ตอนที่ 215 พนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน ขอความช่วยเหลือ!
กลุ่มพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน อาจจะเพิ่งลงจากเครื่อง แล้วกลับมาที่สํานักงานใหญ่พูดคุยกันหัวเราะอย่างชอบใจ ยิ้มแย้มเหมือนดอกไม้แต่ละคนดูดีไม่แพ้กันดูแล้วช่างสบายตาจริงๆยาก ที่จะไม่เหลือบมองเป็นครั้งที่สอง
และหลินฟานก็ไม่มีข้อยกเว้นจากพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินที่อายุน้อยและกระฉับกระเฉงเหล่านี้
ผู้ชายทุกคนมีความฝันว่าอยากมีแฟนเป็นแอร์โฮสเตสการหาแอร์โฮสเตสมาเป็นแฟนเป็นเรื่องที่น่ายินดีเพราะพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินมักเป็นตัวแทนของรูปร่างที่สวยงามสูงและดูดี
ควบคู่ไปกับเครื่องแบบที่…ดี?
ตอนนี้พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินเหล่านี้เป็นลูกน้องของ หลินฟานทั้งหมด…
ระบบให้รางวัลเขาเป็นสายการบินและมูลค่าตลาดก็เพิ่มขึ้นเป็น 70 พันล้านหลินฟานรู้สึกว่ามันใหญ่เกินไปเมื่อเห็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินเหล่านี้หลินฟานรู้สึกว่ารางวัลนี้ก็.. ดีเกินไป
แม้ว่าเขาจะไม่ใช่เจ้านายที่ใช้ประโยชน์ในทางที่ผิด และจะไม่เอาชนะ หรือบังคับพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินเหล่านี้ แต่ก็ยังเป็นเรื่องน่ายินดีที่มีกลุ่มลูกน้องผู้หญิงที่สวยงามเช่นนี้..อยู่
อย่างไรก็ตาม พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินไม่รู้ว่าชายหนุ่มรูปงามที่อยู่ข้างหน้าพวกเธอคือเจ้านายสูงสุดของพวกเธอพวกเธอเดินผ่านหลินฟานขณะหัวเราะและไม่ได้ทักทายอะไรกับหลินฟาน
แต่.. พวกเธอถูกดึงดูดโดยความหล่อเหลาของหลินฟานและพวกเธอทั้งหมดก็เหล่มองมาที่หลินฟานและเริ่มพูดด้วยเสียงต่ำกันว่า…
“เขาหล่อมาก!”
“เขาไม่ได้มาเพื่อสมัครงานในตําแหน่งงานที่ว่างใช่ไหม”
“แล้วเราไม่คิดว่ามันโชคดีงั้นเหรอเราไม่รู้ว่าเขาจะชอบใครในกลุ่มพวกเรา?” “เสี่ยวน่าเธอคิดว่าอย่างไร?”
“ถามเสี่ยวน่าทําไม ถึงแม้ว่าเขาจะหล่อแต่เขาดูยากจนมากเสี่ยวน่าของเรารักแต่คนรวยเท่านั้น…’
“ฮ่าฮ่าฮ่า …
พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินหัวเราะและเดินจากไป
หลินฟานส่ายหัว และเดินเข้าไปในอาคาร
จ้าว เจียอี้ ทักทายเขาอย่างรวดเร็ว:“ท่านประธานคุณกลับมาแล้ว!”
