศิษย์ของพรรควรยุทธโบราณ ถูกคนชั่วตามฆ่าจนได้รับบาดเจ็บสาหัสและหนีไปที่นั่น หวังว่าพวกเขาจะช่วยเธอ อย่าได้ไล่เธอไป
ตอนนั้นพ่อแม่ผู้ใจดีของเถียนปอกวงก็ไม่ได้ทอดทิ้ง สิ่งแรกที่พวกเขาคิดถึงก็คือการช่วยเหลือคน พวกเขาดูแลผู้หญิงคนนี้อย่างสุดความสามารถ ทั้งยังเตรียมห้องให้ผู้หญิงที่อยู่ในขอบเหวแห่งความเป็นความตายคนนั้นโดยเฉพาะอีกด้วย เมื่อถูกดึงกลับมาจากประตูผีได้แล้ว เวลาหลังจากนั้น ผู้หญิงคนนั้นก็แสดงท่าทีใจดีอ่อนโยนทำให้คนอื่นคิดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องบางอย่างภายหลัง
ในค่ำคืนหนึ่งที่ลมฝนพัดรุนแรง ในที่สุดผู้หญิงคนนั้นก็ลงมือหลังจากที่บาดแผลของตัวเองหายดี ตอบแทนบุญคุณด้วยความแค้น ลงมือฆ่าล้างผู้ช่วยเหลือ ฆ่าพ่อแม่ของเถียนปอกวงแล้วยังฆ่าน้องชายของเถียนปอกวงอีกด้วย เพื่อที่จะทำให้เถียนปอกวงมีโอกาสหนีไป พ่อแม่ของเขาจึงกอดขาของผู้หญิงคนนั้นแน่น เถียนปอกวงเห็นผู้หญิงคนนั้นใช้ฝ่ามือตบศีรษะของพ่อตัวเองจนแหลกเหลวกับตา แต่มือทั้งสองของพ่อยังคงกอดแน่น ต่อให้ตายก็ไม่ยอมปล่อยมือ ผู้หญิงคนนั้นจึงชักกระบี่ออกมาฟันลงไปที่มือทั้งสองของพ่อเถียนปอกวงแล้วตามฆ่าเถียนปอกวงต่อไป
ที่โชคดีก็คือในตอนที่เถียนปอกวงถูกตามล่ามาจนถึงยอดเขาแห่งหนึ่ง มีนักพรตเต๋านั่งอยู่ที่นั่น นักพรตชราโจมตีตอบโต้ผู้หญิงคนนั้นจนล่าถอยไป หลังจากได้รู้เรื่องทุกอย่างก็ทอดถอนใจ พาเถียนปอกวงกลับไปยังสำนักเต๋า แต่เถียนปอกวงที่ยังมีหัวใจของเด็กน้อยได้ถูกการตายของพ่อแม่และน้องชาย ถูกภาพที่น่าหวาดกลัวจนไม่อาจทนมองเหล่านั้นโจมตีจิตใจไปแล้ว หลงเหลือไว้เพียงบาดแผลที่ไม่อาจสูญหายไปตามกาลเวลา ตั้งแต่วินาทีนั้น เขาก็กลายเป็นคนพูดน้อย กลายเป็นคนเจ้าอารมณ์ นักพรตชราชี้แนะเถียนปอกวงทุกวัน ต้องการสลายความแค้นในใจของเถียนปอกวงไปช้าๆ ไม่ให้แค้นเคืองโลกหล้าต่อไปอีก แต่การตายของพ่อแม่และน้องชายทำให้เถียนปอกวงไม่อาจลืมเลือนได้มาตลอด
ต่อมาเถียนปอกวงได้เรียนรู้เพลงดาบว่องไวและได้รับเคล็ดวิชาเทพท่องมาโดยบังเอิญ หลังจากที่นักพรตชราจากโลกนี้ไป เถียนปอกวงก็ฝังศพให้เขาอย่างดี บนโลกใบนี้เขาไม่มีญาติมิตรอีกต่อไปแล้ว แต่บาดแผลและความแค้นกลับยังคงอยู่ในใจ ตั้งแต่วินาทีนั้น เขาก็ออกตามหาผู้หญิงใจคอโหดเหี้ยมอำมหิต ข่มขืนพวกเธอ ฆ่าพวกเธอ ระบายความเคียดแค้นในใจ ทีละเล็กทีละน้อย ชื่อเสียงของโจรชั่วเถียนปอกวงค่อยๆ แพร่ไปในโลกของยุทธภพ คนที่ไม่รู้เรื่องราวภายในต่างพากันไล่ตามฆ่าเถียนปอกวง แต่กลับไม่เคยมีใครถามว่าผู้หญิงที่ถูกทำร้ายเหล่านั้นเป็นคนอย่างไร ด้วยนิสัยดั้งเดิมของเถียนปอกวงเป็นคนกล้าหาญ ไม่กลัวฟ้าไม่กลัวดิน เขาขี้เกียจอธิบายจึงปล่อยเลยตามเลย
