บทที่ 364
กลับไปที่เมือง ตงไห่ บางอย่างกำลังเกิดขึ้นในคาเฟ่อาดิโอส มันคือคาเฟ่ยอดนิยมในเมือง เป็นที่รักกันในด้านการตกแต่งที่สง่างามและหรูหรา ถึงแม้ราคาอาหารที่นี่จะแพงกว่าคาเฟ่อื่น ๆ ในเมือง แต่มันก็ยังเป็นจุดยอดนิยมสำหรับการเดทของพวกเด็กฐานะร่ำรวยทั้งหลาย แม้ว่านั่นจะหมายความว่ากาแฟหนึ่งถ้วยราคาเป็นพันก็ตาม
ตามปกติแล้ว คาเฟ่นี้จะเต็มไปด้วยลูกค้า แต่วันนี้นั้นเงียบผิดปกติ มีเพียงหญิงสาวหลายคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะ พวกเธอทุกคนดูงดงามมาก พวกเธอจะทำให้ชายใดก็ตามที่ก้าวเข้ามาในคาเฟ่ต้องเหลียวมอง
เซอร์ซี นิวแมน และเพื่อนของเธอเช่าทั้งพื้นที่เพื่อดื่มกาแฟในวันนี้ ท่ามกลางเหล่าหญิงสาวที่นั่งอยู่ เซอร์ซีนั่นโดดเด่นในฐานะคนที่สวยที่สุด วันนี้ เธอสวมกางเกงยีนรัดรูป และเสื้อจัมเปอร์สีน้ำตาล ผมอันเปล่งประกายของเธอพาดบ่า ซึ่งนั่ยิ่งทำให้เธอดูเซ็กซี่และมีเสน่ห์ ข้าง ๆ เธอคือหญิงสาวในผมสีเบอร์กันดี และเธอก็ดูดีเช่นเดียวกับเซอร์ซี เธอคือเอเวอลิน เฟเธอร์สโตน
ไม่ใช่เพียงแต่หญิงสาวที่พูดคุยกันอย่างมีความสุขเท่านั้น เจ้าของร้านเองก็พอใจมากเช่นกัน เพราะยังไงซะ เขาก็ทำเงินได้มากกว่าวันปกติจากการให้สุภาพสตรีเหล่านี้จองพื้นที่ไม่กี่ชั่วโมง
เซอร์ซีและเพื่อนของเธอมาจากหนึ่งในตระกูลที่ร่ำรวยที่สุด มันสมเหตุสมผลแล้วที่พวกเธอจะเช่าสถานที่สาธารณะไว้เพื่อรักษาความเป็นส่วนตัว
“เซอร์ซี เรียนที่สถาบันหกวิถีเป็นยังไงบ้างเหรอ?” เพื่อนคนหนึ่งถาม
“สถาบันก็ดีนะ…” เซอร์ซีตอบ
กริ๊ง! กริ๊ง! กริ๊ง!
ทันใดนั้น เสียงมือถือของเธอก็ดังออกมา เซอร์ซียิ้มอ่อน ๆ ก่อนจะหยิบมือถือของเธอออกมา “ขอตัวก่อนนะ”
ยังไงก็ตาม เธอขมวดคิ้วลงเมื่อเห็นผู้ที่โทรมา มันเหมือนมีเมฆครึ้มทะมึนบนหัวของเธอเลยทีเดียว มันคือแดร์ริล
ทันใดนั้น เซอร์ซีก็ดูหงุดหงิด แดร์ริลสัญญาว่าเขาจะกลั่นยาให้แต่กลับหนีไปกลางคัน? เขาโทรมาทำไม?
เอเวอลินเห็นชื่อที่โทรเข้ามา ใบหน้าของเธอพลันมืดลงทันทีก่อนที่เธอจะคว้ามือถือมา
“ไอ้เวรนั่นโทรมา!” เอเวอลินแค่นเสียง
เพื่อนของพวกเธอโน้มตัวเข้ามาด้วยความสงสัย
“หืม…ใครโทรมาหาเซอร์ซี? แฟนหนุ่มของเธอเหรอ?”
“อ๊า! นี่เธอแอบมีแฟนเหรอ? ให้พวกเราดู ให้พวกเราดูสิ!”
เอเวอลินเกือบจะอาเจียนจากคำพูดพวกเธอ เธอตวาดด้วยท่าทางดูถูก “เหอะ คนแบบเขาเนี่ยนะ!? ต่อให้ผู้ชายทั้งโลกหายไป เขาก็ยังไม่มีโอกาสหรอก”
“งั้น เขาเป็นใครล่ะ?” พวกเธอตื่นเต้นและอยากรู้ไม่น้อย
เอเวอลินอธิบายอย่างโมโห “เขาเป็นไอ้ขยะแดร์ริลนั่นไง คนที่โกหกพวกเราว่าเขาสามารถกลั่นยาได้แต่หนีไปจากวิลล่าวันก่อน”
“โอ้ เขานั่นเอง”
“ฮ่า! เขาดูซื่อบื้อจะตาย แค่นึกถึงเขาก็ตลกแล้ว!”
เหล่าหญิงสาวหัวเราะ พวกเธอปิดปากของตัวเองด้วยมือของพวกเธอ