ในครั้งนี้ หลินฟานเข้าไปในห้องประชุมเพื่อเข้าร่วมการประชุม
บ่ายสามโมงตลาดหุ้นปิด
แต่ตลาดของเทียนต้าแอร์ไลน์ได้มาถึงขีดจํากัดรายวันแล้วในวันนี้และเทียนต้าแอร์ไลน์มีมูลค่าตลาดเพิ่มสูงขึ้นอีกครั้งถึง 10 พันล้านในครั้งนี้โดยทะลุมูลค่าตลาดไปถึง 70 พันล้านสําหรับเทียนต้าแอร์ไลน์นี่เป็นช่วงเวลาแห่งประวัติศาสตร์และผู้ถือหุ้นรู้สึกตื่นเต้นมากและหลินฟานที่น่าสิ่งนี้มาทั้งหมดก็ได้รับการยกย่องจากผู้ถือหุ้นโดยธรรมชาติผู้ถือหุ้นลืมประธานคนเก่าและโค้งค่านับหลินฟานอย่างสมบูรณ์
มันอยู่ใกล้แค่เอื้อมสําหรับ หยงจิ๋ว กรุ๊ป ที่จะกลายเป็นกลุ่ม 100 พันล้าน
อย่างไรก็ตาม สําหรับพวกเขาแล้วเป็นเรื่องเหลือเชื่อที่ เทียนต้า แอร์ไลน์สามารถมีมูลค่าตลาดถึง 1 แสนล้าน
หลินฟาน ไม่ได้สนใจมันมากโดยตอนนี้มีมูลค่าตลาดเพียง 70 พันล้านหยวนดังนั้นจึงไม่มีอะไรที่น่ายินดีภารกิจที่ระบบมอบให้คือการกลายเป็นกลุ่มล้านล้านซึ่งมันยังไม่เพียงพอหลังจากประชุมเสร็จก็ห้าโมงเย็นแล้ว
หลินฟาน ออกจากอาคารสํานักงานใหญ่เพียงลําพัง และเข้าไปใน Rolls-Royce
วันนี้ไม่มีอะไรทําอีกแล้ว หลินฟาน ตั้งใจจะกลับไปที่หยุนติงวิลล่า
ขณะที่กําลังจะสตาร์ทรถ จู่ๆ แอร์โฮสเตสก็เดินผ่านหน้ารถ แอร์โฮสเตสคนนั้นสวยมากแต่หน้าเธอดูไม่ค่อยดีจู่ๆ เธอก็จับท้องแล้วล้มลงกับพื้นด้วยสีหน้าเจ็บปวด
พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินเงยหน้าขึ้น และพยายามขอความช่วยเหลือเธอเห็นหลินฟาน
อยู่ในที่นั่งคนขับและพูดอย่างลําบากว่า”ช่วยฉันด้วย”
หลินฟานขมวดคิ้วเปิดประตูออกจากรถแล้วมาหาพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน
“คุณโอเคไหม” หลินฟาน ถาม
“ท้องฉันเจ็บมาก บางทีฉันอาจจะกินอะไรผิดไป ได้โปรด พาฉันไปโรงพยาบาลได้ไหม”พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินขอร้อง ท่าทางดูอึดอัดจริงๆ
“ไม่มีปัญหาผมจะช่วยคุณขึ้นรถ”หลินฟานพูดเอื้อมมือไปช่วยพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินและพาเธอไปที่นั่งข้างคนขับ
หลินฟาน กลับไปที่รถ และขับรถไปโรงพยาบาล ในทันที
“ขอบคุณนะหนุ่มหล่อโชคดีจังที่เจอคุณไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้จะทํายังไงเหมืองกัน”พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินกล่าวอย่างขอบคุณ
หลินฟานยิ้ม และพูดว่า “ไม่เป็นไรไม่ต้องขอบคุณหรอก”
แอร์โฮสเตส ถามว่า: “หนุ่มหล่อคุณเป็นพนักงานของเทียนต้าหรือไม่”
หลินฟาน กล่าวว่า “ถูกต้อง”
พนักงานเสิร์ฟกล่าวว่า “ฉันชื่อ หลี่ เจียวเจียว คุณชื่ออะไร หนุ่มหล่อ”
หลี่ เจียวเจียว?