“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้ พี่ใหญ่เถียน ชีวิตของคุณจะเศร้าเกินไปแล้ว ชีวิตแหลกสลายจริงๆ !” เย่เทียนเฉินพูดตามใจ
“ใช่อยู่แบบสบายจริงๆ ศักดิ์ศรีถูกเหยียบย่ำจนเละ!” เถียนปอกวงพูดด้วยท่าทีโศกเศร้า
หลังจากที่ตงฟางเมิ่งได้ฟังเรื่องราวของเถียนปอกวง แม้ในใจจะรู้สึกซาบซึ้ง แต่ก็ยังไม่เชื่ออยู่บ้าง จะอย่างไรเถียนปอกวงก็เป็นโจรชั่วช้าที่ทำเรื่องเลวทรามมาหลาย 10 ปี ไม่ว่าใครก็อยากฆ่าเขา ตอนนี้อยู่ดีๆ ก็มีเรื่องเล่าแบบนี้ออกมา ยากที่จะทำให้คนอื่นเชื่อ คนแบบนี้โกหกเป็นเรื่องปกติ
ยิ่งไปกว่านั้นที่สำคัญก็คือหลาย 10 ปีมานี้ เรียกได้ว่ามีหลายพรรคที่ตามไล่ฆ่าเถียนปอกวง เพราะคนคนนี้ข่มขืนผู้หญิงไปไม่น้อย ส่วนใหญ่เป็นลูกศิษย์หญิงของพรรควรยุทธโบราณ ไม่มีใครเคยได้ยินภูมิหลังของเถียนปอกวง ทุกคนรู้แค่ว่าเถียนปอกวงเป็นโจรชั่วช้าข่มขืนผู้หญิงไปทั่ว กระทำเรื่องเลวทรามมากมาย จำเป็นต้องฆ่าให้ได้ ไหนเลยจะมีเรื่องราวอะไรแบบนั้น
“นั่นเป็นเรื่องราวของแกเพียงข้างเดียว จะให้ฉันเชื่อแกได้ยังไง!” ตงฟางเมิ่งเอ่ยปาก
“เธอไปตรวจสอบภูมิหลังของผู้หญิงที่ถูกฉันฆ่าข่มขืนได้เลย ไปทำความเข้าใจกับสิ่งที่พวกเธอทำซะบ้าง!” เถียนปอกวงพูด
“พูดแต่ปาก ไม่มีข้อพิสูจน์ ตายไปแล้วก็ไร้หลักฐาน เชื่อถือไม่ได้!” ตงฟางเมิ่งพูดแล้วส่ายหน้า
เถียนปอกวงมองตงฟางเมิ่ง เขาไม่ได้รู้สึกโกรธอะไรเพราะรู้ดีว่าการที่เขาพูดเรื่องราวเช่นนี้ออกมาอาจจะทำให้คนฟังรู้สึกไม่เลวนัก แต่หากจะให้คนเชื่อเป็นเรื่องที่ยากมาก จะอย่างไร โจรชั่วช้าคนหนึ่งที่กระทำเรื่องเลวทรามต่ำช้าจนไม่มีเรื่องชั่วใดที่ไม่ทำ หากจะให้คนอื่นเชื่อว่าคนคนนี้เป็นคนดียังเป็นเรื่องที่ยากมากจริงๆ การที่เขานำเรื่องที่เก็บไว้ในใจมาหลาย 10 ปีออกมาพูดเพราะคิดว่าเย่เทียนเฉินเป็นเพื่อนที่น่าคบหาคนหนึ่ง เขาไม่เหมือนกับคนอื่น ต่อให้สิ่งที่ตัวเองพูดเป็นความจริงทั้งหมดก็ไม่มีใครกล้ามาเป็นพี่น้องกับเขาเพราะมีอำนาจมากมายที่ต้องการฆ่าตน
“งั้นฉันจะพูดถึงลูกสาวหัวหน้าพรรคท่องกระบี่ให้พวกแกฟัง ที่ฉันบุกเข้าไปยังพรรคท่องกระบี่คราวนี้เพราะต้องการฆ่าผู้หญิงคนนี้ซะ เพียงแต่คิดไม่ถึงว่าพรรคท่องกระบี่จะร้ายกว่ากว่าที่ฉันคิดมาก ในตอนสำคัญยังมีผู้อาวุโสของพรรคท่องกระบี่ออกมือช่วยเหลือ เป็นเหตุให้ฉันล้มเหลว!” เถียนปอกวงพูดด้วยท่าทีไม่ยินยอมพร้อมใจ