หลินฟาน รู้สึกว่าชื่อนี้ค่อนข้างคุ้นเคย ราวกับว่าเขาเคยได้ยินมาจากที่ไหนสักแห่งมาก่อน“ผมชื่อหลินฟาน”หลินฟานกล่าว
“หลินฟาน…คุณหล่อมากฉันไม่เคยเห็นคุณมาก่อนคุณทําในตําแหน่งอะไรที่บริษัทฉันรู้ว่าคุณไม่ใช่ช่างซ่อมบํารุงแน่ๆฉันรู้ตําแหน่งงานที่ว่างทั้งหมดในบริษัทของเราน่ะ”หลี่เจียวเจียวหัวเราะ
หลินฟาน กล่าวว่า “ผมเป็นคนมาใหม่ คุณไม่เห็นก็ปกติแล้ว งานของผมคือจะพูดได้อย่างไรดีเอาเป็นว่าเกี่ยวกับการจัดการ”
หลินฟานไม่ได้บอกหลี่เจียวเจียวโดยตรงว่าเขาเป็นประธานของ เทียนต้าแอร์ไลน์ซึ่งเป็นเจ้านายของเธอ
หลี่เจียวเจียวพ่นลมหายใจ”เฮ้อ.. คุณเป็นผู้จัดการงั้นเหรอไม่น่าแปลกใจเลยที่คุณขับรถดีๆแบบนี้ตัวตนของคุณคงไม่ธรรมดาแน่นอน”
หลินฟานถามด้วยความสงสัย”ทําไมคุณถึงถอนหายใจ”
หลี่ เจียวเจียว กล่าวว่า “ฉันแค่ถอนหายใจเท่านั้นไม่มีอะไรหรอก คุณดูอ่อนกว่าฉันแต่คุณเป็นผู้บริหารแล้วแต่ฉันยังคงเป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินตัวน้อยๆอยู่เลย”
หลินฟานยิ้ม และพูดว่า“พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินมันไม่ดีเหรอ?ฉันเห็นว่าผู้หญิงหลายคนอยากเป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินและพวกเธอก็ต่างอิจฉาพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน
กันมาก อยู่นะ”
หลี่ เจียวเจียว กล่าวว่า “ไม่มีอะไรต้องน่าอิจฉาเลย.. มันเป็นเพียงความงามเพียงผิวเผินท้ายที่สุดพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินก็เป็นพนักงานเสิร์ฟด้วยแต่เธอเป็นเพียงพนักงานเสิร์ฟบนเครื่องบินก็เท่านั้นเธอต้องบินอยู่ทั้งวันถึงเหนื่อยก็ต้องทําก็เพื่อหาเงิน”
ทัศนคติของพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินดูจะติดลบไปเล็กน้อย
“ถ้าอย่างนั้น คุณวางแผนที่จะเปลี่ยนงานหรือยังไงผมช่วยคุณถามหาได้นะ”หลินฟานยิ้มและพูดหลี่เจียวเจียวรีบพูดว่า”ไม่หรอกแล้วก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเปลี่ยนงานและฉันไม่สามารถทํางานอื่นได้ดังนั้นจะดีกว่าสําหรับฉันที่จะเป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน”
หลินฟานพูดอย่างเฉยเมย”ตกลง”
ทั้งสองคุยกันแบบสบายๆส่วนใหญ่เป็นเพราะหลี่เจียวเจียว ริเริ่มค้นหาหัวข้อพูดคุยกับหลินฟานและหลินฟานก็โต้ตอบเธออย่างไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่
ทันใดนั้นหลี่เจียวเจียวก็พูดว่า”หลินฟานคุณช่วยพาฉันกลับไปที่อพาร์ตเมนต์ได้ไหม”
หลินฟานพ่นลมหายใจ:”คุณไม่ปวดท้องและต้องการไปโรงพยาบาลแล้วเหรอ?”หลี่เจียวเจียวกล่าวว่า”ฉันไม่รู้สึกปวดอีกแล้ว ฉันไม่ต้องไปโรงพยาบาลฉันควรกลับไปที่
อพาร์ตเมนต์ และกินยา ฉันมียาโรคกระเพาะอยู่นะ”
หลินฟาน กล่าวว่า “โอเคงั้นอพาร์ตเมนต์ของคุณอยู่ที่ไหน?”
หลี่ เจียวเจียวให้ที่อยู่มาหลินฟาน เปลี่ยนทิศทาง
หลังจากนั้นไม่นานเขาก็มาถึงอพาร์ตเมนต์ ดูออกสไตล์โรงแรมที่ หลี่เจียวเจียวอาศัยอยู่หลี่เจียวเจียวกุมท้องของเธอไว้แต่ก็ยังเจ็บอยู่ และพูดอย่างน่าสงสารว่า”หลินฟานคุณช่วยพาฉันขึ้นไปได้ไหม”
หลินฟานตกลงทันทีออกจากรถและไปช่วยหลี่เจียวเจียวออกจากรถ
หลังจากนั้นหลินฟานก็ช่วยพยุงหลี่เจียวเจียวเข้าไปในอพาร์ตเมนต์จนมาถึงห้องบนชั้นแปด
หลินฟานวางหลี่เจียวเจียวลงบนเตียงแล้วนั่งลงแล้วถามว่า”ยากระเพาะของคุณอยู่ที่ตรงไหน”
หลี่ เจียวเจียว กล่าวว่า “อยู่ในลิ้นชัก”
หลินฟาน เดินไปเปิดลิ้นชักแน่ใจว่าเขาพบกล่องยารักษาโรคกระเพาะแล้วเดินไปหยิบน้ำหนึ่งแก้วมาให้ หลี่เจียวเจียว
หลี่เจียวเจียวหยิบแก้วน้ำและยามาแล้วพูดว่า”ขอบคุณค่ะมีแขกมาเยี่ยมทั้งทีฉันกลับป่วยฉันไม่สามารถแม้แต่จะลุกไปเอาน้ำดื่มมาให้คุณสักแก้วด้วยซ้ำถ้าเช่นนั้นคุณไปจัดการด้วยตัวเองได้เลย”
หลินฟาน กล่าวว่า “ไม่จําเป็น ตอนนี้ผมไม่หิวน้ำ”
หลี่ เจียวเจียว ยืนยัน: “ไม่ได้คุณเป็นแขกคุณยังต้องการเครื่องดื่ม ฉันขอโทษฉันเข้มงวดกับตัวฉันมากตั้งแต่ฉันยังเด็กถ้ามีแขกมาที่บ้านถ้าฉันไม่เทน้ำให้ฉันจะโดนพ่อแม่ดุว่า” หลินฟานหัวเราะ และพูดว่า”ก็ได้ๆ”
ดังนั้น หลินฟานไปที่ตู้กดน้ำแล้วหยิบแก้วแล้วเทน้ำหนึ่งแก้วให้ตัวเอง
ยังไม่ทันได้ดื่ม
หลี่เจียวเจียวก็จับมือเขาแก้วในมือของเขาก็ตกลงไปและน้ำก็ไหลไปทั่วร่างกายของเธอ“ฉันขอโทษฉันปวดท้องนิดหน่อยฉันไม่สามารถจับมันให้นิ่งได้หลินฟานคุณไปเข้าห้องน้ำและเอาผ้าเช็ดตัวมาให้ฉันได้ไหม”หลี่เจียวเจียวกล่าว
หลินฟาน พ่นลมหายใจ และไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากวางแก้วในมือแล้วไปเข้าห้องน้ำในไม่ช้าหลินฟานก็ช่วยหลี่เจียวเจียวหยิบผ้าเช็ดตัวออกมาแล้วยื่นให้หลี่เจียวเจียว
หลี่ เจียวเจียว หยิบผ้าเช็ดตัวเช็ดแล้วพูดว่า “ขอบคุณ คุณสามารถดื่มน้ำต่อได้แล้ว”
หลินฟานยิ้ม และเดินไปที่แก้วน้ำของเขา
ดวงตาของเขาตกลงไปบนแก้วน้ำดวงตาของหลินฟานหรี่ลงการเยาะเย้ยแวบวาบในดวงตา
ของเขา แก้วน้ำของเขาถูกสัมผัส!
ไม่มีใครอื่นที่นี่ มีเพียงหลี่เจียวเจียวเท่านั้นดังนั้นหลี่เจียวเจียวจึงเป็นคนกระท่ามันโดยธรรมชาติ!
ทําไม หลี่ เจียวเจียว ถึงใส่มันลงในแก้วนําของเขา?
หลินฟาน มีความเข้าใจอย่างถ่องแท้ตั้งแต่ช่วงเริ่มต้นหลินฟานได้เห็นข้อบกพร่องของหลี่เจียวเจียวแล้วค่ากล่าวอ้างของหลี่เจียวเจียวที่ว่าเธอปวดท้องก็เป็นเรื่องโกหกทําไมเธอถึงแสร้งท่าเป็นปวดท้องและขอความช่วยเหลือจากเขา?
หลินฟาน ต้องการเห็นสิ่งที่เธอต้องการท่าดังนั้นเขาจึงแกล้งทําเป็นไม่รู้และสัญญาว่าจะพาเธอไปโรงพยาบาลจนถึงตอนนี้หลินฟานพบว่าหลี่เจียวเจียวได้ขยับแก้วน้ำของเขาและหลี่เจียวเจียว ได้เพิ่มบางอย่างลงไป!