“งั้นทำไมแกต้องฆ่าลูกสาวของหัวหน้าพรรคท่องกระบี่ด้วย? พรรคท่องกระบี่สืบทอดกันมายาวนาน เคล็ดวิชาปราณกระบี่ลึกล้ำกว้างขวาง มีเพียงกระบี่เดียวก็สามารถทำให้ทั่วทั้งใต้หล้ายอมสวามิภักดิ์ ยิ่งไปกว่านั้นจากที่ฉันได้ยินมา แกไม่เคยมีการติดต่ออะไรกับพรรคท่องกระบี่ แล้วก่อนหน้านี้พรรคท่องกระบี่ก็ไม่เคยไล่ฆ่าแกเหมือนพรรคอื่นด้วย!” ตงฟางเมิ่งเอ่ยปากถาม
“ถ้าฉันบอกพวกแกว่าลูกสาวของหัวหน้าพรรคท่องกระบี่ฆ่าแม่ของตัวเองด้วยมือ สมรู้ร่วมคิดกับเซียวหยวนศิษย์คนโตของพรรคท่องกระบี่ กระทำการชั่วช้าเลวทราม วางแผนเพื่อที่จะได้รับตำแหน่งหัวหน้าพรรคท่องกระบี่ พวกแกจะเชื่อหรือเปล่า?” เถียนปอกวงพูดอย่างเย็นชา
“แก…แกรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง?” ตงฟางเมิ่งอดไม่ได้ที่จะตื่นตะลึง เรื่องพวกนี้เป็นความลับของพรรคท่องกระบี่ ในเมื่อตอนนี้เถียนปอกวงพูดออกมาแล้ว ถ้าหากเป็นความจริง เช่นนั้นก็เป็นไปได้มากว่าหัวหน้าพรรคท่องกระบี่จะไม่รู้เรื่องนี้ แล้วเขาไปรู้มาได้อย่างไร?
“เธอลืมไปแล้วเหรอ? ฉันเถียนปอกวงมีฉายาว่าโดดเดี่ยวหมื่นลี้ ใช้เคล็ดวิชาเทพท่องทะยานไปทั่วทั้งใต้หล้า วิธีการตามหาความลับพวกนี้ต้องสูงกว่าพวกแกมากเป็นธรรมดา… ลูกสาวของหัวหน้าพรรคท่องกระบี่นั้น ตอนที่อยู่ในพรรคหรือตอนที่อยู่ในโลกของวรยุทธโบราณถูกรับรู้ว่าเป็นคุณหนูสูงศักดิ์ หน้าตางดงามราวดอกไม้ แต่ความจริงเป็นผู้หญิงใจคอโหดเหี้ยมคนหนึ่ง เพื่อที่จะได้มาซึ่งอำนาจในการควบคุมพรรคท่องกระบี่และเคล็ดวิชาปราณกระบี่ ถึงกับไปสมรู้ร่วมคิดกับเซียวหย่วน ทั้งสองวางแผนมานานหลายปี ดึงกลุ่มอำนาจต่างๆ มาเป็นพวกไปทั่ว ถ้าไม่ใช่เพราะพลังการบ่มเพาะของหัวหน้าพรรคท่องกระบี่ยอดเยี่ยมคงเคลื่อนไหวไปแล้ว ครั้งนี้บังเอิญว่าแม่แท้ๆ พบแผนชั่วของเธอกับเซียวหย่วน เธอจึงฆ่าแม่ของตัวเองกับมือ พวกแกคิดว่าผู้หญิงแบบนี้โหดเหี้ยมพอหรือเปล่า?” เถียนปอกวงเอ่ยด้วยรอยยิ้มเย็นชา
“นี่…” ตงฟางเมิ่งชะงักไป เธอคิดไม่ถึงว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นด้วย ถึงกับฆ่าแม่แท้ๆ ของตัวเองเชียว ลูกสาวของหัวหน้าพรรคท่องกระบี่เป็นผู้หญิงที่ทุกคนรับรู้กันว่าเป็นคุณหนูสูงศักดิ์ เผยหน้าตาออกมาน้อยมาก แต่ถึงกับโหดเหี้ยมขนาดนี้ กระทั่งแม่แท้ๆ ของตนก็ลงมือฆ่าได้ ใจคอโหดเหี้ยมมากจริงๆ
“เรื่องนี้มันแปลกๆ อยู่นะ ลูกสาวของหัวหน้าพรรคท่องกระบี่ก็ต้องมีความเกี่ยวพันทางสายเลือดใกล้ชิดที่สุด สำหรับเธอ ถ้าคิดจะดูเคล็ดวิชาปราณกระบี่ของพรรคท่องกระบี่คงไม่ใช่เรื่องยากอะไร ทำไมเธอต้องทำแบบนี้ด้วย? แล้วยังฆ่าแม่แท้ๆ ของตัวเองอีก?” เย่เทียนเฉินเอ่ยถามอย่างสงสัย
………